ΝΙΟΥΚΑΣΤΛ: Αλλάζει το status quo του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου!

To 2008, όταν η Abu Dhabi United Group αναλάμβανε τις τύχες της Μάντσεστερ Σίτι, οι Citizens μετρούσαν μόλις τρία πρωταθλήματα στην ιστορία τους, το τελευταίο εκ των οποίων το 1968, δηλαδή 40 χρόνια πριν! Δεν είχαν περάσει παρά λίγα χρόνια από τον καιρό που ανεβοκατέβαιναν κατηγορίες, με τους φίλους τους να έχουν ταξιδέψει σε κάθε πιθανό και απίθανο μέρος στο νησί. Τότε, το καλοκαίρι του 2008, λίγες ημέρες μετά την αλλαγή ιδιοκτησιακού καθεστώτος, η νέα ιδιοκτησία της Μάντσεστερ Σίτι… έδειχνε τα δόντια της στον ανταγωνισμό, με την πρώτη προειδοποιητική βολή: 32,5 εκάτ. λίρες (ρεκόρ μεταγραφής τότε για αγγλικό σύλλογο) για την απόκτηση του Ρομπίνιο από τη Ρεάλ Μαδρίτης! Το επόμενο καλοκαίρι, πήγαν στο Μάντσεστερ οι Τέβεζ, Αντεμπαγιόρ, Κόλο Τουρέ, Μπάρι, Λέσκοτ, Ρόκε Σάντα Κρουζ. Και λίγους μήνες αργότερα, τον Δεκέμβριο του 2009, ο Ρομπέρτο Μαντσίνι αντικαθιστούσε τον Μαρκ Χιουζ στην τεχνική ηγεσία. Η συνέχεια γνωστή: η Μάντσεστερ Σίτι πρόσθεσε μέσα στα 13 χρόνια που ακολούθησαν μέχρι σήμερα άλλα 4 πρωταθλήματα (3 μετρούσε σε 121 χρόνια ιστορίας…), 2 κύπελλα, 6 Λιγκ – Καπ και μία συμμετοχή σε τελικό Champions League. Ναι, προφανώς και της λείπει το μεγάλο τρόπαιο, αυτό της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης. Όμως, οι συσχετισμοί, όχι μόνο στον εγχώριο, αλλά στον διεθνή ανταγωνισμό, έχουν οριστικά αλλάξει. Σε όποια συζήτηση γίνεται για τις καλύτερες ομάδες της Ευρώπης, άρα και του κόσμου, η Μάντσεστερ Σίτι δεν γίνεται να απουσιάζει.

Η Τσέλσι του Αμπράμοβιτς

Λίγα χρόνια νωρίτερα, το καλοκαίρι του 2003, ο Ρώσος δισεκατομμυριούχος, Ρόμαν Αμπράμοβιτς, αναλάμβανε τις τύχες της Τσέλσι. Ένα, αντικειμενικά, μεγάλο brand name. Όμως, πόσοι θυμούνται τι είχε κάνει η Τσέλσι πριν τον Αμπράμοβιτς; Στην τροπαιοθήκη της, σε 98 χρόνια ιστορίας, βρισκόταν μόλις ένα πρωτάθλημα, αυτό του 1955! Η τελευταία, τον καιρό εκείνο, μεγάλη επιτυχία της ήταν η κατάκτηση του Κυπέλλου (μόλις 3ου στην ιστορία της…) στον τελικό του 2000 απέναντι στην Άστον Βίλα! Από το 2003, όταν ανέλαβε δηλαδή ο Αμπράμοβιτς, η Τσέλσι κατέκτησε άλλα πέντε πρωταθλήματα, πέντε Κύπελλα, δύο Champions League, δύο Europa League και ένα ευρωπαϊκό Super Cup! Όλα αυτά μέσα σε 18 χρόνια. Η αποτυχία για την Τσέλσι του Αμπράμοβιτς είναι μη αποδεκτή, αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο η θέση του προπονητή είναι η πιο επισφαλής σε σχέση με οποιαδήποτε άλλη ομάδα στον κόσμο!

Η Παρί του… Κατάρ

Στη Γαλλία, το 2011, η Qatar Sports Investments αποφάσισε να επενδύσει στην Παρί Σεν Ζερμέν, η οποία μέσα σε μία νύχτα έγινε όχι απλώς η πιο πλούσια ομάδα στη χώρα, αλλά μία από τις πιο πλούσιες στον κόσμο! Λίγα χρόνια πριν, το 2008, πάλευε για την αποφυγή του υποβιβασμού, καθώς τα οικονομικά της προβλήματα είχαν άμεσο αγωνιστικό αντίκτυπο. Τότε, το 2011, μετρούσε μόλις δύο πρωταθλήματα σε 41 χρόνια ιστορίας, τελευταίο εκ των οποίων αυτό του 1994! Από την ηγεσία των Καταριανών, η Παρί Σεν Ζερμέν κυριάρχησε στον εγχώριο ανταγωνισμό σε τέτοιο βαθμό, που έχασε το πρωτάθλημα όλες κι όλες δύο φορές. Πρόσθεσε στη συλλογή της 7 πρωταθλήματα, 6 Κύπελλα, 6 Λιγκ – Καπ μέσα σε μια δεκαετία! Κι εδώ, όπως και στη Μάντσεστερ Σίτι, προφανώς λείπει ο ευρωπαϊκός τίτλος (βρέθηκε στον τελικό του Champions League το καλοκαίρι του 2020), αλλά μοιάζει απλώς θέμα χρόνου να πετύχει και αυτόν τον στόχο…

