Φου Μινγκσιά: Παγκόσμια πρωταθλήτρια ετών δώδεκα!

Στις 4 Ιανουαρίου 1991 οι φίλαθλοι που παρακολουθούσαν το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Υγρού Στίβου του Περθ, είδαν ένα μικροκαμωμένο δωδεκάχρονο κορίτσι να κερδίζει το χρυσό μετάλλιο στις καταδύσεις των γυναικών από βατήρα 10 μέτρων.

Ήταν η Φου Μινγκσιά, η αθλήτρια-φαινόμενο από την Κίνα, η οποία έγραψε εκείνη τη μέρα το όνομά της στο βιβλίο των ρεκόρ Γκίνες ως η νεαρότερη παγκόσμια πρωταθλήτρια σε οποιοδήποτε σπορ! Πρόκειται για ένα ρεκόρ που δεν θα καταρριφθεί σίγουρα από άλλη καταδύτρια, μια και εδώ και μερικά χρόνια η διεθνής ομοσπονδία (FINA) έχει θέσει ως όριο τα 14 χρόνια για τη συμμετοχή στις διοργανώσεις ανδρών και γυναικών που διεξάγονται υπό την αιγίδα της.

Η Κινέζα αθλήτρια ήταν 12 ετών και 141 ημερών και είχε ύψος μόλις 1,37 μ. (!) όταν πρώτευσε στον τελικό του Περθ και με 426,51 βαθμούς, αφήνοντας καθαρά δεύτερη τη 16χρονη Σοβιετική, Γελένα Μιρόσινα (402,87) και τρίτη την Αμερικανίδα Γουέντι Γουίλιαμς (400,23). Το πιο σημαντικό, όμως, ήταν ότι δεν αποδείχθηκε… φωτοβολίδα.

Όσο μεγάλωνε και αναπτυσσόταν σωματικά, τόσο πιο δύσκολο γινόταν για τις υπόλοιπες αθλήτριες να τη νικήσουν. Το 1992 στη Βαρκελώνη κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες στα 10 μ. σε ηλικία 13 ετών και 345 ημερών και άφησε πάλι δεύτερη τη Μιρόσινα (η οποία έμελλε να φύγει πρόωρα απ’ τη ζωή το 1995). Δεν έγινε, ωστόσο, η νεότερη ολυμπιονίκης στην ιστορία των καταδύσεων. Η Αμερικανίδα Μάρτζορι Γκέστρινγκ ήταν μικρότερη κατά δεκαοχτώ ολόκληρες μέρες όταν κέρδισε το χρυσό στο τραμπολίνο των 3 μ. το 1936.

Τούτο, όμως, ελάχιστα στενοχώρησε τη Φου, η οποία από το 1995 άρχισε να ειδικεύεται και στις καταδύσεις από τα 3 μ. Η απόλυτη καταξίωσή της ήρθε το 1996, όταν έκανε το νταμπλ στα χρυσά μετάλλια στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ατλάντα, κάτι που δεν είχε καταφέρει καμία καταδύτρια μετά την Ανατολικογερμανίδα Ίνγκριντ Κρέμερ, το 1960 στη Ρώμη.

Τα επιτεύγματά της ήταν ήδη αρκετά για να γράψουν με χρυσά γράμματα το όνομά της στα βιβλία της αθλητικής ιστορίας και ίσως γι’ αυτό να ανακοίνωσε την απόφασή της να αποσυρθεί (προσωρινά, όπως αποδείχθηκε) από τις διεθνείς διοργανώσεις, λίγο καιρό μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1996.

Γρανάζι της μηχανής από τα επτά της χρόνια

Η Φου Μινγκσιά γεννήθηκε στη Γουχάν στις 16 Αυγούστου 1978  και στην τρυφερή ηλικία των πέντε ετών έδειξε ενδιαφέρον για την ενόργανη γυμναστική, σε ένα αθλητικό σχολείο της γενέτειράς της. Δύο χρόνια αργότερα, ωστόσο, οι προπονητές της διέκριναν ότι δεν διέθετε την απαιτούμενη ευλυγισία και της σύστησαν να στραφεί στις καταδύσεις.

Στα επτά της χρόνια η Φου δεν ήξερε κολύμπι, κάτι απολύτως φυσιολογικό για κάθε κορίτσι της ηλικίας της. Έκανε όμως τη μετάβαση στην πισίνα και δεν άργησε να φανερώσει το σπάνιο ταλέντο της. Το 1989 ο διακεκριμένος προπονητής, Γιου Φεν, εντυπωσιάστηκε από τις ικανότητές της και την πήρε στο Πεκίνο, όπου την ενέταξε στη χρηματοδοτούμενη από το κράτος αναπτυξιακή εθνική ομάδα καταδύσεων.

