Χάρρυ Κλυνν Αφιέρωμα: Όταν ο… Τραμπάκουλας διοικούσε το ελληνικό ποδόσφαιρο

Αν οι ιστορικοί του μέλλοντος ζητούσαν έναν και μόνο έναν λόγο για τον οποίον ο Απόλλων Καλαμαριάς θα έμπαινε στο βιβλίο του ελληνικού ποδοσφαίρου, η απάντηση θα ήταν «ο Χάρρυ Κλυνν».

Ο κατά κόσμον, Βασίλης Τριανταφυλλίδης έφυγε από τη ζωή στις 21 Μαΐου 2018, σαν σήμερα πριν από τέσσερα χρόνια, στα 78 του χρόνια, στην πόλη που γεννήθηκε, αγάπησε και αγαπήθηκε, προσφέροντας σημαντικό πολιτιστικό και αθλητικό έργο.

Μετά την ιστορική κατάκτηση του πρωταθλήματος ΕΠΣ Μακεδονίας, το 1958, ο σημερινός Απόλλων Πόντου, συμμετείχε στις έξι πρώτες περιόδους της νεοσύστατης Α’ Εθνικής, σκαρφαλώνοντας μέχρι την 9^η θέση. Το 1965 θα υποβιβαστεί και θα επανέλθει για και μοναδική φορά το 1973-74. Και μετά ήρθε ο Χάρρυ Κλυνν.

Από τα ταλέντα του Οικονομίδη, πρόεδρος στον Απόλλωνα

Γιος προσφύγων από τον Πόντο, αγωνίστηκε σκληρά στη ζωή του για να επιβιώσει αρχικά, και να προοδεύσει στη συνέχεια. Από 5 ετών αναγκάστηκε να δουλέψει, μέχρι που ήρθε η συμμετοχή και η διάκρισή του στο X-Factor της δεκαετίας του ’50, Τα ταλέντα του Γιώργου Οικονομίδη (του στιχουργού του ύμνου του Παναθηναϊκού και του «Κορόιδο Μουσολίνι, μεταξύ άλλων) να αλλάξει τη ζωή του.

Άρχισε να εμφανίζεται σε θεατρικά και νυχτερινά κέντρα και με τη συμμετοχή του στις εμπορικές ταινίες του 1964, Γάμος αλά Ελληνικά και Τα 201 Καναρίνια, έγινε πασίγνωστος. Έφυγε για τις ΗΠΑ και τον Καναδά και έπειτα από μια δεκαετία επέστρεψε ουσιαστικά με ένα ρόλο standup comedian, όπως εκφράστηκε μέσα από τις παραστάσεις, τις ταινίες και τις περίφημες κασέτες του.

Κατά τις παραστάσεις του, οι αναφορές του στο ποδόσφαιρο ήταν πολλές και συχνές. Μέχρι που το 1980 με μια παρέα φίλων απέκτησε την ομάδα της πόλης του, τον Απόλλωνα Καλαμαριάς.

Η δύσκολη πρώτη χρονιά στην Α’ Εθνική

Σε πολλούς φάνηκε ως ανέκδοτο. Ο… Χαράλαμπος Τραμπάκουλας, πρόεδρος ποδοσφαιρικής ομάδας! Σταδιακά το πλατύ χαμόγελο στο άκουσμα της είδησης έδωσε τη θέση του στο «Ωωωωω!» του θαυμασμού.

Το γέλιο συνέχσε να το προσφέρει, βέβαια, με τους ρόλους του, όπως σε ένα φιλικό καλλιτεχνών-δημοσιογράφων στη Νέα Φιλαδέλφεια, όπου παράτησε το ματς και έστησε ένα πρόχειρο παιχνίδι με την τράπουλα στο χορτάρι μαζί με τον Σωτήρη Μουστάκα, κάπνισε, τυλίχτηκε με επιδέσμους και απέβαλε τον διαιτητή!

Πέρα, από τα αστεία ωστόσο, το έβαλε σκοπό να επαναφέρει τον Απόλλωνα στην Α’ Εθνική. Και πράγματι τη σεζόν 1982-83 η ομάδα της Καλαμαριάς ξεπερνά κατά δύο πόντους τον Αγροτικό Αστέρα από τον γειτονικό Εύοσμο στο πρωτάθλημα της Β’ κατηγορίας, κατακτά την άνοδο και γίνεται ΠΑΕ, καθώς το ποδόσφαιρο είναι πια επαγγελματικό. Για να το πετύχει, ο Χάρρυ Κλυνν ξόδεψε 55 εκ. δραχμές, μεγάλο ποσό για την εποχή.

