Φάνι Μπλάνκερς-Κουν: Η «Ιπτάμενη Νοικοκυρά» που σάρωσε τα χρυσά μετάλλια

Το 1936, στην πρώτη της συμμετοχή σε Ολυμπιακούς Αγώνες σε ηλικία 18 ετών, η Ολλανδή Φάνι Μπλάνκερς-Κουν δεν είχε καταφέρει να κερδίσει κάποιο μετάλλιο. Κατέλαβε δύο πέμπτες θέσεις, στο ύψος και στη σκυταλοδρομία 4×100, επέστρεψε όμως στην πατρίδα της με ένα πολύτιμο «έπαθλο». Το αυτόγραφο από τον ήρωα της διοργάνωσης, τον Αμερικανό Τζέσε Όουενς.

Το 1948, όταν η ολυμπιακή φλόγα άναψε ξανά στο Λονδίνο, φωτίζοντας την ανθρωπότητα μετά τον όλεθρο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, η Μπλάνκερς-Κουν ήταν πια 30 ετών, παντρεμένη και μητέρα δύο παιδιών. Κανείς δεν πίστευε ότι θα μπορούσε να διακριθεί, αφού η ηλικία της θεωρούνταν απαγορευτική για αθλητισμό.

Ωστόσο, η Ολλανδή αθλήτρια όχι μόνο διακρίθηκε, αλλά ισοφάρισε το μυθικό επίτευγμα του Όουενς στο Βερολίνο. Έγινε έτσι η πρώτη και τελευταία αθλήτρια στίβου που κατέκτησε τέσσερα χρυσά ολυμπιακά μετάλλια στην ίδια διοργάνωση!

Το τελευταίο το κέρδισε σαν σήμερα, στις 7 Αυγούστου 1948. Τις ημέρες που είχαν προηγηθεί, είχε σημειώσει άνετες νίκες στα 100 μ. (με χρόνο 11.9), στα 200 μ. (με ολυμπιακό ρεκόρ 24.4) και στα 80 μ. εμπόδια (επίσης με ολυμπιακό ρεκόρ, 11.2). Και στον τελικό της σκυταλοδρομίας 4×100, η Μπλάνκερς-Κουν ολοκλήρωσε τον άθλο της, στο φινάλε των αγώνων στίβου.

Λίγο έλειψε, βέβαια, να γίνει υπαίτια για να χάσει η ομάδα της την εκκίνηση, μια και άργησε στη βόλτα της για να αγοράσει ένα παλτό κι έφτασε στο «Γουέμπλεϊ» την τελευταία στιγμή. Όμως, ήταν αυτή που ενώ παρέλαβε τρίτη τη σκυτάλη για το τελευταίο κατοστάρι, ανέτρεψε τα δεδομένα και έγραψε Ιστορία. Μια γυναίκα, από εκείνες που μέχρι πριν λίγα χρόνια νωρίτερα ο Πιερ ντε Κουμπερτέν δεν ήθελε να ασχολούνται με τον στίβο, είχε σαρώσει τα χρυσά μετάλλια.

Τη χαρακτήρισαν «Ιπτάμενη Νοικοκυρά» (προσωνύμιο εμπνευσμένο από τον «Ιπτάμενο Ολλανδό»), ενώ ο περισσότερος κόσμος αναφέρεται στην πρώτη μεταπολεμική διοργάνωση ως «Αγώνες της Μπλάνκερς-Κουν», λόγω των εντυπωσιακών κατορθωμάτων της. Κι όλα αυτά, όταν ακόμα και στην πατρίδα της ο Τύπος είχε γράψει ότι «θα ήταν καλύτερα να μείνει σπίτι της και να φροντίζει τα παιδιά της».

Με οκτώ ακόμα μετάλλια (τα πέντε χρυσά) σε Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα και 58 εθνικούς τίτλους, ακόμα και σε άσχετα αγωνίσματα από εκείνα στα οποία είχε διακριθεί το 1948 (όπως η σφαιροβολία), εξελίχθηκε σε μύθο για τον γυναικείο αθλητισμό. Απολύτως δικαιολογημένα, λοιπόν, αναδείχθηκε κορυφαία αθλήτρια του 20ού αιώνα από τη Διεθνή Ομοσπονδία Στίβου, το 1999. Κι ας είχε δηλώσει έκπληκτη κι η ίδια με την επιλογή της.

