Γιώργος Κούδας: Η μεταγραφή στον Ολυμπιακό που απέτρεψε η Χούντα

Όταν ο Γιώργος Κούδας φόρεσε για πρώτη φορά τη φανέλα του Ολυμπιακού, σε ένα φιλικό παιχνίδι με τον Αργοναύτη (3-0) στις 17 Αυγούστου 1966, πολλοί πίστεψαν ότι η μεταγραφή του από τον ΠΑΟΚ ήταν θέμα χρόνου να ολοκληρωθεί.

Είχε χαθεί, βέβαια, η μεταγραφική περίοδος του Ιουλίου εκείνου του έτους, όμως ο 19χρονος μεσοεπιθετικός συμμετείχε με ζήλο στις προπονήσεις των «ερυθρόλευκων» και τίποτα δεν έμοιαζε ικανό να σταματήσει την επιθυμία του να μεταγραφεί στον πειραϊκό σύλλογο. Υπήρχε, άλλωστε, ισχυρό κίνητρο, όπως θα αποκαλυπτόταν σύντομα. Το οικονομικό.

Η προσπάθεια της διοίκησης του ΠΑΟΚ να ενισχύσει τη φτωχή οικογένεια του νεαρού άσου, ανοίγοντας της ένα ουζερί στη Θεσσαλονίκη, είχε το αντίθετο από το προσδοκώμενο αποτέλεσμα. Οι 170.000 δραχμές που έδωσε ο σύλλογος στον Γιάννη Κούδα, πατέρα του ποδοσφαιριστή, δεν έφτασαν για να εξοπλιστεί πλήρως το μαγαζί.

Έτσι, ο Γιώργος Κούδας αναγκάστηκε να αγοράσει με γραμμάτια τα βασικά είδη που χρειαζόταν για να το λειτουργήσει (ψυγεία, ηλεκτρικά σκεύη κ.λπ.) τα οποία από κάποια στιγμή και μετά δεν μπορούσε να εξοφλήσει. Μέσα σε λίγους μήνες, λοιπόν, βρέθηκε να έχει χρέος 150.000 δραχμών, αφού και η κίνηση στο ουζερί δεν ήταν η αναμενόμενη και καθημερινά έμπαινε «μέσα»!

Τότε εμφανίστηκαν πρώτα ο Παναθηναϊκός και κατόπιν ο Ολυμπιακός, τους οποίους φυσικά προσέλκυσε μόνο το ποδοσφαιρικό ταλέντο του Κούδα και όσα είχε καταφέρει στα δύο πρώτα του χρόνια ως βασικός στον ΠΑΟΚ. Το σοβαρό οικονομικό πρόβλημα που αντιμετώπιζε η οικογένειά του, ήταν μια άλλη παράμετρος που αποκαλύφθηκε μετά την άφιξη του παίκτη στον Πειραιά, στις 14 Ιουλίου 1966, για να υπηρετήσει τη στρατιωτική του θητεία στο Λιμενικό Σώμα.

Ο Κούδας διαμένει στο σπίτι του παράγοντα του Ολυμπιακού, Διονύση Μολφέτα (ο κύριος που απεικονίζεται αριστερά στην κεντρική μας φωτογραφία). Στις 24 Ιουλίου, ενώ έχει γίνει γνωστή η συμμετοχή τους στις προπονήσεις των «ερυθρόλευκων», ζητά από τον ΠΑΟΚ να τον αφήσει ελεύθερο. Μια κίνηση που εκπλήσσει πολλούς, αφού τις προηγούμενες μέρες στελέχη του συλλόγου της Θεσσαλονίκης τον καλούσαν με συγκινητικές επιστολές να μην υποκύψει στο κάλεσμα των πειραϊκών «σειρήνων».

Η συμμετοχή στο φιλικό με τον Αργοναύτη, στις 17 Αυγούστου 1966, έδειξε ότι τόσο ο Ολυμπιακός όσο και ο Κούδας ήταν αποφασισμένοι να προχωρήσουν στη συνεργασία. Στις 4 Σεπτεμβρίου πετυχαίνει και το πρώτο του γκολ, στο εκτός έδρας 5-2 επί του Ροδιακού. Ο γενικός αρχηγός του ΠΑΟΚ, Γιώργος Παντελάκης, αντιδρά και καταγγέλλει στην Ένωση Σωματείων Αμειβομένων Ποδοσφαιριστών ως παράνομη τη συμμετοχή του νεαρού ποδοσφαιριστή στα φιλικά παιχνίδια των «ερυθρόλευκων», εφόσον δεν υπάρχει συμφωνία για τη μεταγραφή του.

