ΜΑΝΤΣΕΣΤΕΡ ΓΙΟΥΝΑΪΤΕΝΤ: Ο σωτήρας του σερ Άλεξ Φέργκιουσον που φόρεσε τη φανέλα του Πανιωνίου (vid, pics)

Συμπληρώνονται σήμερα 32 χρόνια από τη διεξαγωγή ενός αγώνα για το Κύπελλο Αγγλίας που φέρεται να άλλαξε το ρου της Ιστορίας στο ποδόσφαιρο στην πατρίδα του, αλλά και όχι μόνον.

Πάμπολλοι, ειδικοί και μη, θεωρούν ότι αποτέλεσε  κομβικό αποτέλεσμα για την παραμονή του Άλεξ Φέργκιουσον στην τεχνική ηγεσία της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, και παράλληλα την αφετηρία της μεγαλειώδους καριέρας του στον πάγκο της τα επόμενα 23 χρόνια.

Το σκηνικό πριν από το παιχνίδι  στο «Σίτι Γκράουντ» του Νότιγχαμ κόντρα στην Φόρεστ του αλησμόνητου Μπράιαν Κλάφ για τον 3ο γύρο του Κυπέλλου Αγγλίας στην αυγή του 1990,  κάτι πάραπάνω από τρία χρόνια μετά την ανάληψη των καθηκόντων από τον Σκωτσέζο στην αγγλική ομάδα, ασφαλώς και δίνει τους κατάλληλους προσδιορισμούς για την ειδική βαρύτητα του ματς. Τόσο για τον μετέπειτα σερ όσο και την κόκκινη ομάδα του Μάντσεστερ που είχε απολογισμό 6 νίκες, ισάριθμες ισοπαλίες και εννιά  ήττες στη σεζόν ως εκείνο το βράδυ του Γενάρη  καθώς και αρνητικό σερί οχτώ αγώνων χωρίς νίκη. Ένα μήνα πριν είχε ηττηθεί εντός έδρας με 2-1 από την Κρίσταλ Πάλας, η οποία νωρίτερα είχε διασυρθεί με 9-0 στο «Άνφιλντ» από τη Λίβερπουλ. Το 0-3 με την Τότεναμ στο «Ολντ Τράφορντ» για το Λιγκ Καπ, σήμαινε ότι ο μόνος τίτλος που θα μπορούσε να διεκδικήσει  η Γιουνάιτεντ τη σεζόν 1989-90 ήταν το κύπελλο. Θεσμός  ο οποίος εξακολουθούσε να έχει πρωταρχική σημασία για τους Άγγλους οπαδούς αλλά και ουκ ολίγα τα κλαμπ.  Όταν την είχε αναλάβει ο Φέργκιουσον 38 μήνες πριν ήταν προτελευταία στη βαθμολογία  και παρά τη 2η θέση (πίσω από τη Λίβερπουλ, ποιάν άλλη;) τη σεζόν 1987-88  και η 11η τόσο την αμέσως πριν και την αμέσως μετά καθώς και η τραγική πορεία… υποβιβασμού στο πρώτο μισό εκείνη την περίοδο είχαν αρχίσει να εξαντλούν την υπομονή των οπαδών της. Τα μεγάλα μεταγραφικά έξοδα των δύο  τελευταίων σεζόν δεν είχαν ανταποκριθεί στις προσδοκίες του κλαμπ και των φίλων της Γιουνάιτεντ.

