Ολυμπιακός: Είναι το φετινό το πιο πλήρες ρόστερ της ιστορίας του;

Η ομάδα μπάσκετ του Ολυμπιακού είχε ανά διαστήματα σπουδαίες ομάδες. Ειδικότερα στα πρώτα χρόνια της διοίκησης Κόκκαλη και καθ’ όλη τη μέχρι τώρα θητεία των αδερφών Αγγελόπουλων, οι ερυθρόλευκοι έχουν αποκτήσει τεράστιους μπασκετμπολίστες, έχουν δημιουργήσει δικές τους «σημαίες» και υπό την καθοδήγηση εξαιρετικών προπονητών είτε κατέκτησαν ακόμη και ευρωπαϊκούς τίτλους τίτλους είτε έφτασαν μια ανάσα από αυτούς.

Η φετινή έκδοση της ομάδας του Γιώργου Μπαρτζώκα έχει κάνει πολλούς να αναρωτιούνται το αν θα μπορέσει αυτό το σύνολο να γίνει το καλύτερο που έχει υπάρξει ποτέ στο ΣΕΦ. Ασφαλώς και είναι πολύ νωρίς να απαντηθεί εκ του ασφαλούς κάτι τέτοιο καθώς όλοι θα κριθούν εκ του αποτελέσματος, όμως με μια πρώτη ανάλυση καταλαβαίνουμε ότι αυτή η ομάδα διαθέτει όλα τα φόντα ώστε να γίνει αν όχι η πιο πετυχημένη, μια από τις πιο πετυχημένες ομάδες της μπασκετικής ιστορίας του Ολυμπιακού.

Ολυμπιακός 1994: Στον αστερισμό του Ζάρκο και του Τάρπλεϊ

Η πρώτη ομάδα του Ολυμπιακού που… άγγιξε την κορυφή της Ευρώπης (αλλά την έχασε με το ιστορικό… καταραμένο σουτ του Κορνέλιους Τόμπσον στο φάιναλ φορ του Τελ Αβίβ) ήταν η «ερυθρόλευκη» έκδοση της σεζόν 1993-94.

Με τους Πειραιώτες να έχουν επιστρέψει για τα καλά στο θρόνο του ευρωπαϊκού μπάσκετ, ο Γιάννης Ιωαννίδης είχε δημιουργήσει έναν εξαιρετικό κορμό Ελλήνων παικτών (αλλά και ένα ρόστερ με υπερφόρτωση σέντερ) προσθέτοντας… αστερόσκονη με την έλευση του Ρόι Τάρπλεϊ, με τον Αμερικάνο να αποτελεί με τον Ζάρκο Πάσπαλι τους αναμφισβήτητους ηγέτες εκείνης της ομάδας.

ΤΟ ΡΟΣΤΕΡ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ ΤΟ 1994
Γκαρντ: Τόμιτς, Μπακατσιάς, Λημνιάτης, Σιγάλας, Σταμάτης
Φόργουορντ: Πάσπαλι, Νάκιτς
Πάουερ φόργουορντ – Σέντερ: Τάρπλεϊ, Φασούλας, Τάρλατς, Παπαδάκης, Καμπούρης, Παπαδάκος, Καρατζάς

Ολυμπιακός 1995: Στους ρυθμούς του… γρήγορου Έντι

Την επόμενη σεζόν (1994-95), ο Ολυμπιακός διατηρεί τον ίδιο ελληνικό κορμό αλλά παρουσιάζει σημαντικές αλλαγές στους ξένους. Πιο σημαντική προσθήκη όλων αποδεικνύεται η άφιξη στον Πειραιά του κορυφαίου – ίσως – σουτέρ που φόρεσε ποτέ την ερυθρόλευκη φανέλα, του θρυλικού Έντι Τζόνσον.

Το ρόστερ μοιάζει να εξισορροπείται και να αδειάζει από τους πολλούς σέντερ σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά.

ΤΟ ΡΟΣΤΕΡ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ ΤΟ 1995
Γκαρντ: Τόμιτς, Μπακατσιάς, Λημνιάτης, Σιγάλας, Σταμάτης
Φόργουορντ: Τζόνσον, Νάκιτς
Πάουερ φόργουορντ – Σέντερ: Βολκόφ, Φασούλας, Τάρλατς, Καμπούρης, Παπαδάκης, Σούλης

Ολυμπιακός 1997: Ο πρώτος πρωταθλητής Ευρώπης του Ντούντα

Ο πρωταθλητής Ευρώπης της σεζόν 1996-97 φέρει ανεξίτηλη τη σφραγίδα του αείμνηστου Ντούσαν Ίβκοβιτς και ουσιαστικά αποτελεί τον τελευταίο πανίσχυρο Ολυμπιακό που έζησαν οι φίλοι του στα χρόνια της διοίκησης Σωκράτη Κόκκαλη.

