Ολυμπιακός: Ο Κωστούλας απογειώνεται σα τον Μήτρογλου, «πυροβολεί» σα τον Ελ Αραμπί και ο Μπιανκόν... αλλάζει επίπεδο

Τρέλα και παράνοια στο Φάληρο: Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Μπάμπης Κωστούλας εμφανίζεται με την ερυθρόλευκη ριγωτή στο «Καραϊσκάκης», ούτε η πρώτη που σκοράρει εκεί, εμπρός στο πέταλο που χάζευε μικρότερος. 

Ηταν η πρώτη και η δεύτερη, όμως, που τα γκολ του σήμαιναν… νίκη! Κι όχι απλά μια νίκη, αλλά μία ανατροπή από αυτές που χτίζουν χαρακτήρα. Χαρακτήρα που όλη τη σεζόν ο Ολυμπιακός των ελάχιστων γκολ μετά το 80′ και των μηδέν ανατροπών, δεν είχε.

Ηρθε αυτός, που γνωρίζει τι σημαίνει «νίκη»… από γεννησιμιού του, για να ρίξει δύο κανονιές, να πυροβολήσει στον αέρα και να πετάξει σα τις παιδικές του αφίσες, και να κεραυνοβολήσει ένα ολόκληρο γήπεδο. Να κάνει και τους τελευταίους που δε τον λάτρευαν, να τον λατρέψουν.

Το κλέψιμο στο πρώτο γκολ σημαίνει αίσθηση και όρεξη. Το άρτιο τελείωμα (αντί για σπάσιμο) σημαίνει… ακραία ψυχολογία, η κεφαλιά στο έκτο λεπτό των καθυστερήσεων σημαίνει… καρ(ύ)δια, ο διπλός φόρος τιμής σε Μήτρογλου και Ελ Αραμπί σημαίνει… προοικονομία!

Ο Μπάμπης είναι ο ένας από τους δύο που πέρασαν στο ημίχρονο και μέσα σε δευτερόλεπτα άλλαξαν την… κλίση του γηπέδου. Ο άλλος ήταν ο συνομήλικος Μουζακίτης, που λίγο έλειψε να κάνει νωρίτερα την ανατροπή με σουτάρα έξω από την περιοχή, όμως ξεχώρισε για τη συνολική του παρουσία. Οχι τόσο γι’ αυτά που φαίνονται στη στατιστική, όσο για την επιρροή του στην απότομη αλλαγή του τέμπο, για την προσαρμογή του αγώνα σε ταχύτητες που δε μπορούσε να υπηρετήσει ο Γκαρθία, ο οποίος είναι δύσκολο να ταιριάξει με τον Εσε, ιδιαίτερα σε τέτοιους αγώνες. 

Και για τους δύο νεαρούς, ιδιαίτερα για τον πιο προβεβλημένο λόγω θέσης Κωστούλα, τα λόγια αρχίζουν να στερεύουν, όμως είναι… νωρίς. Είναι πάρα πολύ νωρίς, γιατί μόνο με σημαντικές ατυχίες δε θα πάει μακριά αυτή η βαλίτσα. Πρέπει να βρούμε, λοιπόν, νέες… λέξεις. Οι δυο τους υπέγραψαν τα νέα τους συμβόλαια με τον Ολυμπιακό, ο Κωστούλας τέσσερις μέρες πριν υπογράψει σε δύο σημεία τη μεγάλη ανατροπή επί του Αρη.

Ο Ζουλιέν Μπιανκόν είναι ένας καλός ποδοσφαιριστής

Υπάρχει ένας… κρυφός πρωταγωνιστής στη βραδιά που θα μείνει στην ιστορία ως «one man show». Είναι ο Ζουλιέν Μπιανκόν. Ο άνθρωπος με τις δύο γλυκές σέντρες στα δύο γκολ του Ολυμπιακού στα τελειώματα. Την πρώτη του την ακύρωσαν, τη δεύτερη δε του την έπαιρνε κανείς.

Βρέθηκε δύο φορές σε θέση μπακ και έβγαλε μία μπαλιά που δε θα μπορούσε ούτε να δει, ούτε να εκτελέσει, κανένας από τους υπόλοιπους στόπερ του Ολυμπιακού, ακόμα και εκείνοι που γενικά χαρακτηρίζονται καλοί με τη μπάλα στα πόδια. 

View this post on Instagram

A post shared by Red Duckling (@redduckling)

Και τι δεν άκουσε ο Γάλλος. Οχι για τις εμφανίσεις του (δεν υπήρξε κακός), αλλά για τη βαρύτητα της παρουσίας του. Κακά τα ψέματα, κανείς δε τον υπολόγιζε στους ενεργούς παίκτες του ρόστερ και ιδιαίτερα στους εν δυνάμει βασικούς, αφού οι περισσότεροι μάντευαν πως θα βρισκόταν στον πάτο της ιεραρχίας. 

Με υπομονή και δουλειά, όμως, ανέβηκε… σκάλες στα μάτια του Μεντιλίμπαρ και έγινε ένας από τους δύο πιο σημαντικούς δεξιούς στόπερ, έχοντας νικήσει μάλιστα τον Ρέτσο στις δύο τελευταίες μάχες της ενδεκάδας. 

Είναι ικανός, «ακούει» τα παράπονα του προπονητή του και είναι ουσιαστικά πιο επιδραστικός από όλες – πλην Πιρόλα και Κοστίνια – προσθήκες του καλοκαιριού. Γρήγορος, ικανός στη δημιουργία και – πάνω απ’ όλα – πάντα στον παλμό του αγώνα, πάντα με σεβασμό στο σήμα που εκπροσωπεί. 

Μία ιδιαίτερη περίπτωση ποδοσφαιριστή, που αν συνεχίσει έτσι θα μείνει στην ιστορία ως το πιο… απροσδόκητο «πουλέν» στα χρονικά του συλλόγου. Σε πρώτη φάση, θα έχει πολύ ενδιαφέρον το πως θα χειριστεί ο Μεντιλίμπαρ το «Ρέτσος ή Μπιανκόν» στα ντέρμπι και στα ευρωπαϊκά παιχνίδια που ακολουθούν ως το τέλος του μήνα.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News