Γιαννούλης Λαρεντζάκης: «Λάρι, ψυχάρα, Ολυμπιακάρα»

Sportday.gr

Ο Γιαννούλης Λαρεντζάκης έδειξε σε μια ακόμη διοργάνωση πως είναι απαραίτητος είτε αγωνίζεται με την Εθνική είτε με τον Ολυμπιακό. Η δουλειά, η αφοσίωση, η τρέλα και τα περιθώρια βελτίωσης.

Γερμανία – Ελλάδα: 107- 96. Οι διεθνείς αποχωρούν απογοητευμένοι με τον Γιαννούλη Λαρεντζάκη να είναι ένας εξ αυτών που ξεσπούν σε κλάματα. Και πώς να γίνει διαφορετικά αφού ο 28χρονος γκαρντ (κλείνει τα 29 στις 22 Σεπτεμβρίου) τα έδωσε όλα στην πιο κρίσιμη μάχη που έδωσε το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα. Μαζί με τον Γιάννη Αντετοκούνμπο, ήταν ο μόνος που στάθηκε στο ύψος των προσδοκιών, ερχόμενος για ακόμη μια φορά από την άκρη του πάγκου έχοντας 18 πόντους με 4 στα 4 τρίποντα, 4 ριμπάουντ, 1 ασίστ και 1 κλέψιμο.

Το σκηνικό να μπαίνει ο Λαρεντζάκης από τον πάγκο και να αλλάζει τη ροή του παιχνιδιού είναι κάτι που ο ίδιος γνωρίζει καλά καθώς και στον Ολυμπιακό έχει τον ίδιο ακριβώς ρόλο. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας και οι συνεργάτες του ξέρουν τις δυνατότητες του Κυθναίου γκαρντ και τι μπορεί να προσφέρει σε έναν αγώνα. Η ενέργειά του, η αυταπάρνηση στην άμυνα, η… τρέλα του που πολλές φορές ξεκλειδώνει αντίπαλες άμυνες και η αλληλεπίδραση με τον κόσμο είναι στοιχεία τα οποία χρειάζεται κάθε ομάδα.

Μια διαδρομή, παράδειγμα για όλους τους νέους που θέλουν να κάνουν καριέρα στον αθλητισμό

Ο Γιαννούλης Λαρεντζάκης δεν ήταν ποτέ ο παίκτης με το μεγαλύτερο ταλέντο. Όμως ξεκινώντας από τις χαμηλές κατηγορίες της Αθήνας και με περάσματα από Άρη, Κολοσσό, ΑΕΚ και Μούρθια έφτασε στο υψηλότερο επίπεδο και τον Ολυμπιακό. Το κάθε λεπτό που του δόθηκε στο παρκέ το κέρδισε με το σπαθί του. Την έλλειψη επιθετικού ταλέντου την κάλυπτε και με το παραπάνω με την «σκυλίσια» άμυνα και την αστείρευτη ενέργεια και στις δύο πλευρές του παρκέ.

Φτάνοντας στον Ολυμπιακό, η διαδρομή του εντός ομάδας ήταν αντίστοιχη. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας δεν έδειχνε απόλυτα πεπεισμένος στο να του δώσει κάποιον σημαντικό ρόλο στην ομάδα μέχρι τον αγώνα κόντρα στον Ερυθρό Αστέρα στο Βελιγράδι, τον Οκτώβρη του 2020 όπου με τους ερυθρόλευκους να κυνηγούν το σκορ, ο «κόουτς Μπι» έψαχνε λύσεις και τις βρήκε στην άκρη του πάγκου του από τον «Λάρι». Από τότε, πήρε όλο και περισσότερα λεπτά φτάνοντας στην περσινή σεζόν όπου ειδικότερα στο ξεκίνημά της ήταν εξαιρετικός.

