Συνέντευξη Μουστάφα Φαλ: «Ο Ολυμπιακός σου μαθαίνει να είσαι νικητής!»

EUROKINISSI

Ο Μουστάφα Φαλ, ο «πύργος» του Ολυμπιακού μιλάει στο sportday.gr για την πρόκληση του Final Four, τη μοναδικότητα του «ερυθρόλευκου» οργανισμού στο ευρωπαϊκό μπάσκετ και το στοιχείο που θεωρεί ότι μπορεί να οδηγήσει τους Πειραιώτες στην κορυφή της Euroleague!

Έχουν περάσει 26 ολόκληρα χρόνια από τη μέρα που μια γαλλική ομάδα έδωσε το παρών σε Final Four της Euroleague. Και ήταν… όπως το 97′ στη Ρώμη, όταν ο Ολυμπιακός τρέλανε την Ευρώπη κατακτώντας το πρώτο Κύπελλο Πρωταθλητριών της ιστορίας του.

Τότε στη σκιά του Κολοσσαίου ήταν η Βιλερμπάν του Χάουαρντ και του Ραντ εκείνη που εκπροσωπούσε το γαλλικό μπάσκετ στη μεγάλη γιορτή του ευρωπαϊκού μπάσκετ κάνοντας παρέα στον «αυτοκράτορα» Ολυμπιακό του Ντέιβιντ Ρίβερς και τις Μπαρτσελόνα και Ολίμπια Λουμπλιάνα.

Τώρα είναι η πάμπλουτη Μονακό του Τζέιμς, του Λόιντ και του Οκόμπο. Μόνο που ο κορυφαίος Γάλλος που θα αγωνιστεί στο Final Four του Κάουνας δεν θα φορά τη δική της φανέλα, αλλά αυτή του Ολυμπιακού. Και η πελώρια σκιά του απειλεί να… σκοτεινιάσει τα όνειρα των «Πριγκίπων» για μια μεγάλη διάκριση στη Λιθουανία.

Όταν βρίσκεις απέναντι σου τον Μουστάφα Φαλ, η αλήθεια είναι ότι ένα… μικρό δέος το αισθάνεσαι! Όχι μόνο όταν πλησιάζεις την μπασκέτα που προστατεύει, αλλά και όταν τον έχεις απέναντι σου για μια μικρή συνέντευξη. Κι αν στην πρώτη περίπτωση η αποστολή σου είναι να ξεπεράσεις το εμπόδιό του και να μη δεχτείς μια μεγαλοπρεπή τάπα, στη δεύτερη είναι να τον… κάνεις να χαμογελάσει!

Το έκανε στα αποδυτήρια της Ulker Arena, μετά το σπουδαίο διπλό απέναντι στη Φενέρ που έμελλε να στείλει τον Ολυμπιακό στο Κάουνας, ετοιμάζεται να το επαναλάβει και σε αυτά της Zalgirio Arena το βράδυ της Παρασκευής, απέναντι στους συμπατριώτες του. Όχι ότι είναι και πολλοί αυτοί που θα συναντήσει στο τζάμπολ του πρώτου ημιτελικού…

Photo Credits: Στέλιος Στεφάνου

 

Τα έφερε έτσι η μοίρα και θα βρείτε απέναντι σας στον ημιτελικό μια ομάδα από τη χώρα σου. Για να ακριβολογούμε μια ομάδα που θα εκπροσωπήσει τη Γαλλία σε Final Four της Euroleague μετά από σχεδόν τρεις δεκαετίες. Θεωρείς ότι το συγκεκριμένο γεγονός μπορεί να βαρύνει με περισσότερο άγχος τους παίκτες της Μονακό;

Κοίτα, η Μονακό είναι μια γαλλική ομάδα που εκπροσωπεί το γαλλικό μπάσκετ στην Euroleague, στην ουσία, όμως, είναι μια πολυεθνική ομάδα με πάρα πολλούς ξένους παίκτες, που απλά θέλουν να αγωνιστούν στο Final Four έχοντας τον ίδιο στόχο με εμάς: Να το κερδίσουν! Δεν νομίζω ότι τους απασχολεί καθόλου η «εθνική εκπροσώπηση» της Γαλλίας στη διοργάνωση…

