Στ. Γεωργακόπουλος: Η γνωστή βιασύνη, η σκληράδα και η επιστροφή του Καρβαλιάλ

Ο Ολυμπιακός φρόντισε μόνος του να ανεβάσει τον πήχη των απαιτήσεων με την περσινή ξέφρενη πορεία στη διάρκεια του δεύτερου γύρου που τερμάτισε με την κατάκτηση του Conference League.

Οι «ερυθρόλευκοι» είχαν όλο το χρόνο να ξεκουραστούν, να αλλάξουν και να προετοιμαστούν για τα επόμενα, αλλά -όπως φαίνεται στο γήπεδο- το να νικήσεις τον χρόνο δεν είναι συνήθως εύκολη υπόθεση.

Καλώς ή κακώς, στην ενδεκάδα της ομάδας του Πειραιά, αλλά και στο ρόστερ ολόκληρο, υπήρξαν σημαντικές αλλαγές. Κάποιες υποθέσεις καθυστέρησαν, κάποιες άλλες δεν είχαν ευτυχή κατάληξη, αλλά όλα αυτά είναι μέσα στο παιχνίδι, είτε αρέσει, είτε όχι.

Αν το καλοσκεφτούμε, λόγω και των τραυματισμών που παρουσιάστηκαν το τελευταίο διάστημα, σε όλες τις γραμμές της ενδεκάδας υπήρξαν διαφοροποιήσεις. Δεν είναι τυχαίο ότι στα τελευταία παιχνίδια που επέστρεψε ο Ρέτσος πλάι στον Κάρμο, το περσινό δίδυμο στόπερ δηλαδή, η ομάδα άρχισε να λειτουργεί καλύτερα ανασταλτικά κι ας μην τα κατάφερε τελικά στην εκτός έδρας αναμέτρηση με τη Λιόν.

Ο Μεντιλίμπαρ είναι ένας πολύ καλός προπονητής, αλλά δεν ανήκει στην κατηγορία των μάγων. Κι εκείνος ψάχθηκε και ψάχνεται για τη σωστή τριάδα στη μεσαία γραμμή, για το πως θα βάλει όσο γίνεται πιο γρήγορα στο κόλπο τους νεοφερμένους, πως θα χωρέσει τους πιτσιρικάδες, πως θα βρει εναλλακτικές επιλογές, από τη στιγμή που το περσινό πλάνο παιχνιδιού πλέον το γνωρίζει καλά κάθε αντίπαλος. Σε μια ρεαλιστική προσέγγιση, για καμία από τις διεκδικήτριες του τίτλου, ο δρόμος ως τώρα δεν ήταν στρωμένος με ροδοπέταλα.

Η ΑΕΚ αποκλείστηκε από κάποια Νόα, ενώ ακόμη και τώρα ο Ματίας Αλμέιδα και οι συνεργάτες του ψάχνουν να βρουν φάρμακο στους διαδοχικούς τραυματισμούς, την ώρα που σημαντικά χαρτιά του ρόστερ όπως ο Αλμέιδα και ο Μαρσιάλ, ακόμη βρίσκονται εκτός μάχης… Ο Παναθηναϊκός έκανε την υπέρβαση σε βάρος της Λανς, αλλά -με τόσα νέα πρόσωπα- ακόμη αγκομαχάει στο πρωτάθλημα, με αποτέλεσμα ο Αλόνσο να μη νιώθει καθόλου άνετα στο κομψό κοστούμι του.

Ο ΠΑΟΚ έδειξε να έχει μια σταθερότητα συγκριτικά με πέρυσι, ωστόσο, υπέστη οδυνηρό αποκλεισμό από τη Μάλμε στα χασομέρια, ενώ και στα δύο ντέρμπι που έδωσε στο γήπεδό της, άφησε πέντε από τους έξι βαθμούς που διεκδίκησε, έστω κι αν η εικόνα της ήταν για κάτι περισσότερο.

Ολα αυτά, καλό είναι να επισημαίνονται, για να γίνεται κατανοητό ακόμη και το αυτονόητο. Παρότι μπήκαμε στον Οκτώβρη κανείς από τους «μεγάλους» δεν πατάει ακόμη με ασφάλεια στο χορτάρι.

Υπό αυτές τις συνθήκες, ο Ολυμπιακός καλείται να βγάλει περισσότερη σκληράδα, περισσότερη αγριάδα πάνω στο χορτάρι, αρχικά απέναντι στη Μπράγκα και τον Παναθηναϊκό.

Οσα προβλήματα κι αν υπάρχουν, όσες δικαιολογίες κι αν εξετάσει κάποιος, είναι γεγονός ότι οι «ερυθρόλευκοι» δεν δαγκώνουν φέτος στα παιχνίδια τους, όπως πέρυσι, που έμπαιναν στο τερέν σαν πεινασμένα θηρία.

Αυτό, όμως, είναι στα προαπαιτούμενα, καθώς και η ομάδα του Καρβαλιάλ, αλλά και ο «αιώνιος» αντίπαλος θα διεκδικήσουν με λύσσα βαθμό ή βαθμούς στις δύο μάχες που έρχονται μέχρι το τέλος της εβδομάδας. Με λίγα λόγια, δεν είναι μόνο θέμα επιλογών κι ετοιμότητας.

Είναι και θέμα θέλησης, διάθεσης, δίψας. Τα μεγάλα ματς τα παίρνει σχεδόν πάντα, όχι ο καλύτερος, αλλά εκείνος που τα… θέλει πιο πολύ. Η Μπράγκα είναι μια καλή ομάδα, αλλά όχι καλύτερη από τον Ολυμπιακό.

Αυτό πρέπει να φανεί μέσα στο γήπεδο, όποιες κι αν είναι οι επιλογές, με τον κόσμο να παίζει για μία ακόμη φορά το δικό του ρόλο.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News