Ολυμπιακός: Ο Μεντιλίμπαρ δεν πιστεύει πως αδικεί τον Γιαζίτσι

Οταν μετά από νίκες ο Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ τα βάζει με τους δημοσιογράφους και λέει πως δεν αντιλαμβάνεται γιατί ερωτάται μόνο για εκείνους που σκοράρουν και όχι για αυτούς που κερδίζουν τις μπάλες, κάτι μας αποκαλύπτει:

Για τον ίδιο, το γκολ δεν είναι το σημαντικότερο πράγμα στο ποδόσφαιρο. Είναι η κατάληξη, αλλά όχι τα πάντα. Εκείνος που τη βάζει στα δίχτυα, δεν είναι τίποτα παραπάνω από τον τελευταίο εργαζόμενο στη γραμμή παραγωγής. Ο Μεντιλίμπαρ, λοιπόν, δε «χαρίζει» για χάρη της γλύκας του τέρματος σε εκείνους που δεν υπηρετούν με τον τρόπο και την ένταση που θέλει όσα θεωρεί βασικά στο ποδόσφαιρο. 

Εν ολίγοις, στα μάτια μας ο Γιουσούφ Γιαζίτσι αδικείται κατάφορα, καθώς σκοράρει, μοιράζει ασίστ, «μαγεύει» με το πόδι του, όμως στο επόμενο παιχνίδι παραμένει στον πάγκο. Ο Μεντιλίμπαρ, όμως, δεν πιστεύει πως τον αδικεί. Γνωρίζει πως είναι ικανός στα τελειώματα των φάσεων, όμως θα ένιωθε πως τον αδικούσε μόνο αν έβλεπε από μεριάς του Τούρκου μία… υπερπροσπάθεια στο κομμάτι της πίεσης, της προσήλωσης, των μονομαχιών.

Εμείς δεν έχουμε παρά να σεβαστούμε την επιλογή, όταν μιλάμε για θέμα φιλοσοφίας ενός αποδεδειγμένα επιτυχημένου προπονητή.

Ωστόσο…

Αλλο η ενδεκάδα, άλλο η ροή του αγώνα. Ο Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ έχει κάθε δικαίωμα να μην ακούει κουβέντα για τις ενδεκάδες που προτάσσει, καθώς αυτός είναι ο καθρέφτης της λογικής του. 

Οταν ένα παιχνίδι, όμως, κολλάει στο 1-1, κόντρα σε έναν αντίπαλο που δεν έχει απολύτως καμία διάθεση να παίξει ποδόσφαιρο, αλλά να το καταστρέψει, τότε η παρουσία ενός «κλειδιού» όπως ο Γιαζίτσι, είναι αναγκαία. Οποια κι αν είναι η φιλοσοφία του προπονητή, αυτά τα προβλήματα δεν έχουν πολλές λύσεις. Χρειάζεται το ταλέντο. Το να περνά, λοιπόν, μόνο για τα τελευταία, αγχωμένα λεπτά, ναι, είναι άδικο.

Christmas mode κόντρα στους… καλικάντζαρους

Πως θα το λέγαμε γραφικά; Επεσαν βαριά τα μελομακάρονα. Κι ο Μεντιλίμπαρ το είπε πολύ απλά: «για 20 λεπτά περπατούσαμε». 

Ο Ολυμπιακός πλήρωσε ακριβά το… ύφος των πρώτων λεπτών. Στο ποδόσφαιρο, δεν υπάρχει «on/off». Οταν μπαίνεις μπλαζέ, τότε οι πιθανότητες να τρέχεις και να μη φτάνεις, είναι απλά πάρα πολύ μεγάλες.

Ειδικά όταν στην απέναντι πλευρά υπάρχει μια ομάδα με τις επιλογές των βόρειων της Αθήνας. Η Κηφισιά είναι μια ομάδα καλή. Πολύ καλή. Ανά διαστήματα έχει παίξει, μάλιστα, όμορφο ποδόσφαιρο, ακόμα και κόντρα σε μεγάλους αντιπάλους (πχ ΑΕΚ). Χαλά την εικόνα της, λοιπόν, όταν επιλέγει να διαλύσει έναν αγώνα κατά αυτόν τον τρόπο. Με μια τόσο αμυντική προσέγγιση, αλλά και με τόσο αναξιοπρεπείς καθυστερήσεις. Ωστόσο, η στάση του Μεντιλίμπαρ εδώ, ήταν σωστή: «Το έκαναν… έξυπνα».

Οι «έξω», βλέπετε, έχουμε κάθε δικαίωμα να χαρακτηρίζουμε τα παιχνίδια, παρωδίες. Οι ομάδες πρωταθλητιμσού, πρέπει να μένουν όσο πιο μακριά γίνεται από τις δικαιολογίες, ακόμα κι όταν είναι πραγματικές.

Αυτό, βέβαια, δεν αλλάζει την πραγματικότητα. Δεν αλλάζει ότι στην τελευταία φάση του αγώνα ο Ραμίρεζ έκανε καθαρό πέναλτι στον Μπιανκόν και η ζωή… συνεχίστηκε, με το τελευταίο σφύριγμα να έρχεται με την πρώτη ευκαιρία. Πως γίνεται να παίχτηκαν 11 λεπτά καθυστερήσεων, με τους παίκτες της Κηφισιάς να συνεχίζουν τις… ξάπλες, και να μην προστίθεται έξτρα χρόνος.  Τι νόημα έχουν τα έντεκα λεπτά αν παίζεται ποδόσφαιρο τα τρία;

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News