Ερνέστο Βαλβέρδε: Κατάθεση ερυθρόλευκης ψυχής - «Θα εμψυχώσω όσο μπορώ τον Ολυμπιακό να πάρει το Conference»

Ο Ερνέστο Βαλβέρδε παραχώρησε μια μεγάλη στο «Mega Stories » και την Δώρα Αναγνωστοπούλου. Ο Βάσκος πρώην προπονητής του Ολυμπιακού μίλησε για το δέσιμό του με τον Ολυμπιακό, μοιράστηκε ιστορίες από την Ελλάδα, ενώ μίλησε για τον συμπατριώτη του Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ και αποκάλυψε πώς θα δει τον τελικό του Conference League.

Για την σύνδεσή του με τον Ολυμπιακού: «Υπάρχουν πράγματα που όταν πας σε μία ομάδα δεν μπορείς να φανταστείς ότι μπορούν να συμβούν. Όταν ήρθα στην Ελλάδα δεν μπορούσα να ξέρω ότι θα συμβούν όλα αυτά. Και εκεί ήταν όλα παράξενα για μένα. Από τη στιγμή που πήρα την απόφαση ποτέ δεν φανταζόμουν ότι θα περνούσα τρία χρόνια εκεί, ότι θα ζούσα αυτήν την τρομερή εμπειρία.

Τόσο απίστευτη για μένα, τόσο για μένα όσο και για την οικογένειά μου και μοιραστώ αυτά τα χρόνια με κόσμο που δεν με έκανε να νιώσω ξένος. Γιατί ήμουν ένας ξένος που πήγαινα εκεί για να ψάξω για δουλειά, για να έχω δουλειά και ώστε να εργαστώ στην Ελλάδα και να δω πώς με αντιμετώπιζαν οι άνθρωποι, πώς με αναγνώριζαν, όχι μόνο οι οπαδοί του Ολυμπιακού αλλά και των άλλων ομάδων και τη γενναιοδωρία που είχαν όλοι αυτοί οι άνθρωποι μαζί μου. Αυτή η σχέση θα είναι πάντα εκεί.

Είναι δύσκολο να το ξεχωρίσεις. Τελικά είναι πάντα. Ο σύλλογος είναι ένα σύνολο. Από τους ανθρώπους, από τον πρόεδρο που σε βοηθάει και σε σπρώχνει να είσαι εκεί, από τον κόσμο που δουλεύει για την ομάδα κάθε μέρα και τους βλέπεις ότι είναι πρόθυμοι να σε βοηθήσουν να νικήσεις τα παιχνίδια.

Και βέβαια οι καταπληκτικοί οπαδοί που έχει ο Ολυμπιακός και σε ενθαρρύνουν κάθε δευτερόλεπτο στο Καραϊσκάκη. Πας στην Αυστραλία και είναι εκεί και δεν ξέρεις πώς βρέθηκαν εκεί. Πας στη Γερμανία και είναι το ίδιο. Ο Ολυμπιακός είναι ένας τρόπος να βλέπεις τα πράγματα. Είναι τα συναισθήματα του κόσμου και αυτά τα συναισθήματα τα κουβαλάς μαζί σου. Στο τέλος καταλαβαίνεις ότι αυτό σημαίνει πολλά για πολλούς ανθρώπους».

 

Για το τραγούδι του κόσμου : «Δεν ξέρω, λοιπόν, αυτό ήταν καταπληκτικό. Μου συνέβη όταν ήμουν στο Μπιλμπάο. Περπατούσα στο Μπιλμπάο και συνάντησα Έλληνες τουρίστες και να άρχισαν να το τραγουδούν στη μέση του δρόμου και πέθαινα από αμηχανία. Όλος ο δρόμος γεμάτος κόσμο και όλοι τους τραγουδούσαν. Και εγώ τους έλεγα σταματήστε, σταματήστε σας παρακαλώ.