Ο κόσμος συσπειρώνεται, το γήπεδο γεμίζει και παρά τη μεγάλη παρουσία θεατών στις εξέδρες, ο Απόλλων φημίζεται ως η ομάδα που δεν κάνει επεισόδια.

Ωστόσο, λίγους μήνες αργότερα, ο ενθουσιασμός της ανόδου μετατρέπεται σε απογοήτευση, καθώς ο πρώτος γύρος ολοκληρώνεται με τον Απόλλωνα στην τελευταία θέση με 5 μόλις πόντους. Ο Χάρρυ Κλυνν είναι ο μόνος που δεν απογοητεύεται. Το Γενάρη του 1984 ενισχύει με μεταγραφές την ομάδα, που σώζεται την τελευταία αγωνιστική με εκπληκτικό ντεμαράζ φτάνοντας τους 24 βαθμούς, σε ένα από τα πιο δραματικά φινάλε στην ιστορία της Α’ Εθνικής με 7 ομάδες να τις χωρίζει ένας πόντος στην τελική κατάταξη!

Η σωτηρία αυτή ήταν το εφαλτήριο για την επταετή παραμονή της Καλαμαριάς στην κατηγορία.

Για να το γιορτάσει, στο δίσκο Μαλακά πιο Μαλακά προσθέτει το τραγούδι Ελλάδα η Χώρα του Πράσινου Ήλιου, όπου μιλάει για τον ΠΑΟΚ, την ΑΕΚ και φυσικά την Καλαμαριά!

Η παρακαταθήκη και τα ανεκπλήρωτα όνειρα

Στο μεσοδιάστημα ο Χάρρυ Κλυνν, που ποτέ έκρυψε ότι αγαπούσε και τον ΠΑΟΚ, έβαλε τη σφραγίδα του σε δύο σημαντικές κινήσεις που άλλαξαν το επίπεδο της ομάδας. Μολονότι όταν μιλούσε, σε «ψάρωνε» πανεύκολα, αφού ποτέ δεν καταλάβαινες πότε σοβαρολογούσε και πότε αστειευόταν, στη διοίκηση του Απόλλωνα ήταν 100% συγκεντρωμένος και ουσιαστικός.

Δημιούργησε ακαδημίες, μαζεύοντας ταλέντα όχι μόνο από τη Θεσσαλονίκη, αλλά και από την υπόλοιπη Βόρεια Ελλάδα. Ανέθεσε τα ηνία στο Νέτο Γκουερίνο, τον Βραζιλιάνο αρτίστα που έγινε γνωστός με τη φανέλα του ΠΑΟΚ, άλλα έκλεισε την καριέρα του στο προσφυγικό προάστιο της Καλαμαριάς. Από εκεί ξεπετάχτηκαν ποδοσφαιριστές, όπως οι μετέπειτα διεθνείς Μπορμπόκης και Ιωαννίδης.

Έπειτα, μετέτρεψε μέσα σε τρία χρόνια το χωμάτινο γήπεδο-αλάνα που είχε παραχωρηθεί στον Απόλλωνα το 1959 από τον τότε υφυπουργό Εθνικής Άμυνας Γεώργιο Θεμελή, σε ένα σύγχρονο – για την εποχή – στάδιο με χόρτο και κερκίδες.

Δύο όνειρά του έμειναν ανεκπλήρωτα. Η έξοδος στην Ευρώπη και μια έδρα χωρητικότητας 25.000 θέσεων. Γιατί το όραμά του ήταν να δημιουργήσει μια ομάδα που θα ξεπερνούσε τα στενά όρια της Καλαμαριάς και θα ένωνε τους απανταχού Πόντιους και όχι μόνο…

Η ΕΠΑΕ, η ρήξη και η αποχώρηση από το ποδόσφαιρο

Και δεν πρόλαβε γιατί προέκυψε η ευρύτερη ενασχόλησή του με το ελληνικό ποδόσφαιρο, ως πρόεδρος της ΕΠΑΕ. Ένας ηγέτης κοινής αποδοχής που προτάθηκε και στηρίχθηκε από όλες τις ομάδες της Α’, Β’ και Γ’ Εθνικής.

Με τις προτάσεις που είχε υποβάλει για θεσμική αναδιάρθρωση του επαγγελματικού ποδοσφαίρου και αποτέλεσαν τη βάση πάνω στην οποία στηρίχθηκε η αναθεώρηση του νόμου 75, έδειξαν τα χαρίσματά του στην οργάνωση και διοίκηση.

