Γιώργος Χελάκης: Αλλο ματς, άλλη προσέγγιση, ίδια... γεύση

Ο Παναθηναϊκός έκανε (ξανά) γεμάτη εμφάνιση, είχε κατοχή, είχε φάσεις, είχε και… τον αντίπαλο τερματοφύλακα να βλέπει την εστία του σαν να είναι το θησαυροφυλάκιο της Τράπεζας της Ελλάδος. Μηδέν-μηδέν με τη Σαχτάρ στο ΟΑΚΑ, λοιπόν και τρίτη σερί ευρωπαϊκή βραδιά, που οι «πράσινοι» παίζουν καλά, αλλά καταλήγουν να ψάχνουν απαντήσεις για το πώς δεν κέρδισαν.

Νέα προσθήκη στο επίσημο fan club των «τερματοφυλάκων που βγάζουν τα πάντα απέναντι στον Παναθηναϊκό» ο Ουκρανός Ρίζνικ. Ο Μπάτλαντ της Ρέιντζερς μπορεί ν’ άφησε πίσω του ένα πρότυπο… τοίχου με γάντια, αλλά ο Ρίζνικ ήρθε να μας θυμίσει πως υπάρχει πάντα και το «μπαμ» της επόμενης αγωνιστικής. Eπιασε την οβίδα του Πελίστρι στο 45’ και το φαλτσαριστό του Ζαρουρί στο 85’. «Ο.Κ.».

Αλλά αυτό που έβγαλε στο τετ α τετ του Σφιντέρσκι στο 81’ ήταν κανονική επίδειξη «όχι σήμερα, φίλε μου». Ετσι, ο Παναθηναϊκός συνεχίζει να γράφει ιστορία: τρία ευρωπαϊκά ματς, τρεις MVP οι αντίπαλοι τερματοφύλακες. Μία πορεία που θυμίζει εκείνη την κλασική φράση: «Παίζουμε καλά, αλλά δεν…». Εδώ λοιπόν αναδύεται το σημαντικό πρόβλημα, που ενώ περνάει ο καιρός δεν λέει να επιλυθεί.

Ο Παναθηναϊκός, που -κατά τη γνώμη του Γιάννη Αλαφούζου- διαθέτει φορ των τριάντα εκατομμυρίων, δεν έχει παίκτη με πιστοποίηση στο σκοράρισμα. Η προσέγγιση του Ρουί Βιτόρια ήταν απολύτως σωστή. Ο Πορτογάλος τεχνικός, με απουσίες όπως του Ιωαννίδη, του Μπακασέτα και του πλέον… Πορτογάλου Βαγιαννίδη, έκανε αυτό που έπρεπε.

«Διάβασε» σωστά τη Σαχτάρ, μία ομάδα με τρομερούς αυτοματισμούς και μπαλαδόρους μέχρι και στα δοκάρια κι έφτιαξε ένα τακτικό πλάνο, που δεν άφησε πολλά περιθώρια στους Ουκρανούς. Δεν πίεσε ψηλά (όπως με τη Ρέιντζερς, που ήταν πιο… ξύλινη), δεν άνοιξε τον ρυθμό, αλλά προτίμησε να κλείσει χώρους και να περιμένει τις αντεπιθέσεις.

Κάπου εκεί, οι «πράσινοι» όχι απλώς στάθηκαν στο ύψος τους, αλλά παραλίγο να κάνουν και τη… ληστεία του αιώνα στο τελευταίο 20λεπτο. Οι αλλαγές στο 55’ έγιναν με γνώμονα την τακτική, αλλά και… το ιατρικό δελτίο, καθώς ο κίνδυνος για δεύτερες κίτρινες σε Τσιριβέγια και Κυριακόπουλο «φώναζε» απ’ το πρώτο λεπτό.

Ο Ζαρουρί στο ντεμπούτο του έδειξε ότι κάτι ωραίο μπορεί να προκύψει. Κι έτσι, φτάνουμε στο τέλος στο 0-0, που αφήνει τα πάντα ανοιχτά για τη ρεβάνς στην Κρακοβία. Ναι, η Σαχτάρ παραμένει το φαβορί, αλλά όχι με την άνεση που νόμιζε. Διότι όταν ο Παναθηναϊκός «διαβάζει» τόσο σωστά τα ματς, δικαιούται να πιστεύει.

Αν, δε, κάποια στιγμή σταματήσει να σημαδεύει μονίμως τερματοφύλακες, τότε ίσως δούμε και κανένα γκολ. Διότι μεταξύ μας… δεν γίνεται να τα χάνει όλα απ’ τα τρία μέτρα. Στην Κρακοβία, ώρα ν’ αλλάξει η αφήγηση. Ωρα να γράψει ιστορία, όχι άλλο δοκίμιο περί «παραλίγο».

Κι όσο κι αν ο ιδιοκτήτης κοστολογεί τους σέντερ φορ της ομάδας του ίσως είναι σκόπιμο να βρει και να φέρει στην ομάδα φτηνότερους φορ απ’ τους διαθέσιμους, που όμως θα έχουν το… κακό συνήθειο να στέλνουν την μπάλα στα δίχτυα..

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News