Στ. Γεωργακόπουλος: Γιατί ο μεγάλος τελικός ξεκινά απ’ τον Ιμπόρα...

Eνας απ’ τους λόγους που το ποδόσφαιρο είναι το λαοφιλέστερο άθλημα έχει να κάνει και με τη διαφορετική άποψη του καθενός από εμάς για όσα συμβαίνουν πάνω στο χορτάρι. Δεν είναι λίγες οι φορές που ένας φίλαθλος ή ένας δημοσιογράφος αντιλαμβάνεται με εντελώς άλλη οπτική την απόδοση μιας ομάδας ή ενός ποδοσφαιριστή σε σχέση με έναν προπονητή.

Θεωρώ τον πρόλογο απαραίτητο για να σταθώ στον Βιθέντε Ιμπόρα. Αποτέλεσε την πρώτη καλοκαιρινή προσθήκη του Ολυμπιακού με εισήγηση του Αντόνιο Κορδόν. Ηρθε στην Ελλάδα στα 35 του, παρέα με τον Κίνι, προκειμένου να βοηθήσουν την ομάδα να εξασφαλίσει τη συμμετοχή της στους ομίλους του  Γιουρόπα Λιγκ. Ο έμπειρος μέσος, κάτοχος τεσσάρων τροπαίων της διοργάνωσης (τρία με τη Σεβίλλη κι
ένα με τη Βιγιαρεάλ), δεν περίμενε ερχόμενος στην Ελλάδα ότι μία ομάδα απ’ τη χώρα μας θα του έδινε τη δυνατότητα να αγωνιστεί σε έναν ακόμη ευρωπαϊκό τελικό, αυτή τη φορά στο πλαίσιο του Κόνφερενς. Ο
ψηλόσωμος μέσος δεν έχει στυλ που εντυπωσιάζει. Ούτε ο ρόλος του στο γήπεδο είναι λαμπερός. Η θέση του κόφτη απαιτεί πάνω απ’ όλα βρόμικη δουλειά. Να θωρακίσει την άμυνα, να παίξει ως κεντρικός
αμυντικός αν χρειαστεί, να εξουδετερώσει κάποιο απ’ τα ατού των αντιπάλων, να περάσει σωστά την πρώτη πάσα απ’ την αμυντική ζώνη στην επόμενη.

Δεν είναι λίγοι, λοιπόν, όσοι στη διάρκεια μιας περιόδου που δεν κυλούσε καλά «στόλισαν» τον Ιμπόρα με διόλου κολακευτικά επίθετα. Τον είπαν αργοκίνητο καράβι, παλιάς κοπής, βετεράνο και διάφορα άλλα
που δεν έχει μεγάλη σημασία να αναλύσουμε…  Κάποια στιγμή, ωστόσο, ήρθε ο Μεντιλίμπαρ να βάλει τα πράγματα στη θέση τους και τον Ιμπόρα στη δική του. Σε μία καμπή της σεζόν που ο «πολεμιστής» Ιμπόρα ήταν εντελώς παροπλισμένος, ο Βάσκος τεχνικός τον ενεργοποίησε ξανά, του ανέθεσε τον ρόλο που ξέρει καλύτερα απ’ τον καθένα, του έδειξε εμπιστοσύνη και τον μετέτρεψε σε βοηθό του μέσα στο γήπεδο! Εξήγησε, μάλιστα, το «γιατί» με σχετικές δηλώσεις του, εξηγώντας ότι ο Ιμπόρα μπορεί να μην είναι γρήγορος στα πόδια, αλλά είναι γρήγορος στη σκέψη, ξέρει ανά πάσα στιγμή τι πρέπει να κάνει μέσα
στο γήπεδο και πώς θα βοηθήσει την ομάδα.

Κάπως έτσι, βλέπουμε τον τελευταίο καιρό έναν αναγεννημένο Ιμπόρα, ο οποίος όχι απλώς ανταποκρίνεται με μεγάλη επιτυχία στον ρόλο του, αλλά έχει αποκτήσει πάνω στο χορτάρι ηγετικά χαρακτηριστικά. Εκείνος θα μιλήσει πρώτος στους συμπαίκτες του, εκείνος θα δώσει το γενικό πρόσταγμα, θα ηρεμήσει την ομάδα όποτε χρειάζεται, θα αποτελέσει ένα ακόμη ψηλό κορμί στα «στημένα», θα τρέξει ακόμη και για να ηρεμήσει τον Γιόβετιτς που «τρελάθηκε» στο γκολ της ισοφάρισης στο πρόσφατο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό.

Ηγέτης γεννιέσαι, δεν γίνεσαι κι ο Βιθέντε το «έχει». Απ’ τη στιγμή, λοιπόν, που κατάφερε να γίνει ο  ρυθμιστής της μεσαίας γραμμής του Ολυμπιακού έχει και τον πρώτο λόγο να βρίσκεται στη βασική ενδεκάδα του τελικού της προσεχούς Τετάρτης. Εχει φάει, άλλωστε, τέτοια παιχνίδια με το… κουτάλι
κι η εμπειρία του σε αυτό το επίπεδο είναι απλώς ανεκτίμητη. Μάθημα κι αυτό για όλους εμάς
που συνηθίζουμε να κρίνουμε την προσφορά ενός ποδοσφαιριστή μόνο αν έχει χάρισμα με την μπάλα στα πόδια. Οι προπονητές, όμως, δεν κοιτάζουν μόνο αυτό. Ξέρουν ποιος είναι ο κατάλληλος για να κάνει συνολικά τη δουλειά, με την μπάλα ή χωρίς, με λάμψη ή όχι, με απλότητα ή τσαλιμάκια.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News