Σκωτία - Ελλάδα 0-3 Analysis: Πώς οι «μπέμπηδες» του Γιοβάνοβιτς «δάγκωσαν» τους ανυποψίαστους Σκωτσέζους!

Η Εθνική Ελλάδας πήγε στην Γλασκώβη για να ανατρέψει το εις βάρος της 0-1, που είχε στις πλάτες της από τον αγώνα του «Γεώργιος Καραϊσκάκης» με την Σκωτία. Ο Σκοτ ΜακΤόμινεϊ εκτέλεσε εύστοχα το μάλλον… εύκολο πέναλτι που σφυρίχτηκε υπέρ των φιλοξενούμενων και έδωσε την νίκη στην ομάδα του, σε μία αναμέτρηση όπου το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα είχε σχεδόν 3 αναμενόμενα γκολ (2,84 xGs), αλλά έμεινε στο «μηδέν».

Οσα δεν μας… έδωσε η τύχη στο πρώτο παιχνίδι, μας τα επέστρεψε εις… τριπλούν στο δεύτερο. Η Εθνική, με διαφορετική διάταξη στον αγωνιστικό χώρο, με έντονο νεανικό στοιχείο (22,6 μέσος όρος ηλικίας της ενδεκάδας), αλλά και με τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς πιο… διαβασμένο, άλλαξε προσέγγιση στο τρόπο αντιμετώπισης του αντιπάλου της και εκμεταλλεύτηκε στο έπακρον, τόσο τα προτερήματά της, όσο και τις έντονες αδυναμίες των Σκωτσέζων.

Ποιο είναι το μεγαλύτερο κέρδος και ποιος ο σημαντικότερος κίνδυνος που ελλοχεύει, όταν χρησιμοποιείς μία τόσο νεανική ομάδα;

Το μεγαλύτερο κέρδος που έχεις, είναι η άγνοια κινδύνου που εκπέμπουν αυτά τα παιδιά. Μέσα από τέτοιους αγώνες λαμβάνουν τις σημαντικές προσλαμβάνουσες που είναι αναγκαίες για να εξελιχθούν από καλοί ποδοσφαιριστές, σε ποδοσφαιριστές ανωτέρου επιπέδου, με νοοτροπία νικητή.

Ο κίνδυνος που μπορεί να υπάρξει, είναι να μην καταφέρουν να διαχειριστούν τα συναισθήματά τους σε ενδεχόμενο «στράβωμα» της αναμέτρησης και να… πανικοβληθούν επειδή δεν έχουν την ανάλογη εμπειρία για να «επιβιώσουν», αν κάτι πάει στραβά.

Βέβαια, κάπου εδώ να προσθέσουμε ότι δεν πρόκειται για τυχαίους ποδοσφαιριστές. Ολοι τους έχουν εμπειρίες από το κορυφαίο επίπεδο, έχοντας αγωνιστεί είτε σε κορυφαία πρωταθλήματα της Ευρώπης, είτε σε κορυφαίες ευρωπαϊκές, διασυλλογικές διοργανώσεις. Εχουν, άρα, την… μυρωδιά από τέτοια παιχνίδια νωπή στις μνήμες τους.

Η ειδοποιός διαφορά με την αναμέτρηση στο φαληρικό γήπεδο, είναι η απόφαση του Σέρβου τεχνικού, που τηρήθηκε ευλαβικά από τους ποδοσφαιριστές του, να μην σηκώνεται, ει δυνατόν και καθόλου, η μπάλα από τον αγωνιστικό χώρο. Ο Γιοβάνοβιτς, αντιλήφθηκε ότι για να διασπάσει την πολυπρόσωπη και καλά οργανωμένη άμυνα των γηπεδούχων, έπρεπε να παίξει με «κάτω την μπάλα» και να έχει στην ενδεκάδα του ποδοσφαιριστές με καλές και άμεσες επαφές στο παιχνίδι τους. Η συγκυρία, έθεσε εκτός πλάνων των βασικό και αναντικατάστατο, Μανώλη Σιώπη και σε συνδυασμό με την απουσία λόγω τραυματισμού των Κουρμπέλη, Μπακασέτα, αλλά και της αγωνιστικής πτώσης του Μάνταλου, επιλέχθηκαν για την αρχική ενδεκάδα οι Μουζακίτης και Ζαφείρης.

Τα δύο κεντρικά χαφ της Εθνικής, αποτέλεσαν τον πυρήνα της αλλαγής της προσέγγισης, καθώς με την αμεσότητα τους αλλά και την υπομονή στο παιχνίδι τους, κατάφεραν να ελέγξουν στο απόλυτο τον ρυθμό της αναμέτρησης.

Η «γαλανόλευκη» άγγιξε το 72% στην κατοχή της μπάλας στο λεπτό που πέτυχε το πρώτο τη γκολ, ενώ συνέχισε σε υψηλά ποσοστά μέχρι και την επίτευξη των άλλων δύο τερμάτων της. Εκτοτε, παραχώρησε την μπάλα, με μέτρο, στους αντιπάλους και επιδόθηκε σε «φαρμακερές» αντεπιθέσεις.