Μέσα από επίπονες προπονήσεις που διαρκούσαν τουλάχιστον πέντε ώρες χωρίς καμία ημέρα ξεκούρασης μες στην εβδομάδα, η Φου εξέλιξε το έμφυτο ταλέντο της και σε ηλικία 10 ετών ήταν ήδη μέλος της εθνικής ομάδας της Κίνας. Το 1990 πέτυχε την πρώτη της μεγάλη διεθνή διάκριση στους Αγώνες Καλής Θέλησης του Σιάτλ, όπου κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στα 10 μ., ενώ τον Μάιο του ίδιου έτους είχε κερδίσει το US Open στο Μπόκα Ρέτον της Φλόριντα.

Ενδεικτικό της νοοτροπίας που της είχε εμφυσήσει η κινέζικη βιομηχανία παραγωγής πρωταθλητών, ήταν οι δηλώσεις που είχε κάνει μετά τη νίκη της στο Σιάτλ, όπως τις διαβάζουμε στους Los Angeles Times. «Νομίζω ότι μπορώ να τα πάω λίγο καλύτερα. Θα προσπαθήσω λίγο περισσότερο την επόμενη φορά».

Μαζί με τον Λουγκάνις και τη ΜακΚόρμικ

Δεν είχε πάει ως άγνωστη, λοιπόν, η Φου στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 1991. Όσοι γνώριζαν τα στοιχειώδη για τις καταδύσεις είχαν υπόψη τους πόσο καλή ήταν η μικροκαμωμένη Κινέζα και περίμεναν να ανέβει στο βάθρο στο Περθ. Ίσως να μην περίμεναν ότι θα κατακτούσε το χρυσό μετάλλιο, που σήμανε την έναρξη της κυριαρχίας της στο άθλημα για μία ολόκληρη δεκαετία.

Στο διάστημα της απουσίας της απ’ τον αθλητισμό η Φου σπούδασε διοίκηση επιχειρήσεων στο Πανεπιστήμιο Τσινγκούα. Δεν είχε κλείσει ακόμα τα 20 χρόνια της όταν αποφάσισε να επιστρέψει στις καταδύσεις, χωρίς ωστόσο να ακολουθεί το αυστηρό πρόγραμμα πολύωρων προπονήσεων χωρίς ρεπό, που τηρούσε ευλαβικά μέχρι το 1996. Το 1999 κέρδισε και τα δύο χρυσά μετάλλια (στα 3 και τα 10 μ.) στην Πανεπιστημιάδα της Πάλμα και επέστρεψε στην εθνική ομάδα με σκοπό να ανέβει στο βάθρο και στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Σίδνεϊ.

Δοκίμασε, μάλιστα, την τύχη της και στις συγχρονισμένες καταδύσεις από τραμπολίνο 3 μ., όπου παρά την πλημμελή κοινή προετοιμασία με τη συναθλήτριά της, Γκούο Τζινγκτζίνγκ, κέρδισαν τη δεύτερη θέση και το ασημένιο μετάλλιο. Λίγες μέρες αργότερα, όμως, έγραψε Ιστορία με την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου στο ατομικό των 3 μ., πραγματοποιώντας την τέλεια κατάδυση στην τελευταία της προσπάθεια για να νικήσει με μικρή διαφορά την Γκούο.

Η Φου έκλεισε την καριέρα της έχοντας τέσσερα χρυσά ολυμπιακά μετάλλια στο παλμαρέ της, κάτι που μόνο άλλοι δύο καταδύτες έχουν καταφέρει στην υπεραιωνόβια ιστορία του αθλήματος στην κορυφαίας διοργάνωσης. Ο θρύλος Γκρεγκ Λουγκάνις και η Πατ ΜακΚόρμικ.

Το 2002 παντρεύτηκε τον κατά 26 χρόνια μεγαλύτερό της, Άντονι Λέουνγκ, πρώην υπουργό οικονομικών του Χονγκ Κονγκ, με τον οποίο έχει αποκτήσει τρία παιδιά. Συμμετείχε στην επιτροπή διεκδίκησης των Ολυμπιακών Αγώνων του 2008 και μετά τη νίκη του Πεκίνου, εργάστηκε ως πρέσβειρα της διοργάνωσης. To 2005 εντάχθηκε στο Hall of Fame του υγρού στίβου.

 

Άλλα γεγονότα στην Ελλάδα και τον κόσμο στις 4 Ιανουαρίου

2022: Πεθαίνει στα 73 του ο παλαίμαχος διεθνής επιθετικός της Παναχαϊκής και αργότερα επιτυχημένος προπονητής, Ανδρέας Μιχαλόπουλος, ύστερα από χρόνια μάχη με σοβαρή ασθένεια.

2022: Πεθαίνει σε ηλικία 86 ετών ο Στέλιος Σεραφείδης, θρυλικός τερματοφύλακας της ΑΕΚ από το 1951-72. Η Ένωση είχε ήδη αποφασίσει να τον τιμήσει τοποθετώντας τη μορφή του σε έναν από τους τέσσερις πυλώνες της στο νέο γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας.

