Super League: Μαραντόνα, «κάτσο», φιάσκο! Κάθε Ιταλός προπονητής στην Ελλάδα και ένα… ανέκδοτο!

Στο άκουσμα της διαπραγμάτευσης της ΑΕΚ με την Εουσέμπιο ντι Φραντσέσκο ένα ρίγος διαπέρασε όλους τους… ιταλοκαμένους (προπονητικά) εδώ και δεκαετίες ελληνικούς συλλόγους.

Τεράστιος παίκτης ο Ιταλός στα νιάτα, όπως ως πολύ μεγάλα ονόματα ήλθαν στην Ελλάδα και σχεδόν μια ντουζίνα συμπατριώτες του ως σωτήρες για να ανεβάσουν ψηλά το ποδόσφαιρό μας. Στην πράξη, όμως, η προσφορά τους περιορίστηκε σε μερικές επικές στιγμές και αποτελέσματα που πήγαν το ποδόσφαιρό μας μάλλον πίσω αντί για εμπρός.

Ο πρώτος Ιταλός που ήρθε στη χώρα μας, ο πρώην ομοσπονδιακός Ρίνο Μαρτίνι ήταν μάλλον επιτυχημένος (2^ος με την ΑΕΚ το 1957-58) και ο Μπρούνο Βάλε που ακολούθησε το 1958 κατέκτησε ένα πρωτάθλημα και ένα κύπελλο με τον Ολυμπιακό. Τη δεύτερη σεζόν δεν την ολοκλήρωσε στους «ερυθρόλευκους» αφού αντικαταστάθηκε στη διακοπή του πρωταθλήματος τον Απρίλιο από τον Γιουγκοσλάβο Τζίνα Σιμονόφσκι, που είχε ξεχωρίσει με τις τακτικές του στον Απόλλωνα.

Α casa di Grecia

Τη δεκαετία του ’60 το μελαγχολικό Α casa d’ irene του Νίκο Φιντένκο ήταν must στη δισκοθήκη των Ελλήνων. Την ίδια περίοδο από τη γείτονα χώρα μαζί με τις πλάκες των 45 στροφών από τη γείτονα χώρα ήρθε και ένας σημαντικός αριθμός προπονητών για να εξελίξουν το ελληνικό ποδόσφαιρο.

Πρώτος έπιασε Πειραιά ο Ετόρε Τρεβιζάν. Ανέλαβε τον Εθνικό την περίοδο 1959-60, στην εισαγωγή της Α’ Εθνικής στα ελληνικά ποδοσφαιρικά δρώμενα. Ήταν μόλις 30 ετών και ήρθε έναν μόλις χρόνο μετά την απόφασή του να εγκαταλείψει το ποδόσφαιρο. Ως σήμερα παραμένει ο νεαρότερος προπονητής στην Α’ Εθνική ή τη Super League.

Ο Εθνικός, ισχυρός εκείνη την εποχή τερμάτισε μόλις 12^ος, η χειρότερη επίδοση στα χρονικά της ομάδας, που καταρρίφθηκε ύστερα από 22 χρόνια. Επανήλθε, αφού παντρεύτηκε στην Ιταλία, τη σεζόν 1961-62 στη Νίκη Βόλου, στην ιστορική πρώτη σεζόν της ομάδας της Νέας Ιωνίας στην Α’ Εθνική, με την οποία κατέλαβε την 11^η θέση και εξασφάλισε τη σωτηρία της. Την ερχόμενη χρονιά πήγε στον Άρη, αλλά η ομάδα της Θεσσαλονίκης παραλίγο να πέσει! Ο Ιταλός παραιτήθηκε το Δεκέμβρη έπειτα από ένα 0-3 από τον ΠΑΟΚ και αντικαταστάθηκε από τον Γιουγκοσλάβο Μπέλα Πάλφι για να σωθεί τελικά στα μπαράζ.

Ο Τρεβιζάν ξαναγύρισε στο Βόλο για λογαριασμό του Ολυμπιακού τη σεζόν 1963-64, διεκδίκησε την άνοδο στην Α’ Εθνική, αλλά έχασε στα μπαράζ από τα Τρίκαλα. Στον Ολυμπιακό Βόλου είχε μια νέα ευκαιρία το 1974, αλλά δεν άντεξε παραπάνω από δύο μήνες.

Ένα πολύ σύντομο πέρασμα έξι μόλις αγώνων είχε από τον Εθνικό ο Μάριο Μαλατέστα τη σεζόν 1964-65. Έπειτα από τρία χρόνια ανέλαβε το Αιγάλεω ο Λουίτζι Τζουλιάνο (καμία σχέση με τον διάσημο μαφιόζο). Το Σίτι σώθηκε άνετα τερματίζοντας στην 11^η θέση.

