Ο κόουτς Βασίλης Σπανούλης έπιασε εξ απήνης, όχι μόνο το πανελλήνιο αλλά και, τη FIBA. Το Περιστέρι παίζει στο Basketball Champions League και η ομοσπονδία, η οποία έχει βγάλει πολλά απωθημένα τα τελευταία χρόνια, αφού είναι η χαμένη στη μάχη με τη Euroleague, εκμεταλλεύτηκε την περίσταση για να κάνει ένα βίντεο-αφιέρωμα 14 λεπτών σε έναν από τους θρύλους του παγκόσμιου μπάσκετ.
Ο Σπανούλης πρέπει να διαχειριστεί και τα media, στα οποία, αν εξαιρεθούν, πιθανότατα, βιωματικές ιστορίες, που κάποιος δημοσιογράφος ζήτησε κάτι τη λάθος στιγμή, είναι αγαπητός. Ύστερα από δύο παιχνίδια στον πάγκο του Περιστερίου, έχει δώσει δύο μεγάλες συνεντεύξεις, μία στη δημόσια τηλεόραση και μία στην Cosmote TV.
Και, ναι, υπάρχει κάτι κωμικό στο συμπέρασμα περί διαχείρισης, αλλά ο ρόλος του με το κοστούμι είναι νέος, οπότε πιθανότατα πρέπει να εξισορροπήσει ανάμεσα στο γεγονός ότι είναι νέος προπονητής -κάτι που, πριν τελειώσει την καριέρα του, δεν ήταν βεβαιότητα για τη συντριπτική πλειονότητα των ρεκτών του μπάσκετ- και ότι πρόκειται για ένα διάσημο πρώην παίκτη που θα μπορούσε να απολαύει τα προνόμια της αποχώρησής του το καλοκαίρι του 2021.
Ο Σπανούλης ζει και αναπνέει για το μπάσκετ, αυτό καθίσταται φανερό. Το ίδιο κάνει και ο Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς, ο οποίος είναι προπονητής εδώ και 31 χρόνια και συνεχίζει ακάθεκτος, απτόητος ανάμεσα σε επιτυχίες και αποτυχίες, να εκπαιδεύει τους νέους παίκτες της Παρτίζαν Βελιγραδίου, η οποία παίζει στη Euroleague αυτήν την περίοδο.
Ο προπονητής του Περιστερίου, Βασίλης Σπανούλης, έχει ξεκινήσει νικηφόρα την πορεία του στους πάγκους
Οι «γκρόμπαρι» ξεκίνησαν με δύο ήττες τη Euroleague, οπότε και αυτό το ταξίδι του «Ζοτς» θα γίνει με ευάλωτο όχημα ανάμεσα σε φωτιά και αμμόνι. Ισοϋψώς έφτιαξε το θρύλο του, άλλωστε, κοουτσάροντας έτοιμες ομάδες και ομάδες που καταστάθηκαν έτοιμες επειδή τις έφτιαξε.
Η απόσταση ανάμεσα στους δύο μοιάζει μακρινή. Όχι μόνο υπό την έννοια της προσωπικής σχέσης τους, αλλά και στο να ανταμώσουν στο παρκέ ως αντίπαλοι. Αλλά αυτά αλλάζουν εύκολα. Αν ο Σπανούλης πετύχει στην πορεία του, δεν είναι απίθανο να βρεθεί αντιμέτωπος με τον Ομπράντοβιτς σε ευρωπαϊκά παιχνίδια.
Και βέβαια, εδώ εμπίπτει το ζήτημα της αντιμετώπισης του ενός προς τον άλλον. Η περίφημη χειραψία ανάμεσα στους προπονητές, πριν την έναρξη και μετά τη λήξη του παιχνιδιού, η οποία είναι εκ των ων ουκ άνευ. Τι θα σημαίνει αυτή, από τη στιγμή που μοιάζει υποχρεωτική, είναι δύσκολο να πει κάποιος. Αν θα διαμειφθεί, όμως, είναι το πρώτιστο ζητούμενο.
Το δίκιο με το μέρος του(ς)
Ο Ομπράντοβιτς έσφιξε τη στρόφιγγα επικοινωνίας με τον Σπανούλη από το καλοκαίρι του 2010, όταν έκλεισε στον Ολυμπιακό. Θα μπορούσε να υποθέσει κάποιος ότι έχασε έναν κομβικό παίκτη για τον «αιώνιο» αντίπαλο και γι’ αυτό διοχέτευσε κάτι που θα γινόταν να αποκληθεί εμπάθεια απέναντί του.
Αυτά τα 12 χρόνια, έχει γίνει η προσπάθεια να μαθευτεί για ποιον άλλο λόγο, ποια λεπτομέρεια που θα έβαζε επιπλέον αλατοπίπερο σε μία ήδη έντονη δημοσιογραφικά ιστορία, οι δυο τους δεν μιλάνε. Ο Ομπράντοβιτς έχει δηλώσει -και επιμένει σε αυτό το αφήγημα- ότι ο Σπανούλης και ο Γιάκα Λάκοβιτς είναι οι μόνοι δύο που δεν μιλάει, επειδή δεν κράτησαν το λόγο τους απέναντί του.
