ΕΘΝΙΚΗ ΙΣΠΑΝΙΑΣ: Η τραγωδία του Λουίς Ενρίκε στο δρόμο για την επιτυχία στο Euro 2020
Ο θάνατος της κόρης του, οι επαναστατικές πρακτικές, ο μαραθώνιος στην έρημο Σαχάρα, το Frankfurt Iron Challenge, η αγνόηση της Ρεάλ και ο φελλός από το μπουκάλι που τρύπησε το ταβάνι!
Αμέσως μετά τις δύο ισοπαλίες με τη Σουηδία και την Πολωνία, ο Λουίς Ενρίκε παρομοίασε την εθνική Ισπανίας σαν ένα μπουκάλι σαμπάνιας τη στιγμή που ο φελλός είναι έτοιμος να εκτιναχθεί στο ταβάνι. Και αυτός ο φελός πράγματι εκτινάχτηκε ψηλά. Πολύ ψηλά. Σχεδόν τρύπησε το ταβάνι. Το 5-0 επί της Σλοβακίας είναι η επιβεβαίωση μιας υπόσχεσης και ο λόγος για τους οπαδούς της εθνικής Ισπανίας να αρχίσουν να νιώθουν πως η ομάδα τους είναι και πάλι μέλος της ελίτ του παγκόσμιου ποδοσφαίρου.
Για να φτάσουμε, όμως, στη στιγμή που η… σαμπάνια είναι έτοιμη να μπει στα ψηλά, κολωνάτα ποτήρια και να αρχίσει να καταβρέχει τα λαρύγγια των ποδοσφαιρόφιλων ανά την υφήλιο συνέβησαν πολλά. Πίσω από το ταξίδι για την επιτυχία στο Euro2020 κρύβεται μια τραγωδία και ασπλαχνιά…
Οταν τον πρόδωσε το δεξί του χέρι
Τον Ιούνιο του 2019, λίγο πριν ολοκληρώσει ένα χρόνο στο τιμόνι της εθνικής Ισπανίας, ο Λουίς Ενρίκε ανακοίνωσε ότι θα αποχωρήσει για προσωπικούς λόγους. Αργότερα αποκαλύφθηκε ότι η αγαπημένη του κόρη Χάνα είχε διαγνωστεί με καρκίνο στα οστά και ο θάνατός της δύο μήνες αργότερα οδήγησε σε μια εντελώς διαφορετική προοπτική.
Ο Λουίς Ενρίκε κλείστηκε στον εαυτό του και την οικογένειά του και προσπάθησε να συμβιβαστεί με αυτή την οδυνηρή απώλεια. Εσβησε το λογαριασμό του στο WhatsΑpp αρνούμενος να μοιραστεί δημόσια τα συναισθήματά του, αλλά κράτησε στενή επαφή με την ισπανική ποδοσφαιρική ομοσπονδία.
Η θέση του είχε πλέον καλυφθεί από τον επί σειρά ετών στενό του συνεργάτη Ρομπέρτο Μορένο, έναν άνθρωπο που ήταν μαζί του από το ξεκίνημα της προπονητικής του καριέρας, στην Μπαρτσελόνα Β το 2008. Ο Μορένο είχε αποτελέσει βοηθός του στη Ρόμα, τη Θέλτα, στην πρώτη ομάδα της Μπαρτσελόνα και στην εθνική Ισπανίας.
Ο Μορένο ανέλαβε στο ξεκίνημα των προκριματικών του Euro2020 και οδήγησε την ομάδα σε μια αήττητη πορεία. Πέντε μήνες, όμως, από την ανακοίνωση ότι αποχωρεί, ο Λουίς Ενρίκε επιστρέφει. Ο Μορένο είχε πει ότι θα κάνει στην άκρη όταν ο φίλος του επιστρέψει, όμως, η μετάβαση μόνο ομαλή δεν ήταν. Οι δύο άντρες ήρθαν σε σύγκρουση. Ο Λουίς Ενρίκε επαναπροσλήφθηκε και ο Μορένο αποχαιρέτησε.
Ο Λουίς Ενρίκε αισθάνθηκε ότι η συνεργασία τους δεν ήταν πια αγαστή και ότι ο Μορένο δεν μπορούσε να είναι πια βοηθός του. Κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης Τύπου ειπώθηκε ότι ο Μορένο είχε ζητήσει να παραμείνει ως ο έχων τα ηνία, αλλά αυτό εκτιμήθηκε ως μια πράξη προδοσίας στη φιλία και τη συνεργασία τους
«Ο Μορένο δούλεψε σκληρά και με μεγάλη φιλοδοξία, κάτι που θαυμάζω. Ωστόσο, πιστεύω ότι οι πράξεις του έδειξαν έλειψη πίστης και σεβασμού. Δεν μου άρεσε. Και στο επιτελείο μου δεν θα ήθελα κανέναν με τέτοια χαρακτηριστικά».
