AUSTRALIAN OPEN: Τη μέρα που ο εκτός εαυτού ΜάκΕνρο έγραψε αρνητική ιστορία

Ήταν αναμφίβολα μια απόλυτα ξεχωριστή περίπτωση αθλητή. Ή αν προτιμάτε μια σπάνια… προσωπικότητα. Κύρια για το καθωσπρέπει κόσμο του τένις. Το αδιαμφισβήτητα σπουδαίο ταλέντο του Τζον ΜάκΕνρο συνυπήρχε με ένα εκρηκτικό χαρακτήρα που συχνά τον έφερνε   αντιμέτωπο με μεγάλα προβλήματα στην αγωνιστική του καριέρα.

Στα κορτ, έμεινε στην Ιστορία τόσο για τις επιτυχίες του, τις επικές μάχες με τα άλλα ιερά τέρατα του δημοφιλούς σπορ όπως ο επίσης σπουδαίος συμπατριώτης του Τζίμι Κόνορς, ο Τσέχος Ιβάν Λεντλ ή ο  τεράστιος Σουηδός Μπιόρν Μποργκ αλλά και τις ήττες από την …αδρεναλίνη και το ουκ ολίγες φορές σκοτεινό κομμάτι του ψυχισμού του. Χαρακτηριστικό που του είχε κοστίσει αρκετές φορές. Με σημαντικότερη… πανωλεθρία  αυτά που έγιναν στο Αυστραλιανό Open σαν σήμερα, στις 21 Ιανουαρίου του 1990 και του έδωσαν ένα από τα πλέον ανεπιθύμητα ρεκόρ στη  διοργάνωση Grand Slam στη μακρινή χώρα της Ωκεανίας.

Οι τρεις… αμαρτίες που τον οδήγησαν στην ιστορική αποβολή

Ο Αμερικανός  εκείνη την εποχή νο.4 του ταμπλό, κάτοχος 6 Grand Slam τίτλων και πρώην Νο.1 της παγκόσμιας κατάταξης αναμετρήθηκε όχι με τον επί χρόνια αντίζηλο του στα κορυφαία τενιστά ραντεβού Μπόργκ αλλά τον συμπατριώτη του τελευταίου Μίκαελ Πέρνφορς για τον 4ο γύρο της διοργάνωσης. Ένα παιχνίδι που έμελλε να είναι  ανάμεσα στα αλησμόνητα  του κορυφαίου θεσμού.  Πλην όμως για τους  λάθος λόγους με ευθύνη αποκλειστικά του ιδίου του ΜάκΕνρο. Στην μόλις 5^η του παρουσία στο τουρνουά ήταν το μεγάλο φαβορί για την πρόκριση έχοντας περάσει δίχως να χάσει σετ στους τρεις προηγούμενους γύρους.  Στη διάρκεια του 7ου γκέιμ του τέταρτου σετ, και ενώ ήταν μπροστά 6-1, 4-6, 7-5, 2-3 σετ όλα μέσα σε ελάχιστα λεπτά πήγαν κατά διαόλου για τον Αμερικανό αστέρα του τένις. Η πρώτη παρατήρηση από τον διαιτητή Τζέρι Άρμστρονγκ ήρθε νωρίτερα  στο 3^ο όταν ενώ είχε το προβάδισμα 2-1 στα γκέιμ κατά τη διάρκεια της αλλαγής ο 30χρονος τότε Μάκενρο  έδειξε προκλητική συμπεριφορά προς μία επόπτρια  πλησιάζοντας και κοιτάζοντας την  επίμονα ενώ χτυπούσε ένα μπαλάκι στη ρακέτα του. Στη διάρκεια του 4^ου σετ και ενώ ο αντίπαλος του είχε το επάνω χέρι προηγούμενος 4-2  τιμωρήθηκε με point penalty όταν εκσφεντόντισε αρχικά τη ρακέτα του στο έδαφος μετά από μια χαμένη μπαλιά από πλευράς του, και  λίγο αργότερα ανάλογο δικό του λάθος τον οδήγησε στο να την βροντήξει εκ νέου κάτω με αποτέλεσμα να σπάσει το επάνω μέρος. Το κακό τρίτωσε  αμέσως μετά την απόφαση αυτή με τον Αμερικανό να  βρίζει τον διαιτητή ζητώντας την παρέμβαση του Grand Slam chief of supervisors, Κέν Φάραρ. Ο  τελευταίος ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα κατέβηκε στον αγωνιστικό χώρο για να μιλήσει στον απείθαρχο τενίστα, του οποίου οι ύβρεις και τα κάτι παραπάνω από απλά παράπονα ακούγονταν ξεκάθαρα στους θεατές και τους τηλεθεατές.