Ο «Ντούντα» άλλαξε το 50% του ρόστερ του Ιωαννίδη, προσθέτοντας πολύτιμους ρολίστες στη μηχανή του, και βέβαια είχε την τύχη να αποδειχτεί… λίρα εκατό ο «πύραυλος» Ντέιβιντ Ρίβερς που μετέτρεψε σε one man show το final four της Ρώμης. Ήταν ένας Ολυμπιακός με αρκετούς παίκτες να… ανεβοκατεβαίνουν θέσεις (π.χ. υπήρχαν στο παρκέ μαζί για πολλή ώρα Ρίβερς, Τόμιτς στο «1-2» ή και Τάρλατς – Φασούλας στο «4-5», καθώς η ικανότητα του Ίβκοβιτς να ανακατεύει την τράπουλα από τον πάγκο υπήρξε διαχρονικά παροιμιώδης!

ΤΟ ΡΟΣΤΕΡ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ ΤΟ 1997
Γκαρντ: Ρίβερς, Τόμιτς, Μπακατσιάς, Σιγάλας, Παπανικολάου
Φόγρουορντ: Γουίλι Άντερσον, Νάκιτς, Γκρέι, Γαλακτερός
Πάουερ Φόργουορντ – Σέντερ: Φασούλας, Τάρλατς, Βελπ, Ζουρπένκο, Ζαβρασένκο, Σούλης

Ολυμπιακός 2009: Οι πρώτες μεγάλες επενδύσεις των Αγγελόπουλων

Το 2009 σηματοδότησε την επιστροφή του Ολυμπιακού στην ελίτ της Euroleague. Αναμφίβολα η μεταγραφή του Τζος Τσίλντρες από το ΝΒΑ και τους Ατλάντα Χοκς ήταν αυτή που ξεχώρισε. Με τους Παπαλουκά, Τεόντοσιτς, Πάργκο και Γκριρ στην περιφέρεια και τους Βούισιτς, Μπουρούση, Σχορτσιανίτη στη γραμμή των ψηλών, η ομάδα του Γιαννάκη έφτασε ένα σουτ μακριά από τον τελικό της Euroleague.

Η φετινή έκδοση του Ολυμπιακού δεν μοιάζει καθόλου με εκείνη του 2009. Δεν υπάρχει ο Αμερικανός σούπερ σταρ (Τσίλντρες) ενώ οι ρόλοι είναι σαφέστατα πιο ορθά κατανεμημένοι στην ομάδα του Μπαρτζώκα. Ίσως οι μόνοι τομείς στους οποίους υπερτερούσε η ομάδα του Βερολίνου να ήταν το παιχνίδι στο post, στοιχείο που διέθεταν και ο Μπουρούσης με τον Σχορτσιανίτη, πόσο μάλλον ο Βούισιτς ενώ και στο τρίποντο υπήρχαν ορισμένοι εξαιρετικοί σουτέρ (Πάργκο, Γκριρ, Τεόντοσιτς, Χαλπερίν).

Και δεδομένα υπερτερούσε στο… ειδικό βάρος των ονομάτων!

ΤΟ ΡΟΣΤΕΡ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ ΤΟ 2009
Γκαρντ: Παπαλουκάς, Τεόντοσιτς, Πάργκο, Γκριρ, Χαλπερίν, Γιαννόπουλος
Φόργουορντ: Τσίλντρες, Βασιλόπουλος, Πελεκάνος
Πάουερ Φόργουορντ – Σέντερ: Έρτσεγκ, Πρίντεζης, Βούισιτς, Μπουρούσης, Σχορτσιανίτης, Βουγιούκας

Ολυμπιακός 2010: Η υπερπλήρης (επιθετικά) ομάδα του Παρισιού

Η ήττα από τον Παναθηναϊκό στο σουτ στον ημιτελικό του 2009 που ήταν μια από τις κορυφαίες ομάδες στην ιστορία της Euroleague, όχι μόνο δεν πτόησε τους αδερφούς Αγγελόπουλους αλλά τους άνοιξε ακόμα περισσότερο την όρεξη καθώς έφεραν στο ΣΕΦ από το ΝΒΑ τον Λίνας Κλέιζα προσθέτοντας ένα από τα καλύτερα φόργουορντ της Ευρώπης εκείνη την περίοδο. Για ακόμα μια φορά, όμως, η ομάδα έφτασε στον τελικό αλλά ηττήθηκε με κάτω τα χέρια από την Μπαρτσελόνα του Ναβάρο και του Πασκουάλ.