Μπήκαν για να σαρώσουν τα πάντα

Κι έπειτα από έναν μεγάλο – είναι η αλήθεια – πρόλογο, φτάνουμε σε αυτό που αναρωτιούνται όλοι οι ποδοσφαιρόφιλοι από το απόγευμα της 7ης Οκτωβρίου: τι πραγματικά σημαίνει η αλλαγή ιδιοκτησιακού καθεστώτος της Νιούκαστλ σε επίπεδο εγχώριου και διεθνούς ανταγωνισμού; Τι αλλάζει στο status quo του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου; Η απάντηση είναι απλή: τα πάντα! Η νέα ιδιοκτησία της Νιούκαστλ, το επενδυτικό fund PIF, πίσω από το οποίο βρίσκεται ο πρίγκιπας Μοχάμαντ Μπιν Σαλμάν δεν μπήκε απλώς για να υπάρχει. Μπήκε, με στόχο να σαρώσει τα πάντα, με δεδομένο ότι ρευστότητα και η επενδυτική του ικανότητα ξεπερνά σε τρομακτικό βαθμό τις δυνατότητες οποιουδήποτε ανταγωνιστή, είτε αυτός λέγεται Αμπράμοβιτς, Κελαϊφί ή Αλ Μουμπάρακ! Επίσης, η επιλογή του club μόνο τυχαία δεν είναι. Οι σημερινοί εικοσάρηδες πιθανόν να μην το κατανοούν γιατί δεν το έζησαν, αλλά η Νιούκαστλ είναι μία από τις πιο ιστορικές, πιο παραδοσιακές ομάδες στην Αγγλία, με τεράστια βάση οπαδών. Στη συλλογή της έχει 4 πρωταθλήματα (1 είχε η Τσέλσι πριν μπει ο Αμπράμοβιτς, 3 η Μάντσεστερ Σίτι πριν τους Σαουδάραβες…), 6 κύπελλα (3 είχε η Τσέλσι, 5η Μάντσεστερ Σίτι). Άρα γίνεται αντιληπτό, ότι από πλευράς ιστορίας οι Magpies δεν έχουν να ζηλέψουν και πολλά σε σχέση με το πως ήταν Τσέλσι και Μάντσεστερ Σίτι, δύο από το Big – 6 δηλαδή, πριν την είσοδο των νέων τους ιδιοκτητών.

Οι χορηγίες και το νομικό πλαίσιο της Premier League

Θεωρητικά, σε επίπεδο Premier League υπάρχει ένα πιο αυστηρό πλαίσιο σε ό,τι αφορά την εισροή χρημάτων και τον συσχετισμό εσόδων – εξόδων. Μόνο που όποιος έχει τα χρήματα, διαθέτει πάντα και τους τρόπους να φέρνει το πλαίσιο αυτό στα μέτρα του. Μια χορηγία για το… σημαιάκι του κόρνερ είναι πάντα αρκετή για να καταστρατηγήσει οποιονδήποτε κανονισμό περί Financial Fair Play… Επίσης, στην Premier League μία ομάδα επιτρέπεται να εμφανίζει ζημιές (όχι απλώς έξοδα δηλαδή) ύψους περίπου 150 εκατ. ευρώ σε βάθος τριετίας. Και με δεδομένο, ότι η η οικονομική διαχείριση του απερχόμενου ιδιοκτήτη, Μάικλ Άσλεϊ, ήταν καλή (προφανώς χωρίς θετικό αντίκτυπο στο αγωνιστικό), γίνεται εύκολα αντιληπτό, ότι οι Σαουδάραβες έχουν και σε νομικό επίπεδο τη δυνατότητα να ξοδέψουν…

Πρώτη κίνηση ο προπονητής και βλέπουμε…

Η νέα ιδιοκτησία θα κάνει αμέσως τη διαφορά για τη Νιούκαστλ; Η αλήθεια είναι ότι θα χρειαστεί χρόνος για να αλλάξει στάτους. Η μεταγραφική περίοδος έχει κλείσει κι έτσι πρακτικά το μόνο που μπορεί να κάνει τώρα είναι η αλλαγή προπονητή, με τον Στιβ Μπρους να φαίνεται ότι είναι απλώς θέμα χρόνου να αποχωρήσει. Υπάρχει η μεταγραφική περίοδος του Γενάρη βέβαια. Εκεί μπορεί να κινηθεί η Νιούκαστλ, αλλά επειδή η χειμερινή είναι μια ιδιαίτερη περίοδος, δεν θα μπορέσει να αλλάξει τα πάντα. Εκεί που θα αρχίσει να αφήνει το αποτύπωμά της η νέα ιδιοκτησία είναι από το επόμενο καλοκαίρι. Τότε που θα έχει τη δυνατότητα ριζικών αλλαγών και επενδύσεων, προκειμένου να ανεβάσει αγωνιστικό επίπεδο τη Νιούκαστλ. Όσο για το πότε θα είναι ευθέως ανταγωνιστική ως προς το big – 6 κι εν συνεχεία σε ευρωπαϊκό επίπεδο; Είναι απλώς θέμα χρόνου κι επιλογών. Αρκεί κανείς να κοιτάξει την ιστορία των Τσέλσι, Μάντσεστερ Σίτι και Παρί Σεν Ζερμέν για να κατανοήσει τι ακολουθεί…