Εθνική Ελλάδας: Η μεγαλύτερη πρόκριση με γκολ-όνειρο του Χαριστέα

Όσοι περίμεναν ότι η Εθνική μας θα κατέβαινε… χορτάτη στον προημιτελικό του Euro με τη Γαλλία, στις 25 Ιουνίου 2004, διαψεύστηκαν πανηγυρικά.

Με το υπέροχο γκολ του Άγγελου Χαριστέα στο 65′, η Ελλάδα νίκησε 1-0 την κάτοχο του τίτλου και προκρίθηκε στους «4», όμως το πιο σημαντικό ήταν ότι κυνήγησε την επιτυχία και δεν έφτασε σ’ αυτήν μόνο με τη βοήθεια της τύχης.

Τα παιδιά του Ότο Ρεχάγκελ πραγματοποίησαν μία από τις καλύτερες εμφανίσεις τους σε εκείνο το μαγικό τουρνουά, αφού δεν φοβήθηκαν τα μεγάλα ονόματα που είχαν απέναντί τους, δεν κλείστηκαν υπέρ του δέοντος για να στείλουν το ματς στην παράταση και πήραν εντέλει αυτό που άξιζαν με ένα γκολ το οποίο είναι σίγουρα το ωραιότερο από τα επτά που σημείωσαν στη διοργάνωση.

Τουλάχιστον το μισό ανήκει στον αρχηγό, τον Θοδωρή Ζαγοράκη, ο οποίος περνά με αρχοντική ντρίμπλα τον Μπισέντε Λιζαραζού και στη συνέχεια βγάζει μια καλοζυγισμένη σέντρα ακριβώς στο κεφάλι του Χαριστέα, ο οποίος με τη σειρά του κάνει αυτό που πρέπει και «κεραυνοβολεί» τον Φαμπιάν Μπαρτέζ.

Ήταν μια νίκη δίκαιη, αφού οι Γάλλοι στηρίχθηκαν επιθετικά μόνο στις εμπνεύσεις του Τιερί Ανρί, ο οποίος όμως δεν βρέθηκε σε καλή μέρα και απείλησε ουσιαστικά λίγες φορές. Αντίθετα, η Ελλάδα άγγιξε το γκολ από το πρώτο ημίχρονο με μια προβολή του Κώστα Κατσουράνη που σταμάτησε ο Μπαρτέζ (με τη βοήθεια και του δοκαριού) κι ένα ψηλοκρεμαστό σουτ του Τάκη Φύσσα, που έσωσε πάλι ο Γάλλος γκολκίπερ.

Αυτό που έκανε μεγαλύτερη εντύπωση, ωστόσο, ήταν κάτι που επισήμανε ο Φύσσας και στη χθεσινοβραδινή εκπομπή της ΕΡΤ για το Euro. Το τελευταίο σφύριγμα του Σουηδού διαιτητή Φρισκ δεν βρήκε τους διεθνείς μας να κλαίνε από συγκίνηση, όπως κάνουν όλο και πιο συχνά πλέον οι ποδοσφαιριστές στη φετινή διοργάνωση.

Οι Έλληνες παίκτες πανηγύριζαν σαν να είχαν πετύχει άλλη μία νίκη κι ας ήταν η πιο σημαντική στην ιστορία της Εθνικής μας. Μέχρι την επόμενη, όπως αποδείχθηκε, αν και o Ζαγοράκης ή ο Χαριστέας δεν έκαναν δήλωση αντίστοιχη με εκείνη του Νίκου Γκάλη μετά το 90-78 επί της Ιταλίας στο Ευρωμπάσκετ του 1987.

Κι όμως, οι ομοιότητες με εκείνη τη νίκη της μπασκετικής Εθνικής είναι τόσες πολλές. Κατ’ αρχάς, επιτεύχθηκε στον προημιτελικό και χάρισε την πρόκριση στους «4». Κι ύστερα, ήταν η πρώτη που σημείωσε η Ελλάδα επί της Γαλλίας, όπως και στο μπάσκετ δεν είχαμε νικήσει άλλη φορά την Ιταλία.

Το σημαντικότερο, όμως, ήταν ότι άνοιγε τον δρόμο για κάτι που κανείς δεν είχε φανταστεί μέχρι και λίγες μέρες νωρίτερα, αλλά το πίστευε πλέον ακράδαντα ύστερα κι από το 1-0 επί των Γάλλων. Κι ας ήταν πιθανότερος αντίπαλος στον τελικό η Τσεχία, που είχε παίξει το καλύτερο ποδόσφαιρο έως τότε στη διοργάνωση.

