Έκτορ Ενρίκε: Ο παίκτης που έδωσε την... ασίστ στον Μαραντόνα για το γκολ του αιώνα

Πριν από μερικά χρόνια, σε ένα αφιέρωμα για το ανεπανάληπτο δεύτερο γκολ του Ντιέγκο Μαραντόνα της Αργεντινής κόντρα στην Αγγλία (2-1), στις 22 Ιουνίου 1986, ο Έκτορ Ενρίκε είχε πει με χιούμορ: «Και πώς να το χάσει ύστερα από μια τέτοια πάσα;».

Αν τυχόν ασχολείστε με το ποδόσφαιρο για πρώτη φορά σήμερα και δεν γνωρίζετε περί τίνος πρόκειται, αναφερόμαστε σε μια φάση που ο «Ντιεγκίτο» πήρε την μπάλα δέκα μέτρα πίσω από τη σέντρα και με ένα περίτεχνο σόλο πέρασε όποιον αντίπαλο βρήκε μπροστά του (συμπεριλαμβανομένου και του τερματοφύλακα, Πίτερ Σίλτον) προτού γράψει το 2-0 για την «αλμπισελέστε». Έχει χαρακτηριστεί ως «το γκολ του αιώνα» και σημειώθηκε τέσσερα λεπτά μετά το πρώτο γκολ που είχε σημειώσει με το χέρι, το περιβόητο πλέον «χέρι του θεού».

Και να μη γνωρίζατε, λοιπόν, καταλαβαίνετε πλέον γιατί αστειευόταν ο Ενρίκε. Αν, όμως, ανατρέξετε στο βιογραφικό του στην πασίγνωστη ιστοσελίδα «transfermarkt.com», απ’ την οποία αντλούν στατιστικά στοιχεία για τους ποδοσφαιριστές οι ιθύνοντες των συλλόγων και οι αθλητικοί συντάκτες όλου του κόσμου, θα βρείτε καταγεγραμμένες δύο ασίστ στο ενεργητικό του παλαίμαχου Αργεντινού μέσο, στις συμμετοχές του στο Παγκόσμιο Κύπελλο του Μεξικού.

Για τη μία δεν χωρά αμφισβήτηση. Είναι η πάσα που έδωσε στον Χόρχε Βαλντάνο για το 2-0 στον τελικό με τη Δυτική Γερμανία. Η δεύτερη, όμως, είναι εκείνη… στον Μαραντόνα στο ματς με την Αγγλία! Είναι προφανές ότι η ιστοσελίδα πιστώνει αυτόματα ως «ασίστ» κάθε τελευταία επαφή της μπάλας προτού αυτή καταλήξει στον σκόρερ, ακόμα κι αν ο τελευταίος δεν έχει κερδίσει κανένα πλεονέκτημα από την πάσα (που είναι κανονικά η έννοια της ασίστ).

Η αλήθεια είναι, πάντως, ότι ο Ενρίκε μνημονεύεται όλα αυτά τα χρόνια περισσότερο για εκείνη την πάσα, παρά για τη σημαντική συμβολή του στην κατάκτηση εκείνου του Μουντιάλ από την Αργεντινή, αλλά και την υπόλοιπη αξιόλογη καριέρα του!

Υπάρχει φυσικά και η άποψη ότι κάθε λεπτομέρεια έχει τη σημασία της. Την ενστερνιζόταν και ο ίδιος ο Μαραντόνα, ο οποίος σχολίασε με έναν απρόσμενο τρόπο την επανάληψη του αστείου από τον Ενρίκε, στην 34η επέτειο του «γκολ του αιώνα». Κάτω από την ανάρτησή του στο Instagram με την μνημειώδη φάση, το «χρυσό αγόρι» του αργεντίνικου ποδοσφαίρου έγραψε τα εξής:

«Πολλοί μιλούν για το αριστερό μου πόδι, αλλά ξεχνούν το δεξί. Αυτό που προστατεύει την μπάλα, αυτό που θυσιάζεται και αντέχει τα χτυπήματα των αντιπάλων. Χωρίς αυτό,  δεν μπορεί να λειτουργήσει το άλλο. Υπό αυτό το πρίσμα, χωρίς εσένα Έκτορ Ενρίκε, εκείνο το γκολ μπορεί να μην είχε επιτευχθεί ποτέ».

