Λίβερπουλ: Οι «κόκκινοι» ψάχνουν... ζεστό χρήμα σε έναν κόσμο που αλλάζει!

Sportday.gr

Το sportday.gr διαβάζει πίσω από τις λέξεις των βρετανικών ρεπορτάζ και των αντιδράσεων που προκαλεί το ενδεχόμενο πώλησης της Λίβερπουλ από το Fenway Sports Group.

Η αποκάλυψη του «The Athletic» πως η Λίβερπουλ έχει δώσει εντολή στις αμερικάνικες τράπεζες Morgan Stanley και Goldmann Sachs να βρουν νέους επενδυτές, προκάλεσε έκπληξη. Το κλαμπ με την ανακοίνωσή του δεν το διέψευσε, ενώ αμέσως το Fenway Sports Group (FSG) άρχισε να διαρρέει πως δεν βρίσκεται στα άμεσα πλάνα του να πουλήσει την ομάδα.

Το FSG… τεστάρει τα νερά. Προσπαθεί να αντιληφθεί το οικονομικό περιβάλλον κυρίως γιατί θέλει να στείλει ένα μήνυμα σε όσους ενδιαφέρονται. Εδώ και περίπου ένα χρόνο έστειλε εκ νέου σήμα στην αγορά πως ψάχνει για οικονομικό συμπαίκτη. Γι’ αυτό η κίνηση που έκανε και το timing έχει τεράστιο ενδιαφέρον.

Πρώτα η Σίτι, μετά η Λίβερπουλ

Παρόλο που στην ουσία η εξέλιξη μπορεί να μην μοιάζει με κάτι πολύ καινούριο, έχει ιδιαίτερο συμβολισμό το πότε βγήκε και πάλι στην επιφάνεια αυτή η είδηση: λίγες ώρες μετά αφότου η Μάντσεστερ Σίτι ανακοίνωσε τα οικονομικά αποτελέσματά της για την προηγούμενη σεζόν.

Τα εμπορικά της έσοδα έφτασαν στα 354,74 εκατομμύρια ευρώ, ξεπερνώντας παραδοσιακές δυνάμεις όπως η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ (294, 5 εκατομμύρια) και η Λίβερπουλ (249,8 εκατομμύρια). Συνολικά τα έσοδά της ήταν 702,4 εκατομμύρια ευρώ – το 2020-21 ήταν 644,9 εκατομμύρια ευρώ.

Τη σεζόν 2022-23 το ποσό, εκτός απροόπτου, θα αυξηθεί αφού θα «φανούν» και τα 265,6 εκατομμύρια ευρώ από τις πωλήσεις παικτών στη διάρκεια του 2022, ενώ ο Έρλινγκ Χάαλαντ αποδεικνύεται… χρυσωρυχείο.

Αν το FSG θέλει να ανταγωνιστεί με τη Σίτι, το υπόλοιπο Big-6 της Premier League και πιθανώς σε λίγα χρόνια τη Νιούκαστλ, την Παρί Σεν Ζερμέν και κλαμπ – θεσμούς όπως η Ρεάλ Μαδρίτης, η Μπαρτσελόνα και η Μπάγερν Μονάχου, αλλά και τις αναπτυσσόμενες ιταλικές ομάδες, όπως δείχνουν οι κινήσεις του εκτός αγωνιστικού χώρου τα τελευταία χρόνια, χρειάζεται… οικονομικούς μύες.

Τα αποτυχημένα σχέδια της Λίβερπουλ

Ο Τζον Γ. Χένρι, μαζί με τους υπόλοιπους Αμερικανούς ιδιοκτήτες των κλαμπ της Premier League, δηλαδή την οικογένεια Γκλέιζερ (Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ) και τον Σταν Κρένκε (Άρσεναλ) παρουσιάζονταν ως σημαντικοί «παίκτες» μέσα στο οικοδόμημα της European Super League (ESL).

Ο Χένρι και άλλα υψηλόβαθμα στελέχη του συλλόγου μετά τη διάλυση της ESL θεωρούσαν πως θα υπήρχαν βραχυπρόθεσμα προβλήματα από την κατάρρευση. Χέρι – χέρι με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ είχαν προηγηθεί η παρουσίαση του «Project Big Picture» που θα έδινε περισσότερη ισχύ (και χρήμα) στους… αριστοκράτες του αγγλικού ποδοσφαίρου και όχι στους αναπτυσσόμενους συλλόγους.

Το «κλειδί» του σχεδίου ήταν ομάδες όπως η Λίβερπουλ και η Γιουνάιτεντ με εκατομμύρια οπαδούς στο εξωτερικό θα μπορούσαν να διαπραγματευθούν μόνες τους την πώληση των δικαιωμάτων οκτώ αγώνων τους στην οικονομική ζώνη εκτός του Ηνωμένου Βασιλείου. Ούτε αυτό το πρότζεκτ προχώρησε και ακολούθως, λένε, στράφηκαν στην ESL.

