Αντώνης Καρπετόπουλος: Ένας πόντος και πάλι καλά...
Ο Αντώνης Καρπετόπουλος σχολιάζει τις χθεσινές αναμετρήσεις των ελληνικών ομάδων σε Uefa Europa League και Uefa Conference League.
O Ολυμπιακός έφερε μία ισοπαλία με τη Ρέιντζερς, αλλά επειδή το ματς ήταν στο γήπεδό του, όπως πάντα συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις, θα ’πρεπε να έχει περισσότερους λόγους να αισθάνεται δυσαρεστημένος με το τελικό αποτέλεσμα, παρά ευχαριστημένος. Αλλά στην προκειμένη περίπτωση, η όποια δυσαρέσκειά του μπορεί να δικαιολογηθεί μόνο απ’ το ότι προηγήθηκε στο 56’ με τον Ελ Κααμπί και στη διάρκεια του ματς έδειξε πως είχε τρόπους να κρατήσει αυτό το αβαντάζ. Κατά τ’ άλλα, έκανε λίγα για να κερδίσει κι ο πάντα ακριβοδίκαιος Μεντιλίμπαρ το παραδέχτηκε, λέγοντας πως ο αντίπαλος ήταν καλύτερος. Το γνώριζε κι αυτός κι οι παίκτες του ότι δεν αρκεί ένα γκολ για να κερδίσει κανείς την ομάδα απ’ τη Γλασκόβη. Με τη συνολική του εμφάνιση δεν φάνηκε να μπορεί να βρει δεύτερο γκολ: είχε 13 τελικές προσπάθειες, μία όμως μόνο στην εστία του Μπάντλαντ – πλην του γκολ.
Η δυσκολία και πολυπλοκότητα της αναμέτρησης:
Το ματς φάνηκε αρκετά πολύπλοκο απ’ την αρχή. Ο Μεντιλίμπαρ δεν ρίσκαρε να ξεκινήσει τον Πιρόλα και χρησιμοποίησε αριστερά τον Αποστολόπουλο. Ο Έλληνας παίκτης έκανε ό,τι καλύτερο μπορούσε, αλλά επιθετικά δεν έπαιρνε πρωτοβουλίες και στην άμυνα έβλεπε τον Τσέρνι να τον ψάχνει, εφορμώντας με την μπάλα στα πόδια σε κάθε ευκαιρία. Δεν ήταν βέβαια ο Αποστολόπουλος ο λόγος της μέτριας εμφάνισης στο πρώτο ημίχρονο. Ο Ολυμπιακός ήταν επιθετικά ακίνδυνος, αν και ξεκίνησε κάπως ορεξάτος, κυρίως διότι ο Μεντιλίμπαρ είχε την καλή ιδέα να βάλει τον Ροντινέι στην αρχή πίσω απ’ τον Ελ Κααμπί πράγμα που μπέρδεψε τους αντιπάλους του. Ωστόσο αρκούσαν δύο ευκαιρίες των φιλοξενουμένων για ν’ αρχίσει ο Ολυμπιακός να σκέφτεται περισσότερο το πώς θα κρατήσει το μηδέν, παρά το πώς θα επιτεθεί: ο Τζολάκης τον έσωσε στο 11’ και κυρίως στο 17’ κάνοντας καταπληκτικές επεμβάσεις σε τελειώματα του Ντέσερς. Η Ρέιντζερς, παίζοντας ένα 4-1-4-1, που μαρτυρούσε πως ο προπονητής της είχε δει πολλά ματς του Ολυμπιακού, πύκνωσε σε άμυνα και μεσαία γραμμή και με πολλές στοχευμένες βαθιές μπαλιές ήταν σαφώς πιο επικίνδυνη χωρίς να έχει ευκαιρίες. Αλλά δεν είχε ούτε ο Ολυμπιακός: δεν μπόρεσε ποτέ να ελευθερώσει τον Ελ Κααμπί, που οι αμυντικοί της Ρέιντζερς εμφανώς έτρεμαν κι είχε σε όλο το πρώτο ημίχρονο ένα σουτ του Ζέλσον που έφυγε άουτ από πλάγια.