Οι περισσότεροι παίκτες της, όμως, είναι πρωτάρηδες σε Final Four. Μόνο ο Μάικ Τζέιμς έχει αγωνιστεί ξανά πριν από εφτά χρόνια με τη φανέλα της Λαμποράλ. Το γεγονός ότι στον ημιτελικό θα βρείτε απέναντι σας μια ομάδα με μηδαμινή εμπειρία σε Final Four, σας δίνει ένα πλεονέκτημα;

Πάντα η εμπειρία αποτελεί πλεονέκτημα, οπουδήποτε στον αθλητισμό, όχι μόνο στο μπάσκετ…

«Καμιά φορά δεν έχει σημασία αν παίζεις για πρώτη, δεύτερη ή τρίτη φορά στη διοργάνωση, αλλά ποιος είναι ο χαρακτήρας σου»

Σε ρωτάω γιατί πέρσι βίωσες ως ρούκι την εμπειρία της συμμετοχής σου σε ένα Final Four, άρα μπορείς να μας εξηγήσεις καλύτερα τη διαφορά ανάμεσα σε έναν παίκτη που την έχει ζήσει ξανά στο παρελθόν και έναν που τη βιώνει για πρώτη φορά…

Εξαρτάται και από τον ίδιο τον παίκτη. Έχουμε δει στο παρελθόν παίκτες να αγωνίζονται για πρώτη φορά σε Final Four και να έχουν εξαιρετική απόδοση. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι δεν υπάρχει γενικός κανόνας που να δίνει πλεονέκτημα στους παίκτες που έχουν αγωνιστεί ξανά στα Final Four. Καμιά φορά δεν έχει σημασία αν παίζεις για πρώτη, δεύτερη ή τρίτη φορά στη διοργάνωση, αλλά ποιος είναι ο χαρακτήρας σου. Δεν ξέρω, λοιπόν, ποιος είναι ο χαρακτήρας των παικτών της Μονακό, αλλά είμαι σίγουρος ότι θα είναι ένας εξαιρετικά δύσκολος αντίπαλος για μας.

Το γεγονός ότι σας έχουν κερδίσει και τις δύο φορές που τους αντιμετωπίσατε στη regular season μπορεί να χαλάσει είτε το δικό τους μυαλό, είτε το δικό σας;

Όχι, σε καμιά περίπτωση. Όλοι γνωρίζουμε ότι αυτά τα παιχνίδια δεν έχουν καμία σχέση με εκείνα που δώσαμε στην κανονική περίοδο. Κι εμείς, κι εκείνοι. Δεν είδατε τι συνέβη στη σειρά με τη Φενερμπαχτσέ. Στη regular season τους κερδίζαμε με τριάντα πόντους διαφορά και στα φιλικά προετοιμασίας και είδατε τι συνέβη στη μεταξύ μας σειρά. Τα πάντα κρίθηκαν στις λεπτομέρειες. Δεν έχει καμία σημασία! Σαν να παίζεται διαφορετικό μπάσκετ όταν ξεκινούν τα νοκ άουτ και ιδιαίτερα στα Final Four.

Μους, πως αντιλαμβάνεσαι το δικό σου ρόλο σε αυτή την ομάδα; Θα είμαι απόλυτα ειλικρινής μαζί σου. Υπάρχουν στιγμές που ο Ολυμπιακός θυμίζει μια παρέα μικρών παιδιών που χαίρεται το παιχνίδι της σε μια παιδική χαρά και στη μέση υπάρχει ένας… πελώριος σκύλος να τα προστατεύει!

Έτσι είμαι εγώ. Αυτός είναι ο χαρακτήρας μου! Έξω από το γήπεδο μου αρέσει να γελάω, να κάνω πλάκες, όταν όμως πατάω το παρκέ θέλω να είμαι απόλυτα συγκεντρωμένος σε αυτό που πρέπει να κάνω εκεί. Αν αρχίσω να γελάω ή να κάνω πλάκες με τους συμπαίκτες μου, νομίζω ότι ο βαθμός αυτοσυγκέντρωσής μου θα επηρεαστεί.

«Έτσι είμαι εγώ. Αυτός είναι ο χαρακτήρας μου! Έξω από το γήπεδο μου αρέσει να γελάω, να κάνω πλάκες, όταν όμως πατάω το παρκέ θέλω να είμαι απόλυτα συγκεντρωμένος σε αυτό που πρέπει να κάνω εκεί!»