Η ανάγκη για χρήμα

Οι κινήσεις του FSG δεν υποδηλώνουν πως θέλουν να πουλήσουν το πλειοψηφικό πακέτο των μετοχών. Πήραν την ομάδα για 343,3 εκατομμύρια ευρώ το 2010 και έπειτα από 12 χρόνια η αξία της έχει εκτοξευθεί σε περίπου 4,5 δισεκατομμύρια ευρώ. Οι οικονομικοί αναλυτές χαρακτηρίζουν τα κλαμπ της Premier League «μηχανές που κόβουν χρήμα» και δείχνουν τα τηλεοπτικά δικαιώματα.

Οι Αμερικανοί επιχειρηματίες βλέπουν πως το NFL, η λίγκα του αμερικάνικου ποδοσφαίρου, αποφέρει περί τα 10 δισεκατομμύρια ευρώ στους συλλόγους του. Αυτά είναι τα τριπλάσια από ότι η Premier League, που απευθύνεται σ’ ένα πολύ μεγαλύτερο κοινό παγκοσμίως.

Ωστόσο, δεν λαμβάνουν υπόψη τους τον ανταγωνισμό μεταξύ των πρωταθλημάτων και σε τελική ανάλυση τις οικονομικές διαφορές μεταξύ αυτών που πληρώνουν – γιατί π.χ. στην Αγγλία και στην Ελλάδα η αγοραστική δύναμη δεν είναι η ίδια.

Τον Μάρτιο του περασμένου έτους το FSG πούλησε το 10% των μετοχών του ομίλου (που περιέχει την Λίβερπουλ, τους Μπόστον Ρεντ Σοξ του MLB, τους Πίτσμπεργκ Πένγκουϊνς του NHL, μια ομάδα NASCAR κι ένα τηλεοπτικό δίκτυο) στο επενδυτικό fund RedBird Capital για 621,3 εκατομμύρια ευρώ. Παράλληλα, ο ΛεΜπρόν Τζέιμς και το δικό του γκρουπ αντάλλαξαν τις μετοχές που είχαν στην Λίβερπουλ για ποσοστό στο FSG χωρίς να γίνουν γνωστοί οι οικονομικοί όροι.

Αυτές οι κινήσεις βοήθησαν το FSG να απορροφήσει τις ζημιές από την πανδημία, ενώ παράλληλα του έβαλαν και… τιμή. Πλέον όλο το FSG κοστολογούνταν στα 6,1 δισεκατομμύρια ευρώ.

Η Λίβερπουλ σ’ έναν κόσμο που αλλάζει

Κανείς δεν ξέρει, δε, αν αυτή η διάθεση του Τζον Γ. Χένρι να μάθει την αξία της ομάδας του οφείλεται και σε πιθανές εξελίξεις με τη RedBird Capital, που πρόσφατα απέκτησε για 1,3 δισεκατομμύρια ευρώ το πλειοψηφικό πακέτο των μετοχών της Μίλαν και έχει υπό τον έλεγχό της και την Τουλούζ της Ligue 1.

Στην Λίβερπουλ, πάντως, έβλεπαν αυτή τη συμμαχία ως την «πόρτα» προς τον… κόσμο που έχουν δημιουργήσει το City Football Group, η Red Bull και η INEOS με τα αθλητικά franchise και που τώρα το κατώφλι της περνούν η QSI (Παρί Σεν Ζερμέν, Μπράγκα), ο Τζον Τέξτορ (Λιόν, Κρίσταλ Πάλας, Μποταφόγκο, Μόλενμπεϊκ) και πολλοί άλλοι και θέλουν να περάσουν ο Τοντ Μπόλι της Τσέλσι (που ήδη συμμετέχει στους Λος Άντζελες Λέικερς και τους Λος Άντζελες Ντότζερς).

Όπως συνέβη με την Τσέλσι και με δεδομένες τις ευαισθησίες των οπαδών της Λίβερπουλ, οι επενδυτές που θα προωθηθούν, αν φτάσει εκεί το πράγμα, θα είναι Βρετανοί, Ευρωπαίοι και Αμερικανοί. Όσοι προκρίθηκαν στη διαδικασία αγοράς της Τσέλσι φαινομενικά ενδιαφέρονται, απλά απομένει να γίνει γνωστό για ποιο ρόλο – του συμπαίκτη ή του ιδιοκτήτη.

Το FSG, πάντως, με την επέκταση του «Άνφιλντ», την πολυετή ανανέωση του Γιούργκεν Κλοπ και την αποφασιστικότητα που δείχνει στην κούρσα απόκτησης του Τζουντ Μπέλιγχαμ και άλλων παικτών μοιάζει να θέλει να ανταγωνιστεί και όχι να φύγει από τη «μάχη» με όσα λάφυρα μπορεί να πάρει αυτή την στιγμή.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News