Η γκολάρα του Φαν Μπάστεν

Το υπέροχο γκολ με το οποίο ο Μάρκο Φαν Μπάστεν σφράγισε τη νίκη της Ολλανδίας επί της Σοβιετικής Ένωσης με 2-0, στον τελικό του Εuro ’88, μνημονεύεται τόσο συχνά, που έχει επισκιάσει και την ίδια την επιτυχία της ομάδας του.

Ακριβώς 10 χρόνια μετά τον δεύτερο χαμένο τελικό Παγκοσμίου Κυπέλλου στο Μπουένος Άιρες και στο ίδιο γήπεδο όπου είχε χάσει τον πρώτο, 14 χρόνια νωρίτερα  (το Ολυμπιακό Στάδιο του Μονάχου), η Ολλανδία ξόρκισε την κατάρα. Στέφθηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης στηριγμένη σε μια νέα γενιά εξαιρετικών ποδοσφαιριστών ποδοσφαιριστών, με μοναδικό συνδετικό κρίκο με το παρελθόν τον προπονητή.

Ο Ρίνους Μίχελς, ο οποίος είχε πιει το πικρό ποτήρι της ήττας στον τελικό με τη Δυτική Γερμανία το 1974, βρισκόταν ξανά στο τιμόνι των «Οράνιε» και τους οδήγησε στην κορυφαία στιγμή τους. Με ηγέτη πλέον τον Ρουντ Γκούλιτ, ο οποίος άνοιξε με κεφαλιά το σκορ στο 32ο λεπτό του τελικού, η Ολλανδία κυριάρχησε και έφτασε πιο εύκολα απ’ ό,τι αναμενόταν στη νίκη επί των Σοβιετικών.

Όλοι, ωστόσο, θυμούνται κυρίως το γκολ του Φαν Μπάστεν. Μία σπάνια στιγμή ποδοσφαιρικής τελειότητας, από έναν παίκτη ο οποίος δεν είχε ξεκινήσει βασικός το τουρνουά, αλλά με όσα πέτυχε στη συνέχεια έφτασε να θεωρείται ο κορυφαίος σέντερ φορ της Ευρώπης όλων των εποχών. Κι ας μην κατάφερε να έχει μεγάλη διάρκεια στην καριέρα του, λόγω της ευπάθειάς του σε τραυματισμούς.

Η ιστορική φάση έλαβε χώρα στο 54′. Ο βετεράνος Άρνολντ Μιούρεν έγινε κάτοχος της μπάλας έξω απ’ την περιοχή και προς τα αριστερά. Χωρίς να την κοντρολάρει, σήκωσε το κεφάλι του, είδε τον Φαν Μπάστεν που έκανε κίνηση στο ύψος του δεύτερου δοκαριού και σέντραρε με τη μία προς τα εκεί.

Η σέντρα ήταν λίγο πιο δυνατή απ’ ό,τι έπρεπε, αυτό όμως δεν προκάλεσε πρόβλημα στον Ολλανδό επιθετικό. Όσο η μπάλα βρισκόταν στον αέρα, έκανε τα βήματα που χρειαζόταν προς τα δεξιά κι ενώ όλοι περίμεναν να επιχειρήσει να την κοντρολάρει, έκανε το απίθανο. Με ένα μονοκόμματο βολέ, έστειλε την μπάλα στο απέναντι «Γ».

Ακόμα κι ο εξαιρετικός Ρινάτ Ντασάεφ, ο οποίος θεωρούνταν ο κορυφαίος τερματοφύλακας στον κόσμο εκείνη την εποχή, δεν μπορούσε να κάνει τίποτα. Οι Σοβιετικοί, οι οποίοι είχαν νικήσει 1-0 τους Ολλανδούς στη φάση των ομίλων, είχαν πέσει στο καναβάτσο. Η απώλεια του πέναλτι απ’ τον Ιγκόρ Μπελάνοφ λίγα λεπτά μετά το 2-0 (απέκρουσε ο Χανς Φαν Μπρόικελεν) έσβησε και τις τελευταίες ελπίδες τους.

Άλλα γεγονότα στην Ελλάδα και τον κόσμο στις 25 Ιουνίου

2019: Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο ανακηρύσσεται MVP της κανονικής περιόδου στο πρωτάθλημα του NBA με τους Μιλγουόκι Μπακς. Έχει μέσο όρο 27,7 πόντους, 12,5 ριμπάουντ, 5,9 ασίστ και 1,5 κοψίματα ανά αγώνα.

