ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ - ΑΝΤΒΕΡΠ 2-1: Ο Ρέαμπτσιουκ έγινε... κλώνος του Ελ Αραμπί!

Το ρολόι στο «Γεώργιος Καραΐσκάκης» σημάδευε το 88ο λεπτό. Τα καμπανάκια που είχαν ηχήσει το βράδυ της Κυριακής με τη «λευκή» ισοπαλία απέναντι στον Ατρόμητο, έμοιαζαν να μετατρέπονται σε ολόκληρο… καμπαναριό καθώς ο Ολυμπιακός βρισκόταν ενώπιος ενωπίω με άλλο ένα προβληματικό βράδυ. Ωστόσο, ήταν η στιγμή που το Καραϊσκάκη έμελλε να υποκλιθεί σε έναν ποδοσφαιριστή που… βλέπει με μισό μάτι, από την πρώτη στιγμή που ντύθηκε στα ερυθρόλευκα: Τον Όλεγκ Ρέαμπτσιουκ! Με ένα γκολ – ποιήμα ο Μολδαβός λύτρωσε τους πρωταθλητές, τους χάρισε το πρώτο τους τρίποντο στο ταξίδι τους στους ομίλους του Europa League και προσέφερε μια πολύτιμη ανάσα όχι μόνο στους συμπαίκτες του, αλλά και στον προπονητή του. 

Γιατί η αλήθεια είναι ότι πρώτη φορά επί των ημερών του Πέδρο Μαρτίνς, οι φίλοι των πρωταθλητών βλέπουν την αγαπημένη τους ομάδα να μην παρουσιάζει τα στοιχεία που την κατέστησαν την τελευταία διετία ασυναγώνιστη εντός συνόρων και άκρως αξιόπιστη στα ευρωπαϊκά της ταξίδια. Λείπουν οι αυτοματισμοί, λείπει η πίεση στον αντίπαλο, απουσιάζει παντελώς η ταχύτητα, η δημιουργία, η φαντασία. Το βράδυ της Πέμπτης, τουλάχιστον, δεν έλειψε η ουσία…

Το σίγουρο, πάντως, ότι ο φετινός Ολυμπιακός δεν είναι ακόμη… Ολυμπιακός της εποχής Μαρτίνς. Αν το πρόβλημα είναι πνευματικό και απλά οι «ερυθρόλευκοι» χρειάζονταν μια σπουδαία νίκη για να αφήσουν πίσω τους ένα προβληματικό καλοκαίρι, ενδεχομένως η νίκη επί των Βέλγων με το αγχωτικό 2-1 να αποδειχτεί… λυτρωτική και καθοριστική για τη συνέχεια της σεζόν.

[5]

Ο ΜΟΛΔΑΒΟΣ ΛΥΤΡΩΤΗΣ ΠΟΥ ΖΗΤΑΕΙ ΛΙΓΗ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ

Αναμφισβήτητα ο Όλεγκ Ρέαμπτσιουκ είναι το πρόσωπο της βραδιάς, αλλά θα πρέπει να αποτελέσει και τροφή σκέψης για τους φίλους του Ολυμπιακού. Η μόδα της εποχής θέλει την «ερυθρόλευκη» μουρμούρα να περιστρέφεται γύρω από τις ικανότητες των ακραίων μπακ της ομάδας, ωστόσο μέχρι στιγμής ιδιαίτερα ο Μολδαβός μοιάζει να αποτελεί το μικρότερο πρόβλημα των Πειραιωτών στο χορτάρι. Καταπίνει τα χιλιόμετρα, είναι συνεπέστατος στα αμυντικά του καθήκοντα και το μόνο που χρειάζεται είναι να προσθέσει στο παιχνίδι του ουσία όποτε πλησιάζει στην αντίπαλη περιοχή. Αν το πράττει στο μέλλον, όπως το έπραξε απέναντι στην Αντβέρπ, τότε να είστε σίγουροι ότι η όποια συζήτηση για το κατά πόσο είναι επαρκής για να φορά φανέλα βασικού θα πάψει να υφίσταται. 

ΕΝΑ ΔΙΔΥΜΟ ΑΣΥΛΛΗΠΤΗΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ

Όταν στο 38^ο λεπτό ο Γιουσέφ Ελ Αραμπί έβλεπε το… αμείλικτο VAR να του ακυρώνει ένα από τα πιο όμορφα γκολ που έχει πετύχει με την ερυθρόλευκη φανέλα, όλοι κατάλαβαν ότι ο… πιστολέρο είχε επιστρέψει στο χορτάρι του «Καραϊσκάκη». Η κεφαλιά – δυναμίτης που έλυσε το γόρδιο δεσμό στο 52’ ήρθε απλά να αποτελέσει τη σφραγίδα της μεγάλης επιστροφής ενός εκ των πλέον χαρισματικών σκόρερ στην ιστορία του Ολυμπιακού. Και οι πρωταθλητές χρωστούν σε μεγάλο βαθμό τη νίκη επί της Αντβέρπ στην ύπαρξη ενός διδύμου που αποτελεί πολυτέλεια για οποιαδήποτε ελληνική ομάδα. Δυο φορές συνδυάστηκαν Μαντί Καμαρά και Γιουσέφ Ελ Αραμπί, δυο φορές η μπάλα κατέληξε στα δίχτυα (έστω κι αν οι παίκτες της Αντβέρπ βρέθηκαν στη σέντρα… μόλις τη μία). Το βράδυ της Πέμπτης αποδείχτηκε περίτρανα ότι ακόμη και ο μέτριος (για τα δικά του αγωνιστικά στάνταρντ) Καμαρά είναι ικανός να διαμορφώνει ισορροπίες και σε ευρωπαϊκά παιχνίδια. 

