Τεσουρίνια: Ο παραγνωρισμένος θρύλος του βραζιλιάνικου ποδοσφαίρου

Πόσο διαφορετικά θα είχε γραφτεί η ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου αν η Βραζιλία είχε παραταχθεί με όλα τα «αστέρια» της; Άλλωστε είναι πολλοί αυτοί που γνωρίζουν ότι είχε κατέβει με μία πολύ σημαντική απουσία σ’ εκείνο το «καταραμένο» Μουντιάλ;

Ο μεγάλος απών ήταν ο Οσμάρ Φόρτες Μπαρσελός, ευρύτερα γνωστός στην πατρίδα του με το παρατσούκλι Τεσουρίνια. Ήταν ο βασικός έξω δεξιά της «Σελεσάο» στα Κόπα Αμέρικα του 1945, του 1946 και του 1949 και είχε καθοριστική συμβολή στην κατάκτηση του τελευταίου, στα πάτρια εδάφη. Πέτυχε επτά τέρματα, δύο εκ των οποίων σαν σήμερα (11 Μαΐου 1949) στον θρίαμβο με 7-0 επί της Παραγουάης, το ματς που αποτέλεσε ουσιαστικά τον τελικό της διοργάνωσης.

Ο Τεσουρίνια ήταν θρύλος για το ποδόσφαιρο της Βραζιλίας κατά τη δεκαετία του ’40 όχι μόνο λόγω της παρουσίας του στην εθνική ομάδα, αλλά και λόγω των κατορθωμάτων του στο εγχώριο πρωτάθλημα με τη φανέλα της Ιντερνασιονάλ του Πόρτο Αλέγκρε. Φόρεσε τη φανέλα της από το 1939 έως και το 1949 πετυχαίνοντας 178 γκολ σε 149 συμμετοχές (!) και είχε καθοριστική συμβολή στα οκτώ πρωταθλήματα Γκάουτσο που κατέκτησε.

Ήταν ο μοναδικός παίκτης της εποχής του που ήταν βασικός στην Εθνική Βραζιλίας παρότι δεν αγωνιζόταν σε κάποιον σύλλογο του Ρίο ντε Τζανέιρο ή του Σάο Πάουλο. Επί χρόνια ήταν το απόλυτο ποδοσφαιρικό είδωλο της επαρχίας Ρίο Γκράντε ντελ Σουλ και πολλοί φίλαθλοι που τον θεωρούσαν ανώτερο του μεγάλου Μανέ Γκαρίντσα – αν και συνήθως κάτι τέτοιες συγκρίσεις εμπεριέχουν υπερβολή, που οφείλεται στην τάση να μεγεθύνουμε καθετί παλιό.

Αυτό που κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει είναι ότι συγκαταλέγεται μες στους τρεις κορυφαίους ποδοσφαιριστές που ανέδειξε το Ρίο Γκράντε ντελ Σουλ. Για να καταλάβετε πόσο τιμητικό είναι αυτό, αρκεί να σας πούμε ποιοι είναι οι άλλοι δύο. Ο ένας είναι ο Ρομπέρτο Φαλκάο, βασικός χαφ της μεγάλης Βραζιλίας του Τέλε Σαντάνα το 1982, με μεγάλη καριέρα στη Ρόμα. Κι ο άλλος ο Ροναλντίνιο, για τον οποίο οι συστάσεις μάλλον περιττεύουν.

Στην Ευρώπη, ωστόσο, που τα πάντα για το αποτύπωμα που αφήνει κάθε παίκτης στο ποδόσφαιρο κρίνονται με βάση τις διακρίσεις ή έστω τις συμμετοχές στο Παγκόσμιο Κύπελλο, ο Τεσουρίνια είναι σχεδόν άγνωστος. Σαν να μην υπήρξε ποτέ.

Είχε την ατυχία, βλέπετε, να γεννηθεί στις 3 Δεκεμβρίου 1921. Τα πιο παραγωγικά χρόνια της καριέρας του, δηλαδή, συνέπεσαν με την αναγκαστική διακοπή της κορυφαίας διεθνούς διοργάνωσης λόγω του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Προλάβαινε να παίξει μόνο στο Μουντιάλ που φιλοξένησε η πατρίδα του, το 1950, όμως λίγες μέρες πριν τη σέντρα ήρθε το χτύπημα της μοίρας. Ένα μαρκάρισμα του αριστερού μπακ Μπιγκόντε στην προπόνηση, του προκάλεσε ρήξη μηνίσκου.