Το έγραψε και ο Ολυμπιακός μετά το μπρέικ στην Κωνσαντινούπολη απέναντι στη Φενέρ: «Χαμογελάει όταν έχει καλό λόγο να το κάνει»…

Έτσι ακριβώς!

Στην πλάκα κατά τη διάρκεια της προθέρμανσης δεν συμμετέχεις, αλλά… ρουτίνα δεν αλλάζεις! Παρατηρώ όλα σας τα παιχνίδια από το ξεκίνημα της σεζόν και μόλις ολοκληρωθεί η παρουσίαση της πεντάδας, η διαδικασία είναι πάντα ίδια και απαράλλαχτη. Φεύγει πρώτος ο Κάνααν προς την μπασκέτα που αμύνεστε, κάνει ένα άλμα ακουμπώντας το διχτάκι και από πίσω έρχεστε εσύ και ο Γουόκαπ και τον  χαιρετάτε!

Ναι, έχεις δίκιο, έτσι γίνεται πριν απ’ όλα τα παιχνίδια. Όλοι μας έχουμε τα γούρια μας. Η ομάδα άλλωστε είναι γεμάτη από προληπτικούς! Το έχετε οι Έλληνες αυτό με τις προλήψεις… Κολλήσαμε λοιπόν σε ένα μοτίβο από την αρχή της σεζόν κι αφού μας πάει καλά, εννοείται ότι δεν το αλλάζουμε!

«Η συνέπεια είναι το μεγάλο όπλο του Ολυμπιακού»

Ποιο θεωρείς ότι είναι τελικά το μεγαλύτερο πλεονέκτημα του Ολυμπιακού έναντι των αντιπάλων του στο Final Four του Κάουνας; Είναι αυτό το οικογενειακό κλίμα; Είναι το μπάσκετ που παίζετε και το οποίο σας χάρισε την πρώτη θέση στην κανονική περίοδο;

Η συνέπεια! Ανέκαθεν στη ζωή μου πίστευα ότι για να φτάσεις στην υλοποίηση των στόχων σου πρέπει να είσαι συνεπής στο κυνήγι τους. Αυτό κάνουμε στον Ολυμπιακό, όχι μόνο φέτος αλλά από πέρσι. Δουλεύουμε σκληρά για να βελτιωνόμαστε, προετοιμαζόμαστε πάντα με συνέπεια για τα παιχνίδια μας και νομίζω ότι αν προσπαθείς με συνέπεια θα έρθει και η επιτυχία. Νομίζω ότι είμαστε η πιο συνεπής ομάδα της Ευρώπης και ελπίζω αυτό το χαρακτηριστικό να μας οδηγήσει στον τίτλο.

Είστε το φαβορί;

Ειλικρινά, θεωρώ ότι είναι ένα εξαιρετικά αμφίρροπο Final Four το οποίο μπορούν να κερδίσουν και οι τέσσερις ομάδες που θα βρεθούν στο Κάουνας. Το δείχνει και η ιστορία άλλωστε. Τα Final Four είναι μια διοργάνωση της στιγμής. Σε ένα παιχνίδι μπορούν να συμβούν τα πάντα. Να βρεθεί ένας παίκτης να πραγματοποιήσει μια τρελή εμφάνιση και να αλλάξει τη μοίρα ενός αγώνα. Εμείς από την πλευρά μας πρέπει να είμαστε σωστά προετοιμασμένοι για να ανταποκριθούμε με επιτυχία σε όσες προκλήσεις κριθούμε να αντιμετωπίσουμε και βέβαια να έχουμε και τύχη!

Επειδή αναφέρθηκες στην ιστορία των final four, οι περισσότεροι επικεντρώνονται στους περιφερειακούς, τους σκόρερ των ομάδων. Κάτι ανάλογο μοιάζει να ισχύει και στις αναλύσεις που γίνονται για τον ημιτελικό με τη Μονακό και στο πως θα σταματήσετε την τριάδα Τζέιμς – Λόιντ – Οκόμπο. Μήπως υποτιμάμε τις μάχες που θα δώσετε οι ψηλοί με μια γραμμή πολύ αθλητικών ψηλών όπως ο Χολ ή ο Μπράουν, αλλά και με έναν πολύπειρο σέντερ όπως ο Μοτεγιούνας;