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Hector Enrique (@negroenrique12)

Αλλά και στο αυτοβιογραφικό βιβλίο του για την πορεία της Εθνικής Αργεντινής στο Μουντιάλ του 1986 («Το Χέρι του Θεού – Η αλήθεια μου», εκδ. Πατάκη 2015, μτφ. Αγαθή Δημητρούκα) ο Μαραντόνα χαρακτηρίζει καθοριστική την πάσα του Ενρίκε. «Τι θα συνέβαινε αν έκανε λάθος μισό μέτρο, ε, τι συνέβαινε;», γράφει χαρακτηριστικά και δεν μπορεί να πει κανείς ότι έχει άδικο.

Η αλήθεια είναι ότι η η μισή μαγεία εκείνου του γκολ είναι ο απίθανος τρόπος με τον οποίο αποφεύγει ο Μαραντόνα τον Πίτερ Μπίρντσλι και τον Πίτερ Ριντ στο ξεκίνημα της φάσης, πίσω από τη σέντρα του γηπέδου. Με τη φόρα που είχε πάρει ο «Ντιεγκίτο» ύστερα από αυτήν τη διπλή ντρίμπλα, ήταν πιο εύκολο να συνεχίσει την εντυπωσιακή κούρσα του, να περάσει κάθε αντίπαλο που βρήκε μπροστά του και να σημειώσει το ωραιότερο γκολ στην ιστορία του ποδοσφαίρου.

Οι τραυματισμοί ανέκοψαν την πορεία του

Με τη λογική του Μαραντόνα το «γκολ του αιώνα» δεν θα είχε επιτευχθεί ποτέ ούτε χωρίς τη βοήθεια του Κάρλος Μπιλάρδο. Του προπονητή της Εθνικής Αργεντινής, ο οποίος έχρισε για πρώτη φορά βασικό στη διοργάνωση τον Ενρίκε στον προημιτελικό με την Αγγλία.

Ο Μπιλάρδο είχε προτιμήσει καθαρόαιμους επιθετικούς στο 4-4-2 στα προηγούμενα τέσσερα παιχνίδια της «αλμπισελέστε». Ο Βαλντάνο ήταν αμετακίνητος και είχε στο πλευρό του είτε τον Πέδρο Πασκούλι είτε τον Κλαούντιο Μπόργκι. Κόντρα στην Αγγλία, όμως, επέλεξε να χρησιμοποιήσει τον Μαραντόνα σε ρόλο περιφερειακού επιθετικού και ανέθεσε καθήκοντα κουμανταδόρου στο κέντρο στον Ενρίκε, ο οποίος μέχρι τότε είχε δύο συμμετοχές ως αλλαγή στα ματς του ομίλου κόντρα στην Ιταλία (1-1) και τη Βουλγαρία (2-0).

Το σχήμα απέδωσε και δεν άλλαξε ούτε στον ημιτελικό με το Βέλγιο (2-0) ούτε στον τελικό με τη Δυτική Γερμανία (3-2). Ο Ενρίκε, ο οποίος μέχρι το 1986 ήταν ένας καλός ρολίστας στη Ρίβερ Πλέιτ και είχε παίξει για πρώτη φορά με την εθνική ομάδα σε δύο φιλικά προετοιμασίας για το Μουντιάλ του Μεξικού (κόντρα στη Νορβηγία και το Ισραήλ), ήταν παγκόσμιος πρωταθλητής!

Τέσσερις μήνες αργότερα πρωταγωνίστησε και στην κατάκτηση του Κόπα Λιμπερταδόρες από τη Ρίβερ Πλέιτ. Έπαιξε βασικός και στους δύο νικηφόρους τελικούς με την Αμέρικα Κάλι, όπου έλαμψε το «άστρο» του μετέπειτα άσου του Ολυμπιακού, Χουάν Χιλμπέρτο Φούνες. Τον Απρίλιο είχε αναδειχθεί και πρωταθλητής Αργεντινής με τους «εκατομμυριούχους» και τον Δεκέμβριο ολοκλήρωσε το καρέ τίτλων με το Διηπειρωτικό Κύπελλο, στον τελικό κόντρα στην πρωταθλήτρια Ευρώπης Στεάουα Βουκουρεστίου στο Τόκιο (1-0).