Ο ομοσπονδιακός προπονητής, Φλάβιο Κόστα, αναγκάστηκε να αφήσει τον Τεσουρίνια εκτός αποστολής. Η ειρωνεία είναι ότι ο Φριάσα, ο παίκτης που κάλυψε το κενό του στο δεξί άκρο της επίθεσης, σκόραρε μόνο μία φορά: στο μοιραίο ματς με την Ουρουγουάη στο «Μαρακανά». Κι ο Μπιγκόντε, που τον είχε τραυματίσει, ήταν ο βασικός υπαίτιος του Maracanazo, μια και από την πλευρά του σημειώθηκαν και τα δύο γκολ της «Σελέστε». Άσχετα αν οι Βραζιλιάνοι έριξαν όλο το ανάθεμα στον τερματοφύλακα, Μοασίρ Μπαρμπόσα.

Ο… ψαλιδάκιας που ήθελε δύο λίτρα γάλα

Το «Tesourinha» θα μπορούσε να αποδοθεί στα ελληνικά ως «ψαλιδάκιας». Μη νομίσετε όμως ότι ο ήρωάς μας είχε έφεση στα ανάποδα ψαλίδια. Το παρατσούκλι του προέρχεται από το βραζιλιάνικο καρναβάλι και συγκεκριμένα την ονομασία του άρματος που είχε δημιουργήσει ο πατριός του («Os Tesouras», δηλαδή «Τα Ψαλίδια»).

Κάποιοι, βέβαια, έλεγαν ότι ταίριαζε και με τον τρόπο με τον οποίο… έκοβε τους αντιπάλους με τις εντυπωσιακές ντρίμπλες του, σε πολύ περιορισμένο χώρο. Ήταν ταχύς, διέθετε καλό σουτ, ενώ σκόραρε συχνά και με κεφαλιές.

Τα παιδικά χρόνια του Οσμάρ ήταν δύσκολα. Είχε πατριό επειδή ο πατέρας του είχε πεθάνει το 1925, όταν ένα όπλο που καθάριζε εκπυρσοκρότησε και του διέλυσε το γόνατο, προκαλώντας του ακατάσχετη αιμορραγία. Κατά τα εφηβικά του χρόνια θρήνησε τον χαμό του μεγαλύτερου αδελφού του, Αντεμάρ, από επιπλοκές μιας επέμβασης κήλης, που είχε προκληθεί από ατύχημα. Αργότερα πέθανε και η μικρή του αδελφή Τζίλμα, από οξεία περιτονίτιδα.

Το ποδόσφαιρο ήταν η διέξοδος απ’ τη φτώχεια για όλα τα παιδιά της εποχής του. Ο Τεσουρίνια έπαιξε αρχικά στη Φεροβιάριο και το 1939 προσέλκυσε το ενδιαφέρον της Ιντερνασιονάλ, μίας εκ των δύο μεγάλων ομάδων της επαρχίας (η άλλη είναι η Γκρέμιο). Ύστερα από μία επιτυχημένη δοκιμή εντάχθηκε στην ομάδα νέων του συλλόγου, αλλά πολύ σύντομα έκανε ντεμπούτο και με τους «μεγάλους», σε έναν αγώνα κόντρα στην Κρουζέιρο (1-1).

Επειδή ήταν πολύ αδύνατος, οι ιθύνοντες της Ιντερνασιονάλ κανόνισαν να παραλαμβάνει κάθε μέρα δωρεάν δύο λίτρα γάλα και μία φρατζόλα ψωμί, από έναν φούρνο που βρισκόταν κοντά στο γήπεδό της, το Estadio dos Eucaliptos! Λίγους μήνες αργότερα, όταν υπέγραψε το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο που θα του απέφερε 150.000 ρέις, έτρεξε προς τη μητέρα του, την αγκάλιασε σφιχτά και της είπε ότι οι μέρες της φτώχειας της οικογένειας πλησίαζαν στο τέλος τους.

Μαζί με τους Ανταοζίνιο, Καρλίτος, Ρούι και Ελισέου συγκρότησαν μια αχτύπητη επιθετική πεντάδα, η οποία προκαλούσε τρόμο στους αντιπάλους (είχε και το προσωνύμιο «Rolo Compressor», δηλαδή «οδοστρωτήρας»). Οι τίτλοι που κατέκτησε με την Ιντερνασιονάλ έφεραν την πρώτη κλήση στην Εθνική Βραζιλίας το 1944. Κι εκεί ήταν μέλος μιας ακόμα πιο θρυλικής γραμμής κρούσης, δίπλα στους Ζαϊρ, Ζιζίνιο, Αντεμίρ και τον αδικοχαμένο Ελένο ντε Φρέιτας.

