Ολυμπιακός: Έγκλημά του η μετριότητα

Είναι μεγάλη η κούρσα του πρωταθλήματος και μια ήττα σε ντέρμπι Οκτώβρη είναι κυρίως μια ένδειξη. Η ανατροπή στην Τούμπα ήταν για τον Ολυμπιακό η καμπάνα που κάποια στιγμή έπρεπε να ηχήσει δυνατά. Επρεπε!

Οι ενδείξεις υπήρχαν εδώ και βδομάδες, όμως οι Πειραιώτες κέρδιζαν. Τα δίκαια συγχαρητήρια για την καλή εμφάνιση στο Λονδίνο, σίγησαν εντελώς τα όποια καμπανάκια. Το αν αυτό «πέρασε» και στην ομάδα και οδήγησε στην ήττα από τον ΠΑΟΚ, δε θα το μάθουμε ποτέ. 

Ενώ το ξεκίνημα ήταν καλό κι ο Ολυμπιακός έδειχνε να εκμεταλλεύεται με παραγωγικότητα το «μάγκωμα» της ομάδας του Λουτσέσκου, η συνέχεια ήταν πολύ διαφορετική. Οι «ερυθρόλευκοι» ήταν… εγκληματικά μέτριοι και έμοιαζαν συμβιβασμένοι με αυτό. 

Σαφώς κι ο Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ φέρει ευθύνες. Επί των ημερών του, ίσως και να μην έχει φανεί ξανά τόσο επίμονος με κάτι που στο κοινό μάτι φαίνεται να μη λειτουργεί όσο στο δίδυμο Εσε – Γκαρθία, ενώ οι φρέσκοι και διαφορετικοί Μουζακίτης, Νασιμέντο και Σιπιόνι δε βρίσκουν χρόνο. Ο Βάσκος, όμως, έχει δείξει με όλους τους τρόπους πως είναι ένας εκπληκτικός προπονητής, άρα είναι κάπως παιδιάστικο το να τον κρίνουμε γι’ αυτό ενώ δεν έχει ερωτηθεί σχετικά.

Αυτό που κανείς μπορεί να κρίνει, είναι η διαχείριση κατά τη διάρκεια των παιχνιδιών. Κι εκεί δε χωρά αμφιβολία: έκανε σοβαρότατα λάθη. Καθυστέρησε τις αλλαγές και ουσιαστικά… παντρεύτηκε τη μετριότητα, ελπίζοντας να αδειάσει η κλεψύδρα χωρίς φθορές. Παράλληλα, στο πρώτο διάστημα με «διπλές» εβδομάδες έδειξε έλλειψη εμπιστοσύνης στους νεοφερμένους, τον Μπρούνο και τον Γιαζίτσι.

Δεν είναι παράλογο το να πόνταρε στην εμπειρία των «παλιών» γι’ αυτή τη δύσκολη περίοδο, όμως είναι σίγουρο πως θα μπορούσε να έχει πάρει περισσότερα από ποδοσφαιριστές όπως ο Καμπελά ή ο -φανταστικός με την Αρσεναλ- Σιπιόνι, έστω κι αν τους είχε δώσει περισσότερο χρόνο από τον πάγκο, βλέποντας το δίδυμο του άξονα να είναι μη λειτουργικό και τους Ποντένσε, Μαρτίνς να βρίσκονται λιγότερο ή περισσότερο κάτω από τον πήχη που οι ίδιοι έχουν θέσει. Παράλληλα, δημιουργείται ένα παράδοξο με τον Πνευμονίδη, που έπαιξε σε… κοτζάμ Εμιρεϊτς, αλλά δεν επιλέχθηκε για την αποστολή ενός ματς για το οποίο δεν υπολογίζονταν οι Στρεφέτσα και Ροντινέι. 

Φυσικά, καμιά καταστροφή δεν βρήκε το λιμάνι. Ο Ολυμπιακός είναι «οκ» βαθμολογικά και γνωρίζει πως μετά τη διακοπή ακολουθεί ντέρμπι Δικεφάλων, ενώ ενδέχεται να του κάνει καλό ένα… σφίξιμο στη ζώνη. 

Οι στόχοι του, όμως, είναι τρεις και σημαντικοί: να φτάσει μέχρι την περίοδο που θα φορμαριστούν οι ποδοσφαιριστές του με τις ελάχιστες δυνατές βαθμολογικές απώλειες, να προσθέσει κι άλλους στο μίγμα, καθώς και ένας πιο… ποδοσφαιρικός. Να επανακτήσει την κυριαρχία που τον χαρακτήριζε πέρσι στα ντέρμπι, με ασφυκτική πίεση και με τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά του «Mendi-ball».

Ο Μάνσα είναι ανάγκη

Ολα τα καλά έχει το βασικό δίδυμο στόπερ των Πιρόλα – Ρέτσου, όμως είναι γνωστό πως ο Ελληνας αμυντικός είναι αρκετά επιρρεπής στους τραυματισμούς. Η παρουσία ενός τρίτου σέντερ μπακ που θα εμπνέει εμπιστοσύνη, λοιπόν, είναι αναγκαία. 

Ο Μπιανκόν είναι ένας… μπαλάτος αμυντικός, αρκετά ικανός και χρήσιμος, λόγω των χαρακτηριστικών και της προσαρμοστικότητάς του. Δεν είναι, όμως, εν δυνάμει βασικός. Η προσαρμογή του Μάνσα, που αποκτήθηκε γι’ αυτόν ακριβώς τον ρόλο, είναι μια διαδικασία που πρέπει να γίνει άμεσα. Δε γνωρίζουμε, βέβαια, την ακριβή ποιότητα του Βραζιλιάνου, όμως ξέρουμε πως αρέσει στον Μεντιλίμπαρ. Παράλληλα, δε θα ήταν άσχημο αν ο Καλογερόπουλος έπαιρνε κάποιες ευκαιρίες, όπως πήρε πέρσι ο Μπιανκόν. Η εικόνα του στα φιλικά, τουλάχιστον, ήταν άριστη.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News