Αναστόπουλος στο SportDay.gr: «Στο Ηράκλειο σήκωσαν στα χέρια τον Παπανδρέου, τον Γκέραρντ κι εμένα - Ο Μαρινάκης έδωσε όλα τα εφόδια στον Μεντιλίμπαρ»
Ο Νίκος Αναστόπουλος μιλά στο SportDay.gr και ανοίγει το άλμπουμ των αναμνήσεων από τα χρόνια του στον ΟΦΗ, ενώ βγάζει το καπέλο στον Βαγγέλη Μαρινάκη και στον Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ για τον δικό τους Ολυμπιακό…
Ο Νίκος Αναστόπουλος ανήκει σε μία ειδική κατηγορία, σε ένα κλειστό κλαμπ του ελληνικού ποδοσφαίρου. Υπήρξε μυθικός ποδοσφαιριστής, αλλά και σημαντικός προπονητής. Πενήντα χρόνια στο… κάλτσιο, κι αν ακούσεις το πάθος του όταν μιλά γι’ αυτό, όλες σου οι απορίες λύνονται.
Το 1993 φόρεσε για τελευταία φορά την αγαπημένη του ερυθρόλευκη. Αποσύρθηκε από την ενεργό δράση, όμως λίγους μήνες αργότερα επέστρεψε στο άθλημα που (τον) λάτρεψε, ως προπονητής του Πανελευσινιακού. Ξεκίνησε ένα ταξίδι 16 ομάδων και 30 -μέχρι σήμερα- ετών.
Συνδέθηκε έντονα με τον Ολυμπιακό, και τα περιβάλλοντα του Πανιωνίου και του Ιωνικού ήταν τα μόνα άλλα ελληνικά που γνώρισε, μέχρι να κρεμάσει τα παπούτσια του. Εκτοτε ξεκίνησε μια δεύτερη ποδοσφαιρική ζωή, που τον οδήγησε σε πολλές ποδοσφαιρικές γωνιές της χώρας.
Μία από αυτές ήταν στο Ηράκλειο, ο ΟΦΗ, τον Σεπτέμβριο του 2010. Ο ίδιος παραδέχεται στο SportDay.gr πως τον υποδέχθηκαν περίπου σαν εχθρό κι εντέλει τους αποχαιρέτησε δύο χρόνια αργότερα ως ένας από τους τρεις… που σήκωσαν οι Ηρακλειώτες στα χέρια. Οι άλλοι δύο; Ο μύθος Γκέραρντ και… ο Ανδρέας Παπανδρέου!
Λίγες ώρες πριν τιμηθεί από την ΕΠΟ, μεταφέροντας το τρόπαιο στον τελικό του κυπέλλου, ο Νίκος Αναστόπουλος μιλά στην SD για το ιστορικό ραντεβού του Ολυμπιακού και του ΟΦΗ, για τις αναμνήσεις του από το Ηράκλειο, αλλά και για την «ομαδάρα» του Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ και του Βαγγέλη Μαρινάκη.

Στον ΟΦΗ υπάρχει ένας τεράστιος ενθουσιασμός. Υπάρχει περίπτωση να δυσκολέψει το έργο του;
Δεν έχει τίποτα να χάσει ο ΟΦΗ. Μόνο κέρδος έχει. Θα παίξει ελεύθερα, δε θα τον κατηγορήσει κάποιος αν χάσει από τον πρωταθλητή. Οταν παίζεις με μία καλύτερη ομάδα, που είναι και το φαβορί, και χάσεις, δεν πρόκειται κανέναν να σου πει κάτι. Μόνο που ο ΟΦΗ πηγαίνει σε τελικό μετά από 35 χρόνια, είναι επιτυχία, δε το συζητάμε αυτό. Από εκεί και πέρα, καμιά φορά όταν δεν έχεις άγχος και παίζεις ελεύθερα, σου βγαίνουν κάποια πράγματα.
