ΑΓΓΛΙΑ - ΔΑΝΙΑ: Μέρες '66 ζουν τα "λιοντάρια" νικώντας επεισοδιακά στην παράταση με 2-1

Επί τρεις αιώνες οι Άγγλοι αμυνόντουσαν στις αλλεπάλληλες επιδρομές των προγόνων των Δανών, με τη μάχη του Stamford Bridge το 1066 να τερματίζει μια και καλή τις ορέξεις των εχθρών τους για ολοκληρωτική κατάκτηση του Νησιού. Κάτι λιγότερο από μια χιλιετία αργότερα, οι Δανοί του Κάσπερ Χιούλμαντ εισέβαλλαν ξανά στο Λονδίνο, αλλά η ιστορία έγραψε ότι οι Άγγλοι, εμπνευσμένοι από τον wannabe Sir Γκάρεθ Σάουθγκεϊτ και από μια μικρή αλλά σημαντική ολλανδική βοήθεια, τους κατατρόπωσαν για άλλη μια φορά! 

Εκεί που η μάχη φαινόταν να γέρνει προς το μέρος των Δανών με το φάουλ αλά-Μπέκαμ από τον Ντάμσγκααρντ στο 30’, τα «τρία λιοντάρια» αντέδρασαν, ισοφάρισαν πριν τα πόδια γίνουν βαριά από το άγχος στο 39’ με το αυτογκόλ του Κιάερ και πήραν τη νίκη με 2-1, με ένα αμφισβητούμενο πέναλτι που έδωσε ο Ολλανδός ρέφερι Ντάνι Μάκελι και κέρδισε ο Στέρλινγκ. Την εσχάτη των ποινών αξιοποίησε με ριμπάουντ στο χαμένο του χτύπημα, ο Κέιν και κάπως έτσι, για πρώτη φορά στην ιστορία τους, οι Άγγλοι θα λάβουν μέρος σε ένα ευρωπαϊκό τελικό.

Για όσους πιστεύουν στα σημάδια της Τύχης, οι οιωνοί μοιάζει να είναι με το μέρος των Άγγλων. Αγωνίζονται στην ίδια πόλη και στο ίδιο, το δικό τους, γήπεδο (έστω και στη νέα του έκδοση) όπου κατέκτησαν το μοναδικό μεγάλο τρόπαιο της μακράς ιστορίας τους, το Μουντιάλ του 1966. Όπως τότε, έτσι και τώρα, σε νοκ άουτ ματς, λύγισαν τους Γερμανούς. Και για άλλη μια φορά ευνοηθήκαν από μια διαιτητική απόφαση σε μια -το λιγότερο- αμφισβητούμενη φάση. Σαν το γκολ-“φάντασμα” του Τζεφ Χαρστ στον τελικό του 1966. Ακόμα και το πρώτο αυτογκόλ αντιπάλων σε Euro πανηγύρισαν.Τι άλλο πρέπει να γίνει πια;

Οι Ιταλοί θέλουν και αυτοί ένα δεύτερο ευρωπαϊκό τρόπαιο, μετά το Κύπελλο Εθνών που ήρθε δύο χρόνια μετά τον θρίαμβο των Άγγλων, το 1968.

Η ιστορία μας χρώσταγε έναν τελικό ανάμεσα στην Αγγλία και την Ιταλία. Ήρθε η ώρα να τον απολαύσουμε.

[5]

ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΑΠΟ ΤΑ ΔΕΞΙΑ

Η μοναδική αλλαγή που έκανε ο Σάουθγκεϊτ σε σχέση με τον προημιτελικό κόντρα την Ουκρανία ήταν η επιλογή του Μπουκάγιο Σάκα αντί του Τζέιντον Σάντσο. Ο, ούτε 20 ετών, winger της Άρσεναλ πλαγιοκόπησε επανειλημμένα την αριστερή πλευρά των Δανών και έβγαλε τη σέντρα-«φαρμάκι» που οδήγησε στο αυτογκόλ του Κιάερ. Παρ’ ότι ο Σάκα είχε πολύ καλή παρουσία, όμως, ο Σάουθγκεϊτ τον άλλαξε πριν συμπληρωθούν 70 λεπτά με τον Γκρίλις και πέρασε τον πάντα δραστήριο Στέρλινγκ δεξιά. Ο φορ της Σίτι ήταν αυτός που του χάρισε τη νίκη με τη βιρτουόζικη ενέργειά του που απέφερε το πέναλτι. Γενικότερα, σε όλο το Euro, ο εκλέκτορας της Αγγλίας έδειξε να ποντάρει στη δεξιά του πλευρά και ήθελε σε κάθε ματς έχει φρέσκα πόδια, για αυτό κι άλλαζε συνεχώς την επιλογή του στη συγκεκριμένη θέση.