Έπαιζε μόνη της, αλλά κινδύνευσε

Τα τρία πέμπτα της επιθετικής πεντάδας της Βραζιλίας στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1950, ήταν ίδια με της ομάδας που αναδείχθηκε πρωταθλήτρια Νότιας Αμερικής το 1949.

Πιο γνωστός απ’ όλους είναι ο σέντερ φορ, Αντεμίρ, μια και αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ του μοιραίου Μουντιάλ με εννέα γκολ – τον ίδιο τίτλο είχε κερδίσει και στο Κόπα Αμέρικα, έναν χρόνο νωρίτερα. Ο μέσα δεξιά Ζιζίνιο έχει αποκτήσει τα τελευταία χρόνια τη φήμη που του άξιζε, μια και έχει γίνει ευρύτερα γνωστή η δήλωση του Πελέ ότι τον είχε ίνδαλμα όταν ήταν μικρός. Παρών και στις δύο διοργανώσεις ήταν και ο μέσα αριστερά Ζαΐρ.

Με αυτήν την εξαιρετικά ταλαντούχα τριάδα, στο δεξί άκρο τον Τεσουρίνια και στο αριστερό τον Σιμάο (τον οποίο διαδέχθηκε το 1950 ο Τσίκο) η Βραζιλία φάνηκε ότι θα έκανε περίπατο στο Κόπα Αμέρικα. Η απουσία της Αργεντινής, λόγω απεργίας των ποδοσφαιριστών της και η απόφαση της Ουρουγουάης να κατεβάσει πολλούς αναπληρωματικούς, διευκόλυναν το έργο της ομάδας του Φλάβιο Κόστα. Οι υπόλοιπες χώρες δεν είχαν ούτως ή άλλως ισχυρές ομάδες κι έτσι τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά.

Η «Σελεσάο» συνέτριψε τον Ισημερινό με 9-1, τη Βολιβία με 10-1, την Κολομβία με 5-0, το Περού με 7-1 και την Ουρουγουάη με 5-1! Μόνο η Χιλή στάθηκε αξιοπρεπώς απέναντί της, χωρίς πάντως να αποφύγει την ήττα (2-1). Και στο τελευταίο ματς με την υπολογίσιμη Παραγουάη, στις 8 Μαΐου, ήταν αρκετή μία ισοπαλία για την πρωτιά και τον τίτλο.

Η Βραζιλία παρατάχθηκε χωρίς τον Αντεμίρ, αλλά αυτό δεν την εμπόδισε να ανοίξει το σκορ στο 33′ με γκολ του Τεσουρίνια. Όμως, προς έκπληξη των φιλάθλων που βρέθηκαν στο Estadio Sao Januario του Ρίο ντε Τζανέιρο, η Παραγουάη αντέδρασε. Αρχικά ισοφάρισε στο 75′ με τον Ενρίκε Άβαλος κι έκανε την ολική ανατροπή στο 85′ με γκολ του Ντουίλιο Μπενίτες!

Η ήττα ήταν ένας οιωνός για το Maracanazo, αν και στη συγκεκριμένη περίπτωση υπήρχε δεύτερη ευκαιρία. Η «Σελεσάο» κι η Παραγουάη είχαν ισοβαθμήσει στην κορυφή, το μεταξύ τους αποτέλεσμα δεν λαμβανόταν υπόψη και ο τίτλος θα κρινόταν σε αγώνα μπαράζ που θα διεξαγόταν στο ίδιο γήπεδο, τρεις ημέρες αργότερα.

Ο Αντεμίρ αγωνίστηκε κανονικά και με ένα γρήγορο χατ τρικ (17′, 27′, 48′) καθάρισε ουσιαστικά το ματς. Ο Τεσουρίνια πέτυχε δύο γκολ (43′, 70′) κι έφτασε τα επτά σε ισάριθμες συμμετοχές στη διοργάνωση, ενώ τον δείκτη του σκορ στο τελικό 7-0 ανέβασε ο Ζαΐρ, ο οποίος σκόραρε στο 72′ και το 89′. Έστω και με περιπέτεια, η Βραζιλία είχε αναδειχθεί πρωταθλήτρια Νότιας Αμερικής για τρίτη φορά στην ιστορία της και για πρώτη ύστερα από το 1922.