Οι οπαδοί ζητούσαν την κεφαλήν του επί πίνακι

Η διοίκηση αναγνώριζε στον «Φέργκι», το άλλοθι των πολλών τραυματισμών όμως τοπικός Τύπος και μεγάλη μερίδα των οπαδών ζητούσε την  κεφαλή του επί πίνακι. «Three years of excuses and it’s still crap … ta-ra Fergie» (τρία χρόνια δικαιολογίες και εξακολουθεί να είναι χάλια… αντίο Φέργκι) έγραφε το πανό που είχε αναρτηθεί στο Στρέφορντ Εντ του «Όλντ Τράφορντ» λίγα 24ωρα πριν στο εντός έδρας 0-0 με την ΚΠΡ την πρωτοχρονιά του ’90 για το πρωτάθλημα. Ήταν η κορυφή του παγόβουνου στις αντιδράσεις  για τα οκτώ ματς δίχως νίκη μετά το εκτός έδρας 3-1 επί της Λούτον στις 18 Νοεμβρίου 1989. Η φημολογία περί απόλυσης οργίαζε. Τα πρωτοσέλιδα είχαν προεξοφλήσει ότι αυτό θα ήταν το τελευταίο παιχνίδι του Φέργκιουσον στον πάγκο, σε περίπτωση νέας αποτυχίας την οποία θεωρούσαν  εξαιρετικά πιθανή πρώτ’ απ’ όλους οι ειδικοί. «Τα πράγματα δείχνουν πολύ άσχημα για τον Φέργκιουσον. Η Φόρεστ του Κλαφ πιθανότατα θα νικήσει» έγραφε στη στήλη του ο Ιρλανδός σχολιαστής Ίμον Ντάρφι ενώ ο θρυλικός γκολκίπερ Γκόρντον Μπανκς όταν ρωτήθηκε ποιος θα κατακτήσει το τρόπαιο στην διοργάνωση είχε  επισημάνει « η Γιουνάιτεντ δεν έχει καμία ελπίδα, είναι πολύ στα κάτω της». «Κάθε ημέρα από εκείνες που προηγήθηκαν του αγώνα, διαβάζαμε στις εφημερίδες ότι στο Νότιγχαμ έπαιζε το κεφάλι του» υποστήριξε αργότερα ο Βιβ Άντερσον δεξιός μπακ των «κόκκινων διαβόλων» τότε, που προηγούμενα έκανε λαμπρή καριέρα  στη Νότιγχαμ. Και πρόσθεσε: «Δεν συζητούσαμε ωστόσο τίποτα τέτοιο στα αποδυτήρια. Ο Φέργκι προετοίμαζε την ομάδα σα να μη συμβαίνει τίποτα, σα να ήταν ένα συνηθισμένο παιχνίδι. Αν αισθανόταν κάτι, το είχε κρύψει πολύ καλά. Ξέραμε όμως ότι υπάρχει πρόβλημα. Τη μία εβδομάδα παίζαμε καλά και την άλλη απαίσια. Αν και η ατμόσφαιρα στο εσωτερικό του club έμοιαζε φυσιολογική, είχαμε πάει σε αυτό τον αγώνα υπό έντονη πίεση».

Δίχως τον κάπτεν Ρόμπσον και πολλά αστέρια της

Προσθέστε εδώ  και τους πάμπολλους τραυματισμούς της Γιουνάιτεντ ενόψει του ματς με την Φόρεστ καθώς πέραν του συνήθως απόντα για τον λόγο αυτό κάπτεν Μπράιαν Ρόμπσον (που κτύπησε στο 0-0 με τη Λίβερπουλ εκτός έδρας για το πρωτάθλημα στην περίοδο των Χριστουγέννων) ο Φέργκιουσον δεν μπορούσε επίσης να στηριχθεί στα μεγάλα αποκτήματα της ομάδας του το προηγούμενο καλοκαίρι Νιλ Γουέμπ, Πολ Ίνς, Ντάνι Γουάλας καθώς και τον Λι Σαρπ. Έτσι ο τεχνικός των φιλοξενούμενων χρειάστηκε να εμπιστευτεί τον έφηβο Ράσελ Μπίρντσμορ και τον επίσης προερχόμενο από τις ακαδημίες της ομάδας Μαρκ Ρόμπινς. Ο τελευταίος στην μόλις 3η του συμμετοχή έμελλε να κρίνει το ματς με την κεφαλιά του στο 56’ μετά την έξοχη σέντρα του Μαρκ Χιουζ.  Στη συνέχεια οι εξαιρετικές επεμβάσεις του Τζιμ Λέιτον, και το ακυρωθέν γκολ του Νάιτζελ Τζέμσον πέντε λεπτά πριν από το φινάλε από τον ρέφερι Λέστερ Σαρπ, που νωρίτερα σύμφωνα με τον Νάιτζελ Κλαφ του αρνήθηκε πέναλτι το οποίο του έγινε από τον Γκάρι Πάλιστερ, επέτρεψαν στους φιλοξενούμενους να πάρουν το εισιτήριο για τον 4ο γύρο της αρχαιότερης ποδοσφαιρικής διοργάνωσης του πλανήτη.

