Ολυμπιακός: Νικητής στα σπριντ, πρωταθλητής στον μαραθώνιο

Ο κακός Κολόμπο σφυρίζει και τα μάτριξ του γηπέδου αλλάζουν. Από το “Ολυμπιακός 1-0 ΑΕΚ” πηγαίνουν στο “CHAMPIONS 48“.

Ο πάγκος, που αγωνιούσε και χόρευε περίπου δυο λεπτά, μπαίνει μέσα, κι οι 32 χιλιάδες και κάτι βρίσκουν την αφορμή που τόσο έψαχναν για ένα πάρτι. Οι παίκτες, που μια βδομάδα διάβαζαν τα πολλά και τα διάφορα, είχαν ανάγκη να πανηγυρίσουν. Να ξεσκάσουν. Είναι στα όρια του αφόρητου για πολλούς η πίεση σε έναν σύλλογο εξαρτημένο από τους τίτλους.

Τα πανηγύρια δε τα σταματά, αλλά αλλάζει το ύφος τους, μια εστία που έχει ανάψει κάπου προς το κέντρο. Είναι ο Ερικ Λαμέλα, που έχει κολλήσει στον Μπρούνο Ονιεμαέτσι. Οι Αργεντίνοι στο ποδόσφαιρο είθισται να είναι κάπως σαν εκείνον. Μάγοι, καλοί winners, λιγότερο καλοί λούζερς.

Ο Λαμέλα είχε εκνευρισμό από το πρώτο μέρος, όταν ενεπλάκη σε τρεις – τέσσερις αψιμαχίες με τον  Ρέτσο. Η ήττα δε βοήθησε κι ας ήταν μια από τις -φέτος- πολλές. Αυτό έκανε, μάλλον, τα πράγματα χειρότερα.

Κανένας δε γλίτωσε από τον χαμό. Κάποια στιγμή, κι ο Παναγιώτης Ρετσος μπήκε στη λούμπα, δείχνοντας το σήμα της ομάδας της οποίας ηγείται. Όταν άναψε η φωτιά, όμως, ο ίδιος ήθελε τον χρόνο του. Στα πέντε μέτρα έπεφταν οι πρώτες ψιλές κι εκείνος γονάτιζε, έδειχνε τον ουρανό και ξέσπαγε. Το πήρε, και το πήρε ως αρχηγός.

Για 90 λεπτά ήταν αψεγάδιαστος και κάτι παραπάνω, ακόμα κι αν έκανε την κερκίδα να ανησυχήσει, κουτσαίνοντας ελαφρώς λίγο πριν την ανάπαυλα. Γύρω στις πέντε φορές πρέπει να χειροκροτήθηκε για τον τρόπο που έσβησε φάσεις, γυρνώντας αποτελεσματικά κι ακίνδυνα τη μπάλα. Όλα αυτά σε ένα βράδυ που δε βρήκε χώρο για να ξεχωρίσει κανένας με κίτρινα και μαύρα, αφού τόσο ο Ρέτσος, όσο και ο Πιρόλα ήταν αψεγάδιαστοι.

Φυσικά, λογικό ήταν να ξεχωρίσουν δύο στόπερ σε ένα παιχνίδι σαν αυτό. Ανιαρό για τους ουδέτερους, εκνευριστικό για τους ενδιαφερόμενους.

Και η ουσία του, εντέλει, είναι μια κι όχι τόσο πρωτοφανής: ο Μεντιλίμπαρ νίκησε τον Αλμέιδα.

Τον νίκησε ξανά, με ακόμα έναν τρόπο, σε ένα ματς που η ουσία του ήταν τα μέτρα του κέντρου. Ο Βάσκος επέλεξε βασικούς τους Γκαρθία, Μουζακίτη και Εσε, δηλαδή τρεις ποδοσφαιριστές που χαρακτηρίζονται από 6 ως 8. Δεν είναι ανήκουστο, λέγεται απλά 4-3-3. Κάτι κέρδισε, κάτι έχασε. Κέρδισε τον έλεγχο της περιοχής και αμυντική στιβαρότητα, έχασε τη δημιουργία. Γνωρίζει, όμως, πως δουλειά κάνει και χωρίς αυτή.

