Σαν σήμερα: O Σμέλινγκ έβγαλε νοκ άουτ τον αήττητο Λούις και, όταν πέθανε, του έκανε τα έξοδα της κηδείας

Σαν σήμερα στις 19 Ιουνίου 1936 ο αήττητος Αμερικανός πυγμάχος Τζο Λούις ηττήθηκε από τον Γερμανό Μαξ Σμέλινγκ και μια μεγάλη φιλία γεννιόταν…

Ο Λούις ήταν τότε 22 χρονών, πάνω στα ντουζένια του. Είχε εξολοθρεύσει όλους τους αντιπάλους του στα 28 ματς που είχε δώσει και ήταν το καμάρι των Αφροαμερικανών που έβλεπαν στο πρόσωπό του τον «απελευθερωτή» τους.

Ο Σμέλινγκ ήταν 31 χρονών, μπαρουτοκαπνισμένος και σταρ στη χιτλερική Γερμανία. Ο αγώνας ορίστηκε στο περίφημο στάδιο Yankee στο Μπρονξ της Νέας Υόρκης και ήταν ήταν sold out. Στις εξέδρες ήταν 60.000 θεατές και στα ραδιόφωνα 57 εκατομμύρια άνθρωποι.

Το μυστικό του Σμέλινγκ

Πολλοί μειδίασαν όταν ο Σμέλινγκ μέρες πριν τον αγώνα βγήκε και δήλωσε ότι έχει βρει τον τρόπο να νικήσει τον Λούις. Γρήγορα διαπίστωσαν ότι δεν έλεγε λόγια του αέρα. Από τους πρώτους κιόλας γύρους άρχισε να τρυπάει την άμυνα του Λούις.

Είχε παρατηρήσει ότι, όταν έκανε επίθεση με την αριστερή γροθιά, άφηνε προς στιγμή το πηγούνι του εκτεθειμένο. Τον χτύπησε έτσι αρκετές φορές με το δεξί και αυτό είχε ως αποτέλεσμα να κλείσει το μάτι του και να μη βλέπει καλά. 

Στον 12ο γύρο κέρδιζε ήδη στα σημεία όταν με ένα δεξί χτύπημα έστειλε τον Λούις να πέσει στο καναβάτσο κοντά στη γωνία του. Ο διαιτητής μέτρησε μέχρι το 10 και ο Αμερικανός ήταν ακόμη κάτω. Ο Σμέλινγκ τον είχε βγάλει νοκ άουτ.

Έκλαψαν οι Αμερικανοί για την ήττα του Λούις

Το γεγονός βύθισε τους Αφροαμερικανούς στην απελπισία. Έγραψε ο λογοτέχνης, Λάνγκστον Χιουζ:

«Περπάτησα στην Έβδομη Λεωφόρο και είδα μεγάλους άντρες να κλαίνε σαν παιδιά και γυναίκες να κάθονται στα κράσπεδα με το κεφάλι στα χέρια. Σε όλη τη χώρα εκείνο το βράδυ, όταν μαθεύτηκε ​​ότι ο Τζο έπεσε νοκ άουτ, οι άνθρωποι έκλαιγαν».

Και η ποιήτρια και συγγραφέας Μάγια Αγγέλου, που είχε ακούσει την περιγραφή του αγώνα από το ραδιόφωνο, έγραψε λίγο πριν από το νοκ άουτ, όταν ο Λιούις ήταν στριμωγμένος στα σκοινιά:

«Η φυλή μου βόγκηξε. Ήταν ο λαός μας που έπεφτε. Ήταν άλλο ένα λιντσάρισμα, ένας ακόμη μαύρος κρεμασμένος σε ένα δέντρο. … αυτό μπορεί να είναι το τέλος του κόσμου. Αν ο Τζο έχανε, ήμασταν πίσω στη σκλαβιά και χωρίς βοήθεια. Θα ήταν όλα αλήθεια, οι κατηγορίες ότι ήμασταν κατώτεροι τύποι ανθρώπων. Μόνο λίγο ψηλότερα από τους πιθήκους …

Ο Σμέλινγκ και η κηδεία του Λούις

Οι Ναζί εκμεταλλεύτηκαν το γεγονός και ο υπουργός προπαγάνδρας, Γιόζεφ Γκέμπελς έστησε πάρτι. Δυο χρόνια αργότερα όμως, όταν ο Λούις στον αγώνα ρεβάνς ξεπάστρεψε τον Γερμανό από τον πρώτο κιόλας γύρο, ο Σμέλινγκ έπεσε σε δυσμένεια. Κι όταν ξέσπασε ο πόλεμος, στάλθηκε στο μέτωπο (πολέμησε στην Κρήτη).

Με τον Λούις συναντήθηκαν ξανά μετά τον Πόλεμο και έγιναν σπουδαίοι φίλοι. Και καθώς ο Λούις είχε περιέλθει σε μεγάλη ένδεια, ο Σμέλινγκ τον βοήθησε οικονομικά στα τελευταία χρόνια της ζωής του. 

Και όταν ο Λούις πέθανε τον Απρίλιο του 1981, σε ηλικία 66 ετών, ο Γερμανός κάλυψε ένα μέρος των εξόδων της κηδείας ενώ ήταν ανάμεσα σε αυτούς που μετέφεραν το φέρετρο. Έζησε ακόμη 24 χρόνια και πέθανε τον Φεβρουάριο του 2005, σε ηλικία 99 χρονών.

 

Ακολουθείστε τo SPORTDAY.GR στο Google News