Αντώνης Καρπετόπουλος: Οι 11 καλύτεροι του πρώτου γύρου

H ενδεκάδα μου παίζει 4-2-3-1, αυτό που αγαπάνε όλοι σχεδόν οι προπονητές στην Ελλάδα. Σκεφτόμουν φέτος να παρουσιάσω μία με 4-4-2 για να χωρέσουν μαζί δύο φορ: έχουμε πιο πολλούς καλούς φορ από «δεκάρια», αλλά θα ήταν άδικο για τους παίκτες που παιδεύονται να τιμήσουν τη συγκεκριμένη θέση. Έχουμε και λέμε.

Τερματοφύλακας:

Δεν βλέπουμε σπουδαίους τερματοφύλακες φέτος. Ο Κοτάρσκι (ΠΑΟΚ) έκανε πέρυσι εντυπωσιακή πρόοδο, φέτος μου μοιάζει λίγο στάσιμος. Ο Στρακόσια (ΑΕΚ) ξεκίνησε μουδιασμένα, αλλά ανέβηκε. Σταθερός ο Τζολάκης (Ολυμπιακός) όπως κι ο Τσάβες (Παναιτωλικός). Ο Γκουγκεσασβίλι (Πανσερραϊκός) έδωσε ένα one man show κόντρα στην ΑΕΚ κι είναι γενικά καλός. Ο πρώτος γύρος ήταν νομίζω του Ντραγκόφσκι (Παναθηναϊκός) κι ας έκανε τα λαθάκια του.

Δεξιός μπακ:

Ο Βαγιαννίδης (Παναθηναϊκός) είχε τα πάνω του και τα κάτω του. Ο Ρότα (ΑΕΚ) κι ο -κατά συνθήκη- δεξιός μπακ Μαυρίας (Παναιτωλικός) έδωσαν λύσεις και επιθετικά. Ο Ότο (ΠΑΟΚ) τη θέση την ξέρει. Καλό πρωτάθλημα κάνουν κι ο Κοστίνια (Ολυμπιακός) κι ο Γκαρθία (Αστέρας) κι ο Κίνι (Ατρόμητος) κι ο Μανθάτης (Καλλιθέα) – αν κι ο δεύτερος κάπου κουράστηκε. Τον Σάστρε (ΠΑΟΚ) τον έχω δει καλύτερο, όπως και τον Κώτσιρα (Παναθηναϊκός), που δεν τον είδα διότι παίζει λίγο. Η θέση ανήκει στον Ροντινέι (Ολυμπιακός), που ο Μεντιλίμπαρ έχει μεταμορφώσει σε πολυεργαλείο. Δεν είναι απογοήτευση, αλλά κάπου χάθηκε ο Κώτσιρας (ΠΑΟ). Ο Μπάλντοκ δυστυχώς μας βλέπει από ψηλά.

Αριστερός μπακ:

Ο Ορτέγκα (Ολυμπιακός) κι ο Μλαντένοβιτς (Παναθηναϊκός) μοιάζουν: τρέχουν συχνά στην επίθεση και δεν γυρνάνε πάντα. Σπουδαίο πρωτάθλημα κάνει ο Φάρες (Πανσερραϊκός), ενώ καλός είναι κι ο Χουχούμης (Αστέρας). Οι Χατζισαφί και Πήλιος (ΑΕΚ) ξέρουν τη θέση, αλλά είναι ασταθείς. Σε φάση προσαρμογής ο Μάγιο (Άρης), ενώ προοδεύει ο Αθανασίου. Στην καλή του μέρα μόνο ένας αριστερός μπακ σε αυτό το πρωτάθλημα κάνει τη διαφορά: ο Ραχμάν Μπάμπα (ΠΑΟΚ). Περίμενα πολλά περισσότερα απ’ τον Αμπάντα (ΟΦΗ): τον έχω σε εκτίμηση.

Στόπερ:

Έχουμε λιγότερους καλούς από κάθε χρονιά φέτος. Στην ΑΕΚ ο Μουκουντί μού μοιάζει πάντα καλύτερος απ’ τον Κάλενς, ενώ αδικείται ο Μήτογλου. Ο Γεντβάι (Παναθηναϊκός) ταλαιπωρείται στ’ αριστερά. Λιγότερο καλοί από πέρυσι οι στόπερ του Άρη – ειδικά ο Μπράμπετς. Ο Εραμούσπε (Λεβαδειακός) ήταν κάποιες φορές μία άμυνα μόνος του. Καλός ο Ντέλι (Αστέρας), σταθερός ο Κεντζιόρα, ηγέτης ο Μλάντεν (Παναιτωλικός). Αλλά φέτος βλέπουμε έναν πολύ καλό Ρέτσο (Ολυμπιακός) κι ας άργησε να μπει διότι ταλαιπωρείται από τραυματισμούς. Δεν έχει δικαιολογήσει ακόμα τον θόρυβο για την απόκτησή του ο Λόβρεν (ΠΑΟΚ).