Γεννημένη πρωταγωνίστρια

Η ηρωίδα μας γεννήθηκε στις 26 Απριλίου 1918 ως Φάνι Κουν. Από την εφηβεία έδειξε την κλίση της στον αθλητισμό, αλλά δυσκολευόταν να βρει το σπορ που της ταίριαζε. Ασχολήθηκε με την κολύμβηση, το τένις, την ενόργανη γυμναστική, την ξιφασκία και το καλλιτεχνικό πατινάζ, προτού καταλήξει στον στίβο, όπου και πάλι δοκίμασε την τύχη της σε διάφορα αγωνίσματα.

Είναι χαρακτηριστικό ότι σημείωσε το πρώτο εθνικό ρεκόρ στα 800 μ., γρήγορα όμως στράφηκε στα σπριντ και στο ύψος. Ο άνθρωπος που εντόπισε το ταλέντο της στις ταχύτητες ήταν ο εθνικός προπονητής της Ολλανδίας, Γιαν Μπλάνκερς, ο οποίος λίγα χρόνια αργότερα έγινε σύζυγός της.

Μετά την «κρυάδα» των Ολυμπιακών Αγώνων του 1936, η Κουν έκανε αισθητή την παρουσία της στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1938 στη Βιέννη. Κατέκτησε δύο χάλκινα μετάλλια στα 100 και στα 200 μ., αγωνίσματα στα οποία κυριαρχούσε η Πολωνή Στανισλάβα Βαλασίεβιτς.

Κανείς δεν θα μάθει ποτέ ποιος θα ήταν ο αριθμός των μεταλλίων που θα είχε κατακτήσει η Ολλανδή αθλήτρια αν δεν είχε μεσολαβήσει ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, που σταμάτησε κάθε αθλητική δραστηριότητα στην πιο παραγωγική για την ίδια ηλικία.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η Κουν δεν ήταν εβραϊκής καταγωγής, παρότι το επώνυμό της (Koen στα ολλανδικά) παραπέμπει σε κάτι τέτοιο. Συνέχισε, λοιπόν, να προπονείται και να μετέχει σε αγώνες στην υπό γερμανική κατοχή Ολλανδία, παρότι το 1942 είχε φέρει στον κόσμο το πρώτο της παιδί.

Τα χρόνια που ακολούθησαν, όμως, οι συνθήκες διαβίωσης έγιναν δύσκολες για τον ολλανδικό λαό. Η ίδια είχε αποκτήσει και δεύτερο παιδί στις αρχές του 1945 και αναγκάστηκε να αποσυρθεί για αρκετούς μήνες από τις προπονήσεις και τους αγώνες. Ευτυχώς, είχε πολύ καιρό μπροστά της μέχρι τους Ολυμπιακούς Αγώνες και στο μεταξύ, κέρδισε τα πρώτα της χρυσά μετάλλια στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1946 στο Όσλο (στα 80 μ. εμπόδια και στα 4×100).

Η Μπλάνκερς-Κουν συνέχισε να αγωνίζεται και μετά τον άθλο του Λονδίνου, τον οποίο παραλίγο να επαναλάβει στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1950 στις Βρυξέλλες. Κέρδισε καθαρά το χρυσό μετάλλιο στα 100 μ., στα 200 μ. και στα 80 μ. εμπόδια, αλλά αρκέστηκε στο ασημένιο στη σκυταλοδρομία 4×100. To 1952 μετείχε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ελσίνκι αλλά απέτυχε να διακριθεί και δεν πήρε μέρος σε άλλη διεθνή διοργάνωση.

Η Μπλάνκερς-Κουν δεν ασχολήθηκε με την προπονητική, αλλά παρέμεινε κοντά στην εθνική ομάδα στίβου της Ολλανδίας, ως αρχηγός των αποστολών στις μεγάλες διοργανώσεις μέχρι και το 1968. Το τέλος της, δυστυχώς, θλιβερό. Προσβλήθηκε από τη νόσο του Αλτσχάιμερ και πέρασε τα τελευταία της χρόνια σε ψυχιατρική κλινική (όντας χήρα από το 1977), μέχρι που άφησε την τελευταία της πνοή στις 25 Ιανουαρίου 2004, σε ηλικία 85 ετών.

Στην κηδεία της παρευρέθηκαν περισσότεροι επίσημοι της IAAF παρά Ολλανδοί φίλαθλοι, αφού με την πάροδο των χρόνων τα κατορθώματά της στο Λονδίνο είχαν ξεχαστεί. Δύο αγάλματά της υπάρχουν για να τη θυμίζουν και στις επόμενες γενιές. Το πρώτο αναγέρθηκε το 1954 στο Ρότερνταμ και το δεύτερο το 2007 στο Χένγκελο.

