EURO 2020 FINAL: Η ανάλυση του τελικού, η πίεση των Ιταλών και ο «χαμαιλέοντας»

ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΑΒΡΑΜΙΔΗΣ
Η πίεση των Ιταλών και η παράμετρος Χάρι Κέιν

To ότι ο… αγαπητός διευθυντής του sportday.gr Αλέξανδρος Σόμογλου, θα το πω όσο πιο κομψά μπορώ, δεν στέκει και πολύ καλά, τελικά δεν το είπα και τόσο κομψά, το είχα αντιληφθεί εδώ και καιρό! Το μέχρι που μπορούσε να τον οδηγήσει η, επαγγελματική, διαστροφή του ομολογώ ότι δεν το φανταζόμουν! Δε μας «έφτανε» λοιπόν το καθημερινό podcast, να ‘μαστε παρέα με τον Σωτήρη Κωσταβάρα τον οποίο, θα το πω μία φορά και θα προσποιηθούμε κι εσείς κι εγώ ότι δεν το ‘πα, βαθύτατα εκτιμώ και για τις ποδοσφαιρικές του αναλύσεις, να… συν-γράφουμε και να συνυπογράφουμε και εβδομαδιαίο άρθρο! Κι επειδή το πεπρωμένο, destiny ή destino, διαλέγετε και παίρνετε, φυγείν αδύνατον, είναι ο τελικός του ΕURO 2020 μεταξύ Ιταλίας και Αγγλίας το πρώτο παιχνίδι που θα μας απασχολήσει!

ΠΙΕΣΗ ΨΗΛΑ 

Το λένε οι αριθμοί, το λένε, ή καλύτερα, το «διαβάζουν» από την πρώτη στιγμή του τουρνουά τα ίδια μας τα μάτια, η «Σκουάντρα Ατζούρα» είναι μακράν η ομάδα που στηρίζει περισσότερο από κάθε άλλη το παιχνίδι της στο ασφυκτικό πρέσινγκ στο επιθετικό της τρίτο, βραχυκυκλώνει το build up του αντιπάλου, κλέβει μπάλες και όχι μόνο, φτάνει δι’ αυτής ακριβώς της οδού σε τελικές προσπάθειες! Κόντρα στην Ισπανία η αλήθεια είναι ότι η μέθοδος αυτή δεν ήταν και τόσο λειτουργική και αυτό γιατί τη στιγμή της δυσκολίας οι Ισπανοί είχαν την πολυτέλεια να «ακουμπήσουν», ακόμη και με… πρόχειρες, δύσκολα διαχειρίσιμες από τον αποδέκτη, πάσες κυρίως στους προικισμένους τεχνικά Πέδρι και Όλμο που με την ποιότητά τους μπορούσαν, και με μία επαφή ακόμη, και το λάθος να αποφύγουν και το παιχνίδι να προωθήσουν! Ράις και Φίλιπς είναι εξαιρετικοί σε πολλά κομμάτια του παιχνιδιού, σε αυτό όχι, θα είναι ένα ζήτημα το πώς τα «Τρία Λιοντάρια» θα καταφέρουν να… βγουν στο ξέφωτο!

Η…ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ

Με θρησκευτική ευλάβεια, συνεχώς και αδιαλείπτως, από την πρεμιέρα μέχρι και απόψε, μην έχετε καμία αμφιβολία, με 4-3-3 πορεύτηκε ο Μαντσίνι, αρχικά το τρίο ήταν Ζορζίνιο, Μπαρέλα, Λοκατέλι, στη συνέχεια τη θέση του μέσου της Σασουόλο πήρε ο… λαμπερός Βεράτι, με τη δεύτερη εκδοχή φαντάζομαι θα παίξει η Ιταλία! Σε αυτή της τη version είναι μια μεσαία γραμμή που βασίζεται περισσότερο στο positioning παρά στην κίνηση προς την αντίπαλη περιοχή που έδινε ο «Λόκα», ακόμη μεγαλύτερο το πρόβλημα για το ζευγάρι των Άγγλων χαφ, θα χρειαστούν πολλές βοήθειες από τον Μάουντ που πιθανότατα θα βρίσκεται, θεωρητικά, στην πλάτη του Κέιν! Δεν αποκλείω, το έκανε και κόντρα στους Γερμανούς, ο Σάουθγκεϊτ να αλλάξει τη διάταξη, με τρεις στόπερ μπορεί να βοηθήσει την ανάπτυξη από τα μετόπισθεν, με τρεις μέσους, για 3-5-2 η κουβέντα, θα ματσάρει και αριθμητικά τον αντίπαλο!