Η ΕΣΑΠ τιμωρεί πράγματι με δεκαπενθήμερο αποκλεισμό τον Κούδα από κάθε επίσημο ή φιλικό αγώνα και ξεσπά μια θύελλα συνεχών αντιπαραθέσεων που χωρίζει την ποδοσφαιρική Ελλάδα στα δύο. Ο παίκτης εξακολουθεί να μετέχει στις προπονήσεις του Ολυμπιακού και να δίνει συνεντεύξεις στην «Αθλητική Ηχώ» και το «Φως των Σπορ», στις οποίες εκφράζει την ανυπομονησία του να παίξει στον σύλλογο του Πειραιά.

Στο μεταξύ, οι «ερυθρόλευκοι» έχουν κάνει δώρο μια ταβέρνα στο Πασαλιμάνι στην οικογένεια του Κούδα και ο πατέρας του παίκτη έχει ταχθεί αναφανδόν υπέρ της μεταγραφής. Μεγάλο δέλεαρ για τον παίκτη είναι και η συνεργασία με τον προπονητή του Ολυμπιακού, Μάρτον Μπούκοβι. Το θέμα μένει για λίγο καιρό στο περιθώριο, όμως η κόντρα μεταξύ των οπαδών  του ΠΑΟΚ και του Ολυμπιακού κορυφώνεται.

Το κλίμα ήταν τεταμένο ακόμα και στα παιχνίδια που έδινε ο Κούδας ως μέλος της Εθνικής Ενόπλων στη Βόρεια Ελλάδα. Ο αγώνας Πιερικός-Ολυμπιακός στις 16 Απριλίου 1967 διακόπτεται για ασήμαντη αφορμή από οπαδούς των γηπεδούχων που έτρεφαν συμπάθεια για τον ΠΑΟΚ, λόγω της τοξικότητας που είχε δημιουργήσει η συγκεκριμένη υπόθεση.

Ο ρόλος της Χούντας

Τα δεδομένα, ωστόσο, αλλάζουν την 21η Απριλίου 1967, με την κατάλυση του δημοκρατικού πολιτεύματος και την ανάληψη της εξουσίας από τον συνταγματάρχη, Γεώργιο Παπαδόπουλο. Ο γγΑ της Χούντας, Κωνσταντίνος Ασλανίδης, βρίσκεται με το «καλημέρα» αντιμέτωπος με αυτήν τη δύσκολη υπόθεση. Κι εδώ αρχίζουν τα προβλήματα στην καταγραφή των ιστορικών γεγονότων. Ο λογοκριμένος Τύπος της εποχής δεν μπορεί να αποτελεί αξιόπιστη πηγή – παρά τις πολύτιμες πληροφορίες που βρίσκουμε σε ένα αφιέρωμα στη ζωή του Κούδα με την υπογραφή του Τάκη Χασήρ, που δημοσιεύτηκε σε συνέχειες στην «Αθλητική Ηχώ» το 1973.

Ο ίδιος ο Κούδας έχει κάνει αντικρουόμενες δηλώσεις για τον ρόλο της Χούντας στην υπόθεση. Στην αυτοβιογραφία του («Της ζωής μου το παιχνίδι», εκδ. Ιανός 2005) υποστήριξε ότι ο Ασλανίδης πίεσε τον ΠΑΟΚ να πει το «ναι» στη μεταγραφή. Ωστόσο, σε πρόσφατη (2019) συνέντευξή του στην εφημερίδα «Documento», ο παλαίμαχος άσος ανέφερε ότι «ούτε η δικτατορία ήθελε να προχωρήσει αυτή η μεταγραφή».

Ίσως και τα δύο γεγονότα να είναι αληθινά, αφού ο Παντελάκης είχε δηλώσει σε συνέντευξή του ότι ο Ασλανίδης τον πίεζε να επιτρέψει τη μεταγραφή του Κούδα μόνο για το διάστημα που θα διαρκούσε η θητεία του στο Λιμενικό. Όπως και να ‘χει, όμως, αυτό που κανείς δεν αμφισβητεί είναι ότι στο τέλος ο Ασλανίδης απαγόρευσε χωρίς πολλές εξηγήσεις τη μεταγραφή, για να μην οξυνθούν περισσότερο τα πνεύματα μεταξύ Βορρά και Νότου.