Παράλληλα συνέχιζε να ψυχαγωγεί τον κόσμο με το αστείρευτο ταλέντο του, όπως σε αυτή την απολαυστική συνέντευξή του με τον Φίλιππα Συρίγο στο ΟΑΚΑ:

Ο Χάρρυ Κλυνν Βγήκε μπροστά στην περίφημη κόντρα με την Πολιτεία και τον Υπουργό Σήφη Βαλυράλκη το 1987, μια περιπετειώδη σεζόν με απεργίες ποδοσφαιριστών, παικτών και στις τρεις τελευταίες αγωνιστικές και των ομάδων. Οι ΠΑΕ απαιτούσαν ρύθμιση χρεών, ποσοστό από τον ΟΠΑΠ, να μην ισχύσει η αναδιάρθρωση των κατηγοριών και η πενταετία των παικτών και να ισχυροποιήσει η ΕΠΑΕ τη θεσμική της θέση, που είχε αποδυναμώνει η Πολιτεία δίνοντας αυξημένες εξουσίες στην ΕΠΟ. Πάνω-κάτω δηλαδή τα ίδια προβλήματα που ταλανίζουν το ποδόσφαιρο ακόμα και σήμερα…

Η γενναία στάση του Χάρρυ Κλυνν, που συσπείρωσε όλες τις ομάδες, πλην των απεργοσπαστών, Ολυμπιακού, Παναθηναϊκού, ΟΦΗ και Πανιωνίου, εκτιμήθηκε και ως νέος πρόεδρος ΕΠΑΕ αναδιοργάνωσε με την ομάδα των συνεργατών του, την EΠAE σε ευρωπαϊκά πρότυπα, έχοντας αποκτήσεις τεχνογνωσία από τις επαφές με τη FIFA και την UEFA, ενώ πέτυχε και τη στήριξη του ΟΠΑΠ μέσω χορηγιών.

Η θητεία του κράτησε τρία χρόνια. Δυστυχώς, στον κόσμο του ελληνικού ποδοσφαίρου ποτέ δεν χωρούσαν οι ιδεαλιστές. Τα μακρόπνοο, φιλόδοξα πλάνα είναι αποδεκτά από όλους, μέχρι τη στιγμή που θίγεται το κονάκι τους. Και το όραμα του Χάρρυ Κλυνν έθιγε και την Πολιτεία, που ήθελε να ελέγχει το ποδόσφαιρο και τις μεγάλες ΠΑΕ, στις οποίες ποτέ δεν άρεσε το 50-50. Ο Χάρρυ Κλυνν, χάνοντας τη στήριξη των ισχυρών, αποχώρησε.

Το πικρό αντίο

Ο ρομαντικός πρόεδρος των πρώτων χρόνων, που έβαζε λεφτά από την τσέπη του, ήταν παρών στις προπονήσεις, στα καλύτερα ξενοδοχεία που επέλεγε να καταλύσει η αποστολή, που τους χαλάρωνε όλους με τα αστεία του και τους είχε όλους ικανοποιημένους και τακτοποιημένους με τη συνέπειά του στις πληρωμές, είχε δώσει τη θέση του ένα πολυάσχολο, φουρτουνιασμένο παράγοντα, που πάλευε με τα μεγάλα ψάρια.

Παρά την πικρία που ένιωσε, συνέχισε να παρακολουθεί τον δικό του Απόλλωνα, αλλά πολύ πιο διακριτικά. Το παραγοντιλίκι είχε τελειώσει για τον Χάρρυ Κλυνν και ο Βασίλης Τριανταφυλλίδης είχε τελειώσει για το ποδόσφαιρο. Στράφηκε στην πολιτική, μια κίνηση που αποδείχτηκε καταστροφική, αφού ξόδεψε χρήμα και ενέργεια δίχως αποτέλεσμα. Η εποχή του Χάρρυ Κλυνν στα ελληνικά δρώμενα είχε ολοκληρωθεί…

Το 2016 έχασε το γιο του σκηνοθέτη και παραγωγό Νίκο από καρκίνο. Αποκαμωμένος πια, με πολλά προβλήματα υγείας κα καθηλωμένος σε αναπηρικό καροτσάκι, έσβησε στις 21 Μαΐου του 2018 σε ηλικία 78 ετών. Μαζί του και τα γέλια των παιδικών μας χρόνων που μάς χάρισε ο Χαράλαμπος Τραμπάκουλας.

Χάρρυ Κλυνν Αφιέρωμα: Όταν ο... Τραμπάκουλας διοικούσε το ελληνικό ποδόσφαιρο