O ΚΡΙΣΙΜΟΣ ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΚΕΪΝ

Το είδαμε καθ’όλη τη διάρκεια της σεζόν, μας έλειψε στα πρώτα παιχνίδια των Άγγλων στο τουρνουά, εμφανίστηκε στα δύο τελυταία, στο περιβόητο δημιουργικό κομμάτι του παιχνιδιού του Χάρι Κέιν αναφέρομαι! Περισσότερο από ποτέ άλλοτε στην καριέρα του ο, μέχρι νεοτέρας, επιθετικός της Τότεναμ βγήκε το 20/21 από την περιοχή, ας όψεται ο Μουρίνιο, φρόντισε όχι μόνο να απειλήσει αλλά και να…ταΐσει τους συμπαίκτες του, αυτού του είδους τη δημιουργία θα πρέπει να προσπαθήσει αρκετά για να την αντιμετωπίσει η Ιταλία! Βλέπετε, κανένας από τους τρεις της μεσαίας γραμμής δεν έχει το κορμί για να ματσάρει το 9άρι των Άγγλων σε αυτές τις περιπτώσεις, θα τον ακολουθήσει αναγκαστικά το ένα, ο Κιελίνι πιθανότατα, απ΄τα στόπερ, εδώ καλούνται οι ακραίοι Ντι Λορέντσο και Έμερσον να ακολουθήσουν κατά πόδας τους ακραίους της οικοδέσποινας που θα κινηθούν στην… τσέπη, έτσι το λένε οι Άγγλοι το κενό, που θα αφήσει πίσω του, δηλαδή μπροστά,  ο αρχηγός!

Αυτά τα ολίγα για αρχή, ομολογώ ότι με την… Σωτήριο ασφαλιστική δικλείδα αισθάνομαι απολύτως ήρεμος, οι όποιες απορίες σας θα απαντηθούν χωρίς καμιά αμφιβολία! Εδώ θα είμαστε και κάθε εβδομάδα θα τα λέμε, θα έγραφα και θα… την λέμε ο ένας στον άλλο μέσα στο ίδιο το κοινό μας κείμενο αλλά περιμένω να διαβάσω τον… απέναντι, τον συγκάτοικο εννοώ, και μετά θα αποφασίσω! Καλή μας αρχή λοιπόν και… till next time!

Ένας τελικός είναι σχεδόν πάντα μια τελείως διαφορετική ιστορία σε σχέση με οποιοδήποτε άλλο παιχνίδι στη διάρκεια ενός τουρνουά, ακόμα κι αν η διαφορά δυναμικότητας αναμέσα στους δύο αντιπάλους είναι εμφανής. Αντιλαμβάνεται λοιπόν εύκολα κανείς πόσο οριακή είναι η κατάσταση στο παιχνίδι ανάμεσα στην Αγγλία και την Ιταλία, όπου η απόσταση μεταξύ των δύο ομάδων δεν είναι μεγάλη και πιστεύω πως οι λεπτομέρειες θα γείρουν τελικά την πλάστιγκα προς τη μία ή την άλλη πλευρά.

 

ΣΩΤΗΡΗΣ ΚΩΣΤΑΒΑΡΑΣ
Η λεπτομέρεια «Γουέμπλεϊ» και ο… χαμαιλέοντας 

Ναι, πράγματι, 60.000 κόσμος που θα κραυγάζει με όλη τη δύναμη της ψυχής του για να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα, μπορεί να σπρώξει μία ομάδα προς τη νίκη. Πρόσφατα παραδείγματα; Αρκετά! Ένα απ’ αυτά;  Ήταν Μάιος του 2019 όταν η Λίβερπουλ, με σημαντικές απουσίες μάλιστα, κατάφερνε μια επική αντροπή δεδομένων, συντρίβοντας την Μπαρσελόνα με 4-0, αφήνοντας στη λήθη την ήττα της με 3-0 στο πρώτο ματς και παίρνοντας το ειστήριο για τον τελικό του Champions League. Θα τα κατάφερνε μακριά από το «καυτό» εκείνη τη βραδιά «Άνφιλντ»; Πιθανότατα όχι.

Το «Γουέμπλεϊ» έχει αποδειχθεί πραγματική έδρα για την Αγγλία με 13 νίκες σε 15 ματς, αλλά σε μία τέτοια ιστορική στιγμή για το ποδόσφαιρο της χώρας, που θέλει να ξορκίσει τα φαντάσματα του από τον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου το 1966 και μετά, κατακτώντας επιτέλους ένα τρόπαιο, μπορεί να αποδειχθεί καταστροφή. Μία ακόμα αποτυχία και μάλιστα εντός συνόρων, της χώρας με το πιο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα στην Ευρώπη εδώ και χρόνια, θα προκαλέσει τεράστια εσωστρέφεια και θα γυρίσει την εθνική ομάδα πολλά χρόνια πίσω. Η πίεση είναι τεράστια με δεδομένο ότι η Αγγλία λογιζόταν στα φαβορί πριν από την έναρξη των αγώνων και είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν μπορούν να την αντέξουν ο σχετικά άπειρος, Γκάρεθ Σάουθγκεϊτ και οι νεαροί, ως επί τω πλείστον, ποδοσφαιρστές του.

Η ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ «ΧΑΜΑΙΛΕΟΝΤΑ»!