Την πάτησε γιατί δεν θυμόταν την αλλαγή στον κανονισμό

Με την… εξουσιοδότηση του Φάραρ, ο  διαιτητής καταλόγισε το τρίτο και τελικό code violation, κατοχυρώνοντας τον αγώνα υπέρ του Πέρνφορς ενώ η πλειοψηφία των 15.000 θεατών άρχισαν να φωνάζουν υπέρ του  ΜάκΕνρο ο οποίος έμεινε με τα χέρια στα γόνατα, εμφανώς έκπληκτος από την καταστροφική για εκείνον εξέλιξη. Και δεν ήταν ο μόνος που δεν είχε καταλάβει τι είχε γίνει αφού νόμιζαν πως ο Αμερικανός είχε άλλη μια ευκαιρία. Το 1990 εφαρμόστηκε ο κανονισμός της αποβολής από το τρίτο code violation, σε αντίθεση με τα προηγούμενα χρόνια, που  η εν λόγω παράβαση ήταν game penalty.  Η ποινική διαδικασία  επέστρεψε χρόνια μετά στον κανονισμό των τεσσάρων παραβάσεων (το πρώτο code violation είναι warning, το δεύτερο point penalty, το τρίτο game penalty και το τέταρτο default) αλλά τότε δυστυχώς για τον επίμονο παραβάτη τους οι κανονισμοί ήταν διαφορετικοί.

 

 

Έτσι  υπήρξε το παρθενικό θύμα αποβολής στο αυστραλιανό Όπεν και  έγινε ο πρώτος που γνώρισε ανάλογη επώδυνη εμπειρία σε διοργάνωση Grand Slam από το 1963 και τον Ισπανό Βίλι Άλβαρεθ που  βίωσε κάτι ανάλογο στο Ρολάν Γκαρός. Στη συνέντευξη Τύπου  λίγο αργότερα ζήτησε συγγνώμη, λέγοντας πως είχε ξεχάσει την αλλαγή του κανονισμού ενώ χρόνια αργότερα σε συνέντευξη στους Τάιμς της Νέας Υόρκης υποστήριξε: «Ξεπέρασα κατά πολύ τα όρια και υποθέτω παρόλο ότι πιστεύω πως δεν θα έπρεπε να αποβληθώ σε αυτό το ματς ειδικά, είμαι βέβαιος ότι σε ορισμένα άλλα άξιζε να το πάθω».