Όπως αντίστοιχα και η ομάδα του 2009 έτσι και η ομάδα του 2010 διέθετε περισσότερους «αστέρες». Ή, τουλάχιστον, πιο «διαφημισμένους». Η σκληρή άμυνα και οι κατανεμημένοι ρόλοι σίγουρα θα ήταν τα όπλα του φετινού συνόλου σε σχέση με την ομάδα του Παναγιώτη Γιαννάκη που κόντρα στις αρχές του «δράκου» στηριζόταν περισσότερο στο… showtime και λιγότερο στην ατσάλινη άμυνα.

ΤΟ ΡΟΣΤΕΡ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ ΤΟ 2010
Γκαρντ: Παπαλουκάς, Πεν, Τεόντοσιτς, Μπέβερλι, Χαλπερίν, Σλούκας, Γιαννόπουλος
Φόργουροντ: Τσίλντρες, Βασιλόπουλος, Παπανικολάου
Πάουερ Φόργουορντ – Σέντερ: Κλέιζα, Μαυροκεφαλίδης, Βούισιτς, Μπουρούσης, Σχορτσιανίτης, Γλυνιαδάκης

Ολυμπιακός 2012: Η πρώτη «ομαδάρα» της νέας εποχής

Βάζουμε πρώτα έναν αστερίσκο. Το ρόστερ της ομάδας του έπους της Κωνσταντινούπολης πήρε την τελική του μορφή αργότερα στη σεζόν με τις προσθήκες του Έισι Λο και του Τζόι Ντόρσεϊ. Από το 2012, οι ομάδες του Ολυμπιακού διέθεταν κάποια κοινά στοιχεία καθώς τις περισσότερες φορές πραγματοποιούσαν οικονομικές και στοχευμένες μεταγραφές. Πάντα, όμως, στο πλευρό του μεγάλου αστέρα Βασίλη Σπανούλη.

Από την περσινή σεζόν δεν υπάρχει Σπανούλης. Ασφαλώς και ηγέτης της περιφέρειας είναι ο Σλούκας, όμως οι ευθύνες είναι πολύ πιο μοιρασμένες σε σχέση με την ομάδα του 2012 (και τις υπόλοιπες αργότερα) που σχεδόν κάθε επίθεση περνούσε από τα χέρια του αρχηγού. Μέσα στο παρκέ, η σκληρή άμυνα θα ήταν το νούμερο ένα κοινό στοιχείο των ομάδων με τη φετινή, όμως, να διαθέτει περισσότερο επιθετικό ταλέντο, ειδικότερα στο σουτ πίσω από τα 6,75 ενώ τα επίπεδα αθλητικότητας και σκληράδας δεν διαφέρουν κατά πολύ (ποιος τολμούσε να τα βάλει με Χάινς, Ντόρσεϊ και Άντιτς).

ΤΟ ΡΟΣΤΕΡ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ ΤΟ 2012
Γκαρντ: Λο, Μάντζαρης, Κατσίβελης, Σπανούλης, Γκετσεβίτσιους, Σλούκας
Φόργουορντ: Παπανικολάου, Κέσελ, Βασιλόπουλος
Πάουερ Φόργουορντ – Σέντερ: Πρίντεζης, Άντιτς, Ντόρσεϊ, Χάινς, Λ. Παπαδόπουλος, Γλυνιαδάκης

Ολυμπιακός 2013: Τρεις συμπληρωματικές κινήσεις και τότε, τρεις (συν μία) και τώρα

Ο Γιώργος Μπαρτζώκας πήρε το καλοκαίρι του 2012 μια έτοιμη ομάδα η οποία χρειαζόταν 2-3 στοχευμένες κινήσεις ώστε να παραμείνει στην ελίτ της Ευρώπης. Αντίστοιχα και φέτος, η ομάδα χρειαζόταν 2-3 στοχευμένες κινήσεις για να φτάσει ακόμα ψηλότερα σε σχέση με την περσινή. Περπέρογλου, Πάουελ και Σερμαντίνι οι επιλογές τότε. Κάνααν, Πίτερς, Μπολομπόι (και Μπλακ) οι επιλογές τώρα.

Ασφαλώς και βάση ονομάτων, οι φετινές είναι ακόμα πιο στοχευμένες κινήσεις. Παίκτες με εμπειρία από το κορυφαίο επίπεδο της Ευρώπης και παίκτες που κουμπώνουν στα θέλω του προπονητή τους. Με κοινό στοιχείο, λοιπόν, τη διατήρηση του βασικού κορμού, τη χημεία και την ομοιογένεια, το φετινό σύνολο του Μπαρτζώκα θα προσπαθήσει να «μιμηθεί» εκείνο του 2013 και να φτάσει στην κορυφή της Ευρώπης.