Ένας απαραίτητος ρολίστας που κάθε ομάδα έχει ανάγκη

Η δημιουργία του ρόστερ μιας ομάδας μπορεί να περιλαμβάνει αρχικά την επιλογή του πρωταγωνιστή, όμως η συμπλήρωσή του με τους ιδανικούς «δεύτερους ρόλους» είναι υψίστης σημασίας. Ο Λαρεντζάκης είναι από τους παίκτες που πολύ δύσκολα θα βρεθούν στην πρώτη κατηγορία, αυτή των πρωταγωνιστών. Όμως, συνεχίζοντας τη σκληρή δουλειά, μπορεί να αποτελέσει έναν από τους καλύτερους έκτους παίκτες που θα έχει βγάλει το ελληνικό μπάσκετ.

Ένας ιδιαίτερος χαρακτήρας ο οποίος φέρνει σταθερά θετική ενέργεια στο κλίμα μιας ομάδας καθώς είτε αγωνιστεί για 30 λεπτά, είτε για 10′, είτε για 1′ είτε ακόμα και καθόλου, θα μεταφέρει το ίδιο πάθος στους συμπαίκτες του. Όταν βρίσκει την πνευματική σταθερότητα και δεν παρασύρεται από τη δική του καλή απόδοση, αποτελεί ένα συνεχές «κρυφό χαρτί» το οποίο ελάχιστοι μπορούν να αντιμετωπίσουν. Ρωτήστε τον Μεσίνα, τον Τρινκιέρι, τον  Τζόρτζεβιτς.

Σαν άλλος Βαγγέλης Μάντζαρης, είναι ένας μπασκετμπολίστας για τον οποίο η στατιστική δε λέει πάντα την αλήθεια καθώς είναι από αυτούς που παίρνουν άριστα στα κομμάτια που δεν γράφονται με αριθμούς. Σε 11 λεπτά συμμετοχής στην περσινή Euroleague είχε 4,2 πόντους με 50% στα δίποντα και 31,6% στα τρίποντα έχοντας παράλληλα 1,4 ριμπάουντ και 1,1 ασίστ. Στην περσινή Stoiximan Basket League αγωνιζόμενος 16 λεπτά ανά αγώνα είχε 64,44% στα δίποντα και 46,15% στα τρίποντα, έχοντας αναβαθμισμένο ρόλο σε σχέση με τις ευρωπαϊκές υποχρεώσεις.

Τι πρέπει να βελτιώσει ώστε να γίνει ένας από τους σημαντικότερους έκτους παίκτες του Ολυμπιακού και της Εθνικής

Αναμφίβολα, την σταθερότητά του. Και στο ίδιο το παιχνίδι αλλά κυρίως μέσα στην ίδια τη σεζόν. Αν παρατηρήσει κανείς την πορεία του την περσινή σεζόν θα διαπιστώσει ότι μετά τα 0-7 τρίποντα στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ παραμονές Χριστουγέννων, σαν να «έχασε το χέρι του». Όσο πέρναγε ο καιρός, η πτώση της δικής του απόδοσης και η ταυτόχρονη άνοδος του Σακίλ Μακίσικ οδήγησαν τον Γιώργο Μπαρτζώκα στο να τον επιλέγει όλο και σπανιότερα με αποκορύφωμα τη μη χρησιμοποίησή του στον ημιτελικό με την Εφές για το Final Four της Euroleague.

Η πνευματική του ισορροπία είναι αυτή που θα τον οδηγήσει στην «επόμενη πίστα» της καριέρας του. Άλλωστε ενέργεια δίνει στο έπακρο, στην άμυνα είναι καθοριστικός καθώς προσφέρει και μέγεθος και πίεση στη μπάλα ενώ με τη σκληρή του δουλειά έφτασε να διαθέτει από τα πλέον αξιόπιστα σουτ πίσω από τα 6,75. Αν σταματήσει να παρασύρεται μέσα στα παιχνίδια, ο Γιώργος Μπαρτζώκας και ο Δημήτρης Ιτούδης θα έχουν έναν ακόμη σημαντικότερο παίκτη στα πλάνα τους.

 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News