Στα 56 χρόνια του ήρθε το 1967 στη Βέροια ο Τζοβάνι Βαρλιέν, πέντε φορές πρωταθλητής Ιταλίας με τη Γιουβέντους. Ως παίκτης, γιατί ως προπονητής δεν κατάφερε τίποτα το ιδιαίτερο στην καριέρα του. Με τη Βασίλισσα του Βορρά πήρε την τιμητική 10^η θέση στην Α’ Εθνική.

Ο Πεζάολα της εξάρας και της τεσσάρας

Ο Εθνικός έφερε το 1976 τον παλιό Ιταλό διεθνή επιθετικό Άμος Μαριάνι. Οι Πειραιώτες, εκείνη την εποχή είχαν εξαιρετική ομάδα, αλλά μετά την τέταρτη θέση του 1975, προερχόντουσαν από την 7^ηθέση τη σεζόν 1975-76. Με τον Ιταλό ο Εθνικός υποχώρησε κι άλλο, στην 8^η και αποχώρησε για να προσληφθεί από την Καβάλα. Η μακεδονική ομάδα σώθηκε οριακά (13^η) και ο Μαριάνι γύρισε στην Ιταλία. Επέστρεψε το 1979 στην Κόρινθο, αλλά έμεινε στον πάγκο της για ένα μόλις παιχνίδι.

Στο πρώτο επαγγελματικό πρωτάθλημα κάθισε στον πάγκο του Παναθηναϊκού ο διάσημος τότε Ιταλό-αργεντινός (ο πατέρας του είχε μεταναστεύσει στην Αργεντινή), Μπρούνο Πεζάολα, πρωταθλητής Ιταλίας με τη Φιορεντίνα και κυπελλούχος δύο φορές. Υπέγραψε στο Τριφύλλι τη 10^ηαγωνιστική του πρωταθλήματος διαδεχόμενος τον Λάκη Πετρόπουλο. Στα πρώτα του παιχνίδι, ο Παναθηναϊκός έχασε με 6-0 από τον Ηρακλή και με 4-1 από τον ΠΑΣ Γιάννινα, αλλά νίκησε τον Ολυμπιακό στη Λεωφόρο και έμεινε αήττητος επί 17 παιχνίδια. Ωστόσο, έχασε την προτελευταία αγωνιστική στο Φάληρο από τον αιώνιο αντίπαλο και μαζί τον τίτλο και απομακρύνθηκε.

Η καμπαρτίνα του Μπιγκόν και τα γαλλικά του Ζάχοβιτς και του Μαλεζάνι

Ύστερα από 20 χρόνια, το 1999 ήρθε στην Ελλάδα ο πρωταθλητής Ιταλίας με τη Νάπολι του Μαραντόνα, Αλμπέρτο Μπιγκόν, γνωστός και για τις καμπαρτίνες του. Άντεξε 20 ματς και παρ’ ότι ήταν στην πρώτη θέση το έντονο επεισόδιο που είχε στο 2-2 με τον Παναθηναϊκό με τον έναν εκ των δύο σταρ της ομάδας, Ζλάτκο Ζάχοβιτς και το γεγονός ότι δεν εξασφάλισε τον τίτλο, οδήγησαν τον Ιταλό στην έξοδο.

Ο ιδιόρρυθμος Βιτσέντζο Γκουερίνι έμεινε για μόλις 4 παιχνίδι στον πάγκο της πολύ προβληματικής τη σεζόν 2002-03 Παναχαϊκή, που έπεσε στη Β’ κατηγορία κερδίζοντας μόλις 9 πόντους σε 30 αγωνιστικές.

Τo Φεβρουάριο του 2005 ήρθε στον Παναθηναϊκό, ο νικητής του Κυπέλλου UEFA με την Πάρμα, αλλά ανενεργός εκείνη την περίοδο, Αλμπέρτο Μαλεζάνι. Έφτασε μόλις έναν πόντο μακριά από τον τίτλο, αλλά την επόμενη σεζόν απέτυχε στο Champions League και στο πρωτάθλημα η μία γκέλα διαδεχόταν την άλλη. Μετά την εντός έδρας ισοπαλία με τον Ηρακλή ακολούθησε η περίφημη συνέντευξη Τύπου, όπου έβρισε χυδαία τους δημοσιογράφους. Ο ΠΑΟ, τελικά, τερμάτισε 3^ος και ο Μαλεζάνι γύρισε στην Ιταλία.