Από την άλλη για το φαβορί μπορεί να είναι όμως παγίδα…
Δε νομίζω, ο Ολυμπιακός είναι έμπειρη ομάδα. Και στο παρελθόν έχει παίξει πολύ πιο δύσκολα και πιο σημαντικά παιχνίδια. Δεν είναι θέμα… να επηρεαστούν. Στο παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό είχε οκτώ αλλαγές επειδή έχει βάθος. Στο πρώτο ημίχρονο δεν ήταν καλός, αλλά στο δεύτερο ήταν καλύτερος, έκανε το γκολ και είχε την ευκαιρία να βάλει και δεύτερο. Εχει βάθος. Τη μία είναι ο Ελ Καμπί, την άλλη είναι ο Μαρτίνς, την άλλη ο Τσικίνιο, ο Γιάρεμτσουκ που είναι ανεβασμένος, ο Ροντινέι… Κάποιος θα βρεθεί σε καλή μέρα και μπορεί να την κάνει τη διαφορά.
Μέσα στη σεζόν είδαμε τον Ολυμπιακό να δυσκολεύεται κόντρα σε χαμηλά μπλοκ ομάδων όπως ο ΟΦΗ…
Δεν είναι τέτοια ομάδα ο ΟΦΗ. Δε θα παίξει τέτοιο ποδόσφαιρο. Παίζει διαφορετικά. Είναι επιλογή του προπονητή και γι’ αυτό δεν έχει και την αναμενόμενη πορεία στο πρωτάθλημα.
Τη δουλειά του Ράσταβατς πως την αξιολογείτε;
Κοίτα, είμαστε στην Ελλάδα, οπότε το κύπελλο τα καλύπτει όλα. Αφού έκριναν ότι ο στόχος του κυπέλλου ήταν πιο εφιτκός από το εισιτήριο μέσω των 5-8 στο πρωτάθλημα, έριξαν το βάρος εκεί. Εφόσον πετυχαίνεις έναν στόχο, είσαι επιτυχημένος.
Εδώ στην Ελλάδα, έχουμε φτάσει στο σημείο να θεωρούμε την αποτυχία, επιτυχία και την επιτυχία, αποτυχία. Ο πρώτος είναι πρώτος, πάει. Ο δεύτερος, είναι ένα τίποτα. Γιατί να πούμε συγχαρητήρια στον δεύτερο; Ο στόχος είναι το πρωτάθλημα. Το πήρες; Αν όχι, απέτυχες.
Πιστεύετε ότι αυτό ισχύει και στην περίπτωση του κυπέλλου;
Κοίταξε, εδώ υπάρχει ένα διαφορετικό σκεπτικό. Ο Ολυμπιακός είναι το φαβορί. Αν ρωτήσεις δέκα, οι έντεκα αυτό θα σου πουν. Αυτό από μόνο του, όμως, δεν μπορεί να σου πάρει το παιχνίδι. Είναι ένα. Αν ο τελικός ήταν… μπάσκετ, στις τρεις νίκες, σίγουρα κερδίζει ο καλύτερος. Είναι ένα παιχνίδι, ο Ολυμπιακός είναι φαβορί, όμως πρέπει και να πάιξει.

Το 2012 είχατε κάνει κι εσείς μια πολύ σπουδαία πορεία με τον ΟΦΗ, φτάνοντας μια ανάσα από τον τελικό..
Τότε ήμασταν με τον Νίκο Μαχλά και είχαμε σχεδιάσει μαζί την ομάδα από τη Β’ στην Α’ Εθνική. Εκείνη την εποχή, ο ΟΦΗ είχε ομαδάρα, όμως δεν υπήραν τα οικονομικά δεδομένα του τώρα. Αν υπήρχαν, ο ΟΦΗ θα έβγαινε κάθε χρόνο στην Ευρώπη.