Λίμπερο:

Ο Ίνγκασον (Παναθηναϊκός), ακόμα και νωχελικός, δεν μπορεί να λείπει απ’ την ενδεκάδα του Παναθηναϊκού. Ο Λαμπρόπουλος (ΟΦΗ) ήταν ο καλύτερος στα λίγα ματς που ο ΟΦΗ κέρδισε κι αυτό λέει πολλά. Ο Βίντα (ΑΕΚ) είναι σταθερή αξία, αλλά τα χρόνια του φαίνονται. Μία χαρά είδα τους Πιρόλα (Ολυμπιακός) και Κόλεϊ (ΠΑΟΚ). Η θέση είναι του ηγέτη Κάρμο (Ολυμπιακός) – χωρίς αυτόν η άμυνα του Ολυμπιακού δεν θα ήταν καλύτερη απ’ την περσινή στις αρχές της χρονιάς. Ο Φαμπιάνο (Άρης) είναι απογοήτευση, όχι για τις εμφανίσεις του, αλλά για τη μεγάλη του απουσία.

Αμυντικός χαφ:

Έτρεξαν για πολλούς ο Έσε (Ολυμπιακός) κι ο Ντάνι Γκαρθία. Λιγότερο ο Γιόνσον (ΑΕΚ), αλλά στα καλά του ματς έκανε τον μηχανισμό της ΑΕΚ να λειτουργεί. Παίζει πάντα με μυαλό ο Μόντσου (Άρης), αν και δεν έχει τον δυναμισμό του Σιφουέντες. Υποφέρει τρέχοντας συχνά μόνος του ο Σιμάνσκι (ΑΕΚ). Μία κατηγορία μόνος του ο Καραχάλιος (ΟΦΗ). Προοδεύει ο Τσιγγάρας (Ατρόμητος), δίπλα στον σπουδαίο Ουεντραόγκο. Αλλά ο καλύτερος ήταν ο Αράο (Παναθηναϊκός), που πολλοί θέλουν να τον δουν να παίζει στόπερ, ενώ το «τριφύλλι» δεν έχει άλλο στη θέση του! Απογοήτευση σε σχέση με τις προσδοκίες ο Μπακαγιόκο (ΠΑΟΚ).

«Οκτάρι»:

Ξεκίνησε πολύ καλά, αλλά έπεσε λίγο ο Περέιρα (ΑΕΚ). Κάνει μεγάλη χρονιά ο Τσέριν (Παναθηναϊκός), αλλά κι ο Σβαμπ κι ο Καμαρά κι ο Οζντόεφ: όλοι στον ΠΑΟΚ παίζουν στην ίδια θέση. Αδικήθηκε απ’ τον Αλμέιδα ο Πινέδα (ΑΕΚ) που παίζει σε τρεις-τέσσερις θέσεις ακόμα. Σπουδαίο το ξεκίνημα του Μουζακίτη, που πρέπει να μάθει να πατάει και λίγο περιοχή. Καλός, αλλά ως μέσα δεξιά ο Μπουζούκης (Παναιτωλικός). Μυστικό νίκης του Άρη σε πολλά ματς ο Μάνου Γκαρθία που έχει μία θεαματική επιστροφή: η θέση του ανήκει. Περίμενα πολλά περισσότερα απ’ τον Μαξίμοβιτς (Παναθηναϊκός), που δεν θέλει πάντως να παίζει κόφτης, όπως κι ο Στάμενιτς (Ολυμπιακός). Δεν πήρε ποτέ μπροστά ο Ολιβέιρα (Ολυμπιακός).