2018: Ο Αιγύπτιος τερματοφύλακας, Εσάμ Ελ Χανταρί, γίνεται ο γηραιότερος ποδοσφαιριστής που μετέχει σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου. Σε ηλικία 45 ετών και 161 ημερών, αγωνίζεται ως βασικός με την εθνική της χώρας του στον αγώνα με τη Σαουδική Αραβία (1-2) και μάλιστα αποκρούει πέναλτι του Φατάχ Αλ Μουβαλάντ. Το παλιό ρεκόρ ανήκει στον Κολομβιανό, Φαρίντ Μοντραγκόν, ο οποίος είχε αγωνιστεί το 2014 σε ηλικία 43 ετών και τριών ημερών.

2010: Η Ισπανία επικρατεί με 2-1 της Χιλής (24′ Βίγια, 37′ Ινιέστα/47′ Μιγιάρ) και παίρνει την πρόκριση στους «16» του Μουντιάλ της Νοτίου Αφρικής, παρότι είχε ξεκινήσει με ήττα από την Ελβετία (1-0). Οι Ελβετοί μένουν στο 0-0 με την Ονδούρα και μένουν έξω, καθώς χρειάζονταν νίκη με δύο γκολ διαφορά για να προκριθούν εις βάρος της Χιλής στη διαφορά τερμάτων.

2008: Η Γερμανία νικά με 3-2 την Τουρκία του Φατίχ Τερίμ στον δραματικό πρώτο ημιτελικό του Euro της Αυστρίας και της Ελβετίας. Οι Τούρκοι παρατάσσονται χωρίς πολλά βασικά τους στελέχη, αλλά ανοίγουν το σκορ στο 22′ με τον Ουγκούρ Μποράλ. Τα «Πάντσερ» ισοφαρίζουν στο 26′ με τον Μπάστιαν Σβαϊνστάιγκερ και παίρνουν το προβάδισμα στο 79′ με τον Μίροσλαβ Κλόζε, όμως ο MVP της Τουρκίας σε εκείνο το Euro, Σεμίχ Σεντούρκ, γράφει το 2-2 στο 86′. «Λυτρωτής» για τους Γερμανούς είναι ο Φίλιπ Λαμ στο 90′.

2006: Η Πορτογαλία νικά με 1-0 την Ολλανδία σε ένα από τα πιο σκληρά ματς στην ιστορία του Παγκοσμίου και παίρνει την πρόκριση στους «8». Το γκολ πετυχαίνει ο Μανίς στο 23′, όμως ο αγώνας σημαδεύεται από τέσσερις αποβολές (δύο για κάθε ομάδα) και 16 κίτρινες κάρτες, τις οποίες δείχνει ο Ρώσος διαιτητής, Βαλεντίν Ιβάνοφ.

2002: Η Γερμανία νικά με 1-0 τη Νότιο Κορέα και προκρίνεται στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Άπω Ανατολής. Το γκολ πετυχαίνει ο Μίχαελ Μπάλακ στο 75′, μόλις τέσσερα λεπτά αφότου έχει αντικρίσει τη δεύτερη κίτρινη κάρτα στο τουρνουά εξαιτίας της οποίας γνωρίζει ότι δεν θα έχει δικαίωμα συμμετοχής στον τελικό.

2000: Η Ολλανδία συντρίβει με 6-1 τη Γιουγκοσλαβία και προκρίνεται πανηγυρικά στους «8» του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος. Ο Πάτρικ Κλάιφερτ πετυχαίνει τρία γκολ (24′, 38′, 54′) ενώ αρχικά πιστώνεται άλλο ένα στο 51′, το οποίο όμως ύστερα από προσεκτική μελέτη της φάσης στο βίντεο χρεώνεται ως αυτογκόλ του Ντέγιαν Γκοβεντάριτσα. Τον θρίαμβο των «Οράνιε» ολοκληρώνει ο Μαρκ Όφερμαρς (78′, 90’+1), ενώ το γκολ της παρηγοριάς για τους «Πλάβι» σημειώνει ο Σάβο Μιλόσεβιτς (90’+2). Στον άλλο προημιτελικό της ημέρας η Γαλλία νικά με 2-1 την Ισπανία (32′ Ζιντάν, 44′ Τζορκαέφ/38′ πέν. Μεντιέτα).

1990: Η Ιταλία προκρίνεται στα προημιτελικά του Μουντιάλ που διοργανώνεται στα εδάφη της, αφού νικά με 2-0 την Ουρουγουάη στο Ολίμπικο της Ρώμης. Ο Σαλβατόρε Σκιλάτσι ανοίγει το σκορ με δυνατό σουτ στο 65′ και ο Άλντο Σερένα διαμορφώνει το τελικό σκορ στο 85′.