Μεγάλος τενίστας, σεσημασμένος… απείθαρχος

Έτσι ο αριστερόχειρας με το εκπληκτικό ταλέντο, οξύθυμος, εριστικός, γεννημένος για φιλονικίες με διαιτητές, επόπτες, φωτογράφους, δημοσιογράφους και το κοινό «Big Mac»,  είδε την προσπάθεια του εκείνη τη χρονιά για διάκριση στο  μεγάλο τουρνουά της Αυστραλίας να σταματά κατ’ αυτό τον ιστορικά απαράδεκτο τρόπο. Ο ΜάκΕνρο που σε ηλικία 18 ετών, το 1977, έγινε στην παρθενική του μάλιστα συμμετοχή ο νεαρότερος τενίστας ο οποίος έφτασε ποτέ στα ημιτελικά του Ουίμπλεντον και δύο χρόνια μετά κατέκτησε το πρώτο του Αμερικανικό Οπεν (κατόρθωμα που επανέλαβε τις δύο επόμενες χρονιές)  και συνολικά κατέκτησε 7 Grand Slam στο απλό και 9 στο διπλό, ενώ οι 155 τίτλοι του (77 στο απλό και 78 στο διπλό) στο σιρκουί της ΑΤΡ  αποτέλεσαν ρεκόρ στην Οπεν εποχή για τους άνδρες, ουδέποτε κατέκτησε το Roland Garros, μηδέ άλλο μεγάλο τίτλο στην καριέρα του μετά το 1984 ( πήρε ξανά μόνο στο διπλό, το 1989 και το 1992) το 1985 έπαιξε μάλιστα για τελευταία φορά σε τελικό απλού, χάνοντας με 3-0από τον Λεντλ στο US Open. Σίγουρα αν έφτιαχνε κάποιος μια λίστα με τους πιο ατίθασους στον παγκόσμιο αθλητισμό, δεν θα μπορούσε να μην τον συμπεριλάβει σε περίοπτη θεση. Πιθανόν το δίχως αμφιβολία Νο1 των γκρινιάρηδων και φωνακλάδων αν όχι σ’ όλα τα σπορ τουλάχιστον στο δικό του. Έστηνε καυγά σε κάθε ευκαιρία. Εκτόξευε εκείνο το  περιβόητο «You can not be serious» προς τους διαιτητές, που αποτέλεσε και τον τίτλο της αυτοβιογραφίας του. Δεν δίσταζε να ρίξει … μπινελίκια ακόμα και στον διαιτητή του Γουίμπλεντον σε τελικό και τα βρετανικά ταμπλόιντ τον χαρακτήριζαν «κ..όπαιδο». Πολλές ρακέτες εκτοξεύτηκαν από το αριστερό του χέρι στη διάρκεια της μεγάλης του καριέρα. Ουκ ολίγες έσπασαν. Πάμπολλα τα «γαλλικά» που ξεστόμιζε αν κάτι δεν άρεσε στον αντισυμβατικό τενίστα από το Κουίνς. Ήταν τόσο αντιπαθής στο βρετανικό κοινό, και τους διοργανωτές  του Γουίμπλεντον που δεν τον έγραφαν στη λέσχη, αν και έπρεπε να το κάνουν όπως ίσχυε και ισχύει για κάθε νικητή.  Έμοιαζε να αναζητά μόνιμα αφορμή για να καυγαδίσει με τους πάντες. Έδειχνε τσακωμένος από τα…  γεννοφάσκια του με τον όρο «ψυχραιμία». Όμως παρόλα αυτά κατάφερε να γίνει θρύλος στο Νο 1 άθλημα αυτοσυγκέντρωσης και αυτοκυριαρχίας.

Τα… δάκρυα για τα ελληνικά «γαλλικά» από τον Τσιτσιπά

 Ως επίλογος αναφορικά με το πρώην κακό παιδί κι  επιτομή της απειθαρχίας στο παγκόσμιο τένις,  πριν από τρία χρόνια  (22 Ιανουαρίου 2019) είχε εγκωμιάσει με το δικό του τρόπο τον Στέφανο Τσιτσιπά,  τόσο για την τεράστια τότε νίκη επί του μέγιστου Ρότζερ Φέντερερ στα γήπεδα της Μελβούρνης τονίζοντας για τον Έλληνα τενίστα και την απόπειρα να τον μιμηθεί στην τέχνη της… βρισιάς:« Ο Στέφανος φιλοσοφεί λιγότερο τα πράγματα όταν βγάζει τον θυμό του στο κορτ. Είναι όμως έξυπνος, το κάνει στα ελληνικά. Όταν διάβασα τη μετάφραση της επίθεσης που έκανε στον επόπτη γραμμής, έκλαψα. Αυτά ακριβώς έλεγα κι εγώ πριν από χρόνια! Επιτέλους κάποιος είναι πρόθυμος να συνεχίσει την κληρονομιά μου».

 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News