Επιπλέον, η χρησιμοποίηση των Βαγιαννίδη και Γιαννούλη στα άκρα της άμυνας, έδωσε νέα πνοή, κυρίως στην επιθετική ανάπτυξη της ομάδας, με αμφότερους τους πλάγιους αμυντικούς να έχουν συμμετοχή στα δύο πρώτα γκολ της «γαλανόλευκης». Ο μεν πρώτος έκανε την ασίστ στο πρώτο γκολ του Κωνσταντέλια, ενώ ο δε δεύτερος, εκμεταλλεύτηκε την «key pass» του Μουζακίτη στην πλάτη της άμυνας των Σκοτσέζων, πέρασε εξαιρετική παράλληλη πάσα στον Κωνσταντέλια, εκείνος μοίρασε άψογα στον Καρέτσα, ο οποίος με άμεσο, υπέροχο τελείωμα έκανε το 0-2.

Ο Γιοβάνοβιτς υπερφόρτωσε την αριστερή μεριά επιθετικά, έχοντας αριστεροπόδαρο στόπερ, Κωνσταντίνο Κουλιεράκη, αριστεροπόδαρο πλάγιο μπακ, Δημήτρη Γιαννούλη και αριστεροπόδαρο κεντρικό χαφ της μεριάς τον Χρήστο Μουζακίτη. Η αγαστή συνεργασία τους απεγκλώβιζε την μπάλα, όποτε αυτό ήταν αναγκαίο, με τον δεξιοπόδαρο Τζόλη να είναι στην ίδια πλευρά για να συγκλίνει και να έχει την δυνατότητα είτε να εκτελέσει είτε να δημιουργήσει.

Ουσιαστικά, αυτό που ήθελε ο Γιοβάνοβιτς και πέτυχαν οι «μπέμπηδές» του, ήταν να προωθείται με κάθετο ποδόσφαιρο η μπάλα στην επιθετική τετράδα των Τζόλη, Κωνσταντέλια, Καρέτσα και Παυλίδη και με την βοήθεια ενός εκ των δύο πλάγιων μπακ, να γίνεται άμεση επίθεση.

Σημαντικό ρόλο στα πράγματα έπαιξε ο Γιάννης Κωνσταντέλιας, κάτι το οποίο μαρτυρούν από μόνα τους τα νούμερα. Ο επιθετικός μέσος του ΠΑΟΚ, είχε ένα γκολ και δύο ασίστ, έχοντας συμμετοχή και στα τρία τέρματα της Εθνικής. Το «αέρινο» πάτημά του και η ευκολία με την οποία απέφευγε τους αντιπάλους του, σε συνδυασμό με τα εξαιρετικά αγγίγματά του στην μπάλα, δημιουργούσε συνεχώς συνθήκες ανισορροπίας υπέρ της Ελλάδας.

Η επιλογή επίσης του Παυλίδη αντί του Ιωαννίδη, προσέφερε μία διαφορετική λύση στην επίθεση. Ο Παυλίδης διάγει μία σεζόν με μεγαλύτερη επιρροή στον σύλλογό του από εκείνη του Ιωαννίδη κι αυτό φαίνεται στις επιλογές που κάνει εντός τους αγωνιστικού χώρου. Ο 26χρονος επιθετικός έπαιζε σωστά με πλάτη και «έσπαγε» σε σωστό χρόνο την μπάλα στους συμπαίχτες του, πράγμα που μπορεί να κάνει εξίσου καλά και ο φορ του Παναθηναϊκού, που όμως δεν δείχνει να βρίσκεται στην ίδια κατάσταση με την περσινή μνημειώδη χρονιά του.

Τέλος, δεν θα πρέπει να μείνει ασχολίαστη η εντυπωσιακή στάση του Τζολάκη όταν χρειάζεται να επέμβει. Σε ένα παιχνίδι, η συμμετοχή του τερματοφύλακα μπορεί να είναι από ελάχιστη ως μηδαμινή. Αυτό που τον ξεχωρίζει όμως από τους υπόλοιπους ποδοσφαιριστές, είναι ότι πρέπει να είναι πάντοτε απόλυτα έτοιμος για να αντιμετωπίσει οποιαδήποτε απειλή. Ο Χανιώτης γκολκίπερ δήλωσε παρών σε τρεις περιπτώσεις, οι δύο με το σκορ στο 0-0, αποτρέποντας τους γηπεδούχους να πάρουν προβάδισμα, που θα μπορούσε να αποβεί μοιραίο για την εξέλιξη του αγώνα. Ο Τζολάκης αγωνίζεται με ασύγκριτη αυτοπεποίθηση και αποπνέει σιγουριά στους αμυντικούς του.

 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News