1986: Ο Ντιέγκο Μαραντόνα οδηγεί την Αργεντινή στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου του Μεξικού, με τα δύο εξαιρετικά σε εκτέλεση γκολ που πετυχαίνει στο 52′ και το 63′ του ημιτελικού με τον Βέλγιο (2-0). Αντίπαλος στον τελικό θα είναι η Δυτική Γερμανία, η οποία νικά επίσης με 2-0 τη Γαλλία (9′ Μπρέμε, 90′ Φέλερ).

1982: Σάλος προκαλείται στη ποδοσφαιρική κοινή γνώμη με τον αγώνα Δυτική Γερμανία-Αυστρία 1-0, ο οποίος αποκαλείται «η ντροπή της Χιχόν». Οι δύο ομάδες γνωρίζουν ότι αυτό το σκορ στέλνει αμφότερες στην επόμενη φάση εις βάρος της Αλγερίας, η οποία είχε νικήσει με 3-2 τη Χιλή μία ημέρα νωρίτερα. Κι ύστερα από το γκολ του Χορστ Χρούμπες στο 10′, οι παίκτες τους αρκούνται στο να ανταλλάσσουν πάσες στον χώρο του κέντρου, χωρίς καμία διάθεση να επιτεθούν. Η FIFA δεν βρίσκει στοιχεία για να επιβάλει κυρώσεις, αποφασίζει ωστόσο οι αγώνες της τελευταίας αγωνιστικής κάθε ομίλου να διεξάγονται την ίδια ημέρα και ώρα.

1978: Η Αργεντινή κατακτά για πρώτη φορά στην ιστορία της το Παγκόσμιο Κύπελλο, νικώντας την Ολλανδία με 3-1 στην παράταση, στον τελικό που διεξάγεται στο «Μονουμεντάλ» του Μπουένος Άιρες. Η «Αλμπισελέστε» ανοίγει το σκορ στο 38′ με τον Μάριος Κέμπες, όμως ο Ντικ Νάνινχα ισοφαρίζει στο 82′. Στο 90′, οι «Οράνιε» αγγίζουν τη νίκη και το τρόπαιο όμως η προβολή του Ρομπ Ρένσενμπρινκ από δύσκολη θέση σταματά στο δοκάρι. Στον έξτρα χρόνο, οι Αργεντινοί πετυχαίνουν άλλα δύο γκολ με τους Κέμπες (105′) και Μπερτόνι (116′) και σηκώνουν για πρώτη φορά το τρόπαιο.

1972: Ο Αντώνης Αντωνιάδης πετυχαίνει και τα δύο γκολ στην εκτός έδρας νίκη του Παναθηναϊκού επί της Παναχαϊκής (2-1) και φτάνει τα 39 στο πρωτάθλημα, τα περισσότερα που έχει πετύχει ποτέ οποιοσδήποτε ποδοσφαιριστής σε μία σεζόν Α’ Εθνικής/Super League. Χάνει, ωστόσο, το «Χρυσό Παπούτσι» από τον Δυτικογερμανό, Γκερντ Μίλερ, ο οποίος έχει σημειώσει 40 τέρματα για την Μπάγερν.

1969: Ο 41χρονος Πάντσο Γκονζάλες κερδίζει τον μεγαλύτερο σε διάρκεια αγώνα που έχει διεξαχθεί έως τότε στο Γουίμπλεντον. Νικά με 3-2 σετ τον κατά 16 χρόνια νεότερό του, Τσάρλι Πασαρέλ (22-24, 1-6, 16-14, 6-3, 11-9) σε έναν αγώνα ο καθαρός χρόνος διάρκειας του οποίου είναι πέντε ώρες και δώδεκα λεπτά. Το ρεκόρ θα καταρριφθεί στις 24 Ιουνίου 2010, όταν ο Αμερικανός Τζον Ίσνερ θα νικήσει 3-2 τον Γάλλο Νικολά Μαού ύστερα από μάχη 11 ωρών και πέντε λεπτών κι ενώ μόνο το πέμπτο και καθοριστικό προβλέπεται να μην κριθεί σε tie break (6-4, 3-6, 6-7, 7-6, 70-68).

1950: Η Σουηδία δίνει τέλος στο αήττητο σερί της Ιταλίας σε τελικές φάσεις Παγκοσμίου Κυπέλλου, μια και τη νικά με 3-2 στον πρώτο αγώνα του ομίλου για τη διοργάνωση που φιλοξενείται στη Βραζιλία. Οι «Ατζούρι» δεν είχαν συμμετάσχει στην παρθενική διοργάνωση του 1930 και είχαν κατακτήσει εκείνες του 1934 και του 1938.