Ολυμπιακός: Αυτή είναι η δουλειά των «Γιαζίτσι»

Οσοι υποστήριζαν πως ο Ολυμπιακός πρέπει να υπολογίζει και τη «μεταγραφή» του Γιαζίτσι, απόψε χαμογελούν λίγο περισσότερο: μια στιγμή ενδεικτική της κλάσης του Τούρκου, έφερε την προσωπική του λύτρωση και έσωσε… με πολλούς τρόπους την ομάδα.

Υπάρχει ένα πρόβλημα με τους μηχανισμούς. Ποδοσφαιρικούς ή μη. Ακόμα κι ο καλύτερος που υπάρχει, αν βρεθεί μία συγκεκριμένη φόρμουλα για να μπλοκαριστεί, τότε… game over.

Η ποδοσφαιρική μηχανή του Ολυμπιακού είναι καλοδουλεμένη όσο ελάχιστες. Μιλάμε για ένα σύνολο με δομή, που ξέρει πολύ καλά τι κάνει στον αγωνιστικό χώρο. Εχει, όμως, και μια αδυναμία. Αυτή που είδαμε στο χορτάρι του «Καραϊσκάκης» και μας γύρισε πίσω στον Αύγουστο και τον Σεπτέμβρη του 2024: τα χαμηλά μπλοκ. Οι ομάδες που δε νοιάζονται να παίξουν, αλλά να καταστρέψουν. Ιδίως όταν δεν έχει ξεκινήσει η ευρωπαϊκή σεζόν με τα δύο παιχνίδια τη βδομαδα, που -κατά τον Μεντιλίμπαρ- τον Ολυμπιακό τον φορμάρουν.

Το ποδόσφαιρο, όμως, έχει μια ιδιαιτερότητα. Χωρά και παρενθέσεις. Ο Γιουσούφ Γιαζίτσι δεν είναι «παίκτης Μεντιλίμπαρ». Αλλαγή πέρασε μετά το 80’. Ούτε ο Κώστας Φορτούνης ήταν, τη χρονιά που ο Ολυμπιακός έφτασε στη μεγαλύτερη κορυφή του. Ηταν, όμως, ένας από τους πιο κομβικούς ποδοσφαιριστές του. 

Αυτό που παρακολουθήσαμε στην πρεμιέρα του Φαλήρου, ήταν μια σπάνια δικαίωση της μάζας. Της μάζας που… συμβούλευε τον προπονητή να εντάξει στο πλάνο του έναν ποδοσφαιριστή διαφορετικού τύπου. Κάποιον που μπορεί με μια του έμπνευση να πάρει ένα παιχνίδι. Και μια δικαίωση όσων ήθελαν τον Τούρκο στο ρόστερ, αναγνωρίζοντας πως μπορεί να προσφέρει κάτι το μοναδικό. 

Αυτή η ρουκέτα είχε κάτι το μοιραίο. Με ένα πραγματικά αδιανόητο σουτ, ο Γιαζίτσι άλλαξε την ιστορία. Εσπασε το πούλμαν του Αστέρα, έδωσε το τρίποντο στον Ολυμπιακό και άλλαξε τα δεδομένα για την πάρτη του.

Αν δε σκόραρε, οι Πειραιώτες θα έμεναν στην ισοπαλία, πληρώνοντας ότι ακριβώς πλήρωναν και πέρσι τέτοια εποχή. Από την αισιοδοξία της προετοιμασίας, ο οργανισμός θα έμπαινε σε κλίμα γκρίνιας, ενώ θα έβλεπαν από υπερβολικά νωρίς τους αντιπάλους τους, να προπορεύονται βαθμολογικά. Αν δε σκόραρε, τα δεδομένα για τον ίδιο θα ήταν διαφορετικά. Τώρα… πως να φύγει; Τώρα πως να μη χρησιμοποιηθεί στο επόμενο ανάλογο παιχνίδι, που δεν αποκλείεται να είναι σε επτά μέρες από σήμερα; 

