Ρούουντ φαν Νίστελροϊ: Η παράδοξη ικανότητα ενός ακραιφνούς εγωτιστή

Συρμένος από τον κόσμο, κάπου στην ολλανδική επαρχία, περίπου όπως ο Ρομπ Ρένζενμπρικ, ο Ρούουντ φαν Νίστελροϊ θα έπρεπε να κάνει δουλειές στον κήπο και να μιλάει εντελώς επιλεκτικά με δημοσιογράφους, οι οποίοι θα τον καλόπιαναν.

Ένας παλαίμαχος επιθετικός, στα βιβλία των ρεκόρ,  που θα παρέμενε για πάντα γρίφος. Εκείνος που πέρασε από μπροστά του ο Μάρτιν Κίον, στη «Μάχη του Ολντ Τράφορντ», αλλά και ο κορυφαίος επιθετικός που έπαιξε ποτέ στη ζωή του ο Πολ Σκόουλς, όπως δήλωσε προσφάτως στον πρώην συμπαίκτη του, Γκάρι Νέβιλ.

Εκείνος που φορούσε τη φανέλα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ πριν καν ο Άλεξ Φέργκιουσον ανακοινώσει τη βασική ενδεκάδα για τα παιχνίδια της, αναδεικνύοντας την αυτοπεποίθηση και τη σιγουριά που είχε.

Αυτός που έφυγε από τη Ρεάλ Μαδρίτης για το Αμβούργο θιγμένος τον Ιανουάριο του 2010, όταν κατάλαβε ότι δεν θα ξανάπαιζε βασικός ύστερα από την άφιξη του Καρίμ Μπενζεμά και του Κριστιάνο Ρονάλντο, 2,5 χρόνια αφού της είχε χαρίσει το πρωτάθλημα.

Εκείνος που προσφάτως δήλωσε ότι μετάνιωσε για αυτήν την απόφαση, καθώς η οικογένειά του είχε βρει ρυθμό στη Μαδρίτη.

Πουθενά στα άστρα ήταν γραμμένο ότι ο Φαν Νίστελροϊ θα γινόταν τεχνικός. Πώς μπορούσε, ένας επιθετικός που μονίμως έμοιαζε να τελεί στο δικό του κόσμο, ένας φορ που άνοιγε τις εφημερίδες μόνο για να δει πόσα γκολ είχε βάλει ο Τιερί Ανρί στην Άρσεναλ, που πονούσε με τα χατ τρικ του Γάλλου και τις δικές του χαμένες ευκαιρίες, που του στερούσαν ακόμα περισσότερα γκολ.

Το «ακόμα περισσότερο» δεν αποτελεί λανθάνον λεκτικό σχήμα, καθώς αυτός ο παλιάς κοπής σέντερ φορ τελείωσε την καριέρα του με μέσο όρο αρκετά πάνω πάνω από μισό γκολ ανά παιχνίδι, συγκεκριμένα 327 σε 519 παιχνίδια συνολικά.

Ο Ρούουντ φαν Νίστελροϊ δεν επρόκειτο να γίνει προπονητής. Ήταν συμπαίκτης κάκιστος, αν και ο Φέργκιουσον κάτι ήξερε για να περιμένει ένα χρόνο, από το 2002 έως το 2003, ενώ η Αϊντχόφεν δεν επέτρεψε περαιτέρω ιατρικές εξετάσεις ύστερα από έναν τραυματισμό που είχε, με αποτέλεσμα να χτυπήσει ακριβώς την επόμενη μέρα στο γόνατο και να μείνει εκτός για όλη τη σεζόν. Ο Σκωτσέζος ήξερε ότι η νέα εποχή της Γιουνάιτεντ θα περνούσε από την αποτελεσματικότητά του.

Ο Ολλανδός κράτησε το στυλ του και αυτό το ύφος που τον έκανε μισητό στους αντιπάλους του, καμιά φορά και στους συμπαίκτες, που το προσδιόριζαν ως οίηση. Είχε όλο το φιζίκ εκείνου που θα βρισκόταν στο ποδόσφαιρο όσο έπαιζε, θα βασάνιζε εαυτόν και αλλήλους όσο μεγάλωνε, ταιριάζοντας στο ρηθέν «η χειρότερη περίπτωση αθλητή είναι ένας βετεράνος στα τελειώματά του και ύστερα θα εξαφανιζόταν».

Τη Δευτέρα 1 Μαΐου, όμως, ο Φαν Νίστελροϊ πήρε το Κύπελλο ως προπονητής της PSV, αφού στον τελικό η ομάδα του νίκησε τον Άγιαξ στα πέναλτι. Η πρώτη κασκαρίκα που του είχε σκαρώσει ήταν στο Super Cup, την τελευταία μέρα του Ιουλίου, όταν τον νίκησε 5-3.

Είναι η πρώτη χρονιά του ως προπονητής μιας ανταγωνιστικής ομάδας και οι δύο τίτλοι μοιάζουν σχεδόν με όνειρο για τον Φαν Νίστελροϊ, αν και δεν μπορεί να ελπίζει στην κατάκτηση της Eredivisie, καθώς η Φέγενορντ είναι οκτώ βαθμούς μπροστά από την Αϊντχόφεν με τέσσερα παιχνίδια να απομένουν για τη λήξη του πρωταθλήματος.

Μπορεί, όμως, να ονειρεύεται το εισιτήριο για τους ομίλους του Champions League μέσω των προκριματικών, καθώς έχει τρεις βαθμούς περισσότερους από τον Άγιαξ, του οποίου έχει πάρει το λογάριθμο, αφού, εκτός των άλλων, τον νίκησε 3-0 στο τελευταίο ματς στο πρωτάθλημα, οπότε ουσιαστικά χρειάζεται τρεις νίκες για να εξασφαλίσει τη δεύτερη θέση.

Ωστόσο, η PSV έχει κάνει σημαντική πρόοδο. Ασφαλώς δεν γίνεται να κριθεί από την περυσινή σεζόν, όταν και έχασε το πρωτάθλημα με δύο βαθμούς διαφορά από τον Άγιαξ, αλλά από τα τρέχοντα. Η τελευταία ήττα της στο πρωτάθλημα ήρθε από την Έμεν, το 1-0 στις 24 Ιανουαρίου του 2023.

Αυτό σημαίνει ότι έχει συμπληρώσει 100 μέρες δίχως να χάσει από ολλανδική ομάδα, ενώ η μόνη ήττα της σε αυτό το διάστημα ήταν στις 16 Φεβρουαρίου του 2023 από τη Σεβίλλη. Από τότε, έχει φέρει μόνο δύο ισοπαλίες στο ολλανδικό πρωτάθλημα.

Για τον Ρούουντ φαν Νίστελροϊ η περιπέτεια συνεχίζεται. Είναι δεδομένο πως η εθνική ομάδα τον περιμένει, την επαύριον της εποχής του Ρόναλντ Κούμαν. Στις «τουλίπες» ελπίζουν, μόνο, όταν έρθει η σειρά του, να μην επαναληφθεί η εποχή του Μάρκο φαν Μπάστεν στον πάγκο. Διότι, τότε, η καριέρα του Φαν Νίστελροϊ θα έχει κριθεί.

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News