Η Σαχάρα και το Frankfurt Ironman Challenge
Η μοίρα έχει χτυπήσει ανελέητα τον Λουίς Ενρίκε και ενώ κανένας δεν μπορεί να δει τον πόνο που κουβαλά μέσα του, ποτέ δεν χάνει το πάθος και την αισιοδοξία του. Είναι πιο θετικός από ποτέ, κάτι που φαίνεται και από το motto ζωής: «Να είσαι πιο γενναίος από ποτέ».
Υπάρχει ένα αστείο που λένε σε όλες τις ομάδες που έχει κοουτσάρει. Αυτός που έχει την καλύτερη φυσική κατάσταση απ’ όλους στην ομάδα είναι ο ίδιος ο προπονητής. Τόσο ως παίκτης όσο και ως προπονητής ο Λουίς Ενρίκε είχε εμμονή με την υψηλού επιπέδου φυσική κατάσταση. Και αυτό πάει και πέρα από το ποδόσφαιρο.
Του αρέσει να κάνει σέρφινγκ, να κολυμπάει, να παίρνει μέρος σε αγώνες αντοχής και ποδηλασίας. Το 2007 ολοκλήρωσε το Frankfurt Ironman Challenge -3.8 χλμ κολύμπι, 189 χλμ ποδήλατο και έναν μαραθώνιο. Γι΄αυτή τη συμμετοχή θα δημιουργηθεί και ένα βίντεο κάτι λιγότερο από μία ώρα. Την επόμενη χρονιά έτρεξε στο θρυλικό Marathon De Sables, που περιλαμβάνει περίπου 250 χιλιόμετρα κούρσας σε διάστημα έξι ημερών στη έρημο Σαχάρα.
Όταν με τον Γκουαρντιόλα… σπούδαζαν τον Κρόιφ
Μεσοεπιθετικός στις μέρες της ένδοξης καριέρας του έκανε ντεμπούτο με τη Σπόρτνγκ Χιχόν το 1988, τρία χρόνια πριν κάνει το μεγάλο άλμα και τη Ρεάλ. Με τη «βασίλισσα» θα κερδίσει δόξα και τίτλους, αλλά δεν θα νιώσει ποτέ αγαπητός στη Μαδρίτη. Και το 1996 θα πάει στη μισητή αντίπαλο.
Οταν ξεπεραστεί η καχυποψία (πάντα συμβαίνει αυτό όταν ένας παίκτης παίρνει το δρόμο από τη Μαδρίτη για τη Βαρκελώνη και το αντίστροφο), θα γίνει ο αρχηγός και θα πανηγυρίσει 2 πρωταθλήματα, 2 κύπελλα και ένα Κύπελλο Κυπελλούχων με την Μπάρτσα.
Ηταν θέμα χρόνου να ακολουθήσει προπονητική καριέρα. Για πέντε χρόνια μοιραζόταν το ίδιο δωμάτιο με τον Πεπ Γκουαρντιόλα. Συζητούσαν με τις ώρες για ποδόσφαιρο. Είχαν τις ίδιες ιδέες. Και κυρίως την ίδια επιρροή. Και οι δύο στηρίζουν την ποδοσφαιρική τους φιλοσοφία στο στιλ του αείμνηστου Γιόχαν Κρόιφ. Όταν, μάλιστα, ήταν πολύ κοντά στο να αναλάβει την πρώτη προπονητική αποστολή, στην Ταραγόνα, προόριζε τον Γκουαρντιόλα για βοηθό του. Τελικά δεν πήρε τη δουλειά. Και οι δύο τους ξεκίνησαν διαφορετικές πορείες με έναν όμως κοινό σταθμό δόξας και επιτυχιών. Την Μπαρτσελόνα.
