Μπαρτσελόνα: Η λίστα της αναξιοπρέπειας στο Spotify

Η Μπαρτσελόνα ξεπουλάει όλες τις ηθικές αξίες του συλλόγου (αν ποτέ υπήρξαν) κάνοντας συμφωνίες που θα κοστίσουν τη μετονομασία του «Καμπ Νου»!

Η μεταγραφή του Νταβίντ Βίγια, το καλοκαίρι του 2010, συνδυάστηκε με τη χορηγία της UNICEF στη φανέλα της Μπαρτσελόνα. Οι πιστοί αλάλαζαν, αφού ο Πεπ Γουαρδιόλα θα συνεργαζόταν με τον κορυφαίο Ισπανό επιθετικό, αλλά και διότι για τη διαφήμιση στη φανέλα η διοίκηση δεν θα έπαιρνε χρήματα. Αν δεν ήταν αυτό, υπό την ανθρωπιστική έννοια, το «κάτι περισσότερο από ένα κλαμπ», τι ήταν. Οι περισσότεροι δύσπιστοι εξωτερίκευαν το αίσθημα της αμφιβολίας, υπό την έννοια ότι δεν είναι πρωτόγνωρο να σερβίρετε ένα υπερταξικό ορεκτικό για να έρθει το κυρίως πιάτο γεμάτο ταξική χοληστερίνη.

Τη σεζόν 2021-22, η Μπαρτσελόνα έχει 26 χορηγούς. Για την ακρίβεια, είχε. Διότι με τη συμφωνία της με την πλατφόρμα Spotify, έφτασε τους 27. Το ποσό που πρόκειται να λάβει, είναι ιλιγγιώδες. Πρόκειται για μία συνολική συμφωνία της τάξης των 289.000.000 ευρώ, η οποία θα αφορά κυρίως το «Καμπ Νου». Για κάθε χρόνο μέχρι να ολοκληρωθεί η ανακαίνιση, το καταλανικό κλαμπ θα βγάζει 5.000.000 από την εταιρεία. Αφ’ ης στιγμής ολοκληρωθεί, το ποσό που θα λαμβάνει θα κυμαίνεται από 20 έως 25 εκατομμύρια ευρώ. Το αντίτιμο θα είναι μικρό. Το «Καμπ Νου» θα μετονομαστεί σε «Spotify Καμπ Νου». Οι έντιμοι οπαδοί της Μπαρτσελόνα πρέπει να ένιωσαν έναν κόμπο να δημιουργείται στο στομάχι τους με την τελευταία πρόταση. Διότι αναγνωρίζουν ότι αυτό που πωλεί ο σύλλογος δεν έχει τιμή. Όσο υψηλότερο είναι το ποσό τόσο πιο οδυνηρή καθίσταται η συμφωνία. Τουλάχιστον ο Φεράν Ρεβερτέρ, CEO του κλαμπ, υπέβαλε την παραίτησή του, για προσωπικούς λόγους, όπως είπε, αλλά πιθανότατα επειδή δεν μπορούσε να αντέξει τη συμφωνία-ντροπή και να έχει κάποια σχέση με το σύλλογο όταν το γήπεδο μετονομαστεί.

Από τους 26 χορηγούς, οι 24, δηλαδή πλην της Nike, που ντύνει τις ομάδες του κλαμπ από το 1998, και την Assistència Sanitària, που είναι ιατρική ασφαλιστική εταιρεία και παρτενέρ της Μπαρτσελόνα από το 2005, έφτασαν σε συμφωνία με την εκάστοτε διοίκηση των «μπλαουγκράνα» μετά το 2010. Το πρώτο πλήγμα, βεβαίως, είχε έρθει με την Qatar Foundation, η οποία δεν είναι πια χορηγός της επιχείρησης, αφού έχει αντικατασταθεί με την ιαπωνική Rakuten. Πράγματι, είναι κάτι περισσότερο από ένα κλαμπ: πρόκειται για μια… πλειστοεθνική επιχείρηση που φιλοξενεί πελάτες από τράπεζες ως αυτοκίνητα και από εταιρείες στοιχηματισμού ως αφεψήματα. Πρόκειται για ένα θλιβερό απολειφάδι του ένδοξου παρελθόντος, το οποίο δεν είναι και τόσο… ένδοξο.

Ο Ζόρντι και ο εκβιασμός στον Φράνκο

Πώς ο Γιόχαν Κρόιφ βάφτισε το γιο του

Παίκτης της Μπαρτσελόνα ήταν ο Γιόχαν Κρόιφ όταν η σύζυγός του, Ντάνι Κοστέρ, έδωσε ζωή στο αγόρι τους. Ο Γιόχαν και η Ντάνι (η Ντάνι και ο Γιόχαν, αν θέλετε) είχαν αποφασίσει να το βαφτίσουν Ζόρντι, δηλαδή το όνομα του πολιούχου της Καταλονίας. Όπως γράφει ο sombrero, από την Μπαρτσελόνα ειδοποίησαν τον «Ιπτάμενο Ολλανδό» ότι το όνομα Ζόρντι είχε απαγορευτεί από το καθεστώς της δικτατορίας. Ο Κρόιφ πήρε τη σύζυγό του και πήγαν στο Άμστερνταμ, προκειμένου να γεννήσει. Όταν, τελικά, δήλωσαν το όνομα, ο Ολλανδός αρτίστας πήρε όλα τα χαρτιά που χρειαζόταν και επέστρεψε στην Ισπανία, ώστε να το δηλώσει.

