ΟΦΗ: Η dream-team και οι κορυφαίοι ξένοι στην ιστορία της ομάδας της Κρήτης

O Όμιλος Φιλάθλων Ηρακλείου είναι μια από τις αρχαιότερες και πιο επιτυχημένες ομάδες ποδοσφαίρου που έχει αναδείξει η ελληνική περιφέρεια. 

Με έτος ίδρυσης το 1925, ένα κύπελλο Ελλάδας και έξι συμμετοχές στους ευρωπαϊκούς θεσμούς, από το 1968 που ανέβηκε για πρώτη φορά στην Α’ Εθνική, έλλειψε μόνο τις περιόδους 1971-76, 2009-11 και 2015-18.

Σε αντίθεση με την ομάδα του Πανιωνίου, που έδωσε στο ελληνικό ποδόσφαιρο πολλούς τεράστιους ποδοσφαιριστές, αλλά δεν μπόρεσε να τους κρατήσει πολύ καιρό στη σύνθεσή του, ο ΟΦΗ και ανέδειξε και έφτασε σε διακρίσεις με τα δικά του παιδιά, πριν έρθει η αναπόφευκτη στιγμή της αποχώρησής τους για έναν πιο δυνατό οικονομικά και αγωνιστικά σύλλογο.

Η πλειοψηφία των ταλέντων που αναδείχτηκαν και διακρίθηκαν με τα μελανόλευκα εμφανίστηκε τη 15ετία της θητείας του Ευγένιου Γκέραρντ, από το 1985 έως το 2000. Δεν είναι τυχαίο ότι την επόμενη σεζόν της αποχώρησης του Ολλανδού με το κρητικό αίμα στις φλέβες του, ο ΟΦΗ έδωσε αγώνα μπαράζ για να παραμείνει στην Α’ Εθνική.

Όπως και στην περίπτωση του Πανιωνίου, θα επιχειρήσουμε να φτιάξουμε την όσο το δυνατόν καλύτερη ενδεκάδα όλων των εποχών που ανέδειξε η ομάδα του Ηρακλείου, βάσει των ατομικών προσόντων, διακρίσεων και της πορείας που είχαν στη συνέχεια οι παίκτες που έμαθαν ποδόσφαιρο στις εγκαταστάσεις του ή αποκτήθηκαν πριν συμπληρώσουν το 20^ο έτος της ηλικίας τους. Το σύστημα που μας… βόλεψε για τους χωρέσουμε είναι το 4-2-4.

Σίγουρα ορισμένοι θα έχετε τις ενστάσεις σας, όπως συνέβη και με την ομάδα του Πανιωνίου, άλλωστε η όποια αξιολόγηση είναι πάντα υποκειμενική. 

Τερματοφύλακας

Κώστας Χανιωτάκης (1988-98, 2001-04)

Μπορεί ο Μύρων Σηφάκης να ήταν ο ήρωας του μοναδικού τροπαίου της ομάδας (αλλά όχι παιδί του ΟΦΗ) και ο γιος του Μιχάλης ο βασικός γκολκίπερ της Εθνικής στο Euro 2012, αλλά στη συνείδηση των φίλων της ομάδας ο κορυφαίος ήταν ο Χανιωτάκης. Ξεκίνησε στο Μπεντεβή και στα 20 έκανε ντεμπούτο με τον ΟΦΗ. Έπαιξε στην Εθνική και ακολούθησε τον Μαχλά στη Φιτέσε, όπου έπεσε πάνω στον Σάντερ Βέστερφελντ και χρησιμοποιήθηκε ελάχιστα.

Αμυντικοί

Αργύρης Μπουρδαμής (1963-1972)

Ο καλύτερος αμυντικός του ΟΦΗ στα χρόνια που οι Κρητικοί ανέβηκαν για πρώτη φορά στην Α’ Εθνική. Δέσποζε στον αέρα, αφού είχε μεγάλο επιτόπιο άλμα. Μετά τον ΟΦΗ αγωνίστηκε στον Εθνικό, ενώ φόρεσε και τη φανέλα της εθνικής ομάδας.