 

Ο Ρόμπινς ήταν τότε 20 ετών και εξελίχθηκε  σε καταλύτη της κατάκτησης του κυπέλλου εκείνη τη σεζόν, πετυχαίνοντας άλλα δύο καθοριστικά γκολ στο δρόμο για τον τελικό. Ανάμεσα τους και εκείνο στον επαναληπτικό ημιτελικό με την Όλνταμ. Μπορεί οι «κόκκινοι διάβολοι» να έχασαν και τα επόμενα δύο παιχνίδια πρωταθλήματος, αλλά εκείνη η νίκη σύμφωνα με τον… θρύλο διατήρησε στον πάγκο τον Φέργκιουσον, που στο τέλος της σεζόν κατέκτησε τον πρώτο τίτλο του στην Αγγλία, χάρη στο 1-0 επί της Κρίσταλ Πάλας σε επαναληπτικό στο «Γουέμπλεϊ» (πρώτο ματς 3-3).

«Ήταν η εποχή που λάμβανα πολλές επιστολές από οπαδούς, που ζητούσαν την απόλυση του Φέργκι. Απαντούσα σχεδόν σε όλες. Υποστήριζα ότι δουλεύει σκληρά και αξίζει στήριξης, αλλά βέβαια ήλπιζα και προσευχόμουν από μέσα μου να γυρίσει άμεσα ο τροχός», δήλωσε τον περασμένο Νοέμβριο ο Μάρτιν Έντουαρντς, πρόεδρος τότε της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Για να προσθέσει: «Θέλαμε πραγματικά να τον κρατήσουμε, αλλά αν δεν είχαμε πάρει την πρόκριση σε εκείνο τον αγώνα, θα ήταν μάλλον πολύ δύσκολο με τις ήττες που ακολούθησαν στο πρωτάθλημα. Πιθανόν να ερχόταν η μέρα που θα του έλεγα «Άλεξ σε στήριξα όσο μπορούσα, αλλά η κατάσταση δεν βελτιώνεται και δυστυχώς πρέπει να χωρίσουμε…».

«Ήταν ένας καταπληκτικός προπονητής και ευχαριστώ τον Θεό για εκείνη την πρόκριση»

Ο Ρόμπινς δύο χρόνια  αργότερα έφυγε από τη Γιουνάιτεντ και ακολούθησε καριέρα γυρολόγου, περνώντας ένα φεγγάρι (χωρίς επιτυχία) και από τον Πανιώνιο, τη σεζόν 1998-99 πριν το 2007 ξεκινήσει καριέρα προπονητή. Από το 2017 κάθεται μέχρι σήμερα με επιτυχία στον πάγκο της Κόβεντρι (με την οποία κατέκτησε το Λιγκ Τρόφι το 2016, τον τίτλο της Λιγκ 1 το 2020 και την άνοδο στην εν λόγω κατηγορία το 2018) ενώ από την πλευρά του ο υπέρτατος ομολόγος του τον οποίο έσωσε το 1990 και του… επέτρεψε να κατακτήσει με την ομάδα του Μάντσεστερ άλλα 37 τρόπαια μετά από εκείνο το κύπελλο αφετηρία των θριάμβων  συμπληρώνει τον προσεχή Μάιο εννιά χρόνια από τη συνταξιοδότηση  του. «Αν ο προπονητής μας ήταν υπο πίεση εμείς δεν το γνωρίζαμε. Δεν είχαμε ιδέα. Αν ήταν το κράτησε μακριά μας εξαιρετικά. Δεν φαινόταν πιεσμένος και αγχωμένος πριν το παιχνίδι με τη Νότιγχαμ. Μας προστάτευσε. Ήταν ένας καταπληκτικός προπονητής και ευχαριστώ τον Θεό για εκείνη την πρόκριση» δήλωσε μετά από χρόνια ο  σκόρερ εκείνου του αλησμόνητου γκολ.