2021: Ο Στεφ Κάρι σημειώνει ρεκόρ καριέρας με 62 πόντους στη νίκη των Γκόλντεν Στέιτ Γουόριορς επί των Πόρτλαντ Τρέιλ Μπλέιζερς με 137-122. Ο δύο φορές MVP του NBA πετυχαίνει 62 πόντους σε 36 λεπτά και 27 δευτερόλεπτα, έχοντας 10/15 δίποντα, 8/16 τρίποντα και 18/19 βολές.

2020: Ο Άρης δίνει τέλος στο αήττητο σερί 51 αγώνων του ΠΑΟΚ στο πρωτάθλημα, όταν τον νικά με 4-2 στο «Κλεάνθης Βικελίδης». Έτσι, παίρνουν τέλος οι ελπίδες του «Δικεφάλου» να καταρρίψει το ρεκόρ των 58 αγώνων χωρίς του Ολυμπιακού (1972-74). Η προηγούμενη ήττα του ΠΑΟΚ ήταν στα χαρτιά από την ΑΕΚ, στο ματς της Τούμπας που είχε διακοπεί στις 11 Μαρτίου 2018 και σε αγώνα που ολοκληρώθηκε από τον Αστέρα Τρίπολης, στις 4 Μαρτίου 2018 (3-2).

2013: Πεθαίνει από ανεύρυσμα ο βολεϊμπολίστας Νίκος Σαμαράς σε ηλικία μόλις 42 ετών. Ο κορυφαίος, για πολλούς, Έλληνας παίκτης βόλεϊ όλων των εποχών, αγωνίστηκε με την Εθνική Ανδρών σε 263 αγώνες. Ήταν ο ηγέτης της εξαιρετικής ομάδας της Ορεστιάδας από το 1988 έως και το 1998, ενώ στη συνέχεια αγωνίστηκε σε Φαλκονάρα, Ηρακλή, Παναθηναϊκό, ΑΕΚ, Φενερμπαχτσέ, Σεβίλλη, Ρέθυμνο, Σενουά, Εθνικό Αλεξανδρούπολης και Μίλωνα. Από το 2009 είχε εγκατασταθεί μόνιμα στη Λήμνο και από το καλοκαίρι του 2012 μέχρι τον ξαφνικό θάνατό του, ήταν παίκτης-προπονητής στην ομάδα του νησιού. Για να τιμήσουν τη μνήμη του, η Λήμνος και η Ορεστιάδα έχουν δώσει το όνομά του στα κλειστά γυμναστήριά τους.

1976: Ο ΠΑΟΚ συντρίβει με 4-0 τον Ολυμπιακό στο «Γ. Καραϊσκάκης», σε αγώνα για την 11η αγωνιστική του πρωταθλήματος της Α’ Εθνικής. Τα γκολ σημειώνουν οι Τερζανίδης (24′), Κούδας (56′, 63′) και Γκουερίνο (78′).

1967: O 45χρονος Βρετανός οδηγός Ντόναλντ Κάμπελ, γιος του επίσης οδηγού σερ Μάλκομ Κάμπελ, χάνει τη ζωή του όταν το αεριωθούμενο σκάφος του, που επιχειρεί να σπάσει το ρεκόρ ταχύτητας στο νερό, ανατρέπεται και διαλύεται στη λίμνη Κόνιστον ενώ τρέχει με 450χλμ την ώρα.

1960: Σκοτώνεται σε τροχαίο δυστύχημα ο νομπελίστας Γάλλος συγγραφέας, Αλμπέρ Καμύ, σε ηλικία 47 ετών. Ο Καμύ αγαπούσε παθολογικά το ποδόσφαιρο και είχε διατελέσει τερματοφύλακας στα τσικό της Ρασίνγκ Αλγερίου από το 1928 έως το 1930, οπότε αναγκάστηκε να σταματήσει όταν προσβλήθηκε από φυματίωση. Μάλιστα, έδωσε την πρώτη του συνέντευξη στη γαλλική τηλεόραση μετά την αναγγελία ότι κέρδισε το Νόμπελ Λογοτεχνίας μέσα από το «Παρκ ντε Πρενς», όπου παρακολουθούσε τον αγώνα Ρασίνγκ Παρί-Μονακό.

1958: Ο ορειβάτης και εξερευνητής, Έντμουντ Χίλαρι, φτάνει στον Νότιο Πόλο ως επικεφαλής της αποστολής της Νέας Ζηλανδίας. Πρόκειται για την πρώτη αποστολή που φτάνει στο νοτιότερο σημείο της Γης ύστερα από εκείνη υπό τον Ρόμπερτ Φάλκον Σκοτ το 1912, αλλά και την πρώτη που του καταφέρνει χρησιμοποιώντας μηχανοκίνητα μέσα.

1943: Εκτελείται από τους Ναζί ο Γεώργιος Ιβάνωφ, πολωνικής καταγωγής κολυμβητής και πολίστας του Ηρακλή Θεσσαλονίκης κι ένας από τους κορυφαίους σαμποτέρ του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Προς τιμήν του, ο Γηραιός θα ονομάσει Ιβανώφειο το κλειστό γυμναστήριό του.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News