Γεννήθηκε στις 26 Απριλίου 1962 και άρχισε την καριέρα του από τη Λανούς, όπου γρήγορα ξεχώρισε ως ένα πληθωρικό «οχτάρι». Σε ηλικία 20 ετών πήρε μεταγραφή στη Ρίβερ Πλέιτ, όπου δεν άργησε να κάνει αισθητή την παρουσία του δίπλα σε μεγάλους άσους όπως ο Ουρουγουανός μεσοεπιθετικός Έντσο Φραντσέσκολι και ο αμυντικός χαφ της παγκόσμιας πρωταθλήτριας Αργεντινής του 1978, Αμέρικο Γκαζέγκο.

Είχε το παρατσούκλι «negro», δηλαδή μαύρος, λόγω του σκουρόχρωμου δέρματός του (η λέξη δεν έχει ρατσιστική χροιά στη Λατινική Αμερική). Αλλά αν και ήταν ακόμα νέος όταν σήκωσε το τρόπαιο του Μουντιάλ το 1986, δεν ευτύχησε να συνεχίσει στο ίδιο κορυφαίο επίπεδο. Το 1989 συμπεριλήφθηκε στην αποστολή για το Κόπα Αμέρικα αλλά έπαιξε μόνο σε ένα ματς, ενώ το 1990 έχασε το Παγκόσμιο Κύπελλο της Ιταλίας λόγω ενός σοβαρού τραυματισμού στο γόνατο.

Από το 1988 μέχρι το 1990 είχε συμπαίκτη στη Ρίβερ Πλέιτ και τον κατά ενάμισι χρόνο μικρότερο αδελφό του, Κάρλος Ενρίκε, ο οποίος συνέχισε την οικογενειακή παράδοση των τίτλων με την Εθνική Αργεντινής στο Κόπα Αμέρικα το 1991. Τα δύο αδέλφια συναντήθηκαν ξανά στη Λανούς τη σεζόν 1992-93, αλλά η καριέρα του Έκτορ είχε αρχίσει να παίρνει την κάτω βόλτα.

Το 1995 πήρε μεταγραφή στην ιαπωνική Τόσου Φοτούρες και έκλεισε την καριέρα του στη «χώρα του ανατέλλοντος ηλίου» το 1997, με τη φανέλα της Χαμαμάτσου. Δεν ασχολήθηκε συστηματικά με την προπονητική, όμως το 2010 ήταν ένας από τους συνεργάτες του Μαραντόνα στην Εθνική Αργεντινής.

Ο Ενρίκε έχει τρεις γιους που κληρονόμησαν όλοι τα γονίδιά του και ασχολήθηκαν με τον αθλητισμό. Ο 39χρονος σήμερα Φερνάντο έκανε σημαντική καριέρα σε μικρές ομάδες και συνεχίζει να αγωνίζεται στην Ταγέρες Κόρδοβα. Ο 24χρονος Ραμίρο παίζει στο MLS με την Ορλάντο Σίτι, ενώ o μεσαίος ηλικιακά Φακούνδο, ασχολήθηκε επαγγελματικά με το ράγκμπι.

Άλλα γεγονότα στην Ελλάδα και τον κόσμο στις 22 Ιουνίου

2016: Η Χιλή νικά με 2-0 την Κολομβία και προκρίνεται στον τελικό του Κόπα Αμέρικα, το οποίο διοργανώνουν οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Ο ημιτελικός είναι περιπετειώδης αφού διακόπτεται για περισσότερες από δύο ώρες στην ανάπαυλα, λόγω ανεμοθύελλας. Τα γκολ της Χιλής έχουν πετύχει από νωρίς οι Αράνγις (6’) και Φουενσαλίδα (10’).

2016: Στην παρθενική της παρουσία σε τελικά Euro, η Ισλανδία καταφέρνει να προκριθεί απ’ τη φάση των ομίλων, αφού νικά 2-1 την Αυστρία με γκολ του Τράουστασον στο 90’+4.