Για να προσθέσει όμως με παράπονο:  «Ο Φέργκι δεν μου είπε ποτέ «ευχαριστώ» για εκείνο το γκολ. Νομίζω ότι δεν του αρέσει καν να το θυμάται. Αλήθεια όμως δεν ξέρω αν έσωσα τη θέση του. Δεν είχα αντιληφθεί καμία τέτοια κουβέντα μεταξύ των παικτών. Εγώ τότε ήμουν 20 ετών και το μόνο που με ένοιαζε ήταν να έχω θέση στην ομάδα».

 

Φέργκιουσον : «Οι οπαδοί μας πήραν εκείνο το ματς»

 Ο ίδιος ο μύθος του παγκόσμιου ποδοσφαίρου από την πλευρά του αναφερόμενος πολύ αργότερα στα τρία χρόνια της έντονης αμφισβήτησής του  η οποία λίγο έλειψε να του στερήσει τη μυθική καριέρα που ακολούθησε, παραδέχθηκε: «Όταν βλέπεις τους οπαδούς να σηκώνουν πανό «τρία χρόνια δικαιολογίες και ακόμη είμαστε χάλια, αντίο Φέργκι», προβληματίζεσαι. Ημουν βέβαιος οτι οι προπονήσεις ήταν εντάξει. Οτι η σχέση μου με τους παίκτες ήταν εντάξει. Ο Μπόμπι Τσάρλτον ερχόταν και μου έλεγε, «μη σε νοιάζει, θα είσαι ok». Υπήρχε ένα σύστημα στήριξης, όμως ορισμένοι δημοσιογράφοι ήταν πολύ σκληροί. Υπήρχε ένας που δούλευε στη Sunday People. Ακόμη κι όταν πήραμε το Κύπελλο, το 1990, είπε για μένα: «Απέδειξες οτι μπορείς να κερδίσεις ένα Κύπελλο. Τώρα γύρνα στη Σκωτία». Δεν θα πρέπει να δίνεις μεγάλη σημασία στα ΜΜΕ. Μερικά από αυτά λένε οτι είμαι ιδιοφυΐα…».  Όσο για εκείνο το παιχνίδι στο «Σίτι Γκράουντ»: «Τον Δεκέμβριο του 1989 δεν κερδίσαμε ούτε ένα παιχνίδι. Κι έρχεται η κλήρωση του τρίτου γύρου του Κυπέλλου Αγγλίας. Εκτός έδρας, με τη Νότιγχαμ. Θεέ μου! Ηταν, ίσως, η καλύτερη ομάδα Κυπέλλου στη χώρα, με τον Μπράιαν Κλαφ στον πάγκο της. Πήγαμε εκεί με πολλούς τραυματισμούς. Και ξέρεις ποιος πήρε αυτό το ματς; Οι οπαδοί μας. Η υποστήριξή τους ήταν απίστευτη». Ήρθε όμως το γκολ του Ρόμπινς και τα υπόλοιπα είναι μια πάνω –κάτω όχι απλά γνωστή αλλά πασίγνωστη ιστορία. Η πιο λαμπρή για την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.

Υ.Γ. : Ο…συντάκτης του πολύκροτου εκείνου μηνύματος στο πανό στο ματς με την ΚΠΡ Πιτ Μολινιού, επί δεκαετίες οπαδός της Γιουνάιτεντ, έγραψε χρόνια μετά ένα βιβλίο σχετικά με την όλη ιστορία.  Είχε τίτλο «Ta ra Fergie» και ο εκδότης το έστειλε στον… σερ Άλεξ. Όμως ο μεγάλος Σκωτσέζος παραδέχθηκε πως το έστειλε πίσω δίχως να το διαβάσει. Και ποιός μπορούσε πλέον να αμφισβητήσει την… υπεροψία του.

 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News