Νίκος Σαρίδης: Το Τσάμπιονς Λιγκ και το... μετρό

H αλήθεια είναι πως όταν προ τριετίας κάποιοι εδώ στην Ελλάδα υποδέχτηκαν με βδελυγμία… Σουσούς το νεοσύστατο τότε κόνφερενς λιγκ, ο ΠΑΟΚ αντιλήφθηκε πρώτος ότι επιτέλους διανοίγεται πεδίον ευρωπαϊκής δόξης λαμπρόν και για το κακόμοιρο το εγχώριο ποδόσφαιρο.

Ετσι, την πρώτη χρονιά, τη σεζόν 2021-2022, η ομάδα του Ραζβάν Λουτσέσκου προχώρησε ώς τους προημιτελικούς, όπου αποκλείστηκε απ’ τη Μαρσέιγ, ενώ και πέρυσι ο «Δικέφαλος» τα έδωσε όλα στη διοργάνωση, φτάνοντας πάλι στο… ταβάνι του, δηλαδή στους «8». Η διαφορά απ’ την πρώτη χρονιά ήταν ότι κάποια στιγμή, περίπου στα μισά του δρόμου, απέκτησε και συνοδοιπόρο, τον Ολυμπιακό των
πολλών προβλημάτων εκείνη την εποχή, ο οποίος όχι μόνο ανέκαμψε στη διαδρομή αλλά στο τέλος σήκωσε και το τρόπαιο.

Αν και σκαπανέας, δηλαδή, ο ΠΑΟΚ, εντούτοις ο Ολυμπιακός αποδείχτηκε πολύ πιο καπάτσος. Παρ’ όλα αυτά, ούτε γάτα ούτε ζημιά στην Τούμπα. Αφ’ ενός κατάλαβαν -στα δύο παιχνίδια με την Κλαμπ Μπριζ- πως δεν «την είχαν» τη βελγική ομάδα, αφ’ ετέρου η ηρωική κατάκτηση του πρωταθλήματος σκέπασε
όλα όσα προηγήθηκαν.

Τώρα, αντίθετα, αν τους πιάσεις απ’ τη μύτη, όλοι οι «ασπρόμαυροι» είναι έτοιμοι να σκάσουν. Κι εντάξει, η… Μαρία Γκοντσάροβα μπορεί να κλαίει τους παράδες που χάθηκαν για την ΠΑΕ στον δρόμο προς τους χρυσοτόκους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ, αλλά ο κόσμος της ομάδας γιατί να το πάρει τόσο επί πόνου;
Για να μην τον δουλεύουν οι του «ΠΟΚ», ότι πιο γρήγορα θα γίνει το μετρό της Θεσσαλονίκης από το να κουνήσει ο ΠΑΟΚ σεντόνι; Μάλλον περί κάτι τέτοιου πρόκειται. Γιατί λογικά κανένας δεν έτρεφε αυταπάτες ότι ο ΠΑΟΚ, αλλά κι οποιαδήποτε ελληνική ομάδα εν έτει 2024, θα μπορούσε να πετύχει κάτι φοβερό στο Τσάμπιονς Λιγκ. Ισως να μην το έπαιρναν και τόσο κατάκαρδα αν δεν ήταν στη μέση κι η δυναμικότητα της Μάλμε, αλλά και της Σπάρτα Πράγας (θα την αντιμετώπιζε η ομάδα τους εφόσον προκρινόταν).

Τους Σουηδούς «τούς είχε» ο ΠΑΟΚ, σε αντίθεση με τους Βέλγους της Μπριζ σ’ εκείνον τον διπλό προημιτελικό, ενώ ούτε οι Τσέχοι της Σπάρτα φάνταζαν απροσπέλαστοι στα φετινά πλέι οφ του Τσάμπιονς Λιγκ. Ηταν, σου λέει, μια ευκαιρία να το ζήσουμε κι εμείς, οπότε μεγάλο και το «γαμώτο». Ομως, στην ποδοσφαιρική ζωή, έτσι είναι τα πράγματα: τη μία φορά για μια λεπτομέρεια θ’ ανέβεις στο  Εβερεστ και την άλλη θα βουτήξεις στα Τάρταρα. Η άστοχη κεφαλιά του Καρίμ Ανσαριφάρντ στο φινάλε του ακροτελεύτιου αγώνα με τον Αρη τούς χάρισε το πρωτάθλημα, το γκολ του Σέτερστρεμ στο 96’ τούς στέρησε το εισιτήριο. Ειδικά οι ποδοσφαιριστές, που οφείλουν να λειτουργούν περισσότερο επαγγελματικά παρά συναισθηματικά, το ξέρουν καλά πως δεν γίνεται να σου έρχονται αγωνιστικά όλα όπως τα θέλεις.

Γι’ αυτό κι όταν πέφτεις, πρέπει γρήγορα να σηκώνεσαι. Πέρα απ’ τη διαχείριση της στενοχώριας, πάντως, ακούγεται απ’ το βάθος κι ένα καμπανάκι για την αμυντική λειτουργία του ΠΑΟΚ. Η απουσία του Σουαλιχό Μεϊτέ απ’ τη θέση «6» φάνηκε και στην αναμέτρηση με τη Μάλμε και δεν είναι ανόητος ο Ραζβάν Λουτσέσκου που έχει φάει όλο το καλοκαίρι προσμένοντάς τον, ενώ αν στο τέλος του μήνα φύγει για τη Βόλφσμπουργκ ο Κωνσταντίνος Κουλιεράκης, άντε να βρει ο ΠΑΟΚ κι αριστεροπόδαρο στόπερ ποιότητας. Με λίγα λόγια, το θέμα πλέον για τον Ρουμάνο και την ομάδα του δεν είναι ο αποκλεισμός απ’ τους Σκανδιναβούς αλλά ο κίνδυνος για νέους αποκλεισμούς στη συνέχεια της αγωνιστικής περιόδου.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News