Ανασκόπηση Παναθηναϊκού: Ενα τρελό «rollercoaster» συναισθημάτων, που ξαναμπήκε στις σωστές ράγες

Το 2024 μας… αφήνει χρόνους και πρώτα απ’ όλα να ευχηθούμε υγεία, αγάπη και κάθε καλό σε όλον τον κόσμο με την έλευση του νέου έτους. Για τους φίλους του Παναθηναϊκού, μετά τις τετριμμένες ευχές, μπαίνει πάντα στην εξίσωση και η ευχή για κατάκτηση του πρωταθλήματος μετά από 15 «στείρα» χρόνια.

Ενας μοναχικός ταξιδιώτης, που διασχίζει την έρημο για ατελείωτα χιλιόμετρα κάτω από τον καυτό ήλιο, καταφέρνει μερικές φορές να βρει λίγο νερό να δροσίσει τα ξεραμένα χείλη του (βλέπε κατακτήσεις κυπέλλου, ενεργή διεκδίκηση πρωταθλήματος, συμμετοχή σε ευρωπαϊκούς ομίλους), αλλά δεν φτάνει στην όαση που ζητεί.

Κάπως έτσι μπορεί να διηγείται την ιστορία του ο οργανισμός του Παναθηναϊκού των τελευταίων ετών, ένας οργανισμός που έχει μάθει να επιβιώνει κάτω από όλες τις συνθήκες, ακόμα και του τερματισμού στην 11η θέση του πρωταθλήματος, όπως έγινε την σεζόν 2017/18, ακόμα και του να μένει εκτός διεκδίκησης τίτλου από τον Αύγουστο ή εκτός ευρωπαϊκών διοργανώσεων λόγω τιμωρίας.

Ολα αυτά ανήκουν στο παρελθόν, όπως και το 2024. Πάμε να δούμε τι κρατάμε από την 116η χρονιά της ένδοξης ιστορίας του συλλόγου.

Η έλευση του Τερίμ και το… αλαλούμ

Την χρονιά που παρέρχεται, το «τριφύλλι» έφτασε για δεύτερη σερί χρονιά κοντά στην πηγή, αλλά νερό δεν ήπιε. Η άστοχη όσο και ανεξήγητη απόφαση του Αλαφούζου να αντικαταστήσει τον ιδιαιτέρως αγαπητό στον κόσμο της ομάδας, Γιοβάνοβιτς, με τον… αναχρονιστικό Τερίμ, είχε καταστροφικά αποτελέσματα, με την ομάδα να μην καταφέρνει ποτέ να βρει ομοιογένεια υπό τις οδηγίες του Τούρκου προπονητή και να κάνει οδυνηρές γκέλες που την οδήγησαν στην απώλεια του τίτλου. Ο Παναθηναϊκός απώλεσε βαθμούς με Λαμία, Κηφισιά και ΟΦΗ, μπήκε στα playoffs από μειονεκτική θέση και παρά τις μεγάλες νίκες με Ολυμπιακό (1-3) και ΑΕΚ (2-1), δεν κατάφερε να μείνει για πολύ στο κόλπο της διεκδίκησης κι εντέλει με ταπεινωτικές ήττες από ΑΕΚ (3-0) και ΠΑΟΚ (4-1) έμεινε στην 4η θέση.

Η σεζόν κάπως… σώθηκε, μετά τις τρομερές προκρίσεις στα πέναλτι επί του Ολυμπιακού κι επί του ΠΑΟΚ για τον θεσμό του κυπέλλου, τον οποίο εντέλει ο Παναθηναϊκός κατέκτησε σε εκείνον τον… άνοστο τελικό με τον Αρη (1-0), που έγινε χωρίς κόσμο στον Βόλο. Σίγουρα ένας τίτλος πάντα… χρυσώνει το χάπι, όμως ο μεγάλος στόχος παρέμενε και παραμένει η κατάκτηση του πρωταθλήματος κι ο Παναθηναϊκός έπρεπε να χτίσει κάτι με ισχυρά θεμέλια αν ήθελε να το ξαναπάρει μετά από 15 χρόνια ανομβρίας.

