Έγραψε το πρώτο του ρεπορτάζ πάνω στις γραμμές ενός μαθητικού τετραδίου ενώ παρακολουθούσε τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μονάχου την ώρα που τον δονούσε η φωνή του Γιάννη Διακογιάννη. Ήταν η στιγμή που κατάλαβε τι ήθελε να γίνει. Αν τα κατάφερε ή όχι, αφήνει να το κρίνουν οι άλλοι. Ωστόσο, έχοντας στο «παλμαρέ» του έξι εφημερίδες και πέντε βιβλία, θέλοντας και μη, λογίζεται δημοσιογράφος-συγγραφέας. Στα γραπτά του συχνά ταυτίζεται με τον λογοτεχνικό του ήρωα, τον Δον Κιχώτη ο οποίος στις περιπέτειές του αναζητούσε το δίκαιο και κυνηγώντας τα άπιαστά του όνειρα, τραβούσε μπροστά, πάντα μπροστά...