Οι παραιτήσεις του Γκατούζο και το φιάσκο Στραματσόνι

Λίγο μετά τα Χριστούγεννα του 2008, ο Αχιλλέας Μπέος έφερε στο Βόλο, τον έμπειρο Τζουζέπε Ματεράτσι, πατέρα του παγκόσμιου πρωταθλητή Μάρκο. Τον κράτησε για 9 παιχνίδια, αφού έφερε στην ομάδα μόλις 8 πόντους.

Το 2014 ο ΟΦΗ έδωσε την ευκαιρία στον σχετικά άπειρο παλιό σταρ της Μίλαν, Τζενάρο Γκατούζο να δουλέψει στην Ελλάδα. Ο Όμιλος είχε τραγική πορεία και ύστερα από το 2-3 με τον Αστέρα, ο Ιταλός παραιτήθηκε στο έβδομο παιχνίδι του. Ανακάλεσε μετά την πίεση των οπαδών, για να παραιτηθεί χωρίς ανάκληση το Δεκέμβρη έπειτα από 15 παιχνίδια στον πάγκο του ΟΦΗ, που στο τέλος της σεζόν υποβιβάστηκε.

Αν και ο Μαλεζάνι δεν κατέκτησε τίποτα, ο Παναθηναϊκός έφερε το Νοέμβρη του 2015 κι άλλον Ιταλό, τον Αντρέα Στραματσόνι. Ξεκίνησε με ήττα από τον Ηρακλή, αποκλείστηκε στο Κύπελλο και ο ΠΑΟ τερμάτισε τρίτος. Ξεκίνησε και την επόμενη σεζόν, αλλά με 15 πόντους σε 9 αγώνες και αποκλεισμό από τον ΟΦΗ της Β’ Εθνικής στο Κύπελλο, απολύθηκε το Δεκέμβρη του 2016. Έκανε 19 μεταγραφές κατά την παρουσία του, υποσχέθηκε πολλά, έκανε ελάχιστα και άφησε πίσω του συντρίμμια.

Ο Τζουζέπε Σανίνο άντεξε 9 ματς στο Λεβαδειακό το 2018. Απολύθηκε έπειτα από ένα 0-0 με τον Απόλλωνα. Οι Βοιωτοί υποβιβάστηκαν εκείνη τη σεζόν (όπως και ο Απόλλωνας).

Ο χωρίς καριέρα Καρέρα και τα φύγε-έλα Φέστα

Την ίδια χρονιά ήρθε και ο παλιός παίκτης Ίντερ, Τζανλούκα Φέστα στη Λάρισα. Κατάφερε να τη σώσει, αλλά διαφώνησε με τον ιδιοκτήτη (…) και αποχώρησε. Επέστρεψε στους βυσσινί το Γενάρη του 2021, αλλά αυτή τη φορά δεν τα κατάφερε. Πέρυσι το καλοκαίρι υπέγραψε στον Απόλλωνα, απολύθηκε, επέστρεψε, απολύθηκε και ανέλαβε τη Λαμία! Η ομάδα της Ριζούπολης και της Φθιώτιδας είναι οι δύο που παλεύουν να σωθούν…

Το Δεκέμβρη του 2019 η ΑΕΚ έδωσε τα κλειδιά στον μαθητευόμενο μάγο Μάσιμο Καρέρα. Τερμάτισε 3^η τη σεζόν, ξεκίνησε καταστροφικά την επόμενη και τρεις μέρες πριν από τα Χριστούγεννα αποχαιρέτησε έχοντας συνολικά 27 νίκες σε 50 αγώνες. Με τις εμφανίσεις της ομάδας, ο Καρέρα έβγαλε από τα ρούχα του τον Δημήτρη Μελισσανίδη, ξεσήκωσε εναντίον του τους οπαδούς και έφυγε χωρίς να στεναχωρηθεί κανείς με την αποχώρησή του.

Το «θαύμα» Ρανιέρι

Μια κατηγορία μόνος του ο μετέπειτα πρωταθλητής Αγγλίας με τη Λέστερ, Κλαούντιο Ρανιέρι. Πήρε την Εθνική που έφτασε μια ανάσα από τα προημιτελικά του Μουντιάλ και έχασε εντός έδρας από τα νησία Φερόε και από όποια άλλη ομάδα αντιμετώπισε. Τα λόγια είναι περιττά…

Από ελληνικές ομάδες πέρασαν χωρίς όμως να κοουτσάρουν σε επίσημο παιχνίδι ο Μάριο Μπερέτα από τον ΠΑΟΚ και ο Βάλτερ Τζένγκα από το Αιγάλεω.