Σταύρος Γεωργακόπουλος: Ο Αλμέιδα «πληρώνει» το... γραμμάτιο της Νόα

Πολύς κόσμος δεν πίστευε στα μάτια του με όσα είδε το βράδυ της Κυριακής στο τερέν του Καραϊσκάκη. Ο Ολυμπιακός του Μεντιλίμπαρ έχει πιάσει και σε άλλα παιχνίδια υψηλού επιπέδου απόδοση, ωστόσο, ελάχιστοι περίμεναν ότι η ΑΕΚ του Αλμέιδα θα είχε τόσο τραγική εικόνα στο Φάληρο, σε ένα απ’ τα πιο κομβικά παιχνίδια για τη μάχη του τίτλου.

Δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν ότι ο Ματίας Αλμέιδα τεχνικός το έχει… χάσει στο σκέλος της διαχείρισης. Μεταξύ μας, δεν έχουν και πολύ άδικο. Όταν έχεις να δουλέψεις με καμιά εικοσαριά παίκτες που αγωνίζονται απ’ το «6» και μπροστά, δηλαδή τουλάχιστον τρεις ανά θέση, είναι λογικό να έχεις έναν χαρούμενο και δύο δυσαρεστημένους.

Σε πολύ κόσμο έκανε εντύπωση κι η ενδεκάδα που επιλέχτηκε για το συγκεκριμένο παιχνίδι. Το ότι ο «πελάδο» χρησιμοποίησε τους ίδιους έντεκα που ξεκίνησαν και στο προηγούμενο ματς με τον Αστέρα Τρίπολης, δείχνει -αν μη τι άλλο πως κι εκείνος ψάχνεται ακόμη και προτίμησε να πάει στα σίγουρα… Αν πατούσε πιο γερά στα πόδια του, φαντάζομαι ότι θα άλλαζε τουλάχιστον δύο τρία πρόσωπα για να «κουμπώσει» καλύτερα η ενδεκάδα στις απαιτήσεις του συγκεκριμένου ντέρμπι.

Απέναντι, ωστόσο, στο αναμενόμενο σχήμα του Ολυμπιακού και με νωπή την εικόνα τού τι έκανε αυτή η ομάδα στην Τούμπα, θα περίμενε κάποιος, ένας έμπειρος τεχνικός να δυναμώσει περισσότερο έστω τον χώρο του κέντρου.

Στο δικό μου μυαλό, ο Αλμέιδα πληρώνει τώρα το… γραμμάτιο του αποκλεισμού απ’ τη Νόα. Μέχρι τότε το «κιτρινόμαυρο» ρόστερ φορτώθηκε πολύ στη μεσοεπιθετική του γραμμή για δύο λόγους: πρώτον επειδή όλοι περίμεναν ότι θα έχει κι ευρωπαϊκές υποχρεώσεις και δεύτερον επειδή πέρυσι οι τραυματισμοί ήταν πολλοί, με αποτέλεσμα σε αρκετά παιχνίδια να συμπληρώνεται η εικοσάδα με το ζόρι.

Ο πρόωρος αποκλεισμός, λοιπόν, όχι μόνο προκάλεσε έντονες αναταράξεις στο εσωτερικό της ομάδας, αλλά άφησε προίκα κι ένα… καράβι ποδοσφαιριστές στον προπονητή, ο οποίος είναι δεδομένο ότι δεν μπορεί να τους διαχειριστεί όπως πρέπει…

Τη δεδομένη χρονική στιγμή, είναι δύο τα ενδεχόμενα: ή ο Μάριος Ηλιόπουλος, έστω κι αν δεν το θέλει, θα αναγκαστεί να αλλάξει προπονητή, αφού η πορεία της ομάδας από πρόπερσι μέχρι τώρα είναι σταθερά πτωτική, ή θα περιμένει τον Ιανουάριο ώστε σε συνεργασία με τον Ριμπάλτα να… αδειάσει εκείνους που περισσεύουν, μπας και γυρίσει το «χαρτί», που στην παρούσα φάση μοιάζει καμένο.

Δεν ξέρω, ωστόσο, αν ο ίδιος ο Αλμέιδα έχει τα ψυχικά -κι όχι μόνο- αποθέματα να συνεχίσει και να το παλέψει ξανά απ’ την αρχή. Και μόνο που όλος ο οργανισμός έχει μπει σε εσωστρέφεια, που φτάνει μέχρι την προπόνηση και μένουν εκτός προγράμματος οι εκτός αποστολής, για να μην υπάρχουν διαρροές, κάτι δεν πάει καλά…

Απ’ όποια πλευρά κι αν ζυγίσει κάποιος τα δεδομένα, είναι σίγουρο ότι ο νέος ιδιοκτήτης είναι υποχρεωμένος να πάρει γενναίες αποφάσεις. Θα αλλάξει προπονητή κόντρα σε όλους όσοι πιστεύουν ακόμη στον Αλμέιδα κι αν ναι, ποιος είναι ικανός να τον διαδεχτεί και να αναλάβει όλο το «πακέτο» της πίεσης; Αν όχι, θα πρέπει ο ίδιος να είναι έτοιμος να δεχτεί ότι σε αγωνιστικό επίπεδο μπορεί η κατάσταση να γίνει ακόμη χειρότερη στην επόμενη στραβή. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα δηλαδή…

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί
Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News