Η κατάσταση που επικράτησε στο ντέρμπι ΠΑΟΚ-Ολυμπιακός 1-0 στις 24 Μαρτίου 1968, επιβεβαίωνε ότι η κατάσταση είχε φτάσει στο απροχώρητο. Οι παίκτες της πειραϊκής ομάδας αναγκάστηκαν να μην πάνε στα αποδυτήρια στην ανάπαυλα του ημιχρόνου, για να αποφύγουν τα αντικείμενα που τους πετούσαν οι οπαδοί του «Δικεφάλου». Και με τη λήξη δέχθηκαν επίθεση τόσο από τους αντιπάλους τους ποδοσφαιριστές όσο και από οπαδούς!

Ο Ολυμπιακός καλυπτόταν από τον νόμο που επέτρεπε την απόκτηση ποδοσφαιριστή από άλλον σύλλογο Α’ Εθνικής μόνο αν υπηρετούσε τη στρατιωτική του θητεία σε κοντινό τόπο. Απλώς, έπεσε στην περίπτωση της Χούντας και των ειδικών συνθηκών που είχαν δημιουργηθεί.

Ο Κούδας επέστρεψε σαν άλλος «άσωτος υιός» στη Θεσσαλονίκη στις 2 Αυγούστου 1968. Κι αν έγινε δεκτός με δάκρυα συγκίνησης από τον κόσμο και τους παράγοντες του «Δικεφάλου», δεν συνέβη το ίδιο με τον βιολογικό του πατέρα, ο οποίος τον κατηγόρησε ότι είχε αθετήσει την υπόσχεση που είχε δώσει στον Ολυμπιακό κι έπαψε να έχει κάθε επαφή μαζί του για αρκετά χρόνια. Ο γάμος της αδελφής του, το 1974, έδωσε την αφορμή για να συμφιλιωθούν ξανά.

Αν και κανείς δεν ξέχασε την απόπειρά του να μεταγραφεί στον Ολυμπιακό, ο Κούδας μετατράπηκε γρήγορα σε «είδωλο» για τους οπαδούς του ΠΑΟΚ χάρη στο σπάνιο ταλέντο του. Τον οδήγησε στους πρώτους του τίτλους τη δεκαετία του ’70, υπό την καθοδήγηση του Λες Σάνον και θεωρείται έως και σήμερα ο κορυφαίος ποδοσφαιριστής που έχει φορέσει τη φανέλα του.

Άλλα γεγονότα στην Ελλάδα και τον κόσμο στις 17 Αυγούστου

2022: Η Κατερίνα Στεφανίδη κατακτά το ασημένιο μετάλλιο στο επί κοντώ στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του Μονάχου, με άλμα στα 4.75 μ.

2022: Δύο μετάλλια κατακτά η Ελλάδα στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Υγρού Στίβου της Ρώμης. Ο Απόστολος Χρήστου τερματίζει δεύτερος στα 100 μέτρα ύπτιο μόλις με τρία εκατοστά διαφορά απ’ τον νικητή, τον Ιταλό Τόμας Τσέκον (52.24 έναντι 52.21) και ο Κριστιάν Γκολομέεβ καταλαμβάνει την τρίτη θέση στα 50 μέτρα ελεύθερο.

2020: Ο αντιπρόεδρος της ΠΑΕ Ολυμπιακός, Σάββας Θεοδωρίδης, αφήνει την τελευταία του πνοή σε ηλικία 85 ετών, ύστερα από πολυετή μάχη με την επάρατη νόσο. Υπήρξε ο βασικός τερματοφύλακας των «ερυθρολεύκων» στα τρία διαδοχικά νταμπλ που κατέκτησαν από το 1957 έως και το 1959 και αγωνίστηκε 12 φορές με την Εθνική Ελλάδας.

2018: Ο 37χρονος Ισπανός μπασκετμπολίστας Χουάν Κάρλος Ναβάρο ανακοινώνει την αποχώρησή του από τη δράση.

2016: Ο Νεϊμάρ σκοράρει μόλις στο 14ο δευτερόλεπτο του αγώνα της Βραζιλίας με την Ονδούρα για το ποδοσφαιρικό τουρνουά των Ολυμπιακών Αγώνων του Ρίο (τελικό σκορ 6-0). Πρόκειται για το πιο γρήγορο γκολ στην ιστορία του ολυμπιακού τουρνουά.

