Ο Άγιαξ παραμένει φόβητρο για όλα τα βαριά ονόματα

Ο Έριχ τεν Χαχ δεν πρόκειται να φύγει από τον πάγκο του Άγιαξ για τη Νιούκαστλ. Δεν το έκανε το 2019, όταν τον γύρευε η μισή Ευρώπη, στην αποδόμηση της ομάδας. Δεν το έκανε για το χατίρι της Μπαρτσελόνα. Δεν πρόκειται να το κάνει για να πάει σε ένα σύλλογο ο οποίος αντιδρά στους νέους ιδιοκτήτες του σαν να μη φέρει οποιαδήποτε ιστορία πίσω του.

Ο Ολλανδός είναι ένας από τους κορυφαίους προπονητές στην Ευρώπη. Ο Άγιαξ του φέτος είναι τρομακτικός: έχει παίξει 13 παιχνίδια, 10 στην Eredivisie και 3 στο Champions League και έχει σκοράρει στα 12 εξ αυτών. Μόνο την 3η Οκτωβρίου, όταν έπεσε θύμα έκπληξης από την Ουτρέχτη και ηττήθηκε 1-0 στη «Johan Cruyff Arena», δεν τα κατάφερε. Στα υπόλοιπα εννιά ματς του ολλανδικού πρωταθλήματος έχει πετύχει 37 γκολ. Στα τρία του Champions League, 11. Έβαλε πέντε στο επιβλητικό παιχνίδι του με τη Σπόρτινγκ στη Λισαβόνα. Νίκησε «σβηστά» την Μπεσίκτας 2-0 στο Άμστερνταμ. Έκανε το αυτό, με τον πλέον εκκωφαντικό τρόπο, απέναντι στην Ντόρτμουντ.

Την προηγούμενη Κυριακή, ο Άγιαξ, με 81 παίκτες από την ακαδημία του διανεμημένους σε 31 ευρωπαϊκά κλαμπ, νίκησε 5-0 την Αϊντχόφεν. Η γιορτή στο Άμστερνταμ για τη συντριβή του δελφίνου για τον τίτλο του πρωταθλήματος θύμιζε φεστιβάλ. Ο «Αίαντας» της το χρωστούσε: στις 7 Αυγούστου ηττήθηκε 4-0 στον τελικό του ολλανδικού Super Cup.

Οι νεοφερμένοι και οι παλιοί

Η διαφοροποίηση στο στυλ παιχνιδιού

Αν ο κόουτς του Άγιαξ γνωρίζει κάτι για το ποδόσφαιρο, είναι ότι σε αυτό δεν υπάρχουν στερεότυπα. Η ανάπτυξη της ομαδάρας της σεζόν 2018-19, αλλά και εκείνης που «προδόθηκε» από εκείνο το εκπληκτικό 4-4 με την Τσέλσι στους ομίλους του Champions League το χειμώνα του 2019, πριν ηττηθεί από τη Βαλένθια στο Άμστερνταμ και μείνει εκτός φάσης των «16», ταίριαζε σε εκείνους τους παίκτες. Ο Τεν Χαχ ουδόλως προσπάθησε να αναγκάσει τα μέλη αυτής της ομάδας να παίξουν έτσι. Τον Ιανουάριο του 2021, ο Άγιαξ έδωσε 22,5 εκατομμύρια λίρες στη Γουέστ Χαμ για να πάρει το γεννημένο στο Ρις-Ορανζίς του Παρισιού Σεμπαστιέν Αλέ, ένα φορ που από το έδαφος απέχει 190 εκατοστά και μόλις πέρυσι διάλεξε την Ακτή Ελεφαντοστού για εθνική ομάδα, αφού, παρ’ ότι έχει παίξει σε όλες τις μικρές Εθνικές της Γαλλίας, δεν θα είχε τύχη να βρει το δρόμο του στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα των Ανδρών.

Ο Αλέ έκανε κάτι μοναδικό σχεδόν με την έναρξη της σεζόν: έγινε ο μόνος παίκτης που έβαλε 4 γκολ στο ντεμπούτο του στο Champions League. Στα κιτάπια υπάρχει και το όνομα του Μάρκο φαν Μπάστεν, όταν σκόραρε όλα τα γκολ της Μίλαν στο 4-0 επί της Γκέτεμποργκ το 1992, δηλαδή την αρχή της χρονιάς η οποία θα ήταν η τελευταία του στο ποδόσφαιρο, ωστόσο δεν ήταν, προφανώς το ντεμπούτο του στη διοργάνωση, αλλά η πρώτη εμφάνισή του στο τουρνουά υπό αυτό το όνομα, καθώς υπήρξε σεσημασμένος για τα κατορθώματά του στο Κύπελλο Πρωταθλητριών τα προηγούμενα πέντε χρόνια.