Παιχταράδες τότε. Τερματοφύλακας ο Κάρολ, ο Σουμπίνιο, ο Μάντζιος, ο Ταυλαρίδης, ο Γεωργίου, ο Μπουλούτ, ο Σίσιτς… Εϊχαμε κάνει τρομερή εμφάνιση κόντρα στον Ολυμπιακό στα ημιτελικά. Μάλιστα είχε προηγηθεί το παιχνίδι του πρωταθλήματος, που χάναμε 2-0 ως το 72’ και το κάναμε 2-2.
Στο κύπελλο είχαμε κάνει καταπληκτική εμφάνιση και δεχθήκαμε ένα γκολ από τον Μέλμπεργκ στο 82’.
Πως ήταν η γνωριμία σας τότε με τον κόσμο του ΟΦΗ, που είναι μία από τις πλέον λαοφιλείς ομάδες στην Ελλάδα…
Ναι, δε το συζητάμε. Για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, όταν συμφώνησα να αναλάβω τον ΟΦΗ με τον Μαχλά, υπήρχε μια δυσπιστία προς το πρόσωπό μου από τους οπαδούς. Αρχικά γιατί προερχόμουν από τον Ολυμπιακό, ο οποίος εκείνες τις εποχές ήταν κόκκινο πανί για την Κρήτη, και δεύτερον γιατί ήμουν προπονητής στα Γιάννενα και είχαμε παίξει εκείνο το αλησμόνητο μπαράζ στη Ρόδο.
Ημουν… πολύ αντίπαλος. Αλλά με την πάροδο του χρόνου και με τις εμφανίσεις που κάναμε, που πήραμε την άνοδο κάτω από αντίξοες συνθήκες και την επόμενη χρονιά που κάναμε καταπληκτική εμφάνιση, αυτό άλλαξε.
Οταν πήραμε την άνοδο, είχαμε 3 χιλιάδες κόσμο στο αεροδρόμιο και με σήκωσαν στα χέρια. Τότε μου έλεγαν ότι αυτό έχει γίνει με τρεις ανθρώπους.
Ο ένας ήταν ο Ανδρέας ο Παπανδρέου, ο δεύτερος ήταν ο αείμνηστος Γκέραρντ, και ο τρίτος ήμουν εγώ. Από τη δυσπιστία, πήγαμε στην αποθέωση. Εζησα τρία χρόνια στον ΟΦΗ καταπληκτικά.
Ο κόσμος του ΟΦΗ αγαπάει την ομάδα. Το Γεντί Κουλέ είναι έδρα δυνατή, την αισθάνεται ο αντίπαλος. Ο κόσμος είναι παθιασμένος με τον ΟΦΗ, όπου κι αν παίζαμε είχε κόσμο. Εχει μια δυναμική. Αυτό από μόνο του, όμως, δεν αρκεί αν δεν παίξεις.

Μία από τις πιο… θρυλικές φωτογραφίες του Νίκου Αναστόπουλου, τραβηγμένη στον εν λόγω τελικό!
17 Μάη 1990 τότε, 17 Μάη 2025 τώρα. Στο ίδιο μέρος, οι ίδιες ομάδες. Τότε ήσασταν παίκτης, τώρα θα μεταφέρετε το τρόπαιο. Πόσο διαφορές ήταν οι δυναμικές τότε και τώρα;
Ντάξει, και τότε υπήρχε διαφορά μεταξύ Ολυμπιακού – ΟΦΗ. Οπως είπαμε, ένα παιχνίδι ήταν. Και τότε είχε παιχταράδες. Ηταν ο Ντέταρι, ο Τσαλουχίδης, ο Χατζίδης, ο Αποστολάκης. Είχαμε και τότε καλή ομάδα. Κι ο ΟΦΗ είχε καλή ομάδα. Τον Νόμπλια, τον Βλαστό…
Ενώ μπήκαμε πολύ δυνατά, με αποτέλεσμα να προηγηθούμε 2-0, κάπου νομίζαμε ότι τελείωσε το παιχνίδι. Είναι κι ο ΟΦΗ μια ομάδα που δε τα παρατάει. Ετσι, μέσα σε ένα μισάωρο έγινε 2-2. Αλλά τι έγινε μετά; Ο ΟΦΗ βγήκε μπροστά για να πετύχει τρίτο γκολ, με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν κενά. Το γκολ το κέρδισα εγώ με πέναλτι. Χτυπάει ένα κόρνερ ο Ντέταρι, παίρνει μια κεφαλιά ο Τσαλουχίδης, κάνει λάθος ο Χανιωτάκης, που μου είχε κάνει και πέναλτι στο πρώτο ημίχρονο, πάω να εκτελέσω με άδειο τέρμα και με πετάει κάτω ο Βάβουλας. Γίνεται πέναλτι, το χτυπάει ο Ντέταρι και το βάζει. Μετά το 3-2 φεύγει μπροστά ο ΟΦΗ για να μας ισοφαρίσει και σε έναν αιφνιδιασμό φεύγω από αριστερά, πετάω τη μπάλα στον Ντέταρι, περνάει τον τερματοφύλακα και κάνει το 4-2.
