Ολυμπιακός: Το stop the war και ο Κοβάσεβιτς που «έκοψε» την καριέρα του... Ρόκι Μπαλμπόα!

Ολυμπιακός: Το stop the war και ο Κοβάσεβιτς που «έκοψε» την καριέρα του… Ρόκι Μπαλμπόα! – Τα παρασκήνια του φιλικού στο Βελιγράδι το 1994 με αντίπαλο τον Ερυθρό Αστέρα

Με αφορμή το ιστορικό φιλικό του Ολυμπιακού με τη Σαχτάρ, ο Αλέξανδρος Σόμογλου αφηγείται παρασκήνια από το πρώτο παιχνίδι που είχαν δώσει οι «ερυθρόλευκοι» υπέρ της ειρήνης στο Βελιγράδι, το 1994.

Φθινόπωρο 1994. Η πάλαι ποτέ Γιουγκοσλαβία παλεύει να επουλώσει τις πληγές του εμφυλίου πολέμου, που έμελλε να δώσει οριστικό τέλος στην ενωμένη χώρα των «πλάβι».

Με τους γείτονές μας απομονωμένους από τη διεθνή κοινότητα, ο Ολυμπιακός είχε ταξιδέψει στο μελαγχολικό Βελιγράδι για να στείλει ένα ηχηρό μήνυμα ειρήνης στην παγκόσμια αθλητική οικογένεια (και όχι μόνο), ζητώντας την κατάπαυση του πυρός στα Βαλκάνια και την επανένταξη των γιουγκοσλαβικών ομάδων στις διεθνείς διοργανώσεις. 

Θυμάμαι το φόβο αλλά και την τιμή όλων όσοι συνοδεύαμε την αποστολή, τη στιγμή που επιβιβαζόμασταν στο μεταγωγικό C130 που θα μας μετέφερε στην σερβική πρωτεύουσα. Ο πόλεμος, άλλωστε, βρισκόταν ακόμη σε εξέλιξη. Κανείς δεν γνώριζε τι θα συναντούσε, καθώς και οι πληροφορίες εκείνη την εποχή έφταναν στα δημοσιογραφικά γραφεία με το σταγονόμετρο.

Εκατό παιδιά στο γήπεδο, εν καιρώ πολέμου!

22 χρονών, τότε, και… άβγαλτος ακόμη στο δημοσιογραφικό κουρμπέτι, άκουγα καθ’ όλη τη διάρκεια της πτήσης τους πιο έμπειρους «ερυθρόλευκους» ρεπόρτερ να ανυπομονούν, όχι μόνο για τη διεξαγωγή του συγκεκριμένου αγώνα, αλλά κυρίως για την επανένωσή τους με τον «φιλόσοφο» Λιούπκο Πέτροβιτς. Ο σπουδαίος Γιουγκοσλάβος προπονητής είχε διατελέσει για μία σεζόν προπονητής του Ολυμπιακού (1993) και άπαντες ανυπομονούσαν να τον συναντήσουν ξανά. Όταν μας υποδέχτηκε στο γραφείο του στο «Μαρακανά» κατάλαβα γιατί! Να τον ακούς να σου αφηγείται ποδοσφαιρικές ιστορίες και να τον χαζεύεις σαν να είσαι το… εγγονάκι που ακούς τη γιαγιά να διηγείται παραμύθια.

Ωστόσο, το δικό μου βλέμμα ήταν διαρκώς στραμμένο στα προπονητικά γήπεδα. Περίμενα να είναι άδεια. Κι όμως. Εκατό παιδάκια, μέλη των Ακαδημιών του Ερυθρού Αστέρα προπονούνταν κανονικά υπό το φως των προβολέων εν καιρώ πολέμου! Τα χάζευα και κατανοούσα γιατί η τότε Γιουγκοσλαβία θεωρείτο η μεγαλύτερη αθλητική βιομηχανία της Ευρώπης την ώρα που στην Ελλάδα η λέξη «ακαδημία» ήταν παντελώς άγνωστη.

Να σκεφτείτε ότι εκείνη την εποχή οι περισσότερες ελληνικές ομάδες δεν διέθεταν ουσιαστικά τμήματα υποδομής. Στον Ολυμπιακό υπήρχαν οι περίφημοι «Ερασιτέχνες» που γυμνάζονταν καθημερινά παραπεταμένοι σε ένα άθλιο γήπεδο της παραλιακής ζώνης του Φαλήρου και φυσικά τους απαγορεύονταν κάθε πρόσβαση στις ούτως ή άλλως τριτοκοσμικές (ακόμη τότε) προπονητικές εγκαταστάσεις του Ρέντη. Και στο Βελιγράδι τα μικρά Σερβόπουλα έβρισκαν μέσω του αθλητισμού διέξοδο από τις βόμβες του πολέμου!