Ο Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς και ο Νόβακ Τζόκοβιτς
Σύμφωνα με τον 62χρονο Σέρβο, το πρόβλημα δεν έγκειται τόσο στο ότι ο Σπανούλης δεν ανανέωσε με τον Παναθηναϊκό όσο με το γεγονός πως δεν πήγε να μιλήσει με τη διοίκηση των «πράσινων», όπως του είχε υποσχεθεί ότι θα κάνει.
Ο Σπανούλης δεν έχει απαντήσει σε αυτό, αλλά προφανώς θυμάται τον τρόπο που του συμπεριφέρθηκαν οι περί του Παναθηναϊκού το 2008-09, όταν εφημερίδα πράσινης απόχρωσης αρνούνταν να τον αναφέρει με το όνομά του από τη στιγμή που ο Ομπράντοβιτς τον φωτογράφισε σε μία από τις πιο περίφημες συνεντεύξεις που έχουν γίνει ποτέ.
Στην πορεία, από πάρα πολύ νωρίς, δεν αμφισβητείται ο αμοιβαίος σεβασμός που έχουν ο ένας για τον άλλον. Ο Σπανούλης δεν θεωρεί τώρα, που φόρεσε κοστούμι, ιδιοφυΐα τον Ομπράντοβιτς και ούτε, μέσα σε αυτά τα 12 χρόνια, αμφισβήτησε την αξία του.
Ο ίδιος ο «Ζοτς», θα θυμάται ο φανατικός υποστηρικτής του μπάσκετ, είχε ένα τρομερό ξέσπασμα στον πάγκο ύστερα από το τρίποντο του Σπανούλη μπροστά του στις 16 Ιανουαρίου του 2015, όταν ο Ολυμπιακός πέρασε από την Πόλη, νικώντας 74-68 τη Φενέρμπαχτσε για τη Euroleague.
Ο Ομπράντοβιτς δεν έκρυψε ποτέ πως η αναχαίτιση του Σπανούλη τού δημιουργούσε πονοκέφαλο, ενώ ο Λαρισαίος πόιντ γκαρντ δεν έχει αμφισβητήσει, στην πορεία των χρόνων, τον Ομπράντοβιτς ως προπονητή. Πάντα υμνούσε τις δυνατότητές του, οπότε η τοποθέτησή του στην εκπομπή «Pick ‘N’ Roll» δεν σηματοδοτεί αποκάλυψη.
Ούτως ή άλλως, η δήλωσή του τον Σεπτέμβριο, «εννοείται ότι θα αγκάλιαζα τον Ομπράντοβιτς», μετά το παιχνίδι προς τιμή του, αλλά και το «άνθρωποι είμαστε, ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός, τα προβλήματα συζητιούνται και λύνονται», υπάγονται σε αυτό το πλαίσιο, αν και δεν είναι αναγκαστικά τοποθέτηση εκεχειρίας.
Ο Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς με τον Γιώργο Μπαρτζώκα στο πλαίσιο του Final 4 του 2022
Περισσότερο δείχνει ότι το κενό ανάμεσά τους δημιουργήθηκε από τον κάτοχο εννιά τροπαίων Euroleague, ο οποίος αποθέωσε τον Σπανούλη μετά την αποχώρησή του.
Το πρόβλημα εν τέλει είναι, μια και ο σεβασμός και η εκτίμηση δεν εξέλιπαν από την day one, ότι δεν… μιλάνε. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μάλιστα, το να μη μιλάς με τον άλλον μπορεί να συμβεί επειδή δεν… του μιλούσες, άρα να είναι αλληλένδετο με την προηγούμενη πράξη και όχι με την αιτία.
Ο Σπανούλης και ο Ομπράντοβιτς μπορεί να τεθούν αντιμέτωποι, μπορεί και όχι. Αλλά αν η σιωπή του Σέρβου προς το πρόσωπο του Λαρισαίου, και τούμπαλιν, είναι καθοδηγούμενοι από το αξιακό ζήτημα και από ένα λόγο που δεν κρατήθηκε, θα άξιζε να αναλογιστεί ο «Ζοτς» ότι αυτό ήταν πραγματικά εξαίρεση.
Ο 40χρονος, πια, κόουτς, πέρασε τα τελευταία 12 χρόνια της καριέρας του στην ίδια ομάδα, όπου θριάμβευσε αλλά και αμφισβητήθηκε, όπου έγινε θρύλος της και έμεινε μακριά από πειρασμούς, ανανέωνε τους όρκους πίστης μαζί της και έμεινε εκεί ως το τέλος της καριέρας του.
Το ότι δεν ήταν η δική του ομάδα, δεν πρέπει να είναι ζήτημα, τουλάχιστον μπροστά στο επιχείρημα που προβάλλει. Ο Σπανούλης θα μπορούσε να τον χρειαστεί και η ζωή είναι μικρή: ο θάνατος του Ντούσαν Ίβκοβιτς το δείχνει αυτό. Ακόμα και η εκτίμηση μπορεί να είναι λόγος αρκετός για μια επανένωση δημοσίως, διότι ποιος ξέρει τι γράφουν τα κινητά και τι μηνύματα μπορεί να έχουν σταλεί.