Φορλάν: Το τροχαίο που έβαλε τέλος στην καριέρα του... τενίστα Ντιέγκο!

Ντιέγκο Φορλάν: Το τροχαίο που έβαλε τέλος στην καριέρα του… τενίστα Ντιέγκο! | Η απίθανη ιστορία του μεγάλου Ουρουγουανού επιθετικού

«Ως παιδί, κλωτσούσα μια μπάλα του τένις σε έναν τοίχο και με τα δύο πόδια για ώρες. Αυτός ήταν και ο λόγος που μπορούσα να χρησιμοποιώ και τα δύο». Τι κι αν προερχόταν από οικογένεια ποδοσφαιριστών, είχε επιλέξει να γίνει τενίστας. Και ήταν καλός. Το σοβαρό τροχαίο της αδερφής του ωστόσο, έμελλε να χαρίσει στο ποδόσφαιρο έναν βιρτουόζο της μπάλας, λόγω του… ιπποτισμού του. Ο Ντιεγκο Φορλάν γεννήθηκε σαν σήμερα, στις 19 Μαΐου του 1979. 

Ο 12χρονος τότε Ουρουγουανός πιτσιρικάς, αποφάσισε να συνεχίσει την οικογενειακή παράδοση, όταν η μεγάλη του αδερφή, Αλεχάντρα καθηλώθηκε σε αναπηρικό αμαξίδιο, μετά από ένα φρικτό αυτοκινητιστικό ατύχημα. Ήθελε να τη βοηθήσει οικονομικά, κάτι που μόνο μέσω του ποδοσφαίρου θα μπορούσε να πετύχει. Ήταν ένα βροχερό βράδυ της 14ης Σεπτεμβρίου του 1991. Ο σύντροφός της και οδηγός του οχήματος Γκονζάλο, σκοτώθηκε ακαριαία, ενώ η ίδια έμεινε στην εντατική για πέντε μήνες. Κανένας από τους δύο δεν φορούσε ζώνη ασφαλείας. Αφού «έγινε φίλη με το καρότσι της», όπως συνηθίζει να λέει η ίδια, δημιούργησε και διευθύνει ένα ίδρυμα, του οποίου ο κύριος στόχος είναι η εξάλειψη των τροχαίων ατυχημάτων στην Ουρουγουάη και η υποστήριξη ανθρώπων με αναπηρία. Στο πλευρό της από την πρώτη στιγμή ήταν ο μικρός της αδερφός. 

«Ο Ντιέγκο έχει μια σπάνια γενναιοδωρία. Είναι άνθρωπος επίμονος, πειθαρχημένος και πάνω από όλα πολύ ταπεινός. Είναι ένας μεγάλος σκόρερ στη ζωή και νομίζω ότι σε αυτό μοιάζουμε πολύ… Στην πιο δύσκολη στιγμή της ζωής μας, όπου ήμουν η πρωταγωνίστρια, παίξαμε σαν μία εξαιρετική ομάδα. Με αρχηγό που κάθε ομάδα στα πρώτα πρωταθλήματα θα ήθελε να έχει… τη μητέρα μας», έχει γράψει η Αλεχάντρα. 

O Nτιέγκο Μαραντόνα με την αδερφή του Ντιέγκο Φορλάν σε φιλικό αγώνα για την οικονομική ενίσχυση των θεραπειών της Αλεχάντρα, στο Στάδιο «Centenario» το 1996. Αναμετρήθηκαν παίκτες της Νασιονάλ και της Πενιαρόλ, με άλλους από την Αμερική, ανάμεσά τους και ο «D10s». 50.000 θεατές γέμισαν τις κερκίδες. 

 

Τα δύο αδέρφια απολαμβάνουν όμορφες οικογενειακές στιγμές.  

 

 
 
 
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 
 
 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Ale Forlan (@forlancita)

Παππούς, γιος και εγγονός, μια ζωή… στα γήπεδα  

Το μακρινό 1932, ο Χουάν Κάρλος Κοράτσο αγωνιζόταν στην Ιντεπεντιέντε αλλά η καταξίωσή του ήρθε πολλά χρόνια αργότερα, από το πόστο του προπονητή, όταν υπό τις οδηγίες του η «Σελέστε» σημείωσε ιστορικό ρεκόρ 14 αγώνων αήττητη το 1967-68. Επίτευγμα που διατήρησε έως το 2012, όταν ο Όσκαρ Ταμπάρεζ το «έσπασε», με 18. Ο παππούς του «Cachavacha», είχε στη συλλογή του 2 Copa America (1959, 1967). Στη συνέχεια ο γιος του, Πάμπλο Φορλάν, διακρίθηκε με τη φανέλα της Πενιαρόλ και κατέκτησε το Κόπα Λιμπερταδόρες το 1966 και την επόμενη χρονιά το Copa America. Ο υιός Ντιέγκο με την Πενιαρόλ στέφθηκε πρωταθλητής το 2016 αλλά η πιο σημαντική του διάκριση σίγουρα δεν είναι άλλη από το Europa League με τη φανέλα της Ατλέτικο Μαδρίτης το 2010. 