Ο πιτσιρικάς Κοβάσεβιτς που έριξε νοκ άουτ τον… Ρόκι Μπαλμπόα

Το επόμενο απόγευμα στο «Μαρακανά», περισσότεροι από 40.000 φίλοι του Ερυθρού Αστέρα υποδέχτηκαν στο «σπίτι» τους, τον Ολυμπιακό του Τάις Λίμπρεχτς, του Καραταϊδη, του Χαντζίδη, του Αμανατίδη, του Τσαλουχίδη και του… Ρόκι Μπαλμπόα!

Εντάξει, δεν τον έλεγαν Ρόκι τον άνθρωπο, Μαρσέλο ήταν το όνομά του και πιθανότατα ελάχιστοι φίλοι της πειραϊκής ομάδας να θυμούνται ότι αγωνίστηκε ποτέ με τα ερυθρόλευκα.

 

Ο Μαρσέλο Μπαλμπόα, όμως, έμελλε να αποτελέσει την απόλυτη αγωνιστική ατραξιόν του συγκεκριμένου ιστορικού φιλικού. Με τον Λίμπρεχτς να έχει διαδεχτεί στο τιμόνι της ομάδας Νίκο Αλέφαντο και Νίκο Γιούτσο, πριν καλά – καλά έρθει ο χειμώνας, ο Ολυμπιακός αναζητούσε στην αγορά έναν κεντρικό αμυντικό να τον ενισχύσει στη μεταγραφική περίοδο του Δεκεμβρίου.

Ο δυναμικός Αμερικανός στόπερ με την ινδιάνικη φυσιογνωμία, το μακρύ μαλλί και το χαρακτηριστικό μουστάκι, βρισκόταν εκείνη την περίοδο στα ντουζένια του, καθώς με τον Αλέξις Λάλας συνέθεταν το βασικό αμυντικό δίδυμο της εθνικής των Ηνωμένων Πολιτειών, οικοδέσποινας του Μουντιάλ του 1994 που είχε προηγηθεί λίγους μήνες νωρίτερα.

Το να εμπιστευτείς Αμερικανό ποδοσφαιριστή, βέβαια, εκείνη την εποχή το έλεγες και… μέγα ρίσκο! Κατόπιν διαπραγματεύσεων, λοιπόν, ο Μπαλμπόα έφτασε στον Πειραιά μετά βαΐων και κλάδων αποδεχόμενος να δοκιμαστεί από τον Λίμπρεχτς στο φιλικό του Βελιγραδίου προκειμένου να κυνηγήσει το ευρωπαϊκό του όνειρο. Αμ δε…

Το παιχνίδι με τον Ερυθρό Αστέρα εξελίχθηκε σε εφιάλτη για τον «Ρόκι», καθώς είχε την ατυχία να βρει απέναντι του έναν ταλαντούχο 21χρονο Σέρβο επιθετικό που θεωρούνταν ένα από τα πιο ελπιδοφόρα νέα αστέρια της γιουγκοσλαβικής ομάδας. Το όνομά του; Ντάρκο Κοβάσεβιτς!

Ο μετέπειτα λατρεμένος Ντάρκο των φίλων του Ολυμπιακού εξέθεσε τις αδυναμίες του Μπαλμπόα, ο Ερυθρός Αστέρας φιλοδώρησε με τέσσερα γκολ τους Πειραιώτες (4-1 ήταν το τελικό σκορ) και η ευρωπαϊκή καριέρα του Αμερικανού… κόπηκε μαχαίρι, καθώς ο Λίμπρεχτς τον θεώρησε υπεύθυνο για τη συντριβή και απέρριψε την πιθανότητα απόκτησής του.

Η πτήση θρίλερ στο ταξίδι της επιστροφής

Φυσικά, το αγωνιστικό κομμάτι του φιλικού βρισκόταν – απόλυτα φυσιολογικά – σε δεύτερη μοίρα. Ο συμβολισμός του ταξιδιού που έμελλε να ανοίξει το δρόμο για την επιστροφή των ομάδων της πρώην Γιουγκοσλαβίας στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, ήταν το μόνο που μετρούσε. Τα βλέμματα των ταλαιπωρημένων κατοίκων του Βελιγραδίου και των τραυματιών πολέμου τη στιγμή που δέχονταν τα δώρα και τη φαρμακευτική βοήθεια που μετέφερε η «ερυθρόλευκη» αποστολή, δια χειρός Πέτρου Κόκκαλη, δεν θα τα ξεχάσει ποτέ κανείς.

Όπως δεν θα ξεχάσει κανένα μέλος της αποστολής και την πτήση θρίλερ κατά τη διάρκεια της επιστροφής στην Αθήνα, η οποία πραγματοποιήθηκε εν μέσω καταιγίδας με το αεροπλάνο της Πολεμικής Αεροπορίας να υποχρεώνει άπαντες να κάνουν… το σταυρό τους μέχρι να προσγειωθεί με ασφάλεια στα πάτρια εδάφη.

 

 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News