Επιπλέον, ο Άγιαξ απέκτησε, τον Φεβρουάριο του 2020, τον Άντονι από τη Σάο Πάουλο. Αυτό έγινε επειδή έψαχνε τον αντικαταστάτη του Χακίμ Ζίγες, που είχε ήδη κλείσει με την Τσέλσι. Ο Βραζιλιάνος παίζει με ανάποδο πόδι, δηλαδή στη δεξιά πλευρά, και μπορεί να μην έχει τη δυνατότητα του Μαροκινού στη μεταβίβαση -ο Ζίγες έβγαζε μαγικές μπαλιές ακόμα και εν στάσει, τα χτυπήματά του ήταν ξυραφιές- αλλά είναι ικανότερος στο ένας εναντίον ενός και πρακτικά, λόγω της βραχύτητας και της ικανότητας ελιγμού είτε προς τα αριστερά είτε προς τα δεξιά, είναι πολύ δύσκολο να αναχαιτιστεί αν δεν βγει βοήθεια. Οι υπόλοιποι παίκτες σχεδόν τον απομονώνουν από το παιχνίδι, προκειμένου να του δώσουν χώρο όταν γίνει αποδέκτης της μπάλας, και δεν τον μπλέκουν, όσο γίνεται, στην κυκλοφορία της. Ο Άντονι έχει γίνει κομβικός για το απίστευτο ξεκίνημα του Άγιαξ και στις δύο διοργανώσεις,όπως, βέβαια, και οι δύο πιο σημαντικές φυσιογνωμίες της ομάδας: ο άριστος, διδάκτωρ της ποδοσφαιρικής γεωμετρίας, με τα 5 γκολ και τις 13 ασίστ ήδη φέτος, Ντούσαν Τάντιτς, που στις 20 Νοεμβρίου θα κλείσει τα 33, και ο κατά 1,5 χρόνο μικρότερός του Ντάλεϊ Μπλιντ, γιος μίας εκ των σπουδαιότερων φυσιογνωμιών στην ιστορία της ομάδας, του Ντάνι, του πρώτου παίκτη του Άγιαξ που κράτησε το τρόπαιο με τα μεγάλα αυτιά στη Βιέννη, μετά το 1-0 επί της Μίλαν με το γκολ του Πάτρικ Κλάιφερτ.

Το μαρτύριο της φυγής

Υποφέρουν μακριά από το Άμστερνταμ

Οι υπέροχες πάσες του Τάντιτς, κάθετες ή πλάγιες, είναι σκοτούρα. Φορά περήφανα τη φανέλα με το νούμερο 10 και τρυπάει την αμυντική διάταξη με τη μεταβίβαση που ο αντίπαλος νομίζει ότι θα εξολοθρεύσει. Μέσα στο μποτιλιάρισμα, ο Σέρβος δημιουργεί μία ευκαιρία, έχοντας ήδη φανταστεί πού θα πάει η μπάλα αρκετή ώρα αφού την έχει δώσει. Τα ρήγματα με τον Μπλιντ στην αριστερή πλευρά εκπλήσσουν, αφού δεν είναι οι πιο γρήγοροι ποδοσφαιριστές στον κόσμο, ούτε καν αλληλοσυμπληρωματικοί. Για τον Τάντιτς, βέβαια, οι αναμνήσεις είναι ακόμη έντονες, αφού δεν έχουν όλοι οι ποδοσφαιριστές την ευκαιρία να νιώσουν το δέος ενός γεμάτου «Σαντιάγκο Μπερναμπέου».

Εκείνος ο Άγιαξ, που νίκησε 4-1 τη Ρεάλ μέσα στη Μαδρίτη στο δεύτερο ματς της φάσης των «16» του Champions League τον Φεβρουάριο του 2019, και μετά έκανε κάτι παρόμοιο στο Τορίνο με τη Γιουβέντους, το 1-2 στους προημιτελικούς, πλήρωσε ξεκάθαρα ότι δεν νίκησε ένα παιχνίδι στην έδρα του. Το Άμστερνταμ, τόσο σε εκείνα τα νοκ άουτ ματς, τα οποία έληξαν με τη φανταστική φωτογραφία, από ψηλά, που απαθανατίζονται οι παίκτες του Τεν Χαχ σωριασμένοι στο χορτάρι, μόλις λίγα δευτερόλεπτα μετά την τελική απόδραση της Τότεναμ με το γκολ του Λούκας Μόουρα και την αξιομνημόνευτη αντίδραση του Μαουρίσιο Ποτσετίνο, όσο και στους ομίλους του 2020, αποδείχθηκε εκατόμβη για τον «Αίαντα». Αυτό που δεν έγινε εμπόδιο, ώστε να χτιστεί ξανά μία ομάδα που θα αποτελέσει φόβητρο όταν έρθει ξανά η ώρα των διπλών παιχνιδιών -και δεν θα υπάρχει απορία ότι οι Ολλανδοί θα βρίσκονται εκεί- ήταν οι φυγές των παικτών, που απλώς απέδειξαν ότι το στυλ του τετράκις πρωταθλητή Ευρώπης (1971-73, 1995) ήταν αχτύπητο.