Χαμένοι στην μετάφραση

Το καλοκαίρι έγιναν πολλές συζητήσεις με αρκετούς προπονητές, ο Σάρι φαινόταν ο μεγάλος στόχος της διοίκησης, ο Αλαφούζος του έταξε «γη και ύδωρ», όμως ο Ιταλός αρνήθηκε ευγενικά σε κάθε πρόταση που του κατατέθηκε. Εκεί βγήκε στην επιφάνεια το όνομα του Αλόνσο, μιας ιδιάζουσας περίπτωσης προπονητή, καθώς είχε να επιδείξει μερικά ενδιαφέροντα κατορθώματα στην αρχή της καριέρας του, με τίτλους με τις Πατσούκα και Μοντερέι στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, όσο και παταγώδεις αποτυχίες με Ουρουγουάη και Σεβίλλη.

Είναι η κλασική περίπτωση… λαχείου, που ξεκάθαρα δεν βγήκε στον Παναθηναϊκό. Αυτό που μπορεί να πιστωθεί στον Ουρουγουανό τεχνικό είναι το ταλέντο του στο να πείθει τους γύρω του για το πρότζεκτ του. Με αυτό το ταλέντο κατάφερε να πείσει τόσο τον Αλαφούζο να επενδύσει αρκετά εκατομμύρια ευρώ στην ομάδα, όσο και σε παίχτες εγνωσμένης αξίας (Πελίστρι, Ουναΐ, Τετέ) να έρθουν στους «πράσινους». Η κληρονομιά που άφησε ήταν απογοητευτική, με μόνη σπουδαία στιγμή την πρόκριση επί της Λανς στα προκριματικά του Conference League.

There’s a starman, waiting in the sky…

Μέσα στο γενικευμένο κλίμα απογοήτευσης από την κάκιστη εκκίνηση στην σεζόν, με τον Παναθηναϊκό να έχει γκελάρει με Αστέρα (0-1), Καλλιθέα (2-2), Μπόρατς Μπάνια Λούκα (1-1), να έχει χάσει μάλλον… εύκολα από την ΑΕΚ (2-0) και να έχει αναδειχθεί ισόπαλος στα δύο ντέρμπι με ΠΑΟΚ και Ολυμπιακό χωρίς τέρματα, ήρθε και το τραγικότατο γεγονός της απώλειας του Τζορτζ Μπάλντοκ να βυθίσει στην θλίψη τον οργανισμό των «πρασίνων».

Εκείνη η αποφράδα νύχτα της 9ης Οκτωβρίου, θα μείνει για πάντα μια ανοιχτή πληγή στην ιστορία του συλλόγου, με τον Τζορτζ Μπάλντοκ να αφήνει την τελευταία του πνοή στην πισίνα του σπιτιού του. Μόλις στα 31 του, τόσο γρήγορα, τόσο ανέλπιστα, τόσο τραγικά.

Μόλις λίγες μέρες πριν είχε πραγματοποιήσει την καλύτερή του εμφάνιση με την φανέλα του Παναθηναϊκού στο ντέρμπι του ΟΑΚΑ με τον Ολυμπιακό και τίποτα δεν μπορούσε να προμηνύσει αυτή την εξέλιξη.

Το σοκ ήταν τεράστιο και ένα κομμάτι του πάντα θα βαραίνει τα στήθη των συμπαιχτών του, που, όπως δήλωσαν και οι ίδιοι, θα παίζουν πάντα και για εκείνον. Εξάλλου, όπως λέει και το θρυλικό τραγούδι του David Bowie που είχαν κάνει σύνθημα για τον Ελληνοβρετανό αμυντικό οι φίλοι της Σέφιλντ Γιουνάιτεντ, «There’s a starman, waiting in the sky».

