Ολυμπιακός: Οι καλύτεροι νέοι της Ευρώπης δε μάσησαν κόντρα στον Αγιαξ

Ξεκίνησε, επιτέλους, η σεζόν για τον Ολυμπιακό, που φόρεσε για πρώτη φορά τα… επετειακά του και κόντραρε (με όλη τη σημασία της λέξης) τον Αγιαξ.

Συμπλήρωση: Τον Αγιαξ που σε έξι μέρες παίζει τον πρώτο του επίσημο αγώνα και δίνει φιλικά εδώ και δύο εβδομάδες! Από όταν, δηλαδή, οι παίκτες του Ολυμπιακού βρίσκονταν… στις παραλίες, απολαμβάνοντας ένα από τα κέρδη της κατάκτησης του Κόνφερενς Λιγκ.

Αυτή η διαφορά ετοιμότητας, όμως, δε φάνηκε ουδέποτε στο γήπεδο. Οι «ερυθρόλευκοι» της Ελλάδας πρέσαραν όλοι μαζί από το πρώτο λεπτό, όπως είναι γνωστό ότι ζητά πάντα ο Μεντιλίμπαρ. «Ολοι μαζί πάνω, όλοι μαζί κάτω, ο καθένας τρέχει και για τον διπλανό του».

Μάλιστα αυτό που στο πρώτο μέρος φάνηκε σε δείγματα, στο δεύτερο εμφανίστηκε σε ποσότητα. Καλό ποδόσφαιρο με τη μπάλα στα πόδια. Αυτοματισμοί, διορατικότητα, ευκαιρίες. Στοιχεία που σπάνια βλέπουμε σε αυτά τα καλοκαιρινά παιχνίδια με τις πλαστικές καρέκλες στους αυτοσχέδιους πάγκους και τους συννεφιασμένους ουρανούς της ανατολικής Ευρώπης.

Ρε τους μικρούς…

Κι αν η παράσταση από μόνη της είναι ένας καλός λόγος για χαμόγελα, οι πρωταγωνιστές της είναι ένας ακόμα καλύτερος. Το παιχνίδι τελείωσε και όλοι μιλούσαν για ένα πρόσωπο: Για τον Χρήστο Μουζακίτη. Για το παιδί που γεννήθηκε ανήμερα των Χριστουγέννων του 2006 και μοιάζει με δώρο Θεού για το ελληνικό ποδόσφαιρο γενικά και για τον Ολυμπιακό ειδικότερα.

Και δε μιλούν για την πάρτη του λόγω της ηλικίας, αλλά λόγω αυτών που έκανε κόντρα στα φημισμένα παιδιά του Αίαντα.

Αλήθεια, υπήρξε παίκτης πιο επιδραστικός από αυτόν στο δεύτερο ημίχρονο; Η απάντηση είναι όχι. Τελεία και παύλα.

Αυτό απαντούσαν, εν ολίγοις, οι άνθρωπο του Αγιαξ όταν τους ρωτούσαν τι είδαν στον αγωνιστικό χώρο. Ανθρωποι που ξέρουν να αναγνωρίζουν το ατόφιο ποδοσφαιρικό ταλέντο καλύτερα από κάθε άλλον στον πλανήτη, έβγαλαν το καπέλο στους καλύτερους Νέους της Ευρώπης. Εξεπλάγησαν; Οχι, μάλλον το περίμεναν. Ενθουσιάστηκαν; Ναι!

Δεν ενθουσιάστηκαν όμως μόνο με τον Μούζα. Η ίδια τόλμη, η ίδια άνεση, η ίδια… ευκολία φάνηκε στα πρόσωπα και τις εμφανίσεις όλων των άλλων παιδιών της «χρυσής γενιάς» που αγωνίστηκαν απέναντι στον ολλανδικό κολοσσό.

Ο Ισίδωρος Κουτσίδης έδινε την εντύπωση ότι το έχει ξανακάνει… εκατό φορές. Χαλαρός με τη μπάλα στα πόδια, με καίριες επεμβάσεις, καλές μακρινές μπαλιές και μία εν γένει εξαιρετική παρουσία, έδειξε στον Μεντιλίμπαρ και στον κόσμο, ότι μετά την απόκτηση του Πιρόλα, τα νεαρά υπερ-ταλαντούχα στόπερ του Ολυμπιακού είναι τρία και όχι δύο.

Ο Μπακούλας πραγματοποίησε μία εμφάνιση άνω του μετρίου, ενώ ο Κωστούλας έδειχνε άνετος, κινούταν σωστά στους χώρους  και μάλλον αδικήθηκε από τις επιεικώς μέτριες εμφανίσεις των δύο παικτών που ξεκίνησαν ως εξτρέμ στο πρώτο ημίχρονο. Θα είχε πολύ ενδιαφέρον να τον βλέπαμε λίγο παραπάνω στο δεύτερο μέρος, μαζί με τα παιδιά που γνωρίζει τόσο καλά και τον Ζέλσον. Και σίγουρα θα έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον να τον δούμε στη συνέχεια μαζί με τους ποδοσφαιριστές που θα αποκτηθούν για τη μεσοεπιθετική γραμμή.

Οσο για τον Παπακανέλλο, τα 23 λεπτά της παρουσίας του μάλλον δικαίωσαν όσους λένε ότι… η μπάλα και η τεχνική δεν κρύβονται. Οι επαφές του ήταν λίγες, όμως αρκετές για να δείξουν ότι η συνέχεια αναμένεται ενδιαφέρουσα και για το… πλάγιο διαμαντάκι, που σε έναν μήνα από τώρα θα κλείσει τα 19.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News