Από εκείνη την ομάδα, στην οποία ο Τάντιτς έπαιζε κατά συνθήκη φορ και ο Μπλιντ αριστερός στόπερ, ο Ματέις ντε Λιχτ, αρχηγός της, και ο Φρένκι ντε Γιονγκ, ο εγκεφαλικός μέσος που συμμετείχε στο παιχνίδι για την κατοχή του χώρου περισσότερο από εκείνη της μπάλας, έφυγαν το ίδιο καλοκαίρι για τη Γιουβέντους και την Μπαρτσελόνα αντιστοίχως. Ο Ζίγες και ο Ντόνι ντε Μπικ πήγαν στην Τσέλσι και τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ αντιστοίχως. Πιθανώς και οι τέσσερις, αν μπορούσαν να γυρίσουν πίσω, θα κάρφωναν τα πόδια τους στο γήπεδο που πήρε το όνομα του Γιόχαν Κρόιφ, για να μη φύγουν από το Άμστερνταμ.

Η γυμνή αλήθεια

Ο στόχος μίας (πολύ) καλής ομάδας

Αν και δεν έχει προκριθεί μαθηματικά στη φάση των «16», ο Άγιαξ είναι εκεί με το ένα πόδι. Δεν θα μπορούσες να φανταστείς πώς μία πρώτη ομίλου θα ήθελε να κληρωθεί με το συγκρότημα του Τεν Χαχ, αν ερχόταν δεύτερη. Από εκείνο το σύνολο που πετσόκοψε, σε ένα μήνα μέσα, 15 Κύπελλα Πρωταθλητριών, είναι έκπληξη ότι έχει μείνει ο Νταβίντ Νέρες, ο Βραζιλιάνος που στα 22 του… σταύρωσε τη Ρεάλ Μαδρίτης. Ουδείς ξέρει αν αυτό θα κρατήσει, τουλάχιστον μέχρι τη λήξη της φετινής σεζόν, καθώς η Μίλαν φέρεται να ετοιμάζεται για την απόκτησή του, όπως και για εκείνη του Ζίγες, ως δανεικού από την Τσέλσι.

Ο Τεν Χαχ, βέβαια, δεν έχει πρόβλημα. Για έναν Ντε Γιονγκ που φεύγει, υπάρχει ένας Ντάβι Κλάασεν και ένας Λισάντρο Μαρτίνες. Για κάθε Ντε Μπικ, που παρερμηνεύεται η προσωπική αξία του επειδή η ομαδική ποιότητα είναι τόσο υψηλή, ένας Στίβεν Μπέργκουις, που έρχεται από τη Φέγενορντ και είναι κλώνος του Γιάρι Λίτμανεν, καλύπτει το κενό.

Ακόμα και τον Αντρέ Ονάνα, τον Καμερουνέζο που τον Φεβρουάριο τιμωρήθηκε με 12 μήνες, οι οποίοι έγιναν 9 τον Ιούνιο, για χρήση της απαγορευμένης ουσίας φουροσεμίδης, ο Τεν Χαχ αντικατέστησε όχι με τον Μάρτιν Στεκέλενμπουργκ, αλλά με τον Ρέμκο Πασβίρ, ο οποίος είναι 37 χρόνων και, αν εξαιρεθούν τα 4 από την PSV τον Αύγουστο, έχει δεχθεί 2 γκολ στις 10 φετινές συμμετοχές του.

Ο Άγιαξ καθίσταται ιδιαιτέρως επικίνδυνος επειδή, παρά όλα τα συμπλέγματά του, που διαχέονται σε όλο το φάσμα του ολλανδικού αθλητισμού, δεν έχει κόμπλεξ κατωτερότητας. Είναι επικίνδυνος εκείνος που δεν αφήνει να τον αγγίξει το στάτους κβο του αντίπαλου και η συνθήκη, η επένδυση και το όνομα, και παίζει εκπροσωπώντας τη γυμνή αλήθεια. Την άνοιξη του 2019, ο Άγιαξ σκόρπισε τον τρόμο σε όλη την Ευρώπη. Δεν αποκλείεται να το ξανακάνει. Ο Τεν Χαχ, πάντως, δεν φεύγει μέχρι να το ξανακάνει, αυτήν τη φορά ως το τέλος.