Το προπονητικό στιλ του Λουίς Ενρίκε βαδίζει χέρι με χέρι με την προσωπικότητά του: είναι φυσικά επιθετικός, ανταγωνιστικός και παθιασμένος. Οι ομάδες του είναι μια αντανάκλαση αυτού που ήταν ως παίκτης. Ελεγχος του παιχνιδιού και direct επιθέσεις αν το απαιτήσει το παιχνίδι. Προτιμά την επιθετική πίεση μόλις χαθεί ο έλεγχος της μπάλας, αλλά δεν θα πάει κόντρα σε στιλ άμυνα ένας με έναν αν το απαιτήσουν οι συνθήκες. Είναι το περίφημο στιλ της Μπαρτσελόνα, το οποίο έφτασε στα υψηλότερα επίπεδά του όταν ο Γουαρντιόλα ήταν προπονητής στην πρώτη ομάδα και ο Ενρίκε στη δεύτερη. Ηταν τον καιρό που το σύστημα αυτό βρισκόταν σε διαδικασία τελειοποίησης και η μία ομάδα καθρέπτιζε την άλλη.
Κλείνει το… διακόπτη με τη βοήθεια του ψυχολόγου Βαλντές
Θεωρείται ένας προπονητής που του αρέσουν οι νεωτερισμοί και η εισαγωγή νέων μεθόδων στο ποδόσφαιρο. Θα εισάγει μια σειρά νέων πρακτικών όπως είναι η παρακολούθηση της προπόνησης από μια υπερυψωμένη πλατφόρμα, επαναστατική δουλειά στο γυμναστήριο και τη σημασία του να λαμβάνει ένας ποδοσφαιριστής τις σωστές τροφές. Σήμερα θεωρείται μόδα, όμως, ο Ενρίκε είχε εφαρμόσει ειδικά προγράμματα διατροφής από τότε που ήταν ποδοσφαιριστής.
Είναι «άρρωστος» με το ποδόσφαιρο και ένα από τα μεγάλα του προσόντα είναι η παρατήρηση και ο εντοπισμός της κάθε λεπτομέρειας. Αυτό βέβαια του δημιουργεί και κάποια προβλήματα, καθώς του είναι δύσκολο να κλείσει το… διακόπτη και να ηρεμήσει. Να ξεκουραστεί. Γι’ αυτό το λόγο έχει πάντα μαζί του τον Χοακίν Βαλντές. Έναν ψυχολόγο που έχει ανακαλύψει διάφορους τρόπους για να τον προετοιμάζει και να του επιτρέπει να είναι πάντα στο υψηλότερο σημείο σωματικά και ψυχολογικά. Παρ΄ όλα αυτά, τα μεγάλα… ελαττώματα δεν μπορούν να ξεπεραστούν. Όπως πάντα έτσι και τώρα, πρώτος πάει στο προπονητικό κέντρο και φεύγει τελευταίος.
Γύρισε την πλάτη στη Ρεάλ
Το πόστο του εθνικού εκλέκτορα ήταν πάντα το μεγάλο του όνειρο. Και μετά την αποτυχία της Ισπανίας να διακριθεί στο Μουντιάλ της Ρωσίας το 2018 και όλο αυτό το αλαλούμ που είχε δημιουργηθεί με τον Χουλέν Λοπετέγκι και την απόλυσή του λίγο πριν από την έναρξη της διοργάνωσης (για να αναλάβει προσωρινά ο Φερνάντο Ιέρο), η ώρα είχε φτάσει.
Ένα χρόνο μετά την απόφασή του να παραιτηθεί από την Μπαρτσελόνα, στις 9 Ιουλίου 2018, θα αναλάβει τα ηνία των «ταυρομάχων». Σιγά σιγά θα συμβιβαστεί με την απώλεια της κόρης του και θα ξεκινήσει να ζει το όνειρο της εθνικής Ισπανίας.
Θα αρχίσει να καλεί διάφορους παίκτες και πιστεύει ότι έχει στη διάθεσή του περίπου 35 με 40 ποδοσφαιριστές ίδιου επιπέδου. Ιστορικά ο περισσότεροι παίκτες της εθνικής προέρχονται από τη Ρεάλ ή την Μπαρσελόνα. Όχι σε αυτή την περίπτωση. Για πρώτη φορά στην ιστορία δεν υπάρχει παίκτης της Ρεάλ στην αποστολή, ενώ θα βρει κανείς μόλις 3 από την Μπαρτσελόνα. Για να γίνει κατανοητή η αλλαγή, η αποστολή για το Παγκόσμιο Κύπελλο της Ρωσίας περιείχε 10 παίκτες από τους δύο γίγαντες του ισπανικού ποδοσφαίρου!