Και οι δύο ομάδες λειτουργούν μέχρι τώρα με χαρακτηριστικά της συγκεκριμένης σαύρας στο τουρνουά. Προσαρμόζουν το παιχνίδι τους με βάση τις ανάγκες κάθε αγώνα ξεχωριστά και το κάνουν καλά. Η Αγγλία, εκτός από πρόσωπα στην ενδεκάδα, άλλαξε μέχρι και διάταξη προκειμένου να αναχαιτίσει τον Τζόσουα Κίμιχ και τον Ρόμπιν Γκόζενς, τους δύο πλάγιους μπακ-χαφ της Γερμανίας δηλαδή, παίζοντας με τρεις στόπερ κι αν ο Λεονάρντο Σπινατσόλα ήταν διαθέσιμος, θα έκανε με σχετική σιγουριά το ίδιο τρικ και στον τελικό για να περιορίσει τον κορυφαίο αριστερό οπισθοφύλακα του τουρνουά, που στην πραγματικότητα αγωνιζόταν πιο ψηλά στην πλευρά του ακόμα κι από τον εξτρέμ, Λορέντσο Ινσίνιε!

Η Ιταλία από την πλευρά της, ξεχώρισε για το πρέσινγκ της ψηλά στην αρχή της διοργάνωσης, μέχρι που απολύτως δικαιολογημένα και μετά από την απώλεια του Σπινατσόλα, που «κουβαλούσε» πολύ μπάλα, συμβάλλοντας έως ένα βαθμό στο υψηλό ποσοστό κατοχής, ο Ρομπέρτο Μαντσίνι αποφάσισε να αφήσει χώρους στους Ισπανούς και αλλαγή στο στυλ έγινε τελικά δίχως απώλειες. Κόντρα στην Αγγλία δεν θα μείνει τόσο πίσω, αλλά θα προσπαθήσει να αλλάξει ξανά πρόσωπο, συνδυάζοντας δύο διαφορετικά μεταξύ τους στυλ ψάχννοντας τη σωστή αναλογία. Οι βαρείς Λεονάρντο Μπονούτσι και Τζιόρτζιο Κιελίνι θα έχουν θέματα ανεβαίνοντας πολύ ψηλά κόντρα στους γρήγορους Ραχίμ Στέρλινγκ και Μπουκάγιο Σάκα και δεν θα το ρισκάρουν, αλλά και η δυαντότητα της ιταλικής ομάδας να βρίσκει γκολ μετά από πρέσινγκ στην αντίπαλη περιοχή, δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να αγνοηθεί από τον Μαντσίνι. (… εδω μπορείς να βάλεις το στατιστικό με τα 3 γκολ στην πιεση ψηλα…)

Αυτές τις λίγες ευκαιρίες που θα της παρουσιαστούν με άδειο γήπεδο μπροστά της  θα ψάξει να αξιοποιήσει η Αγγλία με γρήγορη μετάβαση από την άμυνα στην επίθεση και «χτυπώντας» από τα άκρα, όπως συνέβη στο πρώτο γκολ κόντρα στη Δανία, με τον Χάρι Κέιν να βγαίνει μακριά από την περιοχή, λειτουργώντας ως «ψευτοδεκάρι», και βρίσκοντας τον Σάκα στην πλάτη της αντίπαλης άμυνας.

Ο ΑΞΟΝΑΣ

Εκεί θα κριθεί σε ένα μεγάλο βαθμό το παιχνίδι. Η καλύτερη τριάδα χαφ του Euro, Μάρκο Βεράτι, Ζορζίνιο και Νικολό Μπαρέλα κόντρα στους MVP της Αγγλίας στο τουρνουά, Ντέκλαν Ράις και Κάλβιν Φίλιπς συν… έναν ακόμα, μια που σίγουρα θα χρειαστούν βοήθεια στην πιο απαιτητική δουλειά, που έχουν αναλάβει μέχρι τώρα. Ικανότατοι στο ανασταλτικό κομμάτι του παιχνιδιού με πολλά τρεξίματα και δυναμισμό αποτελούν την «ασπίδα» των κεντρικών αμυντικών, αλλά η απουσία τους από το οργανωτικό κομμάτι είναι εμφανής αναγκάζοντας την ομάδα τους να επιτίθεται μονιδιάστατα από τα άκρα, απ’ όπου πάντως έχει προέλθει σχεδόν το 1/3 των γκολ των ομάδων σε ολόκληρη την διοργάνωση! Η επιτυχία της πατέντας που θα σκαρφιστεί ο Σάουθγκεϊτ για να αποφύγει το 2v3 στο κέντρο μπορεί να φέρει Κύπελλο!

Συμπέρασμα:

Δεν θα είναι εύκολο ματς για καμία από τις δύο ομάδες. Άλλωστε και τα στατιστικά τους δεν διαφέρουν πολύ. Αν κρίνει κανείς από την εικόνα και μόνο, η Ιταλία έχει προβάδισμα και πιο έμπειρο πάγκο για να διαχειριστεί καταστάσεις την ώρα του αγώνα. Από την άλλη, σ’ ένα κλειστό ματς, όπως το περιμένω, οι στατικές φάσεις μπορεί να παίξουν σημαντικό ρόλο και η Αγγλία στον αέρα υπερτερεί κυρίως χάρη στην παρουσία του Χάρι Μαγκουάιρ. Football’s coming to Rome λοιπόν… probably!

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News