ΠΕΤΡΟΣ ΠΕΡΙΧΑΡΟΣ: Η πολυτέλεια των επιλογών του Γκάρεθ Σαουθγκέιτ

Δύσκολα μπορεί να διαφωνήσει κανείς με την άποψη ότι το σύστημα διεξαγωγής και τα σταυρώματα σε αυτό το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα την έχουν ευνοήσει στο έπακρο. Είναι αλήθεια ότι πέραν της Γερμανίας όλοι οι αντίπαλοί της μέχρι τον τελικό (αν τελικά προκριθεί) είναι συμβατικοί. Δεν μπορείς επίσης παρά να συμφωνήσεις με την άποψη που λέει ότι αν το πάρει θα έχει δώσει τα έξι από τα επτά παιχνίδια στην έδρα της άρα κι αυτό είναι ένα μεγάλο… σπρώξιμο. Η Εθνική Αγγλίας, όμως, δεν είναι μόνο τύχη κι εύνοια. Πίσω από όλα αυτά και κυρίως πίσω από την πρόκριση της στα ημιτελικά κρύβεται μια καλή ομάδα, με βάθος και ποιότητα. Ένα σύνολο παικτών που είναι ικανοί για μεγάλα πράγματα. Και το έχουν δείξει ποικιλοτρόπως…

Η πολυτέλεια με Πρωταθλητές Ευρώπης και Αγγλίας

Για να μπορέσουμε να κατανοήσουμε ακόμα περισσότερο ότι η Αγγλία δεν είναι μόνο τύχη κι εύνοια αρκεί να ρίξουμε μια ματιά στο ποιες είναι οι επιλογές του Γκάρεθ Σαουθγκέιτ. Ο Αγγλος εθνικός εκλέκτορας έχει τη δυνατότητα να αφήνει εκτός ενδεκάδας ή ακόμα και στην εξέδρα έναν ή και οι δύο παίκτες της πρωταθλήτριας Ευρώπης ή έναν Πρωταθλητή Αγγλίας. Για παράδειγμα στο παιχνίδι με τους Ουκρανούς έμεινε στον πάγκο ο Φιλ Φόντεν, ένας από τους πρωταγωνιστές μια εκ των πιο δημιουργικών ομάδων του πλανήτη, της εν δυνάμει πρωταθλήτριας Αγγλίας, Μάντσεστερ Σίτι.

Να το πάμε ακόμα παραπέρα; Σε κάποια ματς μπορεί να μείνουν όχι μόνο εκτός ενδεκάδας, αλλά και εκτός αποστολής ποδοσφαιριστές που πριν από ένα μήνα κατέκτησαν το Τσάμπιονς Λιγκ, όπως ο Τσίλγουελ (Κροατία) ή ο Μάουντ (Τσεχία και Γερμανία) της Τσέλσι.

Ενα περιβάλλον που περιορίζεται το «εγώ»

Σε αυτό το σημείο, βέβαια, πρέπει να αναδειχτεί και η ικανότητα του προπονητή της εθνικής Αγγλίας να διαχειρίζεται ένας άκρως ποιοτικό ρόστερ με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Ο Γκάρεθ Σαουθγκέιτ είναι ένας γενικά ήπιων τόνων άνθρωπος που έχει καλή γνώση του ποδοσφαίρου και κυρίως που μένει ανέγγιχτος από τις εξωτερικές επιρροές παραμένοντας πιστός στις ιδέες που έχει για το ποδόσφαιρο. Και κυρίως στις ιδέες που έχει για κάθε ματς ξεχωριστά.

Εχοντας δημιουργήσει ένα περιβάλλον στο οποίο έχει περιοριστεί το «εγώ» και έχει αναδειχτεί το «εμείς», καταφέρνει να επιλέγει παίκτες ανάλογα με τη στρατηγική που θέλει να ακολουθήσει σε κάθε ματς ξεχωριστά. Για παράδειγμα θα δεις στο ένα παιχνίδι έναν δεξιό μπακ να παίζει αριστερά (Τρίπιερ) και να μένει εξέδρα ένας γνήσιος αριστεροπόδαρος όπως ο Τσίλγουελ. Η να πηγαίνει κόντρα στην απαίτηση κόσμου και σχολιαστών να ξεκινήσει ο Γκρίλις και να επιλέγει στην αρχική ενδεκάδα τον Σάκα, τον οποίο θα αφήσει εκτός στον προημιτελικό με την Ουκρανία παρά το γεγονός ότι ψηφίζεται από τους καλύτερους στα ματς με την Τσεχία και τη Γερμανία.

Όλα αυτά οδηγούν την Αγγλία στο δεύτερο ημιτελικό μεγάλης διοργάνωσης σε διάστημα τριών χρόνων και επιτρέπουν στον Σαουθγκέιτ να ισοφαρίσει το ρεκόρ του αείμνηστου Αλφ Ράμσει που είχε οδηγήσει τα «τρία λιοντάρια» το 1966 στα ημιτελικά του αγγλικού Μουντιάλ, που τελικά κατέκτησε, και δύο χρόνια αργότερα στους «4» του Euro (ή final 4 του Euro αν προτιμάτε) που έγινε στην Ιταλία. Όπως τότε με τον Ράμσεϊ έτσι και τώρα με τον Σαουθγκέιτ οι επιλογές είναι πολλές και είναι ποιοτικές!

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News