2015: Η Πάρμα κηρύσσει επίσημα πτώχευση και υποβιβάζεται στη Serie D.

2012: Η Γερμανία βάζει τέλος στο όνειρο της Ελλάδας για επανάληψη του θαύματος του 2004, αφού τη νικά με 4-2 στον προημιτελικό που διεξάγεται στο Γκντάνσκ της Πολωνίας. Ο Σαμαράς ισοφαρίζει στο 55′ το γκολ με το οποίο ο Λαμ είχε δώσει προβάδισμα στη Νατσιοναλμάνσαφτ από το 39′. Ακολουθούν όμως τρία γκολ από τους Κεντίρα (61′), Κλόζε (68′) και Ρόις (74′), προτού μειώσει ο Σαλπιγγίδης με πέναλτι στο 89′.

2010: Η Εθνική Ελλάδας γνωρίζει την ήττα με 2-0 από την Αργεντινή, προπονητής της οποίας είναι ο Ντιέγκο Μαραντόνα και δεν καταφέρνει να προκριθεί στους «16» του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Νοτίου Αφρικής. Τα γκολ πετυχαίνουν ο Ντεμιτσέλις στο 77’ και ο Παλέρμο στο 89’. Ο αγώνας αυτός θα αποδειχθεί ο τελευταίος του Ότο Ρεχάγκελ στον πάγκο της Ελλάδας ύστερα από θητεία εννέα ετών, αποκορύφωμα της οποίας ήταν η κατάκτηση του Euro 2004.

2008: Η Ισπανία του Λουίς Αραγονές αποκλείει στα πέναλτι την παγκόσμια πρωταθλήτρια Ιταλία (4-2, μετά το 0-0 στα 120 λεπτά) και προκρίνεται στους «4» του Euro της Αυστρίας και της Ελβετίας. Πρόκειται για την πρώτη πρόκριση της «Ρόχα» επί της «Σκουάντρα Ατζούρα» σε τελικά μεγάλης διοργάνωσης.

2004: Η Σουηδία και η Δανία αναδεικνύονται ισόπαλες 2-2 και προκρίνονται στους «8» του Euro, όμως η Ιταλία που μένει εκτός διοργάνωσης στην ισοβαθμία (με τη νίκη της με 2-1 επί της Βουλγαρίας) κάνει καταγγελία στην UEFA για προσυμφωνημένο αποτέλεσμα. Το 2-2 είναι το μοναδικό σκορ ισοπαλίας που δίνει την πρόκριση στους Σουηδούς και τους Δανούς, μια και τους χαρίζει καλύτερη επίθεση έναντι των Ιταλών στα μεταξύ τους παιχνίδια (το τρίτο κριτήριο ισοβαθμίας, μετά τους βαθμούς και τη διαφορά τερμάτων στα μεταξύ τους ματς). Η ευρωπαϊκή συνομοσπονδία, όμως, απορρίπτει όσα ισχυρίζονται οι Ιταλοί αφού δεν προκύπτουν απτά στοιχεία.

2002: Η Νότιος Κορέα γίνεται η πρώτη ασιατική ομάδα που προκρίνεται στους «4» ενός Παγκοσμίου Κυπέλλου, αποκλείοντας την Ισπανία με 5-3 στα πέναλτι (κανονικός αγώνας 0-0). Οι Ισπανοί διαμαρτύρονται για δύο γκολ που τους ακυρώνει άδικα ο Αιγύπτιος διαιτητής, Γκαμάλ Γκαντούρ, ένα του Μπαράχα ως επιθετικό φάουλ κι ένα του Μοριέντες με την αιτιολογία ότι η μπάλα είχε βγει άουτ πριν σεντράρει ο Χοακίν. Ο Μοριέντες έχει και δοκάρι λίγο πριν τη λήξη του 90λέπτου, ενώ ο Χοακίν είναι ο MVP του αγώνα, αλλά και μοιραίος στη διαδικασία των πέναλτι.

