Γιώργος Χελάκης: Δεν υπάρχουν ερωτηματικά για την προσφορά του Ελ Καμπί

Ναι, σέντερ φορ καλύτερα από τον Αγιούμπ Ελ Καμπί έχουν περάσει από τον Ολυμπιακό. Ναι, ο Ελ Καμπί δεν είναι ούτε κατά προσέγγιση Ελ Αραμπί, αλλά τι νόημα έχει η σύγκριση και πολύ περισσότερο η αντιδιαστολή; Αν στον Ολυμπιακό καταφέρουν να βρουν έναν νέο Ελ Αραμπί τότε είναι περίπου βέβαιο ότι θα τον φέρουν στον Πειραιά. Το θέμα είναι τι γίνεται τώρα.

Ο πρώτος σκόρερ του Ολυμπιακού τη περίοδο που διανύουμε έχει συμβόλαιο με τους «ερυθρόλευκους» 1+1 χρόνια. Αυτό σημαίνει ότι και τη νέα χρονιά θα αγωνίζεται με τα χρώματα των ερυθρολεύκων εφόσον αυτό επιθυμεί ο σύλλογος. Αυτή τη στιγμή ο Ολυμπιακός διαθέτει τέσσερις σέντερ φορ. Τον Γιόβετιτς που δύσκολα θα παραμείνει, τον Ελ Αραμπί που κλείνει ο κύκλος του και τον Ναβάρο που για να μείνει θα χρειαστεί η ΠΑΕ να δώσει στην Πόρτο ποσό που ξεπερνά τα εφτά εκατομμύρια ευρώ! Με άλλα λόγια έτσι κι αλλιώς ο Ολυμπιακός θα βγει στην αγορά για να εξασφαλίσει κεντρικό κυνηγό.

Όχι και τόσο εύκολη δουλειά με δεδομένο ότι τα καλοκαίρια η μισή ποδοσφαιρική Ευρώπη για σέντερ φορ ψάχνει. Το ίδιο έκανε το περασμένο καλοκαίρι και ο Ολυμπιακός. Έφερε τρεις κι από αυτούς μόλις ο ένας του κάνει τη δουλειά. Ο Μαροκινός Αγιούμπ Ελ Καμπί. Ένας παίκτης της μιας επαφής. Δεν διαθέτει την ντρίπλα του συμπατριώτη του Ελ Αραμπί. Δεν διαθέτει ούτε την πάσα του συμπατριώτη του ούτε το κοντρόλ του ούτε την θανατηφόρα προσποίηση. Ξέρει να παίρνει τις κατάλληλες θέσεις μέσα στην περιοχή και να εκτελεί με την μία επαφή. Αν τροφοδοτηθεί σωστά το πιο πιθανό είναι να σκοράρει. Αν δεν του φέρουν την μπάλα είναι απίθανο να φτιάξει ο ίδιος φάση για τον εαυτό του.

Είναι διαδεδομένος αυτός ο τύπος του σέντερ φορ. Παλιότερα έπαιζαν με αυτό τον τρόπο μεγάλοι σκόρερ όπως ο Γκερντ Μίλερ στην Ευρώπη και ο Αντώνης Αντωνιάδης στην Ελλάδα. Πιο πρόσφατό παράδειγμα στα δικά μας ο Χένρικ Νίλσεν της ΑΕΚ που είχε αναδειχτεί πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος. Με τον καιρό οι σέντερ φορ αυτού του είδους εκλείπουν. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι ο Φιλίπο Ιντζάγκι ήταν ο τελευταίος μεγάλος αυτής της σειράς. Σε αυτή την κατηγορία είναι τώρα ο Τίμο Βέρνερ της Τότεναμ και ο Ράσμους Χόιλουντ της Γιουνάιτεντ.

Στο σύγχρονο ποδόσφαιρο αυτό το είδος μπορεί να μην ευδοκιμεί αλλά εξακολουθεί να υπάρχει. Κατά συνέπεια είναι σκόπιμο ως απαραίτητο ο Ελ Καμπί να πλαισιωθεί με έναν φορ που θα έχει εντελώς διαφορετικά χαρακτηριστικά από τα δικά του. Ωστόσο η ευεργετική παρουσία του στον Ολυμπιακό πρέπει να συνεχιστεί. Όταν μία ομάδα παράγει φάσεις πάντα θα της χρειάζεται ένας σέντερ φορ που θα τελειώνει τις φάσεις μέσα στην περιοχή.

Υποτίμηση

Aρχισαν από χτες να δημοσιεύονται τα πρώτα ρεπορτάζ με τις σκέψεις του Γκουστάβο Πογέτ σχετικά με την εντεκάδα με την οποία η Εθνική θα αντιμετωπίσει την αντίστοιχη του Καζακστάν το βράδυ της Πέμπτης. Διαβάζουμε διάφορα αλλά το συμπέρασμα που βγαίνει είναι πως δεν θα κριθεί κάτι στο παιχνίδι από τη σύνθεση που θα παρατάξει ο Ομοσπονδιακός προπονητής.

Δεν θα κάνει τη διαφορά αν στο αριστερό άκρο της επίθεσης προτιμηθεί ο Πέλκας από τον Κωνσταντέλια ή σέντερ φορ παίξει ο Ιωαννίδης και όχι ο Παυλίδης. Με όποιες διαφοροποιήσεις στη σύνθεσή της η Εθνική μας είναι έτσι κι αλλιώς καλύτερη ομάδα από την αντίπαλό της. Κατά συνέπεια αυτό που μετράει είναι όσοι επιλεγούν να αποδείξουν στην πράξη την ανωτερότητα ώστε να φτάσουμε στην τελική επικράτηση.

Εκείνο που απαιτείται είναι σοβαρότητα και συγκέντρωση. Έτσι κι αλλιώς εξεζητημένες επιλογές δεν πρόκειται να υπάρξουν. Δεν θα πάρει έναν μπακ να τον κάνει εξτρέμ ο Πογέτ ούτε ένα φορ να το βάλει μπακ οπότε η συζήτηση αυτή έχει περιορισμένη σημασία. Θα το συζητούσαμε περισσότερο στο κρίσιμο ματς με το Λουξεμβούργο ή τη Γεωργία. Για το αυριανό παιχνίδι το ζητούμενο είναι να μην επιτρέψουμε στο Καζακστάν να προηγηθεί και να μας βραχυκυκλώσει. Να μην δημιουργηθούν επιβαρυντικά απρόοπτα όπως π.χ. μία αποβολή διεθνούς μας. Αυτός είναι ο λόγος που αναφέρθηκα σε σοβαρότητα. Μόνο από κάτι εντελώς απροσδόκητο θα βρεθούμε πρόωρα εκτός των γηπέδων της Γερμανίας.

Και κάτι ακόμα. Η υποτίμηση του αντιπάλου δεν σημαίνει απαραίτητα και μόνο χαλαρότητα στο παιχνίδι. Μπορεί να σημαίνει και φουλ επίθεση για να κατατροπωθεί ο αντίπαλος. Το «όλοι μπροστά να τους πατήσουμε και να ξεμπερδεύουμε» μπορεί να φέρει τα αντίθετα από τα επιδιωκόμενα αποτέλεσμα. Για να μην ξεχνιόμαστε…

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News