Εντάξει, ο Ολυμπιακός έχει μεγαλώσει, βέβαια. Πρέπει να παίξει όμως καλύτερα από τον αντίπαλο. Αν δεν βάλεις περισσότερα γκολ, πως θα πάρεις το κύπελλο. Επειδή έχεις παίξει καλά; Οχι. Το ποδόσφαιρο δεν είναι φιλοσοφίες. Το ποδόσφαιρο είναι νίκη.

Πόσο δύσκολο είναι αυτό που έχει πετύχει ο Μεντιλίμπαρ, που έκανε την ομάδα του να πάρει 3/3 ντέρμπι κόντρα σε ομάδες με μεγαλύτερο κίνητρο στο τέλος των πλέι οφ;
Να σου αντιστρέψω την ερώτηση. Αν δεν πάρεις ντέρμπι, μπορείς να πάρεις το πρωτάθλημα; Στο τέλος έκανε 3/3, μα κατά τη διάρκεια του πρωταθλήματος, δεν πήρε τα ντέρμπι; Πως να μην πάρει το πρωτάθλημα; Είναι νόμος, δε το λέω εγώ, εγώ μπορώ να λέω ό,τι θέλω.
Γενικά πρέπει να δώσουμε τα έυσημα στη διοίκηση του Ολυμπιακού και προσωπικά στον Βαγγέλη Μαρινάκη για το εξής: κατόρθωσε να πείσει έναν μεγάλο προπονητή, όπως ο Μεντιλίμπαρ, να μείνει στον Ολυμπιακό. Γιατί αν θυμάσαι, του ανανέωσε πρώτη φορά το συμβόλαιο μετά την ήττα από τη Μακάμπι με 4-1.
Πήρε παίχτες μεγάλης αξίας, πήρε το Κόνφερενς, θα ξαναπάρει παιχταράδες. Κάνει μουσεία, κάνει τα πάντα… Του προπονητή του έδωσε πάρα πολλά εφόδια, τα οποία και τα αξιοποίησε. Και γι’ αυτό έχεις και αυτό το αποτέλεσμα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
- Μεντιλίμπαρ: «Ο τίτλος του πρωταθλητή χειμώνα δεν σημαίνει τίποτα»
- Μήνυμα της ΠΑΕ ΠΑΟΚ για τον τραυματισμό του Τζίμα: «Μείνε δυνατός Στέφανε, είμαστε όλοι δίπλα σου»
- Ολυμπιακή Φλόγα: Ξεκίνησε από το Παναθηναϊκό Στάδιο το ταξίδι της για την Ιταλία
- Μπαφές: «Πάνω από όλα η ασφάλεια φιλάθλων και εργαζομένων, τα κυβικά νερού στην οροφή του ΣΕΦ ήταν ασύλληπτα»
- Σπανούλης: Η Μονακό «έτρεξε» με 125 κι έσπασε το ρεκόρ του Παναθηναϊκού!
