Ίβιτσα Όσιμ: Όσα έζησα κι όσα διάβασα - Οι καταραμένοι Μάηδες της ζωής του

Μέσα από όσα έζησε και διάβασε ο Κώστας Χαλέμος αποχαιρετά τον Ίβιτσα Όσιμ που έφυγε από τη ζωή την Πρωτομαγιά σε ηλικία 81 ετών.

Μέρα Μαγιού μου μίσεψες…

Και τώρα εσβήστης κι έσβησε
Το φέγγος κι η φωτιά μας

(Γιάννης Ρίτσος)

 

Οι Μάηδες σημάδεψαν τη ζωή του Ίβιτσα Όσιμ. Μέρα Μαγιού γεννήθηκε, στις 6 του 1941 στο Σαράγεβο. Μέρα Μαγιού, την Πρωτομαγιά του 2022, παρέδωσε το πνεύμα στο Γκρατς.

Μέρα Μαγιού, στις 23 του 1992, υπέβαλε, με δάκρυα στα μάτια, την παραίτησή του από προπονητής της εθνικής Γιουγκοσλαβίας, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τον πόλεμο που έπληττε την πατρίδα του τη Βοσνία. «Είναι το μόνο που μπορώ να κάνω για την πόλη μου. Θέλω να θυμάστε ότι είμαι από το Σαράγεβο. Ξέρετε τι συμβαίνει εκεί» είχε πει.

日本??サッカーにたずさわる人は、
Ivica Osimから受けた教えを絶対に忘れない

1990年のワールドカップで優勝してほしかった… https://t.co/NLrP0F1DjL

— CrvenaZvezda (@CrvenaZvezdaJP) May 2, 2022

 

Μάης πάλι ήταν που βίωσε μια άλλη – μικρότερη αυτή- τραγωδία. Στις 18 Μαΐου 2002 επρόκειτο να παντρέψει τον μασέρ της Στουρμ Γκρατς. Για τον σκοπό αυτό μάλιστα είχε ακυρώσει το ταξίδι του στη Νότια Κορέα και την Ιαπωνία για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2002, κάτι που δείχνει τον χαρακτήρα του ανθρώπου. Ο μασέρ όμως σκοτώθηκε σε τροχαίο τέσσερις μέρες πριν την τελετή και ο Όσιμ αντί για το γάμο συμμετείχε στην κηδεία του.

Χτυπήματα της μοίρας δέχθηκε πολλά στη ζωή του ο Όσιμ. Στις 26 Νοεμβρίου 2007, ξύπνησε στην κλινική Γιουέντο του Τόκιο μετά από δεκαήμερο κώμα. Ένα εγκεφαλικό τον έριξε κάτω την ώρα που παρακολουθούσε έναν αγώνα στην τηλεόραση, αλλά δεν τον σκότωσε. Τον άφησε όμως μισοπαράλυτο και με πολλά λειτουργικά προβλήματα με τα οποία πάλευε ως την ύστατη ώρα της ζωής του.

Ο «Σενσέι» με τα χιλιάδες αντίτυπα

Έκτοτε δεν εμφανιζόταν σχεδόν ποτέ δημόσια, στο γήπεδο δεν πήγαινε ακόμη και όταν ο αγώνας ήταν δίχως θεατές λόγω της πανδημίας. Τις σπάνιες φορές που πήγαινε, καθόταν καμπουριασμένος σε μια από τις πίσω σειρές και με το χέρι του έδιωχνε τη κάμερα όταν έκανε να στραφεί προς το μέρος του.

Στο Γκρατς οι φίλαθλοι πίνουνε νερό στο όνομά του. «Κάθε παιχνίδι που ζήσαμε με τον Όσιμ ήταν κάτι περισσότερο από τη νίκη, την ισοπαλία ή την ήττα» δήλωσε ένας από αυτούς. Δεν υπάρχει μέρος από όπου να πέρασε – της Αθήνας συμπεριλαμβανομένης- και να μην άφησε το στίγμα του γιατί ο Όσιμ δεν ήταν απλά ένας προπονητής, ήταν ένας στοχαστής της ζωής, ένας φιλόσοφος.