ΤΕΛΟΣ ΣΤΟ ΣΕΡΙ

Ο Τζόρνταν Πίκφορντ, παρά τις γκελίτσες του, την είχε βγάλει «καθαρή» μέχρι τον ημιτελικό, κρατώντας το μηδέν σε όλο το Euro – ένα μοναδικό ρεκόρ. Μέχρι που νικήθηκε από την εξαιρετική εκτέλεση του Ντάμσγκαρντ. Ένα χτύπημα που θύμισε έντονα στους παλαιότερους το περίφημο φάουλ του Ντέιβιντ Μπέκαμ σε βάρος της Εθνικής μας το 2001, όταν ισοφάρισε το ματς σε 2-2 και έστειλε την Αγγλία ως πρώτη στα γήπεδα της Ιαπωνίας και της Νότιας Κορέας για το Μουντιάλ του 2002.

ΧΩΡΙΣ ΡΙΣΚΟ

Οι Δανοί δεν παρασύρθηκαν από την εξαιρετική τους πορεία στο Euro και την πολύ καλή φυσική κατάσταση που διαθέτουν και δεν πίεσαν, παρά μόνο σποραδικά, τους Άγγλους ψηλά, προφανώς για να βγάλουν όλο το παιχνίδι με οξυγόνο στα πνευμόνια τους. Όποτε έκλεβαν την μπάλα, όμως, κυνηγούσαν τη γρήγορη αντεπίθεση, βγάζοντας τουλάχιστον πέντε ποδοσφαιριστές στην κόντρα. Εξ ου και η τριπλή αλλαγή στο 67’, όταν ο Χιούλμαντ έβγαλε ταυτόχρονα παίκτες της μεσαίας γραμμής και επιθετικό – άρα αυτούς που έτρεξαν περισσότερο. Όσο περνούσε η ώρα, όμως, τόσο πιο πολύ ταμπουρωνόντουσαν στην άμυνα, για να νικηθούν από ένα πέναλτι που σηκωνει αρκετή συζήτηση.

ΤΟ ‘ΧΕΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ

Δεν περιμέναμε αυτό το ματς για να διαπιστώσουμε την κλάση του Κάσπερ Σμάιχελ. Για πρώτη φορά όμως έπαιξε με την εθνική του ομάδα σε ένα παιχνίδι με τόσο μεγάλη πίεση και είχε την ευκαιρία να δείξει την τεράστια του κλάση σε όλον τον πλανήτη. Σε ένα Euro που έχουν αποθεωθεί πολλοί τερματοφύλακες, αλλά όχι η αφεντιά του, μολονότι ήταν πάντα σταθερός, δικαιούνταν κι αυτός μια στιγμή δόξας. Πραγματικός ογκόλιθος κάτω από τα δοκάρια νικήθηκε μόνο με αυτογκόλ και με ριμπάουντ από πέναλτι που απέκρουσε ο ίδιος.

Ο ΠΕΡΙΕΡΓΟΣ ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΚΕΪΝ

Ο αρχηγός της Αγγλίας έβγαλε την πάσα που οδήγησε στο 1-1 και γενικά έψαχνε την κάθετη για τους συμπαίκτες του, έχοντας ένα ρόλο κρυφού δεκαριού, επιλογή που μάλλον είχε να κάνει με την πολυπρόσωπη άμυνα της Δανίας. Όσο έσφιγγαν τα μετόπισθεν των Δανών, τόσο πιο μικρός γινόταν ο χώρος κίνησης του κορυφαίου Άγγλου σκόρερ, με αποτέλεσμα σταδιακά να έχει όλο και μικρότερη συμμετοχή στο παιχνίδι. “Μίλησε”, βέβαια, στο τέλος, παρ’ όλο που νικήθηκε από τον Σμάιχελ στην εκτέλεση πέναλτι.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News