Δεν πιστεύω σε τέτοιου είδους συγκρίσεις, στο διαχωρισμό της σημασίας μιας μονομαχίας ανάμεσα σε περιφερειακούς ή ψηλούς. Το μπάσκετ αφορά πάντα τη συνολική προσπάθεια μιας ομάδας στο παρκέ. Είναι ένα άθλημα συλλογικής ευθύνης. Δεν υπάρχει περίπτωση, για παράδειγμα, να σταματήσουμε τον Τζέιμς μόνο με έναν παίκτη, ακόμη κι αυτός είναι ο Τόμας. Θα υπάρξουν αλλαγές στην άμυνα, θα υπάρξουν φάσεις που θα βρεθούμε αντιμέτωποι σε καταστάσεις ένας εναντίον ενός με διαφορετικούς αντιπάλους. Πρέπει όλοι μας, λοιπόν, να βρισκόμαστε στην ίδια σελίδα και να κάνουμε ομαδικά αυτά που πρέπει για να τους σταματήσουμε…

Και μπαίνω στον πειρασμό να σε ρωτήσω: Φτάνει και πάλι ο ημιτελικός στο τελευταίο σουτ και αυτή τη φορά αντί για τον Μίτσιτς έχει την μπάλα στα χέρια του ο Τζέιμς; Τι διαφορετικό πρέπει να κάνετε σε σχέση με πέρσι για να τον σταματήσετε και να προκριθείτε στον τελικό;

(Γελάει) Ο κόουτς θα αποφασίσει γι’ αυτό! Αν σας το έλεγα εγώ, θα έπρεπε να με πληρώνει περισσότερα η ομάδα!

Είμαι κι εγώ πλέον μάρτυρας ότι γελάς…

Πέρα από την πλάκα, ο προπονητής μας ξέρει πολύ καλά τι πρέπει να κάνουμε. Θα μας δώσει τις κατάλληλες οδηγίες και μετά πρέπει εμείς να τις ακολουθήσουμε στο παρκέ.

«Όλοι οι παίκτες στην Ευρώπη έχουν μεγάλο κίνητρο να αγωνιστούν στον Ολυμπιακό!»

Επειδή αναφέρεσαι στον Γιώργο Μπαρτζώκα θέλω να κλείσουμε με ένα συνολικό σου σχόλιο για όσα έχεις βρει στον Ολυμπιακό. Ενδεχομένως να μπορείς να μας εξηγήσεις καλύτερα από τον καθένα γι’ αυτή τη σπάνια κληρονομιά που χτίζει η ομάδα εδώ και πολλά χρόνια στη θέση του σέντερ. Ο Χάινς, ο Ντάνστον, ο Μιλουτίνοφ, τώρα εσύ. Κανείς σας δεν ήρθε στον Πειραιά ως ένας από τους κορυφαίους σέντερ του ευρωπαϊκού μπάσκετ, αλλά όλοι σας εξελιχθήκατε ως τέτοιοι μέσα από το πρόγραμμα του οργανισμού. Έχεις να μας δώσεις κάποια εξήγηση για το συγκεκριμένο φαινόμενο;

Αρχικά όλοι οι παίκτες στην Ευρώπη έχουν μεγάλο κίνητρο να αγωνιστούν στον Ολυμπιακό. Όχι μόνο επειδή πρόκειται για έναν ιστορικό οργανισμό που όλοι παρακολουθούν εδώ και χρόνια, αλλά επειδή είναι μια ομάδα που σου μαθαίνει να είσαι νικητής. Κι όταν μια ομάδα έχει τη νοοτροπία του νικητή, ξέρεις ότι θα βελτιώνεσαι διαρκώς. Και κάθε φορά θα κάνεις ένα ακόμη βήμα προς τα εμπρός!

Ξέρετε το μπάσκετ δεν είναι μόνο αριθμοί και στατιστική. Μπορεί να έχεις διαρκώς τρελά ατομικά στατιστικά, αλλά η ομάδα σου να βρίσκεται κάθε χρόνο στις τελευταίες θέσεις της Euroleague. Νιώθω λοιπόν εξαιρετικά περήφανος που αποτελώ κι εγώ ένα κομμάτι της σημερινής ομάδας του Ολυμπιακού που απέκτησε ξανά το πνεύμα του νικητή και έφερε το σύλλογο στη θέση που του αξίζει στο ευρωπαϊκό μπάσκετ!

 

 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News