Δεξιός χαφ-εξτρέμ:

Δεν σταματάει να τρέχει ο Φερνάντες (ΑΕΚ), όποτε χρησιμοποιήθηκε. Ανεβαίνει ο Ντεσπόντοφ (ΠΑΟΚ), που κακώς παίζει και σε άλλες θέσεις. Βοηθάει πάντα ο Κρέσπι (Αστέρας). Πάντα μαχητής ο Σενγκέλια (ΟΦΗ), ενώ μεταξύ του Σουλεϊμάνοφ, του Ντιαμπί και του Σαβέριο (Άρης κι οι τρεις) δεν μπορώ να καταλάβω ποιος είναι καλύτερος. Σταθερές αξίες ο Ντέλετιτς (Πανσερραϊκός) και Γιαννιώτας (Λεβαδειακός). Η θέση θα ήταν και φέτος του σπουδαίου Ζίβκοβιτς (ΠΑΟΚ), αν δεν υπήρχε ο Τετέ. Αναζητούνται ο Λημνιός κι ο Μαντσίνι (Παναθηναϊκός).

Αριστερός χαφ-εξτρέμ:

Αυτή τη θέση πρέπει να μάθει καλύτερα για να κάνει μεγάλη καριέρα ο Κωνσταντέλιας (ΠΑΟΚ) με την τεράστια ποιότητα. Πότε δεξιά -πότε αριστερά ο Ουάρντα είναι ο καλύτερος του Ατρομήτου. Καλός ο Νους (ΟΦΗ), καλύτερος ο Ζίνι (Λεβαδειακός). Πεσμένος, αλλά πάντα ποιοτικός ο Τάισον (ΠΑΟΚ), ενώ ο Αλμέιδα είναι κοντά στο να αναστήσει τον Μαρσιάλ (ΑΕΚ). Ως ακραίο χαφ, πότε αριστερά-πότε δεξιά και πάντα συγκλίνοντας κάνει τρομερή χρονιά ο Τζούριτσιτς (Παναθηναϊκός), ένας απ’ τους καλύτερους του πρώτου γύρου – το ίδιο κι ο Ζέλσον που, όμως, έκανε μεγάλες εμφανίσεις στα ντέρμπι με ΠΑΟΚ, ΑΕΚ και παίρνει τη θέση. Πού είναι ο Τσούμπερ ΑΕΚ; Τι γίνεται με τον Γουίλιαν;

«Δεκάρι»:

Ο Μπαρτόλο (Αστέρας) που παίζει σε πολλές θέσεις μπορεί να σε τρελάνει και να εξαφανιστεί, όπως κι ο Νέιρα κι ο Μπάκιτς στον (ΟΦΗ). Ο Μάνταλος (ΑΕΚ) είχε σημαντικότερη προσφορά απ’ τον Λαμέλα. Ο Λομόνακο κάνει πολλά στον Παναιτωλικό, ο Βαλμπουενά συγκινεί με την Καλλιθέα. Ο Ουναχί (Παναθηναϊκός) εναλλάσσει σπουδαίες στιγμές με στιγμές ανυπαρξίας, όπως κι ο Τσικίνιο (Ολυμπιακός), που ο Μεντιλίμπαρ θεωρεί τον μοναδικό βασικό του. Ο Μουργκ (ΠΑΟΚ) δεν κάνει το περσινό πρωτάθλημα, ο Μπακασέτας (Παναθηναϊκός) προσπαθεί να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα. Η επιστροφή του Βιγιαφάνιες (Βόλος) δεν ήταν αυτό που περίμενα.

Σέντερ φορ:

Σπουδαία χρονιά για τους πιο πολλούς φορ. Ο Πιερό (ΑΕΚ), όταν έλειψε ο καλός, αλλά συχνά τραυματίας, Λιβάι Γκαρσία, έλυσε πολλά απ’ τα προβλήματα του Αλμέιδα. Γιουνγκ και Σαλσίδο (ΟΦΗ) θα μπορούσαν να κάνουν καλύτερη δουλειά. Ο Καρλίτος κι ο Φαν Βέερτ είναι μία τρομερή πολυτέλεια για τον Ατρόμητο. Δίνει λύσεις σιγά-σιγά ο Μακέντα (Αστέρας). Σκοράρει λίγο, αλλά κάνει πολλά ο Κόστα (Βόλος). Ο Μορόν (Άρης) βάζει γκολ, αλλά ο Κωστούλας (Ολυμπιακός) παίζει για όλους. Θα έδινα τη θέση στον Ελ Καμπί (Ολυμπιακός) αν δεν υπήρχε ο Μπεντανκόρ, που κάνει θαύματα (Πανσερραϊκός -φωτό). Πεσμένοι όλοι οι φορ του Παναθηναϊκού: μόνον ο Ιωαννίδης δικαιολογείται διότι έχει δύο τραυματισμούς. Οι άλλοι, όχι.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην SPORTDAY που κυκλοφορεί