Ολυμπιακός: Οσο πιο ιδανικά κι ηδονικά μπορούσε να φανταστεί

Ηταν σα να χτιζόταν από τότε. Από τις 8 Μαΐου του 2023, την τελευταία φορά που ο Ολυμπιακός είχε νικήσει τον Παναθηναϊκό. Εννιά παιχνίδια πέρασαν μέχρι την πέμπτη νύχτα του Φλεβάρη του 2025, όταν η ομάδα του Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ απέφυγε την κατάρα που τον κυνηγούσε για να θυμίζει τι εστί «ντέρμπι αιωνίων».

Στην πραγματικότητα οι Πειραιώτες είχαν χάσει το τρίποντο με κάθε πιθανό τρόπο. Τον καιρό που γίνονταν κυπελλούχοι Ευρώπης, τον Παναθηναϊκό δε τον νικούσαν. Μα με πέναλτι στο τέλος, μα με αποβολή από το ημίχρονο, μα σε νύχτες που χάνονταν τα άχαστα… Αυτή η σχέση αγάπης, μίσους και εξάρτησης είναι γεμάτη τέτοιες ιστορίες σε όλα τα αθλήματα.

Σα να έχτιζαν το κάρμα τους για μία νύχτα σαν κι αυτή: Σε «Καραϊσκάκης» γεμάτο και καυτό, με γκόλ στις καθυστερήσεις, λίγα λεπτά μετά από χαμένο πέναλτι και… έμφραγμα στη ντρίμπλα του Τζούρισιτς. Ο σκόρερ; Ο ιδανικός. Ο μικρός. Αυτός που τρεις μέρες νωρίτερα χάριζε τρίποντο στη Λειβαδιά με γκολάρα. Πως αυτή τη φορά; Με γκολάρα ντε…

Μάλλον είναι αδύνατο να σκεφτεί φίλος του Ολυμπιακού κάποιον τρόπο πιο ηδονικό. Νίκη σα βγαλμένη από τα όνειρα του πιο ευφάνταστου φανατικού.

Δεν ήταν θαύμα. Το κάρμα δεν έφερε πρόκριση σε μια βραδιά που δε του άξιζε. Πολύ απλά, δε μπορούσε, αφού κανείς δε θυμάται παιχνίδια του Ολυμπιακού της εποχής του Μεντιλίμπαρ που στην πραγματικότητα άξιζε να χάσει.

«Ο μικρός θα αφήσει εποχή»: Λάθος!

Κανένας στο ποδόσφαιρο, φίλαθλος, δημοσιογράφος, σκάουτερ ή διευθυντής δεν κατάφερε να φτιάξει τη μαγική σφαίρα. Κανείς δεν ξέρει στην πραγματικότητα που θα πάει και τι θα κάνει στη ζωή του ο Χρήστος Μουζακίτης. Ξέρουμε, όμως, όλοι μας τι κάνει σήμερα.

Ο δολοφόνος με το αγγελικό πρόσωπο αφήνει εποχή. Από πέρυσι, όταν βγήκε τρίτος σκόρερ του Youth League, μέχρι εχθές, που έγινε ο νεότερος που βάζει το όνομα του στους σκόρερ του ντέρμπι αιωνίων, μήνες αφού έγινε ο νεότερος διεθνής. Αλήθεια, φαντάζεται πλέον κανείς εθνική χωρίς Μουζακίτη; Εθνική χωρίς τον κορυφαίο μέσο του Ολυμπιακού, που σε ντέρμπι και Ευρώπη ορίζει τέμπο, στηρίζει τη δημιουργία και εσχάτως σκοράρει; Τον Νοέμβρη ήταν επιλογή και μαγκιά του Ιβάν. Τον Μάρτη θα είναι κάτι το αυτονόητο. 

Ο παίκτης που εμφανίστηκε στη ζωή της πρώτης ομάδας εκείνη τη μέρα κόντρα στον Ατρόμητο ήταν εκπληκτικός. Επαρκής για το επίπεδο του Ολυμπιακού. Σήμερα, είναι πολύ καλύτερος. Απελευθερωμένος, σίγουρος, τολμηρός, επαγγελματίας ποδοσφαιριστής. Δείχνει επιτέλους και αυτό που ήξεραν όσοι τον παρακολουθούσαν τα προηγούμενα χρόνια: Οτι είναι, δηλαδή, ένας μέσος με τρομερή αίσθηση του γκολ. Μόνο τυχαία δε τον είχε πει «Ινιέστα» εκείνο το απόγευμα ο Γκαρθία.

Ενας Ολυμπιακός σα τον Μαρτίνς

Ξανά πανέτοιμη παρουσιάστηκε, τουλάχιστον ως προς τη φιλοσοφία της, η ομάδα του Μεντιλίμπαρ. Αν ο Βαγιαννίδης δεν ήταν… δαιμονισμένος, θα μιλούσαμε για ένα ιδανικό πλάνο. Ο Ιωαννίδης εξαφανίστηκε, ο Τετέ (ξανά)εξαφανίστηκε, ο Πελίστρι εμφανιζόταν μόνο αποσπασματικά και αν κανείς εξαιρέσει τη φάση των καθυστερήσεων, οι Τζούρισιτς και Μπακασέτας που πέρασαν από τον πάγκο δεν άλλαξαν πολλά.

Ο Ολυμπιακός «έπνιγε» τον αντίπαλο όπως πάντα, ήταν δεδομένα καλύτερος στον αγωνιστικό χώρο, όμως έβλεπε τα λεπτά στον φωτεινό πίνακα να περνούν και τη βελόνα να μένει κολλημένη σε ένα μηδέν που πολύ βόλευε τον Παναθηναϊκό.

Οι Πειραιώτες, ουσιαστικά, ήταν κάπως… σα τον Μαρτίνς. Σα τον ζογκλέρ της ομάδας, που έχει εξελίξει πολύ το παιχνίδι του μακριά από τη μπάλα, πρεσάρει και κερδίζει μονομαχίες πολύ περισσότερο από ό,τι κανείς θα περίμενε για έναν παίκτη του φακέλου του, όμως τον τελευταίο καιρό τα κάνει… μαντάρα την ώρα της απόφασης. Εχει χάσει πολλά από την αργή σκέψη και τις κακές εκτελέσεις του Πορτογάλου ο Ολυμπιακός, ο οποίος χθες ήταν συνολικά σα τον Πορτογάλο: Γρήγορος, δυνατός, ενίοτε ατσούμπαλος, και κυρίως απρόσεκτος ή αργός στην τελική ή την τελευταία πάσα.

Στα θετικά, πάντως, συμπεριλαμβάνεται και η «επιστροφή στο σπίτι» του Αντρέ Ορτα. Ο χαφ από την Αλμάδα έγινε ο πρώτος που παίζει από τους νεοαποκτηθείς και δεν απογοήτευσε τον προπονητή του. Δεν έβγαλε την ένταση που θα βγάζει σε έναν μήνα, όμως κάποιες ενέργειές του θύμισαν τι είχε και τι έχανε τον τελευταίο καιρό ο Ολυμπιακός. Σε κάθε περίπτωση, ο Ορτα είναι μία ακόμα επιλογή για τον Μέντι, που θα έχει ενδιαφέρον να δούμε πως θα χρησιμοποιηθεί. Μαζί με τον Μουζακίτη; Ξεχωριστά; Ως αριστερό χαφ με «κλασικό» εξτρέμ από τα δεξιά; Πίσω από τον φορ; Θα έχει ενδιαφέρον…

View this post on Instagram

A post shared by Zaza GFX (@zazagfx)

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News