 

«Δεν είναι κάτι που συμβαίνει κάθε μέρα. Ο παππούς μου πρωταθλητής και ο πατέρας μου επίσης, τώρα εγώ! 3 γενιές… Το όνομα της οικογένειάς μας θα μείνει στην Ιστορία!» έλεγε ενθουσιασμένος και συνάμα συγκινημένος ο Ουρουγουανός άσος μετά την ανάδειξή του ως πρωταθλητή Λατινικής Αμερικής το 2011. Εκείνο το βράδυ πέτυχε τα 2 από τα 3 γκολ που έδωσαν την νίκη με 3-0 στην ομάδα του κόντρα στην Παραγουάη στον τελικό. 

Η Ιντεπεντιέντε, ο Φέργκιουσον και το τραγούδι  

Έκανε το ντεμπούτο του στην πρώτη κατηγορία σε ηλικία 19 ετών και το 2001 ήταν ο πρώτος σκόρερ στο Apertura. Μπήκε αμέσως το μικροσκόπιο της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και με τις ευλογίες του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον, υπέγραψε στους «Κόκκινους Διαβόλους» τον Ιανουάριο του 2002, έναντι 10 εκ. ευρώ. Ένας από τους όρους του συμβολαίου του ήταν να είναι ειδικά διαμορφωμένο το σπίτι του εκεί, ώστε να είναι προσβάσιμο για την αδερφή του. Η προσαρμογή του ήταν δύσκολη, όπως συμβαίνει συχνά με συμπατριώτες τους που διασχίζουν τον Ατλαντικό και βρήκε το πρώτο του γκολ μετά από 8 μήνες. Ο ισχυρός ανταγωνισμός τον… έστειλε στη Βιγιαρεάλ τον Αύγουστο του 2004, αφού είχε ακούσει τα πάντα από τους Άγγλους δημοσιογράφους. «Ήμουν πολύ νέος στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και νιώθω ότι μόλις άρχισα να βρίσκω τα πόδια μου, όταν με πούλησαν και έφεραν τον Ρούνεϊ. Είναι εύκολο να με επικρίνεις πίσω από ένα στυλό ή ένα μικρόφωνο, κάποιος που δεν έχει πατήσει ποτέ το πόδι του σε γήπεδο ποδοσφαίρου», έχει πει. 

Ωστόσο, τα δύο γκολ του όμως κόντρα στη Λίβερπουλ στο «Άνφιλντ», ήταν αρκετά ώστε να γίνει τραγούδι στα χείλη των «Κόκκινων Διαβόλων». «Diego, wooah, Diego, wooah, he came from Uruguay, he made the Scousers cry». 

 

Στη Βιγιαρεάλ ο Φορλάν βρήκε τον χαμένο παράδεισο. 125 συμμετοχές και 58 γκολ. Tη σεζόν 2004-05 αναδείχτηκε πρώτος σκόρερ στη La Liga με 25 γκολ και του απονεμήθηκε το Χρυσό Παπούτσι. Το δέσιμό του με τους οπαδούς του «κίτρινου υποβρυχίου» ήταν αξιοσημείωτο. Η χώρα τους ήταν πιο εφάμιλλη με την ιδιοσυγκρασία ενός τέτοιου είδους παλιάς κοπής στράικερ. Οδήγησε τη Βιγιαρεάλ στους ομίλους του Champions League για πρώτη φορά στην ιστορία της. 

To τρόπαιο που έφερε την υπογραφή του

Το επανέλαβε με τη φανέλα της Ατλέτικο Μαδρίτης το 2009, με 7 τέρματα παραπάνω. Στους «ροχιμπλάνκος» έζησε το απόλυτο όνειρο της κατάκτησης του Europa League το 2010. Ο Ουρουγουανός επιθετικός ήταν ο απόλυτος πρωταγωνιστής, πετυχαίνοντας και τα δύο γκολ των Μαδριλένων κόντρα στη Φούλαμ στον τελικό στο Αμβούργο. Αμέσως μετά ήρθε και το Copa America. 

 

Ακολούθησε ένα σύντομο πέρασμα από την Ίντερ και την ιαπωνική Οσάκα, προτού επιστρέψει στα γήπεδα της Λατινικής Αμερικής, για να αναδειχτεί πρωταθλητής Ουρουγουάης με την Πενιαρόλ το 2016. «Κατά τη διάρκεια της καριέρας μου, είχα πολλές στιγμές ικανοποίησης αλλά μου λείπει το Champions League. Θα ήθελα να το είχα κερδίσει με την Ίντερ», έχει πει. 

Το καρτουνίστικο παρατσούκλι του 

To προσωνύμιο «Cachavacha», ο Ντιέγκο Φορλάν το… κληρονόμησε από τους οπαδούς της Ιντεπεντιέντε, λόγω της ταχύτητας και της φυσικής ομοιότητάς του, με το αργεντίνικο καρτούν «La bruja Cachavacha». Τουλάχιστον έτσι διέκρυναν εκείνοι. Δεν τους κράτησε… κακία, κράτησε μόνο… το κομμάτι ταχύτητα και το υιοθέτησε σε όλη του την πορεία, αποδεκνύοντας ότι έχει αίσθηση του χιούμορ μάλλον.  

 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News