2008: Ο Αμερικανός κολυμβητής, Μάικλ Φελπς, κατακτά το όγδοο χρυσό του μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου με την ομάδα 4×100 μικτής των ΗΠΑ και καταρρίπτει το ρεκόρ του συμπατριώτη του, Μαρκ Σπιτς, ο οποίος είχε ανέβει επτά φορές στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου το 1972 στο Μόναχο.

2008: Η Ελλάδα πανηγυρίζει την κατάκτηση τριών μεταλλίων μέσα σε διάστημα λίγων ωρών. Ο Βασίλης Πολύμερος κι ο Δημήτρης Μούγιος κατακτούν το ασημένιο μετάλλιο στο διπλό σκιφ ελαφρών βαρών της κωπηλασίας και λίγο αργότερα κερδίζουν το χάλκινο στην κατηγορία ίνγκλινγκ της ιστιοπλοΐας οι Σοφία Μπεκατώρου, Σοφία Παπαδοπούλου και Βιργινία Κραβαριώτη. Το βράδυ, τέλος, έρχεται η σειρά της Χρυσοπηγής Δεβετζή να κατακτήσει το χάλκινο μετάλλιο στο τριπλούν, με άλμα στα 15.23 μ.

2004: Ο Ηλίας Ηλιάδης κατακτά το χρυσό μετάλλιο στα 81 κ. του τζούντο, στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας, νικώντας στον τελικό τον Ουκρανό, Ρομάν Γκόντιουκ. Πρόκειται για το πρώτο μετάλλιο της Ελλάδας στο συγκεκριμένο άθλημα.

2001: Πεθαίνει σε ηλικία 91 ετών ο πρώην πρόεδρος της ΑΕΚ (1956-63), Νίκος Γκούμας.

1993: Η 20χρονη Μαρία Μούτολα από τη Μοζαμβίκη κατακτά το χρυσό μετάλλιο στα 800 μ. του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Στίβου της Στουτγάρδης, με νέο ρεκόρ Αφρικής (1:55.43). Πρόκειται για το πρώτο μετάλλιο που κατακτά η αφρικανική χώρα σε μεγάλη διεθνή αθλητική διοργάνωση.

1990: Ο Γιώργος Έρτσος κατακτά την πρώτη θέση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ιστιοπλοΐας ενός τόνου, που διεξάγεται στο Μάαρστραντ της Σουηδίας.

1988: Ο Αμερικανός Μπατς Ρέινολντς συντρίβει στο μίτινγκ της Ζυρίχης το παγκόσμιο ρεκόρ των 400 μ. με 43.29, επίδοση κατά 57 εκατοστά του δευτερολέπτου καλύτερη από το «στοιχειωμένο» 43.86 του Λι Έβανς, από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1968 στο Μεξικό.

1981: Ο Παναθηναϊκός ιδρύει το πρώτο τμήμα τοξοβολίας στην Ελλάδα, κατόπιν πρωτοβουλίας του Αναστάσιου Κεφαλέα και του Γιάννη Μαλακατέ. Επικεφαλής του τμήματος τοποθετείται ο Κωνσταντίνος Πλάκας.

1975: Πεθαίνει από έμφραγμα ο 48χρονος Σοβιετικός πρωταθλητής μεγάλων αποστάσεων, Βλαντίμιρ Κουτς, χρυσός ολυμπιονίκης στα 5.000 μ. και τα 10.000 μ. το 1956 στη Μελβούρνη.

1940: Ο Αμερικανός χρυσός ολυμπιονίκης του μπόμπσλεϊ, Μπίλι Φισκ, χάνει τη ζωή του σε ηλικία 29 ετών κατά τη διάρκεια της Μάχης της Αγγλίας.

1938: Ο Χένρι Τζάκσον Άρμστρονγκ νικά τον Λου Έιμπειρς στο Madison Square Garden της Νέας Υόρκης και γίνεται ο πρώτος πυγμάχος που κατακτά τον παγκόσμιο τίτλο σε τρεις διαφορετικές κατηγορίες βάρους (feather, welter και light).

1869: Στον πρώτο διεθνή κωπηλατικό αγώνα που διεξάγεται στον ποταμό Τάμεση, η οκτάκωπος του Πανεπιστημίου της Οξφόρδη νικά την αντίστοιχη του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News