Το άστρο του Τζορτζ Μπάλντοκ θα συνεχίσει να λάμπει στην αιωνιότητα.

Πάλης ξεκίνημα, Νέοι αγώνες

Τελευταία μέρα του… πολύπαθου Οκτώβρη για τον Παναθηναϊκό, έφτασε στην Ελλάδα και υπέγραψε το συμβόλαιό του ο Ρουί Βιτόρια. Ο Πορτογάλος προπονητής ήρθε με… low profile, χωρίς διθυραμβικά σχόλια και βάγια να τον συνοδεύουν, όμως με αναγνωρισμένο το έργο των περασμένων ετών, κυρίως με την Μπενφίκα, όπου και κατέκτησε 2 πρωταθλήματα, 1 κύπελλο, 1 λιγκ καπ και 1 σούπερ καπ. Η ειδοποιός διαφορά με τον προκάτοχό του; Μα βεβαίως η εμπειρία πάνω στην διεκδίκηση και κατάκτηση τίτλων. Δεν είναι δα και μικρό μέγεθος η Μπενφίκα.

Μέχρι το φινάλε του 2024, κάθισε στον πράσινο πάγκο σε 11 αναμετρήσεις, έχοντας ως απολογισμό 9 νίκες, 1 ισοπαλία και 1 ήττα, αλλά με πιο σοβαρή παρακαταθήκη ακόμα κι από τα αναγκαία αποτελέσματα, την ταυτότητα που έχει προσδώσει στην ομάδα, η οποία ψάχνει το άμεσο και συνδυαστικό ποδόσφαιρο, έχοντας πλέον χτίσει και νοοτροπία νικητή.

Τα… δύσκολα τώρα έρχονται για τον 54χρονο προπονητή και τους παίχτες του, καθώς μέσα στον Γενάρη θα έχουν να δώσουν σημαντικά παιχνίδια που αναμένεται να κρίνουν τους στόχους της ομάδας για την συνέχεια της χρονιάς. Ο κόσμος επανέρχεται σιγά σιγά στο γήπεδο, αρχίζει να πιστεύει στο πρότζεκτ που βλέπει, αλλά αυτό συνεπάγεται και αύξηση των προσδοκιών και της πίεσης, που καλούνται να διαχειριστούν όλοι στον οργανισμό.

Αλλωστε είναι ακόμα νωπές οι μνήμες από την κάκιστη διαχείριση της πρωταθληματικής πίεσης της σεζόν 2023/24, που με όσα εξωαγωνιστικά έγιναν και επηρέασαν την έκβαση του τίτλου, ο Παναθηναϊκός θα μπορούσε να είχε ανταπεξέλθει καλύτερα εντός των τεσσάρων γραμμών (ισοπαλίες με Ιωνικό, ΟΦΗ, ήττα από Αστέρα στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος, εντός έδρας ισοπαλίες με Βόλο, ΑΕΚ και ΠΑΟΚ στα playoffs) και να μην είχε απωλέσει τον τίτλο από την ΑΕΚ.

Αρχηγού παρόντος

Ως επίλογο δεν θα μπορούσαμε να μην αναφερθούμε στην ανανέωση του συμβολαίου του Φώτη Ιωαννίδη. Ο Παναθηναϊκός «έδεσε» το πιο ακριβό περιουσιακό του στοιχείο ως το 2028, κλείνοντας τα αυτιά σε κάθε παχυλή πρόταση που έφτασε στα γραφεία του το περασμένο καλοκαίρι. Ο Ελληνας φορ δείχνει έτοιμος να αναλάβει στις πλάτες του τις τύχες της ομάδας και μαζί με τον Διόσκουρό του, Τάσο Μπακασέτα, να δώσουν ακόμα περισσότερες και μεγαλύτερες χαρές στους φίλους της ομάδας.

Τέλος, πολύ σημαντική επένδυση οι ανανεώσεις των Τσέριν και Βαγιαννίδη, που προορίζονται για… κεφάλαια της ομάδας.