Οι μεταγραφές και το τέλος

Στα τέλη του 1949 ο Τεσουρίνια πήρε μεταγραφή στη Βάσκο ντα Γκάμα, υποκύπτοντας κι αυτός στις πιέσεις του βραζιλιάνικου ποδοσφαιρικού κατεστημένου. Η εντυπωσιακή αύξηση των αποδοχών του, καθώς κι ένα διαμέρισμα στο Ρίο ντε Τζανέιρο που προβλεπόταν στη συμφωνία, τον έκανε να αφήσει στην άκρη τους συναισθηματισμούς.

Στη Βάσκο έμεινε τρία χρόνια έχοντας καλή παρουσία, δεν έφτασε όμως στα δυσθεώρητα στάνταρ απόδοσης των προηγούμενων ετών – ίσως και λόγω του τραυματισμού στον μηνίσκο, που του είχε στερήσει τη συμμετοχή στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Το 1952 επέστρεψε στα πάτρια εδάφη, αλλά για λογαριασμό της «αιώνιας» αντιπάλου Γκρέμιο, όπου συνέχισε για δύο χρόνια να αγωνίζεται σε υψηλό επίπεδο. Κρέμασε τα παπούτσια του το 1957, αφού αγωνίστηκε για τρία χρόνια στη Νασιονάλ Πόρτο Αλέγκρε.

Στις 26 Μαρτίου 1969 φόρεσε ξανά τη φανέλα της Ιντερνασιονάλ με το «7», στον αποχαιρετιστήριο αγώνα της ομάδας στο Estadio dos Eucaliptos, όπου είχε μεγαλουργήσει κατά τη δεκαετία του ’40. Κράτησε, μάλιστα, ως αναμνηστικό ένα κομμάτι από τα δίχτυα του ενός τέρματος και συγκινήθηκε όταν έγινε αποδέκτης του θερμού χειροκροτήματος των φιλάθλων.

Ο θρυλικός αυτός άσος της ηρωικής εποχής του ποδοσφαίρου, πέθανε από καρκίνο του στομάχου στις 17 Ιουνίου 1979, σε ηλικία μόλις 57 ετών.

Πηγές: Wikipedia, tardesdepacaembu.wordpress.com («Tesourinha… tempos mágicos do areal»), futeboloutrahistoria.blogspot.com («Craques: Tesourinha»), memoriadointer.blogspot.com («Tesourinha: O “Melhoral dos Cracks”»), abi.org.br («CHE — O fácil título brasileiro de 1949»)

Άλλα γεγονότα στην Ελλάδα και τον κόσμο στις 11 Μαΐου

2021: Η Ευαγγελία Πλατανιώτη κατακτά το ασημένιο μετάλλιο στο τεχνικό πρόγραμμα του σόλο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα καλλιτεχνικής κολύμβηησης που διεξάγεται στην Βουδαπέστη.

2020: Πεθαίνει σε ηλικία 19 χρονών ο Ιταλός παίκτης της Αταλάντα, Αντρέα Ρινάλντι, ο οποίος πριν τρεις μέρες είχε διαγνωστεί με εγκεφαλικό ανεύρυσμα.

2019: Ο Στέφανος Τσιτσιπάς νικά για πρώτη φορά στην καριέρα του τον Ράφα Ναδάλ (2-1 σετ) στον ημιτελικό του Open της Μαδρίτης και ανεβαίνει έτσι στο Νο 7 της παγκόσμιας κατάταξης. Στον τελικό της επόμενης ημέρας θα ηττηθεί από τον Νο 1 Νόβακ Τζόκοβιτς με 2-0 (6-3, 6-4).

2013: Ο Ολυμπιακός κατακτά το Κύπελλο Ελλάδας νικώντας με 3-1 στην παράταση τον Αστέρα Τρίπολης. Οι Αρκάδες διαμαρτύρονται δικαιολογημένα για τον μη καταλογισμό πέναλτι υπέρ τους στο 68′ (με το σκορ 1-1), όταν ο Μανιάτης σταματά με το χέρι κεφαλιά του Σανκαρέ.

2016: Η Γουίγκαν κατακτά το Κύπελλο Αγγλίας νικώντας στον τελικό τη Μάντσεστερ Σίτι με 1-0, χάρη σε γκολ του Μπεν Γουότσον στο πρώτο λεπτό των καθυστερήσεων. Λίγες ημέρες αργότερα θα υποβιβαστεί στη Β’ Κατηγορία.