Μανώλης Δερμιτζάκης (1994-2005)

Μέλος της εθνικής ελπίδων που έφτασε στον τελικό του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος του 1988, έπαιξε και στην εθνική ανδρών. Δυνατός αμυντικός, «παιδί του Γκέραρντ», έπαιξε έντεκα χρόνια στο «Γεντί Κουλέ» και επέστρεψε κι αυτός αργότερα σε προπονητικό πόστο στην αγαπημένη του ομάδα.

Νίκος Παπαδόπουλος (1990-99)

Αποκτήθηκε σε ηλικία 18 ετών από τον Κιλκισιακό. Δυνατός αμυντικός έμεινε μια γεμάτη δεκαετία στον ΟΦΗ παίζοντας σε 216 ματς. Όταν σταμάτησε το ποδόσφαιρο, ακολούθησε καριέρα προπονητή με θητεία και στον ΟΦΗ (2017-19).

Μιχάλης Τζιράκης (1971-1980, 193-1985)

Μεγάλωσε στις Πατέλες στο Ηράκλειο και από τα 13 του έπαιξε μπάλα στον ΟΦΗ. Αν και ξεκίνησε ως επιθετικός, καθιερώθηκε στην άμυνα από τον Λες Σάνον. Ο Λούκας Μπάρλος τον πήρε στην ΑΕΚ όπου έπαιξε τρία χρόνια για να γυρίσει ξανά στον ΟΦΗ. Σταμάτησε την καριέρα του, πολύ νωρίς, σε ηλικία 31 ετών.

Μέσοι

Νίκος Νιόπλιας (1983-1993, 1996-2002)

Ο σημερινός προπονητής του ΟΦΗ. Στη συνείδηση του κόσμου είναι Κρητικός, ωστόσο αποκτήθηκε ως 18χρονος από τη Γαλατινή Κοζάνης. Επιτελικός μέσος με μεγάλη ποιότητα στο παιχνίδι του, έφυγε για τον Παναθηναϊκό το 1993 με τον οποίο κατέκτησε δύο πρωταθλήματα και ισάριθμα κύπελλα. Έπαιξε και στα τρία ματς της Εθνικής στο Μουντιάλ του 1994.

Πέτρος Μαρινάκης (1988-1994, 1997-2000, 2001)

Μέσος με πολλά τρεξίματα, πραγματικό μηχανάκι στο χώρο του κέντρου. Χρίστηκε κι αυτός διεθνής ως παίκτης του ΟΦΗ, πήρε μεταγραφή για τον Ολυμπιακό και από εκεί μεταπήδησε στην Primera Division και τη Σεβίλλη. Ίσως δεν είχε την καριέρα που θα μπορούσε να απολαύσει βάσει του ταλέντου του, αλλά η παρουσία του στον ΟΦΗ ήταν εμβληματική.

Επιθετικοί

Νίκος Μαχλάς (1990-96, 2004-2006)

Ο πιο χαρισματικός σκόρερ που αναδείχτηκε στα ελληνικά γήπεδα τη δεκαετία του ’90, ξεκίνησε από τις ακαδημίες του ΟΦΗ. Αφού οδήγησε την Εθνική με το γκολ ενάντια στη Ρωσία στο Μουντιάλ του 1994, πήρε μεταγραφή για τη Φιτέσε με την οποία έγινε ο πρώτος Έλληνας που κέρδισε το χρυσό παπούτσι. Από εκεί πήρε μεταγραφή στον Άγιαξ όπου έμεινε τέσσερα χρόνια.

Πέτρος Βουζουνεράκης (1964-72)

Ο πρώτος ποδοσφαιριστής του ΟΦΗ που έπαιξε στην εθνική ομάδα. Αποκτήθηκε από τη Θύελλα Ιεράπετρας όταν ήταν 18 ετών. Αν και τον ήθελαν όλες οι ομάδες του ΠΟΚ, τελικά μεταγράφηκε στον ΠΑΟΚ όπου λόγω τραυματισμού έπαιξε ελάχιστα. «Έφυγε» στα 57 του. Το στάδιο στην Ιεράπετρα φέρει το όνομά του.