Μην λέτε τίποτα. Δεν ξέρω. Είναι κάτι που δεν μου έχει συμβεί πολλές φορές, όμως το έζησα πολλές φορές στην Ελλάδα. Θα ήθελα πολύ να το πω. Θα ήθελα πολύ να τους το τραγουδήσω από το γήπεδο σωστά; Είναι κάτι τέτοιο αλλά δεν φαινόταν πολύ καλό και δεν θα ήξερα πώς να το κάνω. Όμως όπως σας εξήγησα είναι ένα απίστευτο πράγμα.

Επίσης η γενναιοδωρία του κόσμου απέναντί μου ήταν απίστευτη. Θυμάμαι μία ιστορία όταν πήγαμε διακοπές με την οικογένειά μου στον Μυστρά, για να δούμε τη Μονεμβασία, τη Σπάρτη και τον Μυστρά. Παρκάραμε το αυτοκίνητο στο ξενοδοχείο και την επόμενη μέρα που φύγαμε είχαν ζωγραφίσει στον δρόμο: ‘Ευχαριστούμε Ερνέστο για όλα όσα μας έδωσες!’

Οι οπαδοί του Ολυμπιακού ζωγράφισαν ένα γκράφιτι, που συνήθως σε πάνε φυλακή για αυτό. Εκεί ήταν το γκράφιτι, μπροστά στο αυτοκίνητό μου και εγώ και η οικογένειά μου είχε παραισθήσεις. Ρώτησαν τι είναι αυτό; Τους εξηγούσα ότι εδώ έτσι είναι τα πράγματα. Το ίδιο και όταν χανόμουν σε οποιοδήποτε μέρος. Σε ένα νησί. Στη Μήλο. Και φτάνεις σε ένα εστιατόριο και μία κυρία, παρόλο ήταν ΑΕΚ, σε καλεί να φας. Όχι εγώ θέλω να πληρώσω. Όχι, όχι, εμείς σε καλούμε, σε παρακαλώ. Υπήρχε κάτι ιδιαίτερο που ένιωσα εκεί και ο κόσμος το ένιωσε μαζί μου.

Δεν ξέρω. Πολλές φορές αναρωτιέμαι γιατί. Υποθέτω ότι βοήθησε ότι κερδίζαμε παιχνίδια. Και γενικά όσα πετύχαμε. Χαμηλώσαμε λίγο την ένταση. Στην Ελλάδα ο κόσμος παρασύρεται πολύ με το ποδόσφαιρο. Δίνεται μερικές φορές λίγο υπερβολική σημασία σε αυτό. Στην Ελλάδα συνηθίζουν να λένε είμαστε τρελοί με το ποδόσφαιρο, Εδώ την Ισπανία λιγότερο».

Για το DNA της ομάδας: «Αυτό που έχει περισσότερη σημασία είναι το στιλ που έχει η ομάδα. Είναι αυτό που το λες ως το DNA της ομάδας. Είναι σημαντικό οι παίκτες και οι προπονητές να μπορούν να προσαρμοστούν σε αυτό. Είναι σαφές ότι ο κάθε προπονητής έχει τον τρόπο του να προπονεί και για αυτό τους προσλαμβάνουν. Για αυτό με προσέλαβε ο Ολυμπιακός. Για αυτό πήρε και τον Μεντιλίμπαρ.

Επειδή έχει το δικό του στιλ που θέλει να φέρει στην ομάδα όμως την ίδια στιγμή ο προπονητής πρέπει να λάβει στα υπόψιν ότι χρειάζεται η ομάδα και τι είναι η ομάδα. Ο Ολυμπιακός είναι μία δυνατή ομάδα. Είναι μία ομάδα που πάντα μάχεται. Αυτό ζητάνε και οι οπαδοί της, μία ομάδα που κυνηγά πάντα τη νίκη. Εκεί βρίσκεται το κλειδί. Να μπορούν να προσαρμοστούν σε αυτά οι προπονητές αλλά και οι παίκτες».