2010: Η ΕΛΠΑ αποφασίζει να μην διοργανώσει το ιστορικό Ράλι Ακρόπολις το 2010 λόγω της οικονομικής κρίσης. Ο αγώνας είχε προγραμματιστεί για τις 10-13 Ιουνίου.

2006: Πεθαίνει σε ηλικία 71 ετών ο Αμερικάνος πρώην παγκόσμιος πρωταθλητής βαρέων βαρών στην πυγμαχία, Φλόιντ Πάτερσον.

2003: Η Μπαρτσελόνα στέφεται πρωταθλήτρια Ευρώπης στο μπάσκετ σπάζοντας την αρνητική παράδοση πέντε χαμένων Final-4, όταν νικά στον τελικό του Palau San Jordi της Βαρκελώνης την Μπενετόν Τρεβίζο με 76-65.

2003: Ο Ολυμπιακός νικά με 3-0 τον Παναθηναϊκό στη Ριζούπολη και ουσιαστικά εξασφαλίζει τον τίτλο του πρωταθλητή για έβδομη διαδοχική χρονιά. Το σκορ ανοίγει ο Ζιοβάνι στο 3′ και τον θρίαμβο ολοκληρώνει ο Στέλιος Γιαννακόπουλος με δύο γκολ στο 15′ και το 47′. Οι «πράσινοι», ωστόσο, καταγγέλλουν συνθήκες τρομοκρατίας τόσο κατά την άφιξη της αποστολής τους στο γήπεδο, όσο και κατά την είσοδο των παικτών τους στον αγωνιστικό χώρο για προθέρμανση.

2001: Η Μίλαν συντρίβει με 6-0 την τυπικά γηπεδούχο Ίντερ στο Σαν Σίρο, δημιουργώντας ρεκόρ ευρύτερης νίκης στην ιστορία του μιλανέζικου ντέρμπι. Από δύο γκολ πετυχαίνουν ο Τζάνι Κομαντίνι (3′, 15′) και ο Άντριι Σεφτσένκο (66′, 77′), ενώ το σκορ συμπληρώνουν ο Φεντερίκο Τζούντι (53′) και ο Σερζίνιο (81′).

1999: Πεθαίνει σε ηλικία 57 ετών Πέτρος Βουζουνεράκης, ένας από τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές που ανέδειξε το κρητικό ποδόσφαιρο και «σημαία» του ΟΦΗ, στον οποίο αγωνίστηκε από το 1960 έως και το 1972 (οπότε μεταγράφηκε στον ΠΑΟΚ, όπου έκλεισε πρόωρα την καριέρα του λόγω σοβαρού τραυματισμού). Είχε γεννηθεί το 1942 στην Ιεράπετρα, η οποία τον τίμησε δίνοντας το όνομά του στο δημοτικό της στάδιο.

1997: Ο ειδικά σχεδιασμένος υπολογιστής της IBM «Deep Blue» νικά τον παγκόσμιο πρωταθλητή στο σκάκι, Γκάρι Κασπάροφ, σε μια σειρά από έξι παρτίδες στη Νέα Υόρκη. Ένα χρόνο νωρίτερα ο Κασπάροφ είχε κερδίσει την πρώτη σειρά, έκτοτε όμως ο υπολογιστής προγραμματίστηκε εκ νέου ώστε να μπορεί να ελέγξει 200 εκατομμύρια θέσεις το δευτερόλεπτο. Η επικράτηση του «Deep Blue» έβγαλε αληθινή την πρόβλεψη του Άλαν Τούρινγκ, ο οποίος είχε πει μισό αιώνα νωρίτερα ότι ο υπολογιστής όχι μόνο θα παίζει σκάκι, αλλά να νικά και τον παγκόσμιο πρωταθλητή.

1994: Ο σταρ του NBA, Αϊζάια Τόμας, ηγέτης των Ντιτρόιτ Πίστονς που είχαν κατακτήσει δύο πρωταθλήματα (1989, 1990), ανακοινώνει ότι θα αποσυρθεί από τη δράση μετά τη συμμετοχή του με την εθνική ομάδα των ΗΠΑ στο Μουντομπάσκετ του Καναδά, τον Αύγουστο της ίδιας χρονιάς.

1993: Ο Παναθηναϊκός αρνείται να κατέβει στον τέταρτο τελικό των πλέι οφ της Α1 μπάσκετ κόντρα στον Ολυμπιακό, διαμαρτυρόμενος για την αντικατάσταση του διαιτητή Παπαδημητρίου στον τρίτο τελικό (όπου γνώρισε την ήττα με 77-72). Οι «ερυθρόλευκοι» κατακτούν τον τίτλο χωρίς αγώνα και διακωμωδούν την άρνηση των αντιπάλων τους να αγωνιστούν, εμφανίζοντας στο παρκέ χορεύτριες από καμπαρέ.