Δεν έκανε αλλαγή στην ανάπαυλα και πολλοί απόρησαν. Δέκα λεπτά μετά, βρήκε το γκολ. Πώς; Πίεση, λάθος, αντεπίθεση, Ζέλσον, Ελ Καμπί. Κλασικά, εικονογραφημένα, καθόλου τυχαία. Ήταν το καλύτερο δεκάλεπτο της βραδιάς, κατά το οποίο οι ποδοσφαιριστές έμοιαζαν πραγματικά αποφασισμένοι για να τελειώνουν.

Και τελείωσαν

Ο Ολυμπιακός πήρε ένα από τα πρωτάθλημα που κανείς δεν τολμά να αμφισβητήσει. Το “γιατί”, εξηγείται ποικιλοτρόπως. Ηταν ο καλύτερος σπρίντερ, αλλά κι ο καλύτερος μαραθωνοδρόμος του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ηταν ο «πάντα καλύτερος» των ντέρμπι, αλλά κι αυτός που ποτέ δε μπήκε σε κρίση.

Ο Μεντιλίμπαρ δεν αμφισβητήθηκε ποτέ κι εκείνος με τη σειρά του δεν αμφισβήτησε ποτέ το υλικό του. Κι αν λένε πως δε μπορείς να μάθεις νέα κόλπα στον γερασμένο σκύλο, εκείνος είναι η εξαίρεση. Είναι 64 και τα μισά του χρόνια ασχολείται με την προπονητική, όμως μόλις φέτος αναγκάστηκε να κάνει πρωταθλητισμό για πρώτη φορά. Τα «κόλπα» δε τα έμαθε απλά, αλλά τα έδωσε και σε μορφή ύλης για να μελετήσουν οι ανταγωνιστές του.

Δε μένει μόνο ένα παιχνίδι

Ακόμα κι αν αύριο ο Ολυμπιακός αποφασίσει να παραταχθεί στα υπόλοιπα παιχνίδια με την Κ-15 του Τάσου Πάντου, είναι δεδομένο πως τον τίτλο δε θα του τον πάρει κανείς. Τον τίτλο του πρωταθλήματος, δηλαδή, γιατί ο άλλος είναι ακόμα στο ΟΑΚΑ και περιμένει κάποιον από τους δύο φιναλίστ να τον κατακτήσει.

Αν οι Πειραιώτες θεωρήσουν από σήμερα τη σεζόν ολοκληρωμένη, τότε θα ρισκάρουν να αφήσουν μια τελευταία γεύση που δεν αξίζει στη δουλειά αυτής της χρονιάς. Για να δικαιώσει τον εαυτό του, ο Ολυμπιακός πρέπει να κατακτήσει και το κύπελλο. Δε θα το καταφέρει αν το μεσοδιάστημα μοιάζει με περίοδο διακοπών.

Φυσικά, δεν έχει νόημα να απαιτούμε από τους ποδοσφαιριστές να είναι στο… 101% σε ένα τυπικά τελειωμένο πρωτάθλημα, όμως δεν πρέπει να χαθεί το μέτρο. Ο ρυθμός χτίζεται. Κι η ομάδα του Ράσταβατς δε θα «πέσει» αν απέναντί της βρει ένα σύνολο που πνευματικά βρίσκεται αλλού.

Οσο για την ατμόσφαιρα που δημιουργήθηκε, ένα είναι το βέβαιο. Ουδείς από το ποδοσφαρικό τμήμα επηρεάζεται από… φθηνά τρικ. Πρόκειται για ένα ρόστερ εύστροφο, με έναν προπονητή που δεν αφιερώνει ούτε τρεις λέξεις για την όποια μανούρα. Ξέρουν καλά οι ποδοσφαιριστές πως ο χαμός μετά τη λήξη ανήκει στο σενάριο του αθλήματος και των ντέρμπι…

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News