Γιώργος Βλαστός (1982-1992)

Ο ΟΦΗ τον πήρε από τον Εργοτέλη το 1982 όταν ο Βλαστός ήταν 18 ετών. Στα 22 του είχε γίνει ήδη αρχηγός και πέτυχε το ιστορικό πρώτο ευρωπαϊκό γκολ των Κρητικών στη νίκη επί της Χάιντουκ. Είναι ο τρίτος σκόρερ στην ιστορία του ΟΦΗ, πίσω από τους Μαχλά και Νιόπλια και ο μοναδικός που πέτυχε τέσσερα τέρματα σε ένα παιχνίδι.

Δημήτρης Βάβουλας (1938-1947, 1955-64)

Γεννήθηκε τη χρονιά της ίδρυσης του ΟΦΗ, το 1925. Από τη γειτονιά του Μπεντεβή κι αυτός, διακρίθηκε από πολύ μικρή ηλικία. Το 1947 πήρε μεταγραφή στον Εθνικό και το 1951 έγινε ο πρώτος Κρητικός που έπαιξε στην Εθνική ομάδα. Γερό σκαρί, αφού από μικρός δούλευε στις σταφίδες. Όσοι τον έχουν δει, λένε ότι το σουτ του έσπαγε δοκάρια και τρυπούσε τα δίχτυα (κυριολεκτικά)! Πέθανε το 2010 σε ηλικία 85 ετών.

Στην ιδανική ενδεκάδα μας δεν χώρεσαν παίκτες όπως οι Αλεξούδης, Σταυρακάκης, Κορωνάκης, Στέφανος Βάβουλας, Δημήτρης Παπαδόπουλος και Σταυρακάκης.

Οι λεγεωνάριοι που έγραψαν ιστορία

Όσον αφορά τους έντεκα καλύτερους ξένους, είτε ως ονόματα είτε όσον αφορά την προφορά τους στον ΟΦΗ επιλέξαμε τους:

Μπεκιάι: Ο τερματοφύλακας που έστειλε τον Στρακόσια στη σύνταξη.

Ίσις: Δυνατός διεθνής (41 φορές) Χιλιανός, απροσπέλαστος στα μετόπισθεν. Πασίγνωστη η υπόθεση ντοπαρίσματός του, που συγκλόνισε το πανελλήνιο.

Γκαλέτι: Διεθνής Αργεντινός, έπαιξε ελάχιστα στον ΟΦΗ μετά την περιπέτεια με την υγεία του που βίωσε όταν ήταν στον Ολυμπιακό.

Μαχαμαντού Ντιαρά: Αμυντικός μέσος από το Μάλι, ξεκίνησε τη διεθνή του καριέρα στο Ηράκλειο και αργότερα φόρεσε τη φανέλα της Ρεάλ Μαδρίτης. της Λυών, της Μονακό και της Φιτέσε.

Βέρα:Κι άλλος διεθνής Χιλιανός. Μέσος με έφεση και στο σκοράρισμα.

Βέλιτς: Επιθετικός μέσος. Ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα του βοσνιακού ποδοσφαίρου στην εποχή του.

Γιάνγιανιν: Από τους μεγαλύτερους μπαλαδόρους που έπαιξαν στην Ελλάδα

Ντελγκάδο: Μεγάλο ταλέντο στο χώρο του κέντρου, δεν έμεινε για πολύ, αφού τον πήρε ο Παναθηναϊκός

Ιορντανέσκου: Παίκτης-τοτέμ του ρουμανικού ποδοσφαίρου, αργότερα επιτυχημένος προπονητής, ανέλαβε και την εθνική Ελλάδας.

Τζουγκάνοβιτς: Γνωστός και ως Τζούγκα, ο θρυλικός γκολτζής με τα ασπρόμαυρα

Γκόμες: Ο μουντιαλικός Κοσταρικανός, πρώτος ξένος σκόρερ του ΟΦΗ

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News