ΑΕΚ: Η μέρα που «έκλαψε ο Θεός» για το αντίο του Στέλιου Μανωλά

Η στιγμή είναι από εκείνες που μένουν ανεξίτηλα χαραγμένες στις μνήμες όσων τις βιώνουν. Για την ΑΕΚ, ο Στέλιος Μανωλάς υπήρξε κάτι ξεχωριστό.

Μια σημαία, που δεν κατέβηκε ποτέ από τον ιστό της. Μια μορφή που έχει υπηρετήσει το σύλλογο από όλα τα πόστα. Ενας επίγειος ποδοσφαιρικός Θεός, που όταν αποφάσισε να κλείσει την ποδοσφαιρική καριέρα του – μια μέρα σαν σήμερα του 1998 – φαινόταν σα να κλαίει μαζί του και ο Θεός.

Αν και συνήθως στα μέσα Μαΐου οι θερμοκρασίες είναι υψηλές, εκείνο το απόγευμα στη Νέα Φιλαδέλφεια υπήρχαν σύννεφα. Μια μουντή, βαριά ατμόσφαιρα, που προανήγγειλε μια μεγάλη απώλεια. Γιατί, η αποχώρηση του Μανωλά από την ΑΕΚ υπήρξε ένας τεράστιος και δυσαναπλήρωτος αποχωρισμός. Εκεί, κόντρα στην Ξάνθη, το παιχνίδι διακόπηκε. Με τους δύο γιους του στα χέρια, τον Νικόλα και τον Κωνσταντίνο, ο Στέλιος υποκλίθηκε για τελευταία φορά στο κοινό της ΑΕΚ, που αποθέωσε το μεγάλο αρχηγό.

Μια μυθική καριέρα

Ο Μανωλάς υπήρξε ξεχωριστή μορφή για την ΑΕΚ. Ηταν πάντα ο μεγάλος αρχηγός της Ενωσης, φορώντας τα «κιτρινόμαυρα» σε όλη την ποδοσφαιρική του καριέρα. Εκανε ντεμπούτο στις 3/2/1980 στο ματς κόντρα στην Καστοριά και στη σπουδαία πορεία που διένυσε με 448 συμμετοχές, κατέκτησε τέσσερα πρωταθλήματα, τρία κύπελλα, ένα Λιγκ καπ και δύο Σούπερ καπ, ενώ φόρεσε τη φανέλα με το εθνόσημο στο στήθος για 71 αγώνες, πετυχαίνοντας εφτά γκολ.

Στην ΑΕΚ βρέθηκε από τα 15 του χρόνια όταν το 1976 ένας οπαδός της ομάδας, ο Καρούσης, τον είδε στις αλάνες και εντυπωσιάστηκε από τις ικανότητές του και τον πρότεινε στους υπεύθυνους της ομάδας. Φάνηκε πως στόχευσε καλά, καθώς διέκρινε σε ένα αμούστακο παιδί, εκείνον που έμελλε στο πέρασμα των χρόνων να μετατραπεί στον κορυφαίο αμυντικό που ανέδειξε το ελληνικό ποδόσφαιρο. Πάντα και μόνο με τη φανέλα της ΑΕΚ, έγινε ο πρώτος που έκανε παιδιά να ονειρεύονται και πως θα γίνουν αμυντικοί με το μυθικό «4» στην πλάτη.

H πιο χρυσή γενιά της ΑΕΚ

Ανήκε σε μια γενιά της ΑΕΚ, την πιο χρυσή, που αναδείχθηκε μέσα από τα τμήματα υποδομής του συλλόγου και την προσπάθεια που είχε δημιουργήσει ο τεράστιος Φράντισεκ Φάντροκ. Μια τρομερή ομάδα που είχε σαρώσει στις μικρές ηλικιακά κατηγορίες, έχοντας μεταξύ άλλων συμπαίκτες όπως οι Οικονομόπουλος, Στυλιανόπουλος, Βλάχος, Γεωργαμλής. Μόνο τυχαίο δεν είναι, πως ακόμα και στις μέρες μας, διέπονται από δεσμούς αδερφικής αγάπης.

Καθιερώθηκε στην ΑΕΚ από τον Μίλτο Παπαποστόλου. Τα πρώτα χρόνια αγωνίστηκε κάποιες φορές ως ακραίος μπακ, αλλά έγινε γρήγορα φανερό πως του ταίριαζε να είναι στο κέντρο, ηγέτης όλης της αμυντικής γραμμής. Εκανε σπουδαία καριέρα και με τη φανέλα της Εθνικής ομάδας, με την οποία έκανε πρεμιέρα το 1983 και έπαιξε σε 71 αγώνες, συμπεριλαμβανομένης και της συμμετοχής στο Παγκόσμιο Κύπελλο των ΗΠΑ.

Μετά το τέλος της καριέρας, δεν απομακρύνθηκε ουσιαστικά ποτέ από την ΑΕΚ. Ανέλαβε ρόλο τεχνικού διευθυντή το 2008, με προπονητή τον Ντούσαν Μπάγεβιτς, στο αδιέξοδο που είχε έρθει η πολυμετοχικότητα έπειτα από την παραίτηση του Ντέμη Νικολαϊδη. Εμεινε για λίγο λόγω διαφωνιών με τη διοίκηση Θανόπουλου. Επέστρεψε το 2014, ως προπονητής της κ19, ανέλαβε σε δύο περιόδους την πρώτη ομάδα και την οδήγησε στην κατάκτηση του κυπέλλου το 2016, το πρώτο μεγάλο σημάδι της νέας εποχής.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News