Του άξιζε. Για όσα πέρασε και για τη συμπεριφορά του. Κόντρα στην ομάδα που είδε την καριέρα του να κάνει δύο βήματα πίσω, έκανε ένα βήμα μπροστά. Με το ποδοσφαιρικό ταλέντο και με λίγη από την τρέλα του. Κανείς δε θυμάται την υπόλοιπη παρουσία του. Μία στιγμή, όλο το παιχνίδι. Μία στιγμή, άλλη ιστορία. Ετσι είναι οι «Γιαζίτσι».

Κρατάει πολλά

Ο Ολυμπιακός έχει να θυμάται πολλά ομορφότερα βράδια και πολλά παιχνίδια με λιγότερο εκνευρισμό. Δεν είναι λίγα, όμως, αυτά που κρατά από τη μάχη με τον σκληρό Αστέρα. 

Βλέποντας κανείς τον Κοστίνια, καταλαβαίνει τι σημαίνει εξέλιξη σε έναν ποδοσφαιριστή και δη σε ένα μπακ. Ο Πορτογάλος ήταν επαρκής από την πρώτη του στιγμή στο λιμάνι. Η πρώτη ύλη ήταν εκεί, ενώ ποτέ δε γινόταν επικίνδυνος για την ομάδα του, λόγω του στυλ παιχνιδιού του. Στην πρεμιέρα της δεύτερης σεζόν του, ήταν άριστος στα πάντα. Σέντρες, ντρίμπλες, κοντινές πάσες και -όπως σχεδόν πάντα- στιβαρή αμυντική παρουσία. Τη δεδομένη στιγμή, μοιάζει σίγουρα σε καλύτερη κατάσταση από τον Ροντινέι και αυτό πρέπει να το λάβουμε υπόψη μας, καθώς την άλλη βδομάδα τα εξτρέμ… επιστρέφουν. 

Αριστος ήταν και ο Ντάνι Γκαρθία. Ο Ισπανός είναι ένας παίκτης κλάσης και μοιάζει σα να μη τον αγγίζουν τα χρόνια. 35 πια. Είναι σημαντικό να είναι καλά ο Βάσκος, καθώς είναι από τους ποδοσφαιριστές που ενίοτε παίρνουν μαζί όλη την ομάδα. Οπως ο Ιμπόρα, με τον οποίον έχει συγκριθεί τόσες φορές και πράγματι έχει αξιοπρόσεκτα κοινά. 

Οσο για τον Σταύρο Πνευμονίδη, το όνομα με την αστερόσκονη μέσα σε μια ενδεκάδα παλιών, ο βαθμός που πήρε ήταν καλός, έστω κι αν τελικά δε θα είναι η μεγάλη φωτογραφία στο πρωτοσέλιδο. Ισως και καλύτερα. Ηταν ο καλύτερος εξτρέμ του γηπέδου και έβγαλε αρκετές επικίνδυνες σέντρες, δε φοβήθηκε τις μονομαχίες (5/8) ενώ έμοιαζε κάπως αβοήθητος. Ισως αν είχε συνυπάρξει με τον Νασιμέντο, να έβρισκε περισσότερο χώρο και να μπορούσε να βρει την ουσία, με την οποία έχει πολύ καλή σχέση. 

Αριστος στα λίγα λεπτά που έπαιξε ήταν και ο -όλο και καλύτερος- Πορτογάλος. Ο Νασιμέντο έδωσε άλλη πνοή στον άξονα με την είσοδό του, έβγαλε μια πολύ όμορφη και πρακτική ασίστ στον Ελ Καμπί, και έδειξε πως η παρουσία του στο ρόστερ προσδίδει πολλά και διαφορετικά. Μαζί με τον Γιαζίτσι, έκαναν το έργο του Μεντιλίμπαρ για την επιλογή της λίστας… λίγο δυσκολότερο.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News