Στην Ιαπωνία τον αποκαλούν «Σενσέι» που θα πει «δάσκαλος» και τα λόγια του τα έχουν τυπώσει σε βιβλίο που έχει πουλήσει σχεδόν μισό εκατομμύριο αντίτυπα! Ήταν απόλαυση να μιλάς μαζί του και ο υπογράφων είχε αυτή την τιμή την εποχή που δούλευε στον Παναθηναϊκό.

Πριν ξεκινήσει μια κουβέντα μέτραγε πάντα τον συνομιλητή του. Τον εξέταζε με λακωνικές ερωτήσεις. Αν τον έκρινε ρηχό, μπορεί να μιλούσε πολύ αλλά δεν θα έλεγε τίποτα. Αν πάλι τον έβρισκε ενδιαφέροντα, μπορεί να του εμπιστευόταν μερικές από τις μύχειες σκέψεις του.

Ο Όσιμ μπροστά από την εποχή του

Ο Όσιμ ήταν πάντα μπροστά από την εποχή του. Πριν ακόμη το κάνει η ΦΙΦΑ λόγω του κορωνοϊού, είχε μιλήσει για την ανάγκη να υπάρχουν περισσότερες αλλαγές σε ένα παιχνίδι. «Τότε θα μπορούσε να παρέμβει καλύτερα ο προπονητής και το παιχνίδι θα γινόταν πιο συναρπαστικό» είχε πει.
Το σώμα ανάπηρο αλλά το πνεύμα του παρέμενε σπινθηροβόλο.

Αυτοί που τον έζησαν τα τελευταία χρόνια λένε ότι η αρχοντική του εμφάνιση είχε δώσει τη θέση της στην εικόνα ενός καταβεβλημένου γέρου. Ωστόσο, το χάρισμα και η αύρα του ήταν αναλλοίωτα. Ο ορίζοντας του μαθηματικού Όσιμ παρέμενε ευρύς και πάντα συγκεντρωμένος σε ένα ορθογώνιο διαστάσεων 105 Χ 68 μέτρα.

«Κάθε μέρα χωρίς ποδόσφαιρο είναι μια χαμένη μέρα», είχε δηλώσει κάποτε και τασσόταν κατά της εμπορευματοποίσης του ποδοσφαίρου, κατά της δημουργίας της Ευρωπαϊκής Σούπερ Λίγκας. «Το σημερινό ποδόσφαιρο είναι η FIFA και η Ρεάλ Μαδρίτης. Όλα είναι θέμα χρημάτων. Κρίμα» έλεγε.

«Θέλετε να με δείτε με πατερίτσες;»

Για τον Όσιμ η επιτυχία ήταν πάντα κάτι περισσότερο από τον αριθμό των τροπαίων στο ντουλάπι. «Μια ομάδα είναι επιτυχημένη όταν κάνει τη διαφορά στο γήπεδο, όχι λόγω των τροπαίων της» ισχυριζόταν.

Η αγαπημένη του Ζελέσνιτσαρ γιόρτασε πέρσι τα 100 χρόνια της και ο Όσιμ ήταν καλεσμένος να μιλήσει για το χρυσό ιωβηλαίο. Φυσικά δεν περιορίστηκε μόνο στο ποδόσφαιρο.

«Ο κόσμος πιστεύει ότι όλα θα διαρκέσουν. Λοιπόν, η υδρόγειος δεν είναι αιώνια, δεν μπορεί να είναι. Αδειάζει επίσης, και τι θα κάνουμε όταν συμβεί αυτό; αναρωτήθηκε.

Ρωτήθηκε κι αν θα έρθει σύντομα στο Σαράγεβο. Κι απάντησε με το γνωστό του ύφος: «Δεν ξέρω καν τι με κρατάει. Η υγεία μου ή ο εαυτός μου. Θέλετε να με δείτε με πατερίτσες; Ελπίζω όταν γίνω καλύτερα. Έχω πιει τόσα φάρμακα για να θεραπεύσω ολόκληρο το δάσος»

Στο Σαράγεβο θα επιστρέψει την ερχόμενη Κυριακή. Για να αναπαυθεί στην αγαπημένη του γη…

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News