ΤΟ ΡΟΣΤΕΡ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ ΤΟ 2013
Γκαρντ: Λο, Μάντζαρης, Κατσίβελης, Σπανούλης, Γκετσεβίτσιους, Σλούκας
Φόργουορντ: Παπανικολάου, Περπέρογλου
Πάουερ φόργουορντ – Σέντερ: Πρίντεζης, Άντιτς, Πάουελ, Χάινς, Σερμαντίνι, Μαυροειδής

Με όπλο την ομοιογένεια και το βάθος στο ρόστερ, ΝΑΙ μπορεί να γίνει η καλύτερη ομάδα που έχουμε δει στο ΣΕΦ

Ασφαλώς και απαραίτητος αστερίσκος είναι το να παραμείνουν όλοι υγιείς. Σκεφτείτε, μόνο, την ομάδα του 2011 χωρίς τις απουσίες στη φροντλάιν σε κρίσιμα σημεία της σεζόν, πόσο μάλλον την ομάδα του 2017 η οποία παρά την απουσία του Χάκετ (με τον Γουότερς στη θέση του) και την ανετοιμότητα του Γιανγκ έφτασε μέχρι τον τελικό της Κωνσταντινούπολης.

Με όπλο, λοιπόν, το βάθος στο ρόστερ, τη χημεία από την περσινή ομάδα και την σωστή κατανομή των ρόλων σε άμυνα και επίθεση, ο φετινός Ολυμπιακός του Γιώργου Μπαρτζώκα έχει όλα τα φόντα να γίνει μια από τις κορυφαίες ΟΜΑΔΕΣ που έχουν πατήσει ποτέ στο ΣΕΦ. Μπορεί να μην υπάρχει Σπανούλης, Πρίντεζης, Χάινς, Τάρπλεϊ, Τζόνσον ή Ρίβερς, όμως υπάρχει ένα δεμένο σύνολο με τη δίψα για διάκριση μεγαλύτερη από κάθε άλλη φορά.

ΤΟ ΡΟΣΤΕΡ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ ΤΟ 2022
Γκαρντ: Σλούκας, Γουόκαπ, Κάνααν, Λαρεντζάκης, Λούτζης, Πάπας, Κολοβέρος
Φόργουορντ: Παπανικολάου, ΜακΚίσικ
Πάουερ φόργουορντ-Σέντερ: Βεζένκοβ, Πίτερς, Φαλ, Μπολομπόι, Μπλακ, Τσάμης

Το πόρισμα: Καλύτερο ρόστερ όχι, πιο καλά δομημένο και πιο πολυμορφικό ναι!

Αν θέλουμε, λοιπόν, να καταλήξουμε σε ένα συμπέρασμα και σε μια απόπειρα να απαντήσουμε στο ερώτημα για το κατά πόσο το φετινό ρόστερ του Ολυμπιακού είναι το καλύτερο όλων των εποχών, η απάντηση θα είναι η εξής:

Βάσει ονομάτων, δεν μπορεί να γίνει σύγκριση με ρόστερ του παρελθόντος, ιδιαίτερα με εκείνα της διετίας 2009-2010 κατά τη διάρκεια της οποίας στον Πειραιά είχε συγκεντρωθεί ένας γαλαξίας αστέρων.
Βάσει… πρώτου βιολιού, επίσης δεν μπορεί να μπει στην ίδια ζυγαριά η φετινή ομάδα με τη δεκαετία του ενός και μοναδικού Βασίλη Σπανούλη, ενδεχομένως ούτε με τον πρωταθλητή Ευρώπης Ολυμπιακό του 1997 του απίθανου Ντέιβιντ Ρίβερς.
Πού μοιάζει να υπερτερεί το φετινό ρόστερ που έχει δημιουργήσει ο Γιώργος Μπαρτζώκας έναντι όλων των προηγούμενων (τουλάχιστον στα χαρτιά); Μοιάζει το πιο καλά δομημένο, το πιο γεμάτο σε όλες τις θέσεις και μακράν το πιο ισορροπημένο και πολυμορφικό. Με όλους τους παίκτες να έχουν ξεκάθαρους ρόλους (και να μπορούν να ανταπεξέλθουν με επιτυχία σε όποιον τους αναλογεί) και με τους περισσότερους να μπορούν με άνεση να παίξουν σε τουλάχιστον δύο θέσεις της πεντάδας. Με λίγα λόγια μοιάζει το καλύτερα σχεδιασμένο ρόστερ του Ολυμπιακού όλων των εποχών. Τα υπόλοιπα… στο παρκέ!