1996: Ο διεθνής πολίστας του Εθνικού, Νώντας Σαμαρτζίδης, πνίγεται στη θάλασσα της Παλαιάς Επίδαυρου την ώρα που πραγματοποιεί ελεύθερη κατάδυση. Είναι μόλις 30 ετών. Εκείνη την εποχή δεν συμμετέχει στην προετοιμασία της εθνικής ομάδας για τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ατλάντα, που έχει ήδη αρχίσει, λόγω τιμωρίας που του έχει επιβάλει ομοσπονδία για πειθαρχικό παράπτωμα.

1994: Οι ΗΠΑ νικούν με 2-1 την Κολομβία στο «Rose Bowl» του Λος Άντζελες και ουσιαστικά εξασφαλίζουν την πρόκριση στους «16» του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Το σκορ ανοίγει στο 32’ με αυτογκόλ του Κολομβιανού αμυντικού, Αντρές Εσκομπάρ, το οποίο θα αποδειχθεί μοιραίο για τη ζωή του. Ο Έρνι Στιούαρτ γράφει το 2-0 στο 52’ κι ο Αδόλφο Βαλένσια μειώνει στο 90’.

1993: Στην πρεμιέρα της στο Ευρωμπάσκετ της Γερμανίας, η Ελλάδα νικά άνετα τη Λετονία με 81-62. Ο Παναγιώτης Γιαννάκης και ο Φάνης Χριστοδούλου πετυχαίνουν από 17 πόντους.

1992: Η Δανία προκρίνεται στον τελικό του Euro της Σουηδίας, αφού αποκλείει στα πέναλτι την κάτοχο του τίτλου Ολλανδία, ύστερα από ένα δραματικό παιχνίδι που λήγει ισόπαλο 2-2 (5′, 33′ Λάρσεν/23′ Μπέργκαμπ, 86′ Ράικαρντ). Μοιραίος παίκτης για τους «Οράνιε» είναι ο Μάρκο Φαν Μπάστεν, ο οποίος νικιέται απ’ τον Πίτερ Σμάιχελ στο δεύτερο πέναλτι.

1988: Η Σοβιετική Ένωση νικά με 2-0 την Ιταλία και προκρίνεται στον τελικό του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος. Τα γκολ πετυχαίνουν δύο μετέπειτα παίκτες του Ολυμπιακού, ο Γκενάντι Λιτόφτσενκο στο 58′ και ο Όλεγκ Προτάσοφ στο 62′.

1986: Το Βέλγιο προκρίνεται στους «4» του Παγκοσμίου Κυπέλλου για πρώτη φορά στην ιστορία του, αποκλείοντας με 5-4 στα πέναλτι την Ισπανία (κανονικός αγώνας 1-1).

1985: Ύστερα από δύο χαμένους τελικούς (1982, 1984) και μία δεύτερη θέση στο πρωτάθλημα (1983), η ΑΕΛ κατακτά το Κύπελλο Ελλάδος συντρίβοντας με 4-1 στον τελικό τον πρωταθλητή ΠΑΟΚ. Τα γκολ πετυχαίνουν οι Μιχάλης Ζιώγας (39’, 73’), Κάζιμιρ Κμίετσικ (47’) και Γιάννης Βαλαώρας (75’). Ο ΠΑΟΚ, ο οποίος έχει κατέβει στον τελικό χωρίς τον Χρήστο Δημόπουλο και στο 20’ χάνει με κόκκινη τον Βασίλη Βασιλάκο, μειώνει στο 55’ με τον Γιώργο Σκαρτάδο.

1984: Ο Παναθηναϊκός ολοκληρώνει τη μεταγραφή του διεθνή επιθετικού του Πανιωνίου, Δημήτρη Σαραβάκου, αφού καταβάλλει τα 30 εκατομμύρια δραχμές που προβλέπονται από τον κανονισμό περί πενταετίας. Ο Σαραβάκος θα εισπράξει 15 εκατομμύρια και θα γίνει άμεσα ο νέος ηγέτης του «τριφυλλιού».

1982: Η Σκωτία αποτυγχάνει να προκριθεί από τον όμιλο της πρώτης φάσης του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Ισπανίας στη διαφορά τερμάτων, μετά το 2-2 με τη Σοβιετική Ένωση. Το γκολ του Τζόρνταν στο 15’ φέρνει τους Σκωτσέζους σε θέση πρόκρισης, όμως οι Σοβιετικοί ανατρέπουν το σκορ με τέρματα των Τσιβάτζε (59’) και Σενγκέλια (84’). Ο Σούνες ισοφαρίζει στο 87’.