Άλλα γεγονότα στην Ελλάδα και τον κόσμο στις 7 Αυγούστου

2019: Η ρέκορντμαν συμμετοχών της Εθνικής μπάσκετ γυναικών, Εβίνα Μάλτση (214) ανακοινώνει την απόσυρσή της από την αγωνιστική δράση.

2018: Ο 21χρονος Απόστολος Χρήστου κατακτά το χάλκινο μετάλλιο στα 100 μέτρα ύπτιο του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος της Γλασκώβης με χρόνο 53.72.

2016: Η 20χρονη Άννα Κορακάκη χαρίζει στην Ελλάδα το πρώτο της μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο, καθώς κατακτά την τρίτη θέση στον τελικό του αεροβόλου πιστολιού 10 μέτρων με 177.7 βαθμούς. Πρόκειται για το το πρώτο μετάλιο μετά το 1920 για την ελληνική σκοποβολή.

2008: Πεθαίνει σε ηλικία 77 ετών ο Ισραηλινός προπονητής μπάσκετ, Ραλφ Κλάιν, γνωστός από τα επιτεύγματά του με τη Μακάμπι Τελ Αβίβ.

2004: Η 20χρονη πρωταθλήτρια του τζούντο, Ελένη Ιωάννου, τραυματίζεται σοβαρά ύστερα από πτώση από τον τρίτο όροφο πολυκατοικίας, λίγες ημέρες πριν τη συμμετοχή της στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας. Θα υποκύψει στα τραύματά της στις 24 Αυγούστου.

2002: Δύο χρυσά μετάλλια και ένα χάλκινο πανηγυρίζει η Ελλάδα στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Στίβου του Μονάχου. Νικήτριες αναδεικνύονται η Κατερίνα Θάνου στα 100 μ. με χρόνο 11.10 και η Κατερίνα Βόγγολη στη δισκοβολία με βολή στα 64.31 μ. Στη δισκοβολία κερδίζει το χάλκινο μετάλλιο η Τασούλα Κελεσίδου (63.92 μ.).

1999: Πεθαίνει στη Μάλαγα σε ηλικία 90 ετών ο Σταύρος Φρυγανάς, πρώτος ανεπίσημος πρωταθλητής της Ελλάδας στο σκάκι το 1930.

1998: Η Εθνική Ελλάδας προκρίνεται στους «4» του Μουντομπάσκετ που φιλοξενείται στην Αθήνα, αφού νικά με 69-62 την Ισπανία στον προημιτελικό. Κορυφαίος παίκτης για την ομάδα του Παναγιώτη Γιαννάκη είναι ο Νίκος Οικονόμου, ο οποίος πετυχαίνει 21 πόντους.

1995: Ο Τζόναθαν Έντουαρντς σημειώνει παγκόσμιο ρεκόρ στο τριπλούν με 18.29 μ. και κατακτά με άνεση το χρυσό μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Γκέτεμποργκ. Ο Έντουαρντς είχε γίνει από την πρώτη προσπάθεια ο πρώτος αθλητής του τριπλούν που έσπαγε το φράγμα των 18 μέτρων (18.16 μ.), ενώ λίγες εβδομάδες νωρίτερα είχε καταρρίψει με 17.98 μ. το παγκόσμιο ρεκόρ του Γουίλι Μπανκς, που είχε αντέξει δέκα ολόκληρα χρόνια.

1983: Στην πρώτη αγωνιστική ημέρα του 1ου Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Στίβου στο Ελσίνκι, η Νορβηγίδα Γκρέτε Βάιτζ κερδίζει το χρυσό μετάλλιο στον Μαραθώνιο.

1967: Ο Χρήστος Παπανικολάου καταρρίπτει το πανελλήνιο ρεκόρ στο δέκαθλο με 6.703 βαθμούς.

1960: Ο τελικός Κυπελλου Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός λήγει ισόπαλος 1-1 (Μπέμπης/Παπαεμμανουήλ) με τους φιλάθλους και των δύο ομάδων να γιουχάρουν τους παίκτες υποστηρίζοντας ότι επιδίωκαν την ισοπαλία. Ο επαναληπτικός θα διεξαγόταν στις 11 Σεπτεμβρίου (όπου ο Ολυμπιακός νίκησε 3-0).

1936: Ο Φινλανδός Γκούναρ Χέκερτ κερδίζει το χρυσό μετάλλιο στα 5.000 μ. των Ολυμπιακών Αγώνων του Βερολίνου με νέο ολυμπιακό ρεκόρ (14:22.2). Θα έβρισκε άδοξο τέλος στις αρχές του 1940 στον ρωσοφινλανδικό πόλεμο, όπου μετείχε ως εθελοντής του φινλανδικού στρατού.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News