Για το αν είναι σημαντικό για τους προπονητές να έχουν υπάρξει ποδοσφαιριστές: «Όχι δεν είναι σημαντικό. Βοηθάει το να ήσουν παίκτης καθώς γνωρίζεις το κλίμα. Γνωρίζεις το παιχνίδι και γνωρίζεις τα αποδυτήρια που είναι πράγματα που βοηθάει να τα ξέρεις αλλά πολλοί προπονητές που δεν ήταν παίκτες ή δεν ήταν καλοί παίκτες, έχουν πετύχει πολλά στο ποδόσφαιρο. Δεν είναι μία απαραίτητη προϋπόθεση αλλά βοηθάει».

Για τον Μεντιλίμπαρ: « Φυσικά είναι φίλος. Παίξαμε μαζί πριν από περίπου 40 χρόνια. Ήμασταν συμπαίκτες. Πλέον είμαστε συνάδελφοι προπονητές και έχουμε αντιμετωπίσει πολλές φορές ο ένας τον άλλον, με διαφορετικές ομάδες. Γνωριζόμαστε καλά. Ήξερα πολύ καλά ότι θα ταίριαζε πολύ στον Ολυμπιακό από τον τρόπο που βλέπει το ποδόσφαιρο γιατί είναι ένας εργατικός προπονητής. Σκληρός επίσης. Του αρέσει το επιθετικό ποδόσφαιρο και με πίεση ψηλά. Ξέρει ότι αυτό θα δουλέψει. Και είμαι πολύ χαρούμενος για αυτόν γιατί το αξίζει. Γιατί ζει αυτά που εγώ είχα ζήσει τότε και το απολαμβάνει. Και το να πηγαίνει στον Ολυμπιακό και να το απολαμβάνει σημαίνει πολλά. Είναι μία μεγάλη εμπειρία.

Όπως συνηθίζω να λέω οι Βάσκοι προπονητές έχουν κάτι διαφορετικό. Υποθέτω ότι έχουμε κάτι… Υπάρχουν πολλοί στη Premier που είναι πετυχημένοι και στην Ευρώπη. Είναι σίγουρο επίσης ότι υπάρχουν Βάσκοι παίκτες που θα γίνουν προπονητές. Και ναι, δεν ξέρω, ίσως λειτουργεί πολύ καλά . Εμείς ταιριάζουμε πολύ καλά στον Ολυμπιακό, ίσως είναι αυτό, αλλά λειτουργεί.

Τους προπονητές τους κάνουν καλούς τα αποτελέσματα. Και εάν τα αποτελέσματα είναι καλά. Γιατί όλοι κυνηγάμε το ίδιο πράγμα και μερικές φορές είναι πολύ δύσκολο. Υπάρχουν καλοί προπονητές που δεν τους βοηθούν τα αποτελέσματα. Έχει συμβεί σε μένα, στον Μεντιλίμπαρ και σε όλους μας. Έχει να κάνει με τη στιγμή. Επίσης με το να ξέρεις που βρίσκεσαι. Σε ποια ομάδα δουλεύεις. Και σίγουρα χρειάζεσαι και λίγη τύχη που πάντα πρέπει να την αναζητάμε. Με άλλα λόγια δεν σου χαρίζεται, πρέπει να την αναζητάς».

Για το ποιο παιχνίδι του έχει μείνει ανεξίτηλο: «Μόνο ένα; Εάν μου ζητάς να θυμηθώ μόνο ένα παιχνίδι θα πω εκείνον τον τελικό Κυπέλλου που κερδίσαμε στα πέναλτι. Εκείνο το 4-4 με την ΑΕΚ. Νικήσαμε μετά από 34-35 πέναλτι, δεν θυμάμαι. Ήταν κάτι απίστευτο. Ήταν ένα απίθανο παιχνίδι. Ένα παιχνίδι που δεν τελείωνε ποτέ. Εάν πρέπει να θυμηθώ μία σεζόν θα έλεγα την τελευταία. Επειδή ακριβώς κάναμε μία τρομερή χρονιά. Η ομάδα έπαιζε πολύ καλά. Είχαμε εκπληκτικούς παίκτες, όπως οι Τοροσίδης, Μέλμπεργκ, Ιμπαγάσα, Ορμπάιθ, Μαρκάνο και Χολέμπας. Είχαμε μία ομαδάρα. Ο Μακούν, ο Μιραλάς. Είχαμε μία τρομερή ομάδα και παίζαμε πολύ καλά.