1989: Ο Παναθηναϊκός κατακτά το Κύπελλο Ελλάδας για πέμπτη φορά κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’80, αφού νικά στον τελικό του ΟΑΚΑ τον Πανιώνιο με 3-1 (8′ Μαυρίδης, 44′ πέν. Χρ. Δημόπουλος, 46′ Σαραβάκος/36′ Ζάκκας). Ο αγώνας δεν μεταδίδεται τηλεοπτικά λόγω απεργίας της ΠΟΣΠΕΡΤ κι αυτό έχει ως αποτέλεσμα να συρρεύσουν στο γήπεδο περισσότεροι από 80.000 θεατές, αν και τυπικά κόβονται μόνο 54.183 εισιτήρια. Τελικά, κατά τη διάρκεια του δευτέρου ημιχρόνου η ΕΡΤ2 αρχίζει τη ζωντανή μετάδοση.

1985: Η πυρκαγιά που ξεσπά στην ξύλινη κερκίδα του γηπέδου του Μπράντφορντ, κατά τη διάρκεια του αγώνα της τοπικής ομάδας με τη Λίνκολν για τη Γ’ Κατηγορία, στοιχίζει τον θάνατο σε 56 ανθρώπους και τραυματίζει περισσότερους από 250.

1983: Η Αμπερντίν του ανερχόμενου προπονητή, Άλεξ Φέργκιουσον, κάνει την έκπληξη και κατακτά το Κύπελλο Κυπελλούχων, επικρατώντας στον τελικό της Ρεάλ Μαδρίτης με 1-0 στην παράταση. Το γκολ πετυχαίνει στο 112′ ο Τζον Χιούιτ, ο οποίος είχε περάσει στον αγώνα ως αλλαγή στο 87′.

1981: Η Εθνική Ελλάδας ολοκληρώνει την πορεία της στα προκριματικά του Ευρωμπάσκετ της Τσεχοσλαβακίας με οκτώ νίκες σε ισάριθμους αγώνες, μετά την επικράτησή της με 81-79 επί της Δυτικής Γερμανίας, με 25 πόντους του Παναγιώτη Γιαννάκη και 22 του Νίκου Γκάλη.

1980: Ο Ολυμπιακός νικά με 1-0 τον Παναθηναϊκό στο «Γ. Καραϊσκάκης» με γκολ του Τάκη Νικολούδη και διατηρεί τις ελπίδες του για τον τίτλο του πρωταθλητή, αφού παραμένει ισόβαθμος στην κορυφή με τον Άρη, μία αγωνιστική πριν το τέλος.

1970: Ο Παναθηναϊκός επικρατεί με 1-0 του Ολυμπιακού στο μεγάλο ντέρμπι της Λεωφόρου Αλεξάνδρας και κάνει καθοριστικό βήμα για τον τίτλο, αφού ξεφεύγει στο +5 από τους «ερυθρόλευκους» και διατηρεί το +4 από την ΑΕΚ. Το γκολ σημειώνει ο Μίμης Δομάζος στο 56′, αν και σήμερα θα χρεωνόταν αυτογκόλ του τερματοφύλακα Μυλωνά (η μπάλα κατέληξε στα δίχτυα από την πλάτη του, αφού πρώτα είχε προσκρούσει στο δοκάρι).

1966: Η Ρεάλ Μαδρίτης κατακτά το Κύπελλο Πρωταθλητριών για έκτη φορά στην ιστορία της, νικώντας στον τελικό του «Χέιζελ» των Βρυξελλών την Παρτίζαν Βελιγραδίου με 2-1 (70′ Αμάνθιο, 76′ Σερένα/55′ Βάσοβιτς).

1893: Ο Γάλλος ποδηλάτης Ανρί Ντεγκράνζ, μετέπειτα εμπνευστής του Γύρου της Γαλλίας, δημιουργεί το πρώτο ποδηλατικό παγκόσμιο ρεκόρ όταν καλύπτει απόσταση 35 χιλιομέτρων και 325 μέτρων μέσα σε διάστημα μίας ώρας.

1848: Πεθαίνει ο Βρετανός πυγμάχος Τομ Γκριμπ, ο οποίος είχε παραμείνει αήττητος από το 1801 μέχρι το 1811.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News