Εκεί, έχοντας προετοιμαστεί για την αντίδραση που θα έβρισκε, άκουσε τον υπεύθυνο, στον οποίο παρέδωσε το πιστοποιητικό γέννησης, να του λέει ότι το Ζόρντι απαγορεύεται και έπρεπε να το αλλάξει σε Χόρχε. Ο Κρόιφ απάντησε: «Τότε έχουμε πρόβλημα. Το παιδί λέγεται Ζόρντι και θα παραμείνει Ζόρντι. Έχει ολλανδικό διαβατήριο και μπορώ να το ονομάσω όπως θέλω. Πες στους ανώτερούς σου ότι αν θέλουν να δημιουργηθεί σκάνδαλο, το πρόβλημα θα το έχουν εκείνοι».

Έπειτα από δεκαετίες, λοιπόν, ένα παιδί, και μάλιστα Ολλανδός, βαφτίστηκε Ζόρντι και έμεινε στη Βαρκελώνη. Αλλά για ακριβώς ποιον εκβιασμό μιλούσε ο Κρόιφ, ο οποίος έφτασε στην Καταλονία στα τέλη του Αυγούστου του 1973. Ποια ακριβώς ήταν η σύνδεσή του με τον Φράνκο, ώστε να μπορεί ετσιθελικά να απαιτεί να περάσει το όνομα του παιδιού του; Η απάντηση δεν είναι σίγουρη, πάντως δικαιώνει εκείνους που αναφέρουν ότι η Μπαρτσελόνα, τότε, δεν είχε το ένα εκατομμύριο δολάρια που απαιτούνταν ώστε να πειστεί ο Κρόιφ να αφήσει το Άμστερνταμ και να πάει στη Βαρκελώνη. Χρειάστηκε οπωσδήποτε η αρωγή από το κράτος -και μία «καταραμένη» ψηφοφορία για αρχηγό στον Άγιαξ, την οποία κέρδισε ο Πίετ Κάιζερ- ώστε να φύγει από την πατρίδα του για να φτάσει στην Ιβηρική.

Η αντίσταση στην… αξιοκρατία

Το ένα τρίτο της European Super League

Η Μπαρτσελόνα, επιπλέον, έχει πάρει ξεδιάντροπα το μέρος της Ρεάλ Μαδρίτης για τη σύσταση της European Super League. Αυτό δεν είναι κακό, αν και όλοι στο κλαμπ θα έπρεπε να αισθάνονται υπόλογοι: οι πρακτικές τους εδώ και πολλές δεκαετίες, από το να κρατούν διαβατήρια ποδοσφαιριστών, όπως εκείνο του Ντιέγκο Μαραντόνα που το ήθελε για να ταξιδέψει για ένα φιλικό προς τιμή του Μπερντ Σούστερ και θρυμμάτισε ένα Copa del Rey για να το πάρει πίσω, έως να κάνουν πονηρά ραντεβού με επίδοξους προπονητές ενώ έχουν και έπειτα να διαψεύδουν τους προπονητές που συνάντησαν, όπως έγινε στην περίπτωση του Ερίκ Αμπιντάλ με τον Τσάβι, να ζητούν από τους παίκτες τρελή μείωση στα συμβόλαιά τους πριν καλά καλά εγκατασταθεί η πανδημία και να διώχνουν δίχως να σκοτίζονται ινδάλματα από την ποδοσφαιρική ομάδα, δεν συνάδουν με το πνεύμα που η Μπαρτσελόνα πλάσαρε ότι διαθέτει όλα τα προηγούμενα χρόνια.

Η πεισματική υποστήριξη σε μια λίγκα εκλεκτών σημαίνει εξαρχής ότι δεν έχει βρει αντίσταση. Την ώρα που μπούκαραν στο «Ολντ Τράφορντ», που ο Γιούργκεν Κλοπ δήλωσε, για τον ίδιο και τους παίκτες της Λίβερπουλ, ότι «δεν είχαμε ενημερωθεί», που η Μπάγερν Μονάχου αρνήθηκε την πρόταση που της έγινε αφού «ρωτήσαμε τους οπαδούς μας και δεν ήθελαν», η Μπαρτσελόνα, όχι απλώς επιμένει, μαζί με το αντίπαλο δέος της και τη Γιουβέντους, αλλά στέλνει… εξώδικα προς κάθε κατεύθυνση, όπου νομίζει, δηλαδή, ότι της στερούν το νόμιμο συμφέρον. Αυτό δεν είναι αποκύημα της φαντασίας, εκτός αν το ονειρεύτηκε ο Αλεξάντερ Τσεφερίν, πρόεδρος της UEFA, o οποίος έκανε την παραπάνω δήλωση.

Με αυτά και με αυτά, τα τελευταία 12 χρόνια, δηλαδή από τότε που έβαλε τη Unicef στη φανέλα, η Μπαρτσελόνα έχει καταστρατηγήσει όλες τις φαντασιακές αξίες του κλαμπ, που στα όνειρα των κατοίκων μιας πανάκριβης πόλης, που εμπορεύεται κάθε τετραγωνικό μέτρο οποιασδήποτε ράμπλας, που το εισιτήριο για να μπεις στο «Καμπ Νου» (οσονούπω «Spotify Καμπ Νου») κοστίζει περισσότερο από εκείνο για να μπεις στο Μουσείο του Λούβρου, την έκαναν ξεχωριστή. Ο ασθενής -ο οπαδός είναι ασθενής, διέπεται από την αρρώστια της ειδωλολατρείας- πάντα θα βρει μια δικαιολογία για να πει. Μόνο που εδώ δεν υπάρχουν πολλές: πρόκειται για μία επιχείρηση που δεν είχε καν το τακτ να κάνει κράτει στις… διαρροές. Και, αυτήν τη στιγμή, με τη συγκεκριμένη συμφωνία, για το μακράν πιο ελιτίστικο κλαμπ του πλανήτη.

Φελισιδάδες.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News