1980: Με δύο γκολ του Χορστ Χρούμπες στο 10’ και το 88’, η Δυτική Γερμανία νικά με 2-1 το μαχητικό Βέλγιο στο Ολίμπικο της Ρώμης και αναδεικνύεται πρωταθλήτρια Ευρώπης για δεύτερη φορά. Οι Βέλγοι είχαν ισοφαρίσει στο 75’ με πέναλτι του Ρενέ Βαντερέικεν.

1977: Ο Παναθηναϊκός κατακτά το Κύπελλο Ελλάδας νικώντας με 2-1 τον ΠΑΟΚ στον τελικό που διεξάγεται στο «Γ. Καραϊσκάκης». Οι «πράσινοι» ανοίγουν το σκορ με τον Τάκη Παπαδημητρίου στο 28’, ο ΠΑΟΚ ισοφαρίζει με τον Χρήστο Τερζανίδη στο 43’ και ο Οδυσσέας Βακάλης σημειώνει το τελικό σκορ στο 84’. Ο «Δικέφαλος» αγωνίζεται με παίκτη λιγότερο απ’ το 64’, λόγω αποβολής του Γιάννη Γούναρη.

1974: Η Σκωτία γνωρίζει άλλον έναν πικρό αποκλεισμό από τον 1ο γύρο του Παγκοσμίου Κυπέλλου, με το 1-1 κόντρα στη Γιουγκοσλαβία στη Φρανκφούρτη (88’ Τζόρνταν/81’ Κάρασι). Οι δυο ομάδες ισοβαθμούν στην πρώτη θέση του ομίλου με τη Βραζιλία, η οποία νικά την ίδια ώρα το Ζαΐρ με 3-0 και οι δύο θέσεις που οδηγούν στους «8» κρίνονται στη διαφορά τερμάτων, όπου η Σκωτία βγαίνει χαμένη (έχει 3-1 έναντι 3-0 της «Σελεσάο» και 10-1 των «Πλάβι»).

1974: Στον αγώνα Βραζιλία-Ζαΐρ 3-0 σημειώνεται μία από τις πιο περίεργες φάσεις στην ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Πριν από την εκτέλεση ενός φάουλ των Βραζιλιάνων, οι οποίοι προηγούνται ήδη με 2-0, ο Ζαϊρινός αμυντικός Μουέπου Ιλούνγκα φεύγει απ’ το τείχος και διώχνει την μπάλα μακριά, προκαλώντας τα γέλια αντιπάλων και φιλάθλων. Όπως εκμυστηρεύεται αργότερα ο Ιλούνγκα, ο αδίστακτος δικτάτορας του Ζαΐρ, Μομπούτου Σέσε Σεκο, είχε εκτοξεύσει απειλές για τις ζωές των παικτών σε περίπτωση που έχαναν με περισσότερα από τρία γκολ διαφορά και επέλεξε αυτόν τον τρόπο για να ροκανίσει χρόνο.

1938: Ο Αμερικανός Τζο Λούις νικά τον Μαξ Σμέλινγκ με νοκ άουτ στον πρώτο γύρο και διατηρεί τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή στα βαρέα βάρη της πυγμαχίας, παίρνοντας παράλληλα και ρεβάνς απ’ τον Γερμανό, ο οποίος τον είχε νικήσει τον Ιούνιο του 1936.

1937: Ο Τζο Λούις γίνεται ο πρώτος Αφροαμερικανός πυγμάχος που κερδίζει τον παγκόσμιο τίτλο στην κατηγορία των βαρέων βαρών, όταν νικά τον Τζέιμς Μπράντοκ με νοκ άουτ στον όγδοο γύρο. Με τη νίκη αυτή άρχισε το σερί δώδεκα ετών παραμονής του Λούις στον θρόνο, κατά τη διάρκεια των οποίων υπερασπίστηκε τον τίτλο του 25 φορές (ρεκόρ που αντέχει μέχρι τις μέρες μας).

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News