ΔΕΝ ΠΑΙΡΝΕΙ ΑΚΟΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ… ΜΕΣΟΕΠΙΘΕΤΙΚΕΣ ΜΕΤΑΓΡΑΦΕΣ ΤΟΥ

Μπορεί οι «παλιοί» να έβγαλαν τα… κάστανα από τη φωτιά για τον Πέδρο Μαρτίνς, ωστόσο ο Πορτογάλος τεχνικός μόνο προβληματισμένος πρέπει να αισθάνεται από την απόδοση των νεοφερμένων μεσοεπιθετικών του. Μετά τον «αόρατο» Ρόνι Λόπες στο παιχνίδι με τον Ατρόμητο, χθες ήταν η σειρά του Ονιεκούρου να ξεκινήσει στην ενδεκάδα, αλλά κι αυτός υπήρξε απλή… αναφορά στο φύλλο αγώνα. Αντιμετώπισε μεγάλα προβλήματα με την κλειστή άμυνα των Βέλγων, δεν επιχείρησε ούτε μία προσπάθεια στο ένας εναντίον ενός και δεδομένα αν υπήρχε ένας ακραίος επιθετικός που αισθάνθηκε περισσότερο η οπισθοφυλακή της Αντβέρπ, αυτός ήταν ο Αγκιμπού Καμαρά, ο οποίος μοιάζει να κερδίζει ολοένα και περισσότερους πόντους στην ιεράρχηση του προπονητή του. Πραγματικά είναι απορία άξιον πως ο Ονιεκούρου έμεινε για τόση πολλή ώρα στον αγωνιστικό χώρο, πριν αντικατασταθεί. 

ΑΛΛΟ ΕΝΑ ΠΕΤΑΜΕΝΟ ΠΡΩΤΟ ΗΜΙΧΡΟΝΟ ΣΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ

Τείνει να γίνει συνήθεια για το φετινό Ολυμπιακό, αλλά πλέον εξελίσσεται σε… εκνευριστική συνήθεια για τους «ερυθρόλευκους» φιλάθλους. Όπως ακριβώς συνέβη και με τον Ατρόμητο την Κυριακή, έτσι και με την Αντβέρπ, οι πρωταθλητές ουσιαστικά πέταξαν ένα ολόκληρο ημίχρονο στο σκουπίδια. Αντί να… πιάσουν από το λαιμό, ποδοσφαιρικά, τους Βέλγους και να τους στριμώξουν στην περιοχή τους εμφάνισαν στα πρώτα 45 λεπτά ένα άχρωμο, άοσμο και άγευστο πρόσωπο και είναι χαρακτηριστικό ότι χρειάστηκε να διανύσουμε μισή ώρα αγώνα για να χάσουν οι ποδοσφαιριστές του Μαρτίνς την πρώτη τους μεγάλη ευκαιρία (όταν στο 29’ δυνατή κεφαλιά του Σισέ έφυγε μόλις άουτ). Χωρίς επιθετική απειλή από τα ακραία του μπακ (όχι πάντα με δική τους ευθύνη), χωρίς αυτοματισμούς στην επιθετική του ανάπτυξη, χωρίς ταχύτητα και πίεση στον αντίπαλο, το πρώτο ημίχρονο ήρθε να προστεθεί στα 45λεπτα προβληματισμού από το ξεκίνημα της σεζόν.

ΠΟΛΛΑ ΛΑΘΗ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΑΜΥΝΑΣ

Η φάση του 41^ου λεπτού, όταν Σισέ και Σωκράτης τράκαραν μεταξύ τους στον αέρα και επέτρεψαν στον Φίσερ να βρεθεί τετ α τετ απέναντι στον Βατσλίκ (αλλά να αστοχεί στο πλασέ που επιχείρησε) αντανακλά την ελλαττωματική αμυντική λειτουργεία των Πειραιωτών. Απέναντι σε μια ομάδα που δεν έμοιαζε καθόλου απειλητική, ο Ολυμπιακός κινδύνεψε σοβαρά να δεχτεί γκολ στην εκπνοή του ημιχρόνου, καθώς τρία λεπτά μετά τη χαμένη ευκαιρία του Φίσερ, ο Σαμάτα βρέθηκε αμαρκάριστος στη μικρή περιοχή μετά από εκτέλεση κόρνερ, αλλά για καλή τύχη του Βατσλίκ και των αμυντικών του η μπάλα έφυγε δίπλα από το δοκάρι της εστίας του Τσέχου πορτιέρο. Παρά το γεγονός ότι συνολικά η αμυντική προσήλωση των «ερυθρόλευκων» ήταν σε ψηλό βαθμό, στο κέντρο της άμυνας ιδιαίτερα οι επιπολαιότητες του Σισέ σε εύκολες φάσεις, έβαλαν αρκετές φορές και στο δεύτερο ημίχρονο σε κίνδυνο τους συμπαίκτες του. Κάπως έτσι ήρθε και η ισοφάριση των Βέλγων στο 74′. Μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη, ε την τρίτη φορά που ο Σαμάτα βρέθηκε αμαρκάριστος στην καρδιά της άμυνας του Ολυμπιακού, εκτέλεσε τον Βατσλίκ και πάγωσε το Καραϊσκάκη. Και η αμυντική αφέλεια των πρωταθλητών δεν σταμάτησε, ούτε μετά το γκολ του Ρέαμπτσιουκ, καθώς οι φιλοξενούμενοι κατάφεραν να πλησιάσουν και δεύτερη φορά στην ισοφάριση. 

 

 

 

 

 

 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News