Μεγαλύτερη τόλμη στο 2ο ημίχρονο:
Ο Μεντιλίμπαρ στο δεύτερο ημίχρονο θέλησε να κάνει τον Ολυμπιακό επιθετικότερο. Έβγαλε τον Αποστολόπουλο και πέρασε αριστερά τον Κοστίνια για να βάλει στο γήπεδο τον Βέλντε. Αρκούσε η επιθετικότητα μιας διαφορετικής ενδεκάδας για να έρθει στο 57’ το 1-0: η πάσα του Μουζακίτη στον Τσικίνιο και το γύρισμα με κεφαλιά του Πορτογάλου έφεραν τον φορ σε θέση βολής κι αυτός τελείωσε τη μοναδική φάση που είχε στη διάθεσή του άψογα. Αλλά οι φιλοξενούμενοι είχαν υπομονή να περιμένουν ένα λάθος και πίστη ότι μπορεί να πάρουν αποτέλεσμα και ισοφάρισαν γρήγορα: στο 64’ το λάθος το έκανε ο Μουζακίτης, που έχει φορτωθεί πάρα πολλές ευθύνες για το νεαρό της ηλικίας του, αλλά αλλιώς δεν γίνεται. Δεν πρόλαβε να το διορθώσει ο Ρέτσος κι ο Ντέσερς στην τρίτη του ευκαιρία δεν αστόχησε. Ακολούθησε ένα μισάωρο μεγάλης θέλησης, κυρίως του Ολυμπιακού, αλλά η συμβολή όσων ήρθαν από τον πάγκο ήταν μικρή και η Ρέιντζερς επαγγελματικότατα κράτησε μία ισοπαλία που σε τελική ανάλυση δεν είναι κακή και για τον Ολυμπιακό, που έφτασε τους 7 βαθμούς. Αλλά στα ματς που ακολουθούν, ειδικά στο Καραϊσκάκη, πρέπει να κάνει πολλά περισσότερα.
Έχασε στις λεπτομέρειες:
Ο ΠΑΟΚ έχασε με 2-0 στο «Ολντ Τράφορντ» απ’ τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, πληρώνοντας ακριβά τις λεπτομέρειες. Δέχτηκε ένα γκολ από τον Ντιαλό στο ξεκίνημα του δεύτερου ημιχρόνου κι ένα απ’ τον ίδιο παίκτη μετά από λάθος του Μπάμπα στο 77’. Ο Ραζβάν Λουτσέσκου έκανε πράξη το σχέδιο να αιφνιδιάσει τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ παίζοντας με τον Μαντί Καμαρά ως τρίτο χαφ μπροστά απ’ τους Σβαμπ και Οζντόεφ. Ο αιφνιδιασμός απέδωσε. Ο ΠΑΟΚ ξεκίνησε το ματς με δύο χαμένες ευκαιρίες μέχρι το 10’, όταν ο Καμαρά και ο Ζίβκοβιτς δεν βρήκαν την μπάλα όπως ήθελαν για να σκοράρουν, ενώ τελείωσε το πρώτο ημίχρονο με πέντε τελικές, απέναντι στις οποίες η γηπεδούχος είχε να αντιπαραβάλει μόνο μία μεγάλη ευκαιρία: στο 30’ ο Μπάμπα πρόλαβε τον Ντιαλό και δεν τον άφησε να μπει με την μπάλα στα δίχτυα. Εντέλει νομίζω ότι ο ΠΑΟΚ πλήρωσε ότι δεν κατάφερε να προηγηθεί. Η αντίδρασή του, μετά το γκολ του Χόιλουντ, υπήρξε γενναιόψυχη κι οι ευκαιρίες δεν του έλειψαν. Ο Τισουντάλι έχασε τη μεγαλύτερη καθώς δεν κατάφερε να νικήσει τον Ονάνα μόνος απ’ το σημείο του πέναλτι.