Η αποστολή για το Euro 2020 είναι μια μίξη νέων και βετεράνων ποδοσφαιριστών όπως ο Φεράν Τόρες της Μάντσεστερ Σίτι ή ο Σέζαρ Ασπιλικουέτα της Τσέλσι ή ο Μπουσκέτς της Μπαρτσελόνα. Το νέο πρόσωπο είναι ο Ομερίκ Λαπόρτ, που είχε απορρίψει την πρόταση να παίξει για την Ισπανία στο παρελθόν αλλά έκανε το ντεμπούτο του με τη Σουηδία και έβαλε και γκολ κόντρα στη Σλοβακία.
Η προβληματική σχέση με τα media
Η Ισπανία προκρίθηκε στην επόμενη φάση. Και αν πάει καλά, θα γνωρίσει την αποθέωση. Αν όχι, τότε τα media μάλλον θα τον περιμένουν με άγριες διαθέσεις. Κατά τη διάρκεια της περιόδου με την απώλεια της κόρης του και την αποχώρησή του από την εθνική ο Τύπος κράτησε φυσιολογικά ανθρώπινη στάση. Σε πολλές περιπτώσεις όμως, οι συναντήσεις με τον Λουίς Ενρίκε είναι ιδιαίτερες. Εχουν ενδιαφέρον.
Εχει σταματήσει να δίνει αποκλειστικές συνεντεύξεις και συχνά πυκνά σε πρες κόνφερανς δημιουργούνται περιστατικά. Σε ένα από αυτά δημοσιογράφος τον ρώτησε να επιβεβαιώσει ή να διαψεύσει ομιλία που έκανε στους παίκτες και του απάντησε: «Εάν δεν σας αρέσει το στιλ μου δεν δίνω δεκάρα. Εχεις ακόμα χρόνια ανταγωνισμού στις μικρές κατηγορίες πριν σε προωθήσουμε στην πρώτη ομάδα. Όταν θα γίνεις παίκτης της πρώτης ομάδας θα μπορέσεις να βρίσκεις την ομιλία του προπονητή στους παίκτες».
Μαθαίνει αγγλικά και περιμένει την Πρέμιερ Λιγκ
Η επιτυχία σε αυτό το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα δεν είναι εύκολη υπόθεση για την Ισπανία. Εχει μια ομάδα που φαίνεται να μην έχει βρει ακόμα το ρυθμό και το στιλ που θέλει ο Ενρικε. Το 5-0 επί της Σλοβακίας ωστόσο είναι ένα βήμα προς την σωστή κατεύθυνση. Σίγουρα ένα ακόμα στοιχείο που φανερώνει την αξία του Ισπανού προπονητή. Ο Λουίς Ενρίκε θέλει να εντυπωσιάσει. Θέλει να διακριθεί και αν είναι δυνατόν να φτάσει μέχρι τον τελικό του Γουέμπλεϊ. Εκεί που πιστεύει ότι με τη συμμετοχή και μόνο θα του δοθεί μια ευκαιρία να πραγματοποιήσει ένα ακόμα μεγάλο του όνειρο. Να προπονήσει μια ομάδα της Πρέμιερ Λιγκ.
Είναι γεγονός πως εδώ και καιρό προσπαθεί να μάθει αγγλικά. Και παρακολουθεί τηλεοπτικά προγράμματα ή ακούει αγγλικούς ραδιοφωνικούς σταθμούς για να μπορέσει να είναι έτοιμος αν έρθει η πολυπόθητη πρόταση από ομάδα του κορυφαίου πρωταθλήματος του πλανήτη. Ο δρόμος βλέπετε που χάραξε ο Πεπ Γκοαυαρντιόλα είναι ανοιχτός για τους Ισπανούς. Και ειδικά για τον φίλο του. Τον Λουίς Ενρίκε, με τον οποίο μοιράζονταν για πέντε ολόκληρα χρόνια το ίδιο δωμάτιο…
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
- Άρης: Τα... γνωστά «ντου» του Καρυπίδη - Την «έπεσε» στον Τσαγκαράκη και συνεχίζει να δυσφημεί το ελληνικό ποδόσφαιρο!
- Φουρνιέ: Ο Μπαρτζώκας βρήκε τον Ζιντάν του
- Ολυμπιακός-ΑΕΚ: Η αποστολή των «ερυθρόλευκων» - Εκτός ο Εσε
- Κώστας Παπανικολάου: «Το καλεντάρι που έχει στηθεί από Ευρωλίγκα και FIBA είναι προβληματικό»
- Γερεμέγεφ: «Οι ιδέες του Ρουί Βιτόρια είναι περισσότερο επιθετικογενείς» - Σένκεφελντ: «Θετική αύρα ο Ρουί Βιτόρια»