Κερδίσαμε το Πρωτάθλημα. Η ομάδα έκανε βήματα μπροστά. Κάναμε καλή πορεία στο Champions League και τα πήγαμε πολύ καλά στο Europa. Είχαμε την κακή τύχη να μας αποκλείσουν μέσα σε πέντε λεπτά. Μία από τις πιο ωραίες εικόνες που θυμάμαι, παρόλο που μας απέκλεισε η Μέταλιστ στο γήπεδό μας, οι φίλαθλοι στο Καραϊσκάκη μας αποχαιρέτησαν όρθιοι χειροκροτώντας. Ήταν μία αναγνώριση. Εκείνη τη χρονιά θα μπορούσαμε να είχαμε φτάσει μακριά στο Europa, όμως μας έλλειψε κάτι στο τέλος. Η τελευταία χρονιά που δούλεψα στον Ολυμπιακό ήταν μία φανταστική χρονιά».

Για το μήνυμά του προς τον κόσμο: «Στους οπαδούς του Ολυμπιακού; Σε όλες τις Ολυμπιακάρες; Αυτό που θα τους έλεγα είναι κάτι που κάνουν πάντα. Να υποστηρίζουν την ομάδα τους ως το τέλος. Σε οποιοδήποτε παιχνίδι και σε οποιαδήποτε κατάσταση. Να είναι πάντα με την ομάδα τους αλλά έτσι και αλλιώς πάντα είναι.

Δεν υπάρχει περίπτωση να μην είναι εκεί. Αγαπούν τον Ολυμπιακό. Το μοναδικό μήνυμα που θα μπορούσα να τους στείλω είναι ότι είμαι ένας από αυτούς. Μετά από 3 χρόνια που βρέθηκα στην ομάδα και όσα ζήσαμε μαζί στο τέλος ενώνεσαι με τον κόσμο. Είμαι και εγώ κομμάτι τους».

Για τον τελικό του Conference League: “Δεν ξέρω. Το σκέφτομαι. Δεν θέλω να αγχωθώ γιατί είναι ένα ιστορικό παιχνίδι για τον Ολυμπιακό. Ξέρω ότι είναι ένα δύσκολο ματς. Είναι ένας τελικός. Μπορεί να συμβεί οτιδήποτε. Θα εμψυχώσω όσο μπορώ, ώστε ο Ολυμπιακός να μπορέσει να κατακτήσει αυτόν τον τίτλο.

Δεν πρόκειται να αναλύσω το παιχνίδι. Όχι. Όχι δεν είναι η στιγμή. Θα το δω σαν οπαδός. Εμείς οι προπονητές έχουμε τη συνήθεια να αναλύουμε. Θα είμαι σε διακοπές. Θα είμαι χαλαρός και θα το δω σαν οπαδός. Θα εμψυχώνω. Δεν είμαι τόσο χούλιγκαν. Δεν είμαι, όμως ναι. Θα το δω από απόσταση και δεν πρόκειται να το αναλύσω».

Το μήνυμα προς τον Μεντιλίμπαρ: «Zorionak στα βάσκικα σημαίνει συγχαρητήρια. Το λέμε μετά τον αγώνα. Αυτό σκέφτομαι. Να στείλω ένα μήνυμα στον Μεντιλίμπαρ μετά τον αγώνα λέγοντας Zorionak. Αυτό θα σημαίνει ότι ο Ολυμπιακός θα έχει κερδίσει».

 

 

 

 

 

 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News