Πικρή ήττα στην Σουηδία:
Ο Παναθηναϊκός έχασε στη Σουηδία, δείχνοντας αχαρακτήριστα κακή νοοτροπία. Ο Ρουί Βιτόρια ήταν τόσο ευχαριστημένος απ’ τη νίκη στον Βόλο και την εικόνα του Παναθηναϊκού, που δεν θέλησε να πειράξει τίποτα κι έστειλε στο γήπεδο τους ίδιους που έπαιξαν εκεί. Στο πρώτο ημίχρονο η επιλογή φάνηκε σωστή. Στο δεύτερο αποδείχτηκε λάθος. Όχι επειδή ο Παναθηναϊκός στο πρώτο ημίχρονο κέρδιζε και στο δεύτερο δέχτηκε δύο γκολ κι έχασε το ματς, αλλά διότι στην επανάληψη ο προπονητής του φάνηκε εφησυχασμένος: μολονότι δέχτηκε δύο γκολ και δεν είχε εικόνα σοβαρής ομάδας, ο Πορτογάλος έκανε τις πρώτες του αλλαγές στο 81’ – η ομάδα δεν ανταπέδωσε την εμπιστοσύνη που της έδειξε. Ο Παναθηναϊκός προηγήθηκε στο 17’ με ένα καταπληκτικό γκολ του φορμαρισμένου Τζούριτσιτς: ο Μλαντένοβιτς έκανε το γύρισμα απ’ τα αριστερά, οι αμυντικοί των γηπεδούχων δεν έδιωξαν κι ο Σέρβος με ένα εντυπωσιακό γυριστό με το δεξί έκανε το 0-1. Ο Παναθηναϊκός, όμως, στη συνέχεια έκανε ό,τι και με την Μπάνια Λούκα: περιορίστηκε σε μια επίδειξη τεχνικής ανωτερότητας λες και το τελικό αποτέλεσμα θα το έκρινε μία κριτική επιτροπή. Οι γηπεδούχοι κατάλαβαν ότι δεν είχαν πολλά να φοβηθούν και στο δεύτερο ημίχρονο έκαναν κάτι απλό: πίεσαν στη μεσαία γραμμή όπου ο Ουναχί κι ο Μπακασέτας υπέφεραν κι έπαιξαν κάθετα. Τον Παναθηναϊκό δεν τον ξύπνησε η γρήγορη ισοφάριση με τον Γκιούλικσεν στο 48’, συνέχισε να παίζει σαν να περίμενε η Τζουργκάρντεν να του δώσει το γκολ της νίκης. Στο 72’ οι γηπεδούχοι έφτασαν στην ανατροπή. Ο Ενγκουέν βρήκε τον Χιουμέτ στην πλάτη της άμυνας του Παναθηναϊκού κι ο Τούρκος νίκησε τον Ντραγκόφσκι. Όλοι οι παίκτες της άμυνας του Παναθηναϊκού διαμαρτυρήθηκαν ζητώντας οφσάιντ τον σκόρερ. Δεν ήταν.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
- Αντώνης Καρπετόπουλος: Για να κερδίσει ο Ολυμπιακός πρέπει οι Μουζακίτης, Εσε και Τσικίνιο να είναι οι καλύτεροί του
- Αντώνης Καρπετόπουλος: Ο εφιάλτης του Πεπ
- Αντώνης Καρπετόπουλος: Ντέρμπι «αιωνίων», μέρος τρίτο
- Αντώνης Καρπετόπουλος: Ολοι νικητές και όλοι με προβλήματα...
- Αντώνης Καρπετόπουλος